Nga: Idriz Zeqiraj
Pushtuesit serbo-sllavë, si në kob, kishte humbur sensin e masës dhe shtuan zullumin në Kosovë, duke maltretuar, përndjekur e vrarë shqiptarët, në trojet e tyre stërgjyshore, në Kosovën tonë hyjnore. Në skenë dalin djemtë oficerë, në ish-Armatën Jugosllave, të prirë nga Kolonel Ahmet Krasniqi, ministër i Luftës i Kosovës, përkatësisht, ministër i Mbrojtjes të Forcave të Armatosura të Republikës të Kosovës, FARK, të krijuar qysh në vitin 1991, nga Dr. Ibrahim Rugova.
Reagimi i qeverisë së atëhershme, ende jugosllave, ishte i menjëhershëm, madje, i vrazhdët. Burgosi dhe dënoi kreun e kësaj force hushtarake, gjeneral Hajzër Hajzeraj, me oficerët tjerë. Shumë syrësh u larguan nga Kosova, duke mbetur të organizuar, në pritje të një udhëri të dytë. Aleatët e Kosovës, Qendrat e Vendosjes Botërore, të prira nga SHBA dhe shtetet e Quintit, i dhanë një porosi të prerë Dr. Rugovës: “Kosova nuk duhet ta fillojë luftën e para. Atë lë ta bëjë Serbia. Përndryshe, rrugë e mbarë pa ne”.
Hafije të Sherbimeve Informative të shteteve armike të Kosovës, brenda LPK-së, ngulmonin që kjo luftë të fillojë menjëherë, pa përfillur porosinë interne, të dhënë nga miqtë tanë amerikanë dhe evropianë. Dukej qartë, sabotimi i luftës së mirëfilltë, për çlirim, veç kishte filluar. Tashmë, pushtuesit serbo-sllavë, në koordinim me forcat e errëtake, mbeturina të regjimit enverist në Shqipëri, përmes tyre edhe me vet Serbinë, harruan armikun pushtues dhe “të gjitha bateritë” i drejtuan kundër Ibrahim Rugovës dhe LDK-së së Tij.
Ky sabotim u zyrtarizua me dështimin e pabesë të mbledhjes “pajtuese”, në Osllo të Norvegjisë. Faktorin “ushtarak” të LPK-së, e përfaqësonin ideologët e ideologjisë së mykur envero-staliniste. Me qëllim të dështimit të kësaj mbledhje, ata kërkonin të palogjikshmën, rrjedhimisht, të pamundurën: Konvertimin e FARK-ut, në “UÇK-në” imaxhinare të LPK-së. Kjo “UÇK-e” nuk kishte as Shtab ushtarak profesional dhe as ushtarë. Thjeshtë, kishte “komandantë” të pashkolluar, profanë në artin ushtarak, “politikanë” të vetëquajtur, të cilët nuk njiheshin as në fshatin fqinj të tyre! Thënë troç, dështimi i mbledhjes së Osllos ishte i parathënë, duke i paraprirë edhe sabotimit të luftës për çlirim dhe liri.
Vrasja e paralajmëruar e Kolonel Ahmet Krasniqit
Kanë kaluar 23 vjetë nga ekzekutimi zyrtar i Kolonel Krasniqit. Prof. Dr. Sali Berisha, ashtu siç denoncoi vrasësit e Tribunit të Demokracisë, Azem Hajdarit, në mbremjen e 12 shtatorit 1998; të njëjtën gjë bëri edhe për ekzekutimin zyrtar të ministrit të Luftës, Kolonel Ahmet Krasniqit, më 21 shtator të po atij moti. Të nesrmen, Dr. Berisha, do të thoshte se “nuk marrë pjesë në Mbledhjen Komemorative, Përkujtimore të Kolonel Krasniqit, sepse në atë sallë janë ekzekutorët e tij”. Dhe, vërtet, unë që isha i pranishëm në atë sallë dhe i njohë urdhër-dhënësit ekzekutorë, Dr. Berisha kishte të drejtë.
Ndodhi si në filmat horror, edhe skuadra ekzekutuese u ekzekutua, për ta mbyllur procesin e hetimit, të zbulimit, ashtu siç ndodhi edhe me skuadrën ekzekutuese të Azem Hajdarit. Praktikë kjo, tashmë, e njohur që nga kohërat e hershme.
