ARKIVI:
18 Nëntor 2024

Prej largimit të “ferexheve”, deri tek imponimi i shamive

Shkrime relevante

Qeveritë Kosovë-Maqedoni e Veriut mbledhje të përbashkët nesër në Prishtinë

-Qeveria e Kosovës sot miratoi nisma para mbledhjes me Qeverinë e...

Shpallen martirë nga Vatikani edhe dy klerikë të tjerë shqiptarë

E shtuna e 16 nëntorit është një ditë historike për Kishën...

Letra nga Janjeva të vitit 1782

Dr. Nusha Zhuba , Romë Letra nga Janjeva Më duhen lekët  për të...

Broçkullat e Albin Kurtit, trimërim për neootomanët…!

Belisar Jezerci, historian ____ Deklaratat e kryeministrit Kurti në medrese "Alauddin" në Prishtinë,...

O Stano, zëdhënësi i Serbisë, Kosovës nuk ka çka t’i duhet integrimi europian “me Serbi” brenda saj!

Gani I. Memeti Zëdhënësi i BE-së ka thënë se çështja e institucioneve...

Shpërndaj

Prof. Bajram Binaku, Pejë
“Vallja” me shamija
Pas lufte