Nga: Xun Çetta
Për vendin dhe kombin tonë, të gjithë, bash të gjithë, tërë jetën kemi bërë, por mjerisht jo pak nga ne, vetëm keq e zi kanë bërë dhe mjerisht po vazhdojn ti sjellin të këqija vendit, gjakut tonë të cilin jo pak e kanë helmuar dhe jo leht tani më e kuruar.
Lufta për çlirimin e vendit ka mbaruar, u pa krejt kush qka kemi bërë e punuar, por ja se lufta ndryshe mjerisht po vazhdon, kjo është një betejë tjetër të cilën duhet gjithësesi ta fitojm. Në këtë betejë nuk ka pardon, ngase kjo pastaj po na kushton.
Vertetë jemi në një situatë të vështirë ku nuk mund ti bëjsh bashkë të gjithë njerëzit e mirë ngase të këqijt, fal lirisë, jan zgjidh dhe tani po lehin e hajn gjithë çfarë u ka mbet, madje edhe duan që në histori ata ti fusim ne vet !!!.
Larg duart nga ky krim i cili nuk ka emer tjetër veqse mallkim. Unë nuk dua të mallkoj e as të jem i mallkuar për vendin tim, më të keqin në emer të bashkimit kurr nuk dua bashkëpunim.
Toleranca e madhe, perkdhelja e askushave për ti rreshtuar në rrugë, mjerisht gjithë neve na ka futur nen rrugë dhe sot kjo rrezikon të na kushton, një rrezik ky të cilin as Serbia nuk ka mundur të na bënë.
Politika e sotme nuk donë transparencë e as sinqeritet, por ja se unë isha ky vet dhe pa politikë e them, nga tani, nuk dua me më fal kush për gjithë çfarë vendit i kam bërë apo vazhdoj ti bëjë keq, dhe anasjelltas, kurr nuk kam kujt më ja fal ngase kam gabuar kur kam dasht që më tolerancë të gjithë më i rreshtuar vetëm për vendin më punuar. I pa besi në këtë tolerancë, po del se ka perfituar, ka mjaftuar vetëm i lirë më u shoqëruar.
As ata, që më pa të drejtë kundershtar politik kanë vrar, nuk jan më kriminel sesa këta të cilët kudo, më politikat e tyre porosi, interesin e vendit dhe historinë tonë janë duke e ther.
Ti i keq kudo që je, nga ky fillim viti të lutëm më rri në distancë ngase unë kriminel nuk jam, por edhe më duruar sa durova, mendjën nuk e kam.
Kam thënë dikur dhe po e thëmë :Vitrinat e librarive dhe aty këtu bibliotekave po mbushën më botime të gjithëanshme, libër të keq nuk ka, kështu kanë thënë por, kur ato botime historike diku, diku shkrime më para, biejn në kundershtim më realitetet e shkruara më aq mund e sakrifica faktësh, aty jo vetëm se mbytet vlera, por lexuesin e gjeneratave e fut në luftë të re klasash e ky, del një krim tjetër më vonë i cili vendit prap i kushton. Kush shkruan dhe bënë historira më para, denimin neser do ta ka.
Ky ishte mesazhi im i sinqert për këtë fillim viti dhe të tillë do të jenë gjithë ata të cilët për vendin do vazhdojn të bëjn, a këtë realitet publik si unë, nuk do t`ju thojn juve të këqinj që bash askund vend nuk doni më na lënë, fal lirisë që u kemi dhënë.
Pakicë dua të jem, por realitetin në kohën e duhur dua ta thëm, kujdesë çfarë po bëjmë.
Luzern, me 01.01.2022