Megjithatë, pistat për hetim dhe zbulim të këtyre dy vrasjeve markante e makabre, siç janë quajtur vrasje të shekullit, të paktën, brenda shqiptare, ekzistojnë:
1) Hetimi – kush e dështoi Mbledhjen e Osllos dhe pse?
2) Kush e shantazhoi Kolonel Ahmet Krasniqin, për ta braktisur Presidentin Rugova dhe për ta marrë vendimin e konvertimit të FARK-ut në “UÇK-në” e LPK-së?
3) Refuzimi i prerë i Kolonelit, u pasua me urdhërin zyrtar të Qeverisë social-komuniste Shqiptare: “Kolonel Ahmet Krasniqi dhe i gjithë grupimi i oficerëve të FARK-ut, të largohen nga territori i Republikës të Shqipërisë. Përndryshe, do të arrestohen dhe në rast rezistence do të vritën”!
Koloneli njoftoi eprorin e tij, Komandantin Suprem të Forcave të Armatosura të Republikës të Kosovës, (FARK), Presidentin Rugova, me pyetjen dilemë: “Ç´të bëjmë?!
Përgjigja e Komandantit ishte e prerë:
“- Se çfarë do të bëni, ju e dini, sepse jeni ushtarakë. Kthim prapa nuk ka. Të gjithë nuk do të vritemi”.
Dhe, gjithçka u qartësua. Pavarësisht rrezikut, lufta duhet të vazhdojë. Kolonel Krasniqi projektoi dhe organizoi përgaditjen e ushtarëve për luftë profesionale. Ushtrimoret e FARK-ut në Qerret të Kavajës; në Laprakë të Tiranës; në Drojë të Mamurrasit; në Kolsh e Kalimash të Kukësit; në Viçidol e Papaj të Tropojës, ishin veprime të ministrit Krasniqi.
Pas ekzekutimit të Kolonel Krasniqit, u pushtuan me gjak, nga bandat e LPK-së, në bashkëpunim me bandat shqiptare të gjeneralit Kudusi Lame, ushtrimoret në Kolsh e Kalimash. U vra, në pritë, edhe kontraktori e garantuesi i kampeve ushtrimore, kukësiani Rushit Elezi. Ndërkohë u provua uzurpimi edhe në Papaj. Por, në saje të Sali Çekaj, Hero i Kosovës, me shokë, dështoi. Megjithatë, dy bandat e cituara, i hodhën në humnerë kontraktuesin tropojan, Muharrem Tafa dhe oficerin drenicar Qazim Jakupi.
4) Ndonëse Koloneli po sfidonte me organizimin profesional, për luftën frontale, banda e LPK-së, u dakordua me krerët zyrtarë të Tiranës zyrtare, “për ta hequr qafe” ministrin e Luftës, Krasniqin! Dora vet, Hashim Thaçi, përmes telefonit, i tha se “me ty shpejt do të mbaroj punë!” Koloneli ishte në Tiranë, në shoqërim me të tjerët, kur dëgjoi telefonatën fatale, kriminale. Dhe, qëllimshëm, e denoncoi, në çast, kërcënimin me jetë, nga i vetëshpalluri “drejtor i Drejtorisë Politike të UÇK-së?!”
Një “be” të ngjashme kërcënuese, Thaçi ia kishte bërë edhe ministrit të Informacionit të Republikës të Kosovës, Xhafer Shatrit, kur kishte refuzuar ta dorëzojë Redaksinë Informative të Kosovës, pranë Televizionit Shqiptar. Për organizimin e atentatit, Hashimi ngarkoi komandant Xheladin Gashin. U provua atentati, u plagos roja, në mungesë të Shatrit në zyrën e tij. Xhelua u shpall “Hero i Kosovës”, edhe pse nuk u vra në luftë, vdiq, natyrshëm, në shtëpinë e tij!
5) Në një tubim masiv, në një sallë të madhe, në Suedi, i ngarkuari me Punë të Jashtme, Bardhyl Mahmuti, do të deklaronte, zëshëm, se “Ahmet Krasniqi i ka ditët e numëruara!” Dhe, vërtet, Koloneli u ekzekutua ato ditë.
6) Çarmatosja zyrtare e Kolonel Krasniqit, kontrollimi i banesës së tij dhe survejimi i rreptë, nga SHISH-i Klosit, janë pista domëthënëse, që do të sillnin prova faktike, të një ekzekutimi zyrtar dhe autorët urdhër-dhënës.
