Prof. Bajram Binaku, Pejë
Data 17 janar është ditë e rendësishme në Turqi, edhe se kjo, në kalendarin e festave të shteti turk nuk figuron si festë shtetërore! Me 17 janar vdiq armiku me i madh i osmanëve, Gjergj Kastrioti! Për Perandorinë Osmane, vdekja e tij kishte kuptim të dyfishtë. Përveç gëzimit, se kishte vdekur personaliteti e udhëheqësi shqiptar më i tmerrshem, për ta, ishte dhe shpresa, që pa rezistencë turqit mund të nënshtronin tokat europiane. Sikur ta ndihmonin sado pak, Vatikani dhe Europa e krishterë, Gjergj Kastriotin, turqit, qe në këtë kohë do të tërhiqeshin nga tokat e Balllanit, por fatkeqsisht, luajten lojën dyftyrëshe, politike, karshi shtetit shqiptar të mesjetës. Asnjë ceremoni e përkujtimit të kësaj date në Shqipëri! Përkundrazi më këtë datë pamë një ceremoni të pritjes se kryetarit të Turqisë, Erdogan! Ky, duke dhuruar çilësat e disa apartamenteve për të goditurit nga termeti kishte deklaruar dhe promovuar miqësinë pesëshekullore të vëllezërve turq e shqiptarë!
A ishte e qëllimshme dhe data e vizites se Erdoganit në Shqipëri? Përse, dorëzimi i çilësave dhe vizita të korespondonin me datën e vdekjes se heroit tonë kombëtar?
U festua, u bë ceremoni për çelësa apo për vdekjen e Kryetrimit tonë? Kësaj pyetje vetem Erdogani dhe Edi mund ti përgjigjën!
Përse bash më këtë datë në parlamentin shqiptar, të deklaronte, presidenti turk, “miqësinë pesë shekullore të dy popujve”!
Kjo nënkupton, se kushdo, qe është dhe ishte kundër kësaj miqësie, ishte dhe është armik i të dy popujve. Pra njeri nga armiqët , mbase dhe armiku kryesor, mbetët Gjergj Kastrioti. Madje dhe deklarimi i Erdoganit për miqësinë pesëshekullore, ishte jo veç llapsuz, po tendencioz dhe i pregatitur me mjeshtri, si trasim i rrugës për korigjimin e historisë dhe të kaluarës se vështirë të shqipetarëve nën okupimin osman.
Vizita ka mundur të realizohet në çdo ditë tjetër, po jo në ditën kur Shqipëria ishte në Zi, për vdekjen e udhëheqësit dhe komandantit ushtarak më famë botërore, Gjergj Kastriotit. Po e keqja nuk rri në prehër të turkut as të Erdoganit, po tek Edi Rama, qe e ka katandisur Shqipërinë në pamje të leckës, e cila mund ti shërbejë kujdo, qe ka nevojë për pastrim.
Turqinë mos e kerkoni në Edrene, as në Azi, e keni në çdo cep të Shqipërisë, me xhami, me hoxhollarë, me televizione e seriale.
Pushtimi modern është i tillë. Ja more, adetet, kulturen, fenë, e konsideron vëlla; asgje nuk të dallon, prandaj je si ai, je ai, je turk! Edhe një nivel të se keqes kemi këtu! Një profesor i shqipër kur na kishte spjeguar për shkallët e mbiemrit me kishte sjellur para tabelës dhe me tha:”sa shkallë ka mbiemri i keq”? Unë:”i keq, ma i keq, shumë ma i keq”! Profesori, me të qeshur ma ktheu:”ka dhe më keq, se sa shumë me keq, qe është mozomokeq”! Pra një mozomokeq, me rastin e vizitës se Erdoganit në Shqipëri!
Njeriun e parë zyrtar, qe e takoj si nikoqir, Erdogani, posa u kthye, ishte Presidenti serb, Aleksandër Vuçiç! Kush mund të na bindë, qe ky trekëndësh famkeq Erdogan-Rama-Vuçiç, të mos kenë kurdisur ndonjë të keqe kundër Kosovës?
A kishte mundësi, qe vizita mes vëllezërve serbë e turqë, të realizohej, poashtu në një ditë tjetër, po fill pas ceremonisë dhe festës për vdekjen e Heroit tonë kombëtar të bashkë mendimtarëve, në Shqipëri?
Kush mund të garantojë, qe Kosova , në bisedimet dy palëshe të mos ishte e përfshirë si temë, madje shumë e rendësishme? Këto takime brenda dy ditëve, janë shumë të dyshimta, sidomos për qëllimin dhe strategjinë e tyre kundër interesave të Kosovës.
Të shpresojmë, qe Kosova ka miqë të mjaftueshëm, të cilët do ta mbrojnë dhe përkrahin, në vizionin e saj si shtet të pavarur, qe për momentin, me këta njerëz, si po duket i ka vdekë nëna!
