“Gënjeshtra jeton në qenien e serbëve”

Dobrica Qosiq, “Babai i Kombit Serb”, ideologu i gënjeshtrës serbe dhe shkaktari i gjenocideve dhe spastrimit etnik serb në fund të shekullit të 20-të.

“Gënjejmë për të mashtruar veten, për të ngushëlluar të tjerët; gënjejmë nga keqardhja, gënjejmë nga turpi, për të inkurajuar, për të fshehur mjerimin tonë, gënjejmë për shkak të ndershmërisë. Gënjejmë për shkak të lirisë. Gënjeshtra është një gjendje e natyrshme e gjuhës, popullit dhe shtetit serbë. Është patriotizëm dhe konfirmim i inteligjencës sonë të lindur. Ne gënjejmë në mënyrë krijuese, imagjinative, shpikëse”, tha Dobrica Qosiq, duke përshkruar historinë, të tashmen dhe të ardhmen e politikës serbe.

Qosiq e shkroi këtë në vitin 1961 në librin ‘Deobe’. Luftëtari partizan dhe komisari politik, shkrimtari që kundërshtoi politikën e Josip Broz Titos dhe Partisë Komuniste të Jugosllavisë, fillimisht fshehurazi për shkak të shkarkimit të shokut të tij Aleksandar Rankoviq, e më pas publikisht dhe deklarativisht në seancën e KQ të Lidhjes së Komunistëve të Serbisë në fund të majit 1968.

“Terror dhe dhunë po ushtrohet ndaj serbëve në Kosovë nga shqiptarët pjesëmarrës në Qeverinë e Kosovës, gënjeu Qosiq, ndërsa Komiteti Qendror i Lidhjes Komuniste të Serbisë i hodhi poshtë pretendimet e tilla, e largoi Qosiqin nga Partia dhe në këtë mënyrë e bëri disident.

Lindja e ‘Atit të Kombit’ dhe ringjallja e nacionalizmit të Shën Savës.

Në vitet 1980 Qosiq u rikthye në politikën publike duke themeluar Komitetin për Mbrojtjen e Lirisë së Mendimit dhe të Fjalës në 1984, Komitet ky i cili mbronte të gjithë kundërshtarët e Jugosllavisë socialiste. Megjithatë, ai shprehu pikëpamjet e tij thellësisht nacionaliste, të cilat mund të jenë të rrënjosura në nacionalizmin dhe fashizmin e Shën Savës, në një Memorandum të botuar në shtator 1986 nga Akademia Serbe e Shkencave dhe Arteve.

Pikërisht për shkak të qëndrimeve tepër shoviniste, serbomëdha dhe irredentiste, të këtij memorandumi besohet se në krijimin e tij ka marrë pjesë Dobrica Qosiq. Për shkak të restaurimit të ultranacionalizmit serbomadh dhe fashizmit të Shën Savës, disa në Serbi sot e konsiderojnë Qosiq-in ”Babain e Kombit”.

Qosiç ishte i kënaqur me ardhjen e Sllobodan Millosheviqit në pushtet. Mitingjet e tij në Gazimestan dhe në Kosovën veriore, në të cilat ai shfaqej si ,,shpëtimtarë” i serbëve në ish-Jugosllavi dhe paralajmërues i luftërave të ardhshme, frymëzuan kthimin e Dobrica Qosiqit në skenën politike. Më pas Qosiq themeloi Partinë Demokratike Serbe në Kroaci në vitin 1989 së bashku me Jovan Raskoviqin dhe një vit më vonë, së bashku me Radovan Karaxhiç dhe Biljana Plavsiç, ai themeloi një parti me të njëjtin emër në Bosnjë dhe Hercegovinë.

Pas shpërbërjes së Jugosllavisë, të dy morën pjesë në organizimin e kryengritjeve ushtarake serbe në Kroaci dhe Bosnjë e Hercegovinë dhe inkurajuan realizimin e ideve nga Memorandumi i SANU-së.

Posti i Kryetari të RFJ-së dhe sherri me Sllobodan Millosheviqin.

Dobrica Qosiq është presidenti i parë i Republikës Federale të Jugosllavisë dhe pasardhësi i Millosheviqit, por pas konfliktit me Millosheviçin në vitin 1993 ai u largua nga presidenca, duke akuzuar ‘udhëheqësin’ serb për tradhti, respektivisht për dështimin në krijimin e Serbisë së Madhe.