Ndonëse xhaxhain e Kolonelit, kaçakun e mirënjohur të Kosovës, Aziz Zhilivoda-Krasniqi, e kisha pritur në konak, qysh në vitet `70-a, në një dhomë studentore, në Tiranë; pastaj kishim vuajtur burgun politik shqiptar, në vitët `70-a dhe 80-a; e kisha vizituar, në shtëpinë e tij në Fushë-Mbret, në Elbasan, në vitet `90-a, ku e ngryste pleqërinë e tij, së bashku me vajzën Mergime, nipërit e mbesat si dhe dhëndrrin historian Mursel Halimi, mikun tim të studimeve, e njoha në Tiranë edhe Kolonel Ahmet Krasniqin.
Ishte kohë lufte, kohë zezonë. Koloneli parandjente vrasjen. Dhe, nuk e fshihte këtë parandenjë ogurzezë. Sa herë bisedonim për luftën, ai thoshte se “do ta bëjmë këtë apo ate, nëse nuk vritëm!” Ishte skajshëm i shqetësuar, madje, jo për jetën e tij, sepse ai ishte një trim i pashoq, sa për rrjedhën e luftës së mëtejme. E lutem të kthehej në Zvicër dhe prej andej të komunikonte dhe udhëzonte kolegët, të cilët, duke qenë në Koshare, ishin më të sigurtë. “Lë të vritëm, por, kurrë nuk largohem nga lufta, që, tashmë, e kemi nisur”, – përgjigjej, prerazi, Koloneli.
Ashtu si Presidenti Rugova, edhe ministri Krasniqi, kurseheshin nga përdorimi i emërtesave FARK apo UÇK, por, thjeshtë, ushtarët i quanin – luftëtarë të lirisë -. Pavarësisht organizimit ushtarak, në Koshare dhe gjetkë në Kosovë, ai e konsideronte ende të pamjaftueshme, për ta quajtur ushtri të mirëfilltë. Kur t`i konsolidojmë e bashkojmë edhe grupet e LPK-së, atëherë do të kemi UÇK-në e organizuar, si në numër, ashtu edhe në përmbajtje.
Kolonel Krasniqi ishte maksimalisht i angazhuar, për bashkimin e faktorit ushtarak shqiptar. Ai ishte gadi ta dorëzonte postin e ministrit, të shërbente si ushtar i thjeshtë, vetëm ky unifikim të bëhej. Dhe, nëse nuk jipte dorëheqje, këtë e bënte nga arsyetimi, se duke qenë në cilësinë e ushtarakut të parë, do t`i kontribuonte më shumë bashkimit ushtarak. Këtë e mendonim edhe ne, miqtë e tij të pahile.
Kolonel Ahmet Krasniqi ishte i sinqertë, deri në qoshet e shpirtit të tij të dlirë. Por, vetëm me pak miq shprehte të vërtetën e hidhur, ndante dilemat e tij. Ai e kishte kuptuar mirëfilli, se zyrtarë me peshë vendim-marrëse në Tiranë, nuk ishin të interesuar për një luftë të organizuar. Ndërsa, në radhët e LPK-së kishte hafije të hershëm të UDB-së dhe të Shërbimeve tjera, po kaq armiqësore ndaj Kosovës.
Realisht, Kolonel Krasniqi e dinte se LPK-ja nuk kishte as kuadro ushtarakë, as ushtarë dhe as politikanë. Pra, nuk përbënte kurrëfarë faktori ushtarak dhe politik. Qëllimi ishte t`i ofronte ata pak njerëz vullnet-mirë, me qëllim të amortizimit të sabotimit të luftës nga disa hafije, të cilët ishin vetemëruar në disa poste kyçe, duke i përcjellur dhe përgjuar nga afër, për t`i bërë sa më pak të dëmshëm, për kauzën tonë të madhe, siç ishte lufta për çlirim.
Ata, me shantazh e kërcënim, uzurpuan LPK-në e vjetër, duke shkarkuar Kryesinë e saj; e morën, dhunshëm, fletushkën “Zëri i Kosovës”; përvehtësuan milionat e gatshme, madje, nga dy Fondet bazë të Mërgatës Shqiptare: Fondi shtetëror i 3 %-it dhe “Vendlindja thërret”. Abuzuan me paranë, duke krijuar dhe paguar bandat vrastare, për kundërshtarët politikë dhe rivalët, kryesisht, kuadro të hershëm të LPK-së.
