Në foto: Një grua “shqiptare” që do të asimilohet, në të ashtuquajturën “Dita e Mbulesës” në Prishtinë, ditë e caktuar nga panturqit e panislamikët e Bashkësisë Islame të Kosovës, BIK-ut.
Shkruan: Uk Bardhi, Shkodër
GJITHKUSH LE TA MBAJË TË VETËN
(“Nuk e fyen apo nuk e shanë askënd gruaja që mba mbulesë”..!?
Ky titull, tek një portal në Fb, më pezmatoi,… prandaj dhe i shkruaj këta rreshta më poshtë…)
*Nuk e fyen ose nuk e shanë askënd….apo?!..
Po, në kuptimin verbal ndërkaq në atë psikologjik e shpirtëror e mohon tërësisht apo pjesërsht traditën e vetë nacionale… dhe kështu propagandon një veshje bashkë me dukjen e huaj, jo atë të vetën si shqiptare…!
Gjithmonë, … individi në një shoqëri të civilizuar(të qytetëruar) duhet ta mbajë veshjen e vetë kombëtare… dhe mos të ketë komlekse sepse ajo i përket atij… në mënyrë traditore. Atëherë mbulesa do të kishte vetëm karakter shpirtëror të bendshëm, sipas besimit të individit dhe lirisë së të menduarit që e shfaq publikisht…. Në të kundërtën … bëhesh promotor i kulturës së huaj, në dëm të asaj që është e jotja …
Pra, ti, duke përdorur tradita të huaja, të një kombi, shteti a populli tjetër vetvetiu fillon të asimilohesh… dhe krijon njëfarëlloj të “getos” brenda komunitetit tënd i cili e mba traditën kombëtare brez pas brezi, duke shkaktuar njëkohësisht edhe huti, josimpati deri në urrejtje dhe kështu ti largohesh nga i yti afrohesh me të huajin, ndodh që të afrohesh edhe me pushtuesin tënd qindravjeçarë dhe plaçkitësin e trojeve të tua shekullore…?!
E gjitha kjo i ngjason “pykës drunit”, e cila e çanë trungun e vet sado që të jetë i lidhur ai me nyjat e damarëve të vet, edhe atë, nga ramjet e njëpasnjëshme që i bën një dorë e huaj..! Ti duke sjellë një traditë tjetër si për shembull: aziatike, afrikane apo siberiane…., shndërrohesh mbase pa vetëdije ose me dijen e trurit tënd të shpëlarë por ama edhe i prirur nga interesi personal, me veti të “Kalit të Trojës” me pasion tradhtari, në një “virus infektues”…
Dhe kjo nuk ka aspak lidhje me besimin tënd… sepse ne shqiptarët e besojmë Zotin, por ama shqip…, e besojmë dhe i lutemi ose falemi duke iu përgjëruar atij të na i falë mëkatet e bëra pa dashje edhe atë në gjuhën e nënës, në atë shqipe…sepse, ato gabime që i kemi bërë me dashje ai nuk na i fal, ato do kenë ndëshkim gjithsesi se, në të kundërtën, humbet kuptimi i të mirit dhe të keqit ata nuk mund të lidhen me shenjën matematikore, ”=(baras)”…
Plaka të Rrafshit të Dukagjinit, në veshjen e tyre tradicionale shumëshekullore.
Edhe ne, në etnografinë tonë kemi shamitë tona dhe formën se si i mbajmë ato… ashtu si i kanë mbajtur nënat, gjyshet dhe stërgjyshet tona), … dem baba dem…, këtu e mijëra vjet më parë, ne kemi kulturën tonë, kemi gjuhën tonë…., që janë veçoritë identifikuese të një populli i shndërruar në komb të qytetëruar, me civilizim perëndimor, prandaj dhe këto veçori quhen kombëtare.
Xhubleta Shqiptare e Malsisë së Madhe që duan të na e marrin serbët, duke e paraqitur si “veshje tradicionale serbe” në UNESCO. Serbët e sidomos tukomëdhenjt shqiptarëve po ua ofrojnë shfytyrimin islamik, përmes veshjeve të shkretirës arabe, vendeve afrikane e të tjera, vetëm e vetëm që shqiptarët të mos jenë vetja, pra të mos duken si shqiptar në Gadishullin Ilirik, por si mbetje perandorake të ish Perandorisë Osmane.
Pra, kjo ruajtje e traditës sonë kombëtare është e domosdoshme dhe duhet të bëhet, për një arsye të thjeshtë, vetëm e vetëm që të mos asimilohemi (tjetërsohemi) por të ngelim këta që jemi; shqiptarë, dem baba dem, pa shkëputje në vazdimësi që na parahistoria e deri më sot, me emëratin(etnonimin): Pellazg-Ilir-Arbër-Shqiptar!
© Ulku Bardh
Të përgzoi për tekstin,
Shumë domethënes.👏