Suksesin më të madh të politikës së tij, por edhe asaj serbe të shekullit të 20-të, Qosiq e quajti themelimin e të ashtuquajturës Republika Srpska.

“Jo vetëm autorët e drejtpërdrejtë duhet të mbajnë përgjegjësi për luftën dhe krimet, por edhe nxitësit e krimeve,” pat thënë Aleksandar Popov, drejtor i Qendrës për Rajonalizim në Novi Sad, duke kritikuar Dobrica Qosiqin. “Ata, idetë e të cilëve u iniciuan nga një turmë hajdutësh, kriminelësh dhe vrasësish, gjithashtu duhet të mbajnë përgjegjësi. Fakti që ata nuk vranë askënd me duart e tyre nuk e zvogëlon përgjegjësinë e tyre”, tha Popov.

Megjithatë, Qosiq nuk u përgjegj kurrë për masakrat dhe ‘zhvendosjet njerëzore’ që ai frymëzoi duke krijuar Memorandumin dhe për rivendosjen e nacionalizmit serbomadh dhe fashizmit të Shën Savës.

Pas të gjithave qëndron ideologjia e tij.

Ajo që e karakterizon veprën politike të Dobrica Qosiqit dhe bashkëpunëtorëve të tij, e cila u bë pjesë e pandashme e mendimit politik serb, është ende ‘Gënjeshtra’.

Domethënë, Qosiq gjatë gjithë kohës, me citimet e tij, por edhe me punën e tij për Memorandumin, pastaj si President i RFJ-së dhe bashkëthemelues i dy partive politike në Kroaci dhe BeH që përkrahnin gjenocidin dhe spastrimin etnik, theksoi gënjeshtrat si arti të mbijetesës së popullit serb. Qosiq e pranoi gënjeshtrën si mjetin kryesor përmes të cilit populli serb përpiqet të justifikojë të gjitha veprimet kriminale që ka kryer për të mos përjetuar katarsis dhe për të pranuar faktet e zhveshura. “Gënjeshtra është interes shtetëror serb”, thotë Çosiq dhe për këtë arsye ai mohoi gjenocidin e kryer nga Ratko Mlladiq në Srebrenicë, ndërsa ky i fundit përpiqej të realizonte idetë e Memorandumit të Qosiqit përmes luftës.

Kështu, Qosiq përsëri shkruan në stilin e Joseph Goebbels dhe thotë se në Serbi “çdo gënjeshtër përfundimisht bëhet e vërtetë” duke u përpjekur të justifikojë të gjithë propagandën që ai dhe bashkëpunëtorët e tij politikë dhe bashkëmendimtarët i dhanë popullit të Serbisë. Proceset e rehabilitimit të kriminelëve dhe ideologëve të njohur çetnikë dhe fashistë, të cilat janë bërë në gjykatat e Beogradit që nga viti 2009, nën kujdesin e majës së pushtetit të sotëm serb, janë rezultat i ideve dhe punës së Qosiqit.

Gënjeshtra e hyjnizuar e Qosiqit dhe shpëtimi i Serbisë

Shkalla në të cilën kjo gënjeshtër e hyjnizuar e Qosiq-it ka ndikim te serbët mund të shihet në një citim nga Ditari i tij në natën kur NATO ndaloi bombardimin e Jugosllavisë:

“Gjeneralë, politikanë dhe gazetarë: Pushtimi i Kosovës duhet të interpretohet si mbrojtje e shtetit, tërësisë territoriale dhe sovranitetit”.

Imagjinojeni një Serbi e rrënuar, e gjymtuar dhe e mundur me mijëra të vrarë e të plagosur shpalli fitore kombëtare, Farsë pas farsë !

Qosiq e kupton farsën si kombinim ndërmjet mësimit të tij dhe nacionalizmit të Shën Savës, që ai e ringjalli për serbët në bashkëpunim me Kishën Ortodokse Serbe përmes Memorandumit të SANU.

Mirëpo, politika serbe, kisha ortodokse serbe, intelektualët dhe politikanët nuk do të heqin kurrë dorë nga gënjeshtra e tij, sepse në atë rast do të shembet e gjithë bota e tyre surreale e miteve politike dhe fetare me të cilën e ushqenin popullin serb dhe mashtronin bashkësinë ndërkombëtare.

Siç ka shkruar Qosiq, “Gënjeshtra është interes shtetëror serb”, sepse ajo është në vetë qenien e çdo serbi” dhe sepse “serbët janë shpëtuar shumë herë në histori nga gënjeshtra”.