Rrjedhimisht, një farë “UÇK-je” të LPK-së, që e kishin krijuar disa kuadro të Kryesisë së vjetër, me qëllimin e mirë, për ta futur në luftë, Kryesia e re pengoi angazhimin e saj në luftën e organizuar. Të paktën, katër nga themeluesit e UÇK-së të LPK-së, akuzojnë katër anëtarë të Kryesisë së re, me emër e mbiemër, për sabotimin e luftës, në koordinim me disa Shërbime të shteteve armike ndaj Kosovës: Hashim Thaçin, Azem Sylën, Kadri Veselin, Xhavit Halitin. Këta akuzohen, me shkrim e publikisht, për tradhti, nga bashkëpartiakët e tyre.
Kundërshtia, deri në zënkë e sharje e Zahir Pajazitit me “shefin e Shtabit të UÇK-së”, Azem Sylën, se “nuk pranoj të komandohem në luftë, nga Hotel “Rogner-i, në Tiranë”, pasoi denoncimin dhe vrasjen në pritë të treshës guerile: Zahirit, Hakifit dhe Edmondit; vrasjen në pritë të komandant Mujë Krasniqit, me 42 ushtarët e tij, në rrugëtimin për të hyrë të armatosur në Kosovë, i cili, shpërfilli pengesën e Shtabit të Rognerit, për luftë; denoncimin, vrasjen në pritë të 23 ushtarëve, plagosjen e shumë të tjerëve dhe zënien robër të tyre, në Lugështajen e Gorozhubit; si dhe të dhjetra rasteve tjera të tadhtisë, janë të përgjakshme e sabotuese të luftës të Shtabit namkeq të Rognerit, me aleatët e tyre, ish-sigurimsa të Enverit, pjesë e Partisë Socialiste.
Të gjithë këtë konspiracion e kishte nuhatur Kolonel Ahmet Krasniqi. Dhe, megjithatë, ishte i vendosur për kundërvënie ndaj armiqëve të Kosovës, madje, deri në sublimitet. Vepra e tij madhore shkrimore, mbi artin ushtarak, është një dëshmi vetëfolëse, për përgaditjen solide profesionale, që kishte ish-Komandanti i Ganizonit të Gospiçit në Kroaci dhe projektuesi i bazës ushtarake teorike dhe praktike, për luftën në Kosovë.
Emri dhe vepra lavdiplote e Kolonel Ahmet Krasniqit, Hero i Kosovës, do të jetojë në përjetësi!
Zotri. Nuk dij kush jeni. Nuk Ju njof. Por… ngadal pak. Per cka jeni ka flitni ketu Ju zotri?! Qe koloneli Ahmet Krasniqi nuk e ka perdor kurre emrin, emertimin UCK? Me kolonelin Ahmet Krasniqi kam pas lidhje te ngusht dhe ne Kroaci dhe ne Shqiperi. Me 19., shtator 1998, isha tane naten ne shtab te tij, tane naten, Mi tregoi gjirimet te betimit te ushtarve dhe me emrin UCK, stema, betimit qe brohoriten para Tij, e para Tij, Ahmet Krasniqit. Dhe me thame tha: “Ti je civil i pare qe po i sheh keto gjirime. U bashkuam” Une thash: Me emrin UCK? Ai tha. Ti e ke zgjez kete emer, ke shku me kete emer ne opinjon”. I thash: Abei im Bekim Berisha e ka zgedhe kete emer, ma dha lejen me shku me kete emer UCK, e ne opinion te lajmrroj qe eksiston Ushtria Clirimtare e Kosoves. Sepse njemij here kam shkru dhe thane qe me kete emer kemi shku me 4 nentor te vitit 1997., me pelqim te Bekim Berisha Abei, pra se pari informata qe eksiston Ushtria Clirimtare e Kosoves qe do te i kundervihet sulmeve dhe vrasjeve te shqipetarve nga Policia dhe Ushtria serbe. Keto informata shkuan ekskluzivisht ne HRT., une isha autore e teksteve, e kryeredaktori i emisionit Motrišta, Andrej Rora i botonte. Pastaj keto gjirime, deklarata dhe ngjarje i merte Qendra e televizioneve botrore ne Brighton, dhe me radhe televisione