Tre poezi nga Mimoza Leskaj

Një çikë Atdhe!

Kur e desha atdhenë, më vranë

Kur ika pas krahëve e lashë,më shanë

U ktheva e desha sërish, madje më shumë

U turrën si ujqërit e ulërinë me zhurmë.

Thanë e ç’nuk thanë të gjorët ata

Zotit kur i’u luta e bëra dhe për ta

Më dhembi,u përlota e zemrën fort e t’kurra

Se u bënë të ligj më shumë se diktatura.

I lashë! I lashë të gjithë të thonë ç’të duan

Me vargjet e mia,di vetëm unë të luaj

Të thurin e ç’thurin si të kenë dëshirë

C’mira është e ligë dhe do vdesë një ditë.

Një copë atdhe është edhe e imja

Aty linda e mësova,ç’ish gëzimi dhe dhimbja

Zhurma që bëni nuk më djeg asgjë

Do qesh sa herë vij, do qaj sa herë e lë!

________________________________________

Mimoza Leskaj

Lindur në Shijak më 17 04 1967

Studimet: 

 Gjimnazi në vendlindjen

Studimet e larta në Universitetin Ekonomik dega Biznes Tiranë

Impenjimet sociale :

Zv.Presidente e Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve Shqiptarë në Itali

Anëtare e Kryesisë së Lidhjes së Mësuesve për gjuhën shqipe në Itali.

Tituj dhe çmime, si dhe pjesëmarrëse në shumë antologji poetike!

Botimet:

Flas me Heshtjen – poezi

Dashuri me ngjyra vjeshte – poezi

Pyeta Retë – poezi

Njëmijë e një trokitje zemre – poezi

Kronikë e një dashurie të përjetshme – Tregime

Katër polet e poezisë – poema- poezi

Me dritën e shpirtit – poezi shqip- rumanisht

Trëndafil i i Mekur – poezi 

Logos Poetik – italisht

Logos Vie – projekt poetik në italisht

Shtegtimi i syve – përmbledhje poetike ndër vite.

Së shpejti cikli me tregime Ngjarje dhe Njerëz!