Për shkak të gjithë kësaj historie të suksesshme nga mashtrimet dhe gënjeshtrat, Qeveria politike dhe kishtare serbe nuk do të heqë dorë kurrë nga asnjë mashtrim apo gënjeshtër, përkundrazi do të shërbehet përgjithmonë me mashtrime dhe gënjeshtra.

“‘Babai i Kombit Serb” sa i përket politikës serbe mund të prehet në paqe, sepse gënjeshtrat e tij i shpëtuan serbët dhe Serbinë nga çdo përgjegjësi.

Prandaj ato vazhdojnë të praktikohen nga elitat e sotme serbe politike dhe kishtare më mirë se ç’mund të shpresonte ai ndonjëherë.

“Fëmijët” e tij politikë janë shumë të dëgjueshëm dhe sjellshëm, prandaj vazhdojnë të gënjejnë ,,popullin e tyre të munduar” dhe të provokojnë viktimat e politikave të tyre të serbomëdha .

Dobrica Ćosić, “Otac srpske nacije” ideolog srpske laži i uzrok srpskih genocida i etničkih čišćenja na kraju 20. stoljeća.

“Mi lažemo da bismo obmanuli sebe, da utešimo drugoga; lažemo iz samilosti, lažemo iz stida, da ohrabrimo, da sakrijemo svoju bedu, lažemo zbog poštenja. Lažemo zbog slobode. Laž je vid srpskog patriotizma i potvrda naše urođene inteligencije. Lažemo stvaralački, maštovito, inventivno”, rekao je Dobrica Ćosić opisujući povijest, sadašnjost, a kako se čini i budućnost srpske politike.

Napisao je to Ćosić davne 1961. godine u ‘Deobama’. Partizanski borac i politički komesar, književnik koji se politici josipa Broza Tita i Komunističke partije Jugoslavije suprostavio prvo tajno zbog smjene njegovog prijatelja i suborca Aleksandra Rankovića, a zatim i javno kad je krajem svibnja 1968. godine,na sjednici Centralnog komiteta Saveza komunista Srbije izjavio da se nad Srbima na Kosovu vrši teror i nasilje, a da to čine Albanci koji sudjeluju u kosovskoj vlasti. Centralni komitet SK Srbije odbio je takve tvrdnje. Ćosić napušta Partiju i postaje disident.

Rađanje ‘Oca nacije’ i uskrsnuće svetosavskog nacionalizma

Tek 80-ih godina Ćosić se ponovno uključuje u javni politički život osnovanjem Odbora za odbranu slobode misli i govora 1984. koji je branio sve protivnike socijalističke Jugoslavije. Međutim, svoje duboko nacionalističke stavove koje korijen mogu naći svetosavskom nacionalizmu i fašizmu, iznio je u Memorandumu kojeg je u rujnu 1986. objavila Srpska akademija nauka i umetnosti. Upravo zbog njegovog nevjerojatno šovinističkih, velikosrpskih i iredentističkih stavova smatra se kako je Dobrica Ćosić sudjelovao u njegovom stvaranju. Ćosića zbog njegove rastauracije velikosrpskog ultranacionalizma i svetosavskog fašizma danas neki u Srbiji smatraju ‘Ocem nacije’.

Ćosića je oduševio dolazak Slobodana Miloševića na vlast. Njegovi mitinzi na Gazimestanu i sjeveru Kosova, u kojima je ‘spašavao’ Srbe i srpstvo na prostorima bivše Jugoslavije te najavio buduće ratove, inspirirala je povratak Dobrice Ćosića na političku scenu. Ćosić je zatim zajedno s Jovanom Raškovićem u Hrvatskoj osnovao Srpsku demokratsku stranku 1989., a godinu potom zajedno s Radovanom Karadžićem i Biljanom Plavšić osniva stranku istog imena i u BiH. Obje su nakon raspada Jugoslavije sudjelovale u organiziranju srpskih vojnih pobuna u Hrvatskoj i BiH te poticale ostvarivanje ideja iz Memoranduma SANU-a.

Predsjednik SRJ i svađa sa Slobodanom Miloševićem

Dobrica Ćosić prvi je predsjednik Savezne republike Jugoslavije, Miloševićeve nasljednice SFRJ no nakon sukoba s Miloševićem 1993. odlazi s mjesta predsjednika optužujući srpskog ‘Vožda’ za izdaju jer nije uspio stvoriti Veliku Srbiju. Ćosić je najvećim uspjehom svoje politike ali i Srpske politike 20. stoljeća držao uspostavu tzv. Republike Srpske odakle je prognano 230 tisuća Hrvata.