botrore nga Qendra ne Brighton. Per cka po flitni Ju ketu?! Pralla? Kujt po i flitni keto pralla? Prralla amatore! Kush ishit Ju qe me i ofendu ushtaret e UCK-se qe dhane jeten per Kosove e tu luftu me kete steme, UCK? Kush ishit Ju qe ne kete menyre te e mposhtnoni Bekim Berisha Abein, Xheve Krasniqi Llladrovci, Fehmi Lladrovci, Agim Ramadani, Bedri Shalen dhe ne fund te fundit vet kolonelin Ahmet Krasniqin?! Kush ishit Ju? Jeni tu fol per dy fenomene tersisht te ndara e po i shtin ne nje thes! Te kish qene ashtu, si po spjegoni Ju ketu ne menyre siperfaqesore dhe steramatore, nuk kish ndejt nje minut me mu as Ibrahim Rugova, pas lufte, e isha i vetmi gazetar, gazetare, cilen ai vet e thirri ne zyre te Tij ne Veleni, pas konfernces per media nderkombetare qe e beri ne qershor te vitit 1999. Kush ishit Ju? Po i shtini ne thes puqista Thacin, Halitin, Sylen, dhe Kadri Veselin e per cilin nuk dij informata kyqe. Per te, Veselin nuk dij. Por sidoqofte… zotri… kesi shpekulime dhe pshtyrje ne keta shoke te mij qe luftuan per Kosoven, dhane jeten per Kosove, e luftuan me stemen te UCK-se nuk jeni te THIRRUR me fol, sepse nuk po dishit asgje! Po pshtyni ne Ahmet Krasniqin ne finale te finales! E kjo emrohet Marzi Epokale! Bedri Zeqiraj…hmm.. kurre nuk kam ndi per Juve, e as ne ato takime, ndeja me Ahmet Krasniqi lurre nuk Ju kam pa, as ne Kroaci, as ne Tirane. Kush ishit Ju?
“Ekzekutimi zyrtar i Kolonel Krasniqit” në rubrikën: “Analizë, Dossier” të botur në “Drini.us”, më 11 Tetor 2021 me autorIdriz Zeqiraj, më zgjoi kurreshtjen dhe e lexova, herët në mëngjes, para orës 03:30, kur edhe u zgjova.
Isha gjysëm i përgjumur kur e hapa “ajfonin” dhe pasi shfletova shtypin u ndala në “Revistën Drini”.
Ajo që pash në fund të shkrimit dhe më bëri ta lexoj, ishte një koment i gazetares nga Kroacia, Dana Rexhepi.
Dianë, që në fillim po të them se ka vite që nuk shkruaj komente nga shkaku i vetëm se “autorët” shpesh mëshifen me emra të rremë, por kur shoh emra si ti, domosdo se edhe unë i them disa fjalë.
Idriz Zeqirajn e njoh qysh herët. Kam pasur rastin ta njoh nëpërmes dy ish të ikurve nga Belegu i Deqanit, sidomos nga Nezir Vishaj, i vrarë më 1999 që janë njohur në vitet më të vështira të jetës në Shqipëri. Neziri kur është këthyer në Kosovë, më 1978 (?), amanet ia ka lënë vajzën aso kohe 15, 16 vjecare bacës Idriz. Idrizi është një nga atdhetarët më të devotshëm që nga vitet 1960. Ishin shok shkolle (e klase ?) me Ibrahim Rugovën e Jusuf Gërvallën.
Jeta dhe puna e Idriz Zeqirajt është e madhe, e pastër, e ndritshme dhe krejt kombëtare , pa ngjyrime ideologjike e politike.
Zonja Dianë, ti në “reagimin” tënd qenke ngutur. Idrizi është 100 fish më i njohur se ti dhe të gjithë gazetarët shqiptarë që kanë punua në Kroaci, Slloveni, Serbi e Bosnje.
Ishte dhe është i pathyeshëm.
Ai e ka njohur personalisht Kolonel Ahmet Krasniqin, axhën e Ahmetit, Aziz Zhilivodën, Kacakun më të madh të viteve 1945 e këndej të Rrethit të Cicavicë, Artakollit, komuna e Vushtrrisë.
Ai është takua disa herë në shtepinë ka jetonte Azizi, në Lagjen Skënderbej, në Elbasan ndërsa me Ahmetin, disa herë është takua në Tiranë.
Në takimin e Osllos që tash është bërë zakon të quhet si “Marre-veshja e Osllos”, unë kam qenë i ftuar, por jo si përfaqqësues i ndonjë organizate apo partie por si dhëndërr dhe mik shtepie, besnik e bashkëpuntor i Kolonel Ahmet Krasniqit. Aty, kanë qenë siq dihet: Adem Demaci, Xhavit Haliti, si “krah të luftës”, apo “UCK-së” dhe Kolen. Ahmet Krasniqi, dhe Kolonel Agim Mehmeti, i vetmi libër dhe burim i vërtetë.
Pse e them këte?
Sepse Adem Demacin e kanë mashtrua dhe si fëmijën e kanë kap për veshi, kur iu ka dasht ta shah Ibrahim Rugovën e …. FARKUN. Edhe tash RTK-uci i Hashimit, e “shtin” me folur Ademin në “Liria ka emër”, në të vërtetë, ka MARRE.
Do të këshilloja ta lexosh librin e Kolon. Agim Mehmetit, “E vërtyeta për FARKUN” dhe intervistën e
Do të këshilloja ta lexosh librin e Kolon. Agim Mehmetit, “E vërtyeta për FARKUN” dhe INTERVISTË E BOTUAR NË JANAR TË VITIT 2000 - Hrvoje Dominiq, AP & Reuter, Globus
PËRKTHEU NGA KROATISHTJA: SEFEDIN KRASNIQI
“Udhëheqësi i vrarë i UÇK-ës, Ahmet KRASNIQI, është hero postum i luftës atdhetare kroate: i cili më 1991 e çarmatosi kazermën e APJ në Gospiç, ndërsa gjygji ushtarak i Kroacisë e shpalli fajtor !
Dr. Drazhen Jerkovic, epror i luftës në Qeverinë e Kroacisë për Gospiç dhe shef i Shtabit të krizës nga viti 1991 deri 1993, në inervistën për ‘’Globus’’, për vrasjen, ende të pa ndriçuar, të ministrit të Mbrojtjes të Kosovës dhe udhëheqësit të UÇK-ës, ish-nënkolonelit të APJ Ahmet Krasniqit, zbulon të vërtetat e fshehta për shërbimin e armatosjes së Likës në prak në agresionit serb.
https://www.ballikombetar.info/interviste-e-botuar-ne-janar-te-vitit-2000-%E2%80%A8-hrvoje-dominiq-ap-reuter-globus/
https://m.facebook.com/277283315635816/photos/a.652036558160488/737115256319284/?type=3&locale2=it_IT.
Zonja Dianë, vizita jote dhe takimi yt në Tiranë, nuk është parë me sy të mirë. Thjesht ti ke qenë si gazetare e dyshuar, flas për këtë takim që ti flet për Kolonelin pak para se të vritej.
Është punë e ndërgjegjes tënde të tregosh të vërtetën se kush të ka dërgua ty ta takosh Kolonel Ahmet Krasniqin, ish Ministrin e Luftës.
Para disa vjetëve, kur unë shkruaja për Kolonelin në “Shqiptari.eu”, Sef Krasniqi, ti (Dianë), Sabri Novosella e disa tjerë jeni shtyrë. Unë aso kohe kam mbajtur qëndrim neutral.
Përndryshe, Dianë, unë jam dhëndërr i Qerim Shaban Krasniqit, familje nga Zhilivoda, Shabani, vritet nga ushtria serbe më 1918 e le pas dy fëmijë jetim, 3, 5 vjec, Qerkinin dhe Qerimin.
Qerimi dhe Azizi u rritën bashkë, ishin djemtë e vëllezëve: Mustafës dhe Shabanit.
E pra, baba i Azizit dhe Qerimit ishin vëllezër e Ahmeti, ishte djali i Hajrizit, ishte vëllai i vogël e Azizit.
Nëna e Ahmeti, pakë para se ta lind Ahmetin, është lirua nga burgu dhe ka lindur të prindërit, në Breznicë, cka ishte zakon deri atherë që qika me lind fëmijë të baba.
Pra, edhe unë isha dhëndërr dhe shumë i afërt me Ahmetin që nga 1981 e Ahmeti ishte ndër miqt më të mirë me atdhetarët e kahës e familjet e tyre, me zejtarët si Daci e Xhaferi, artarë, Jusuf Gervalla e Sabri Novosella etj.