“Za rat i zločine ne trebaju odgovarati samo izravni izvršitelji, već i inspiratori zločina”, rekao je Aleksandar Popov, direktor Centra za regionalizam iz Novog Sada, kritizirajući Dobricu Ćosića. ‘Moraju odgovarati i oni čije su ideje pokrenule horde pljačkaša, zločinaca i ubojica. To što nikoga nisu ubili svojom rukom, ne čini njihovu odgovornost manjom’, rekao je Popov. Međutim, Ćosić nije nikada odgovarao za pokolje i ‘humana preseljenja’ koja je inspirirao stvarajući Memorandum i zbog restauracije velikosrpskog nacionalizma i svetosavskog fašizma.

Ideologija laži iza svega

Ono što obilježava politički rad Dobrice Ćosića i njegovih suradnika a koji se dobro stopio sa srpkom poloitičkom misli i danas je ‘Laž’. Naime, Ćosić je cijelo vrijeme, svojim citatima, ali i radom na Memorandumu, zatim i kao predsjednik SRJ i suosnivač dviju političkih stranaka u Hrvatskoj i u BiH koje su zagovarale genocid i etničko čišćenje, isticao laž kao umijeće preživljavanja srpkog naroda. Laž je, Ćosić, prihvatio kao glavni alat preko kojeg srpski narod pokušava opravdati sve zločinačke radnje koje je činio kako ne bi doživio katarzu i prihvatio gole činjenice. “Laž je srpski državni interes”, kaže Ćosić i upravo je zato negirao genocid koji je počinio Ratko Mladić u Srebrenici dok je ratom pokušavao ostvariti ideje Memoranduma kojeg je Ćosić stvarao.

Tako Ćosić opet u stilu Josepha Goebbelsa piše i govori kako u Srbiji “svaka laž na kraju postaje istina” pokušavajući opravdati svu propagandu koju su narodu Srbije on i njegovi politički suradnici i istomišljenici davali. Procesi rehabiliticije poznatih četničkih i fašističkih zločinaca i ideologa koji se od 2009. naovamo vrše na beogradskim sudovima, propaganda pod pokroviteljstvom vrha današnje srpske vlasti, rezultat je Ćosićevih umotvorina i rada.

Ćosićeva obogotvorena laž i spašavanje Srbije

Koliko ta obogotvorena Ćosićeva laž ima utjecaja na Srbe vidi se i u citatu iz njegovog Dnevnika u noći kada je NATO obustavio bombardiranje Jugoslavije:”Uz američke i evropske laži, ravnopravno, ali sramnije i besmislenije su srpske laži urežiji Slobodana Miloševića, a koje raznose i umnožavaju generali, političari inovinari: okupacija Kosova tumači se odbranom državne celine i suvereniteta. Uporušenoj, obogaljenoj i poraženoj Srbiji sa hiljadama ubijenih i ranjenih, proglašavase nacionalna pobeda. Farsa za farsom! Nadrealizam istorije”.

Ćosić shvaća farsu koju njegovo učenje staljeno sa svetosavskim nacionalizmom kojeg je uskrsnuo on u suradnji sa Srpskom pravoslavnom crkvom tenjegov Memorandum imaju na Srbe. Međutim, srpska politika, pravoslavna crkva i intelektualci, političari nikad se neće odreći laži jer bi se u tom slučaju srušio cijeli njihov nadrealni svijet političkih i vjerskih mitova kojim su crkva i politika hranili srpski narod i obmanjivali međunarodnu zajednicu.

Kao što je napisao Ćosić “Laž je srpski državni interes” i jer je “Laž je u samom biću Srbina” i jer je “Srbe je toliko puta u istoriji spašavala laž”, zbog svega toga srpska politička i crkvena vlast nikad se neće odreći laži i služenjem laži. ‘Otac srpske nacije’ može slobodno počivati u miru, jer njegove lekcije iz laži i spašavanja Srbina i Srbije uz pomoć laži, nastavljaju današnje srpske i crkvene elite bolje nego on što ej on ikad mogao ili se nadao da će moći. ‘Deca’ su dobro ‘vaspitana’ i nastavljaju lagati i svoj ‘napaćeni narod’ i provcirati žrtve svojih velikosrpskih politika.