¨Dianë, ti më ke pëlqye për dy shkrime që i ke publikua, një në “Shqiptari”, “U vra Krasniqi i gabuar (Kol. Ahmet Krasniqin) në vend të Jakup Krasniqit dhe një tjetër, para disa ditëve në “Drini.us”.
Të dëshiroj punë të mbarë në gazetari të ndershme e të paanshme!
Sinan Kastrati, Suedi
Malmö, 12 tetor 2021
Përm. “Nëna e Ahmetit, pakë para se ta lind Ahmetin, është lirua nga burgu dhe ka lindur të prindërit, në Breznicë, cka ishte zakon deri atherë që qika me lind fëmijë të baba”, është dashur të thuhet:
“Nëna e Ahmeti, pakë para se ta lind Ahmetin, është lirua nga burgu i Vushtrrisë dhe e ka lindur Ahmeti të prindërit, në katundin Breznicë, cka nuk ishte zakon deri atherë që qika me lind fëmijë të baba”.
Sinani
Zotri Sinan Kastrati. Nuk po flasim ketu kush kujt dhe per cilin artikull i pelqen. Po flasim ne kategori te Faktografise dhe per Faktografi. Besoj qe kuptohet termi i Faktografise, besoj. Pakes… jasht teme kjo kush eshte i njohur, apo ma i njohur… Jasht teme zotri Sinan Kastrati. Faktografisa. Po flas per Faktin qe isha ate nate me kolonelin Ahmet Krasniqi, me 19.9.1998. Ky zotriu nuk ishte atje, ate nate. Ate nate, me 19., 9. ai, Krasniqi, qoii shoferin dhe truprojen ne hotel Miniri, ku isha me ekipin e HRT dhe erdhem ne slin e Ministrise ku ishte ai. Ne nje shtepi, ne lagje jo ne qender Tiranes. Aty ndejta tane naten, deri ne 7.30 mengjes, e ne shtab te Tij, Krasniqit. Aty ma tregoi ate inqezim videokaset te betimit te ushtarve para flamurit dhe para Tij, Krasniqit. Me tha; “Je civil i pare qe po e sheh kete inqezim.” Ne ate betim ishin ushtaret me stemen UCK. Per kete ai, Krasniqi tha: “U bashkum”. Thash: UCK? Ai tha: “Ti e ke zgeze kete emen”. I thash: E ka zgedhe Abei im, Bekim Berisha, jo une E mos te perseris fjalet qe i kam shkru shume here po edhe ketu ne komentin, mbreme. Ku shkum dhe kur shkum ne opinion, me date, e ne HRT me raportime per UCK, Ushtri Clirimtare e Kosoves (Oslobodilačka vojska Kosova. Kosovska Oslobodilačka Vojska) ishin tereme ne gjuhe kroate qe perdorem e nga nate ne nate, ne HRT. Pra, deftimi i ketij zotriut qe koloneli Ahmet Krasniqi nuk e ka perdore ate termin, UCK, nuk qendron. NUK QENDRON! Sipas asnje pike te kategorise se Faktografise: NUK QENDRON. A jemi mledhe na ketu ne kete faqe si kur mlidhen shoke apo shoqe dhe pijne qaj rusi e flasin biseda te lira, apo po flasim ne kategori te Faktografise? Ketu, si duket, perzihen kategorit. Me kend po flas ketu? Ju ketu ene postim te fundit po flitni ku dhe si u lind Ahmet Krasniqi. Rrastesisht e dij si u lind dhe ku Ahmet Krasniqi sepse shume here kemi diskutu per shume gjana. Per jeta tona, per familje, sepse kam qene e afert me te, me familen e Tij ne Rovinj. Kam qene ne ate shtepi te ta, shume here. Por nuk eshte kjo tema per cilen po flasim ketu zotri Sinan Hasani. As nuk jemi ne garime ketu. Apo jeni mesu ju burra shqipetar qe me fol e me interpretu si ju bjen ne mend, Post Festum, pas ngjarjeve.
Pardon. Ne nje moment gabova mbiemrin e Juaj zotri Sinan Kastrati. E tash ma nalt po shoh edhe postimin e Juaj ku po shkruni qe une jam e dyshuar. E nga personi me emer Sfedin Krasniqi. Por kete e kemi pa moti, eshte dukuria simbolikisht e quaj DeJa Vu. Nuk du as me permend ate emer qe e permendet Ju, ngase… nuk jam mjeke dhe nuk me takon te flas cka paska zotri ne fjale e me mbiemen te njejt si miku im, i dashur per mu, shume i dashur Ahmet Krasniqi. Ju lej juve “burrave” shqipetar te hulumtoni kush eshte personi qe ka shkru shume tekste, dhe qe ka ve ne dyshim shume persona, cdo here tjetrin e lidhur me vrasjen e Ahmet Krasniqi. E nese ju “burra” shqipetar me seriozitet i merni keto dyshime te nji… nuk du te e perdori termin per ate person kush ish… nese jam edhe une e dyshuar, qe ku jam. Formoni komisione, eksistojne Institucione perkatese, ne Kosove, Ne Shqiperi, ne Kroaci. Veq perpara. Nisjani me ne fund ate investigim kush dhe pse e vrau kolonelin Ahmet Krasniqi. Se qe shume vjet per ate po flitni, e askush asgje konkrete nuk e inicoi. Nisjani o burra, nisjani me ato hetime, Burra. Nisjani! Jo ma larg se sot, nisjani!
Dhe përsëri Dianë paske reagua dhe e paske tregua se je amatare edhe në gazetari e edhe në terminologji, në përgjithësi.
Ti ke qenë at natë në Tiranë, më 19.9.1998 dhe e ke takua Kol. Ahmet Krasniqin në selinë e ish Ministrisë së Luftës ama ke qenë e dyshimtë. Po ta përsëris: Në ty kanë dyshua dhe prandaj Koloneli at natë nuk ka ardhut te ti, nuk ka dalur nga ai vend, nga Ministria e pas dy përkatësisht pas një dite, koloneli është ekzekutua. Ahmeti nuk ka ardhur në hotel ku ishe ti, nga friga se pas teje mëshifen disa lahpera të ashtuquatur të “UCK-së”.
Dianë, lexo më shumë!
Dianë ti mund të thuash cka të duash se “guha asht prej tulit” por edhe për “faktografinë”, “UCK” e FARK-un dihet se si i ka përdor Ahmeti e ti qellimisht po i bishtnon. UCK-ja e xhavitave, azem sylave … ka qenë e hoteleve ku sigurisht edhe ti ke shkua në hotele e jo atje ku Ahmeti, Agimi Mehmeti, Agim Ramadani, Sali Ceku, Ramabaja, Tahir Zema etj kanë qenë.
Ahmeti ka dashur ta afroj faktorin ushtarak e politik ndërsa lpk-istë kanë luftua me “mullinjët e erës”, me pseudonime e në konspiracion.
Edhe një vrejtje: Me apo qëllim me quan Sinan Hasani?
Mos se nuk është mirë e as e ndershme. Unë e kam emrin Sinan Kastrati e jo Sinan Hasani dhe e kaluara ime krejtndryshe nga ajo e S. Hasanit ndërsa e kaluara, nuk e di. Më mirë të njohin ata që ke jetuar afër tyre në Shkup.
Ti ke mundur me qenë e afërt me dhe ndoshta e ke përkrahur politikën e Sinan Hasanit, por unë jo.
Një ditë të mirë e punë të mbarë!
Amatore…hmm. Dhe ju “profesionista” lejuat qe te mos arestohet nje kesi amatore si une dhe mos te intervistohet, se paku , nga inspektora te Ministrive perkatese te tri shteteve: Shqiperise, Kosoves dhe Kroacise. E per dyshim perzimje per vrasje te nje personit aq te randesishem, Ministrit te mbrojtjes te Republikes se Kosoves. Nisjani sot asaj iniciative, jo neser, sot. Ministri i puneve te mbrendshme te Kroacise eshte Davor Božinović. Menjehere flet kerkese arestim urgjent atij, Davor Božinović, e per dyshim ne perzimje, vrasje dhe/apo te dyjat lidhur me Ministrin e mbrojtjes te Republikes se Kosoves. Se te dyt, Ahmet Krasniqi ishte, e une jam shtetase e Republikes se Kroacise. A te mar kafen me veti apo ka atje kafe? Se kur me arestuan 1989., per organizim te Demostratave per Minatore te Trepces, nuk ma dhane kafen. Veq te dij, a te mar me veti kafe a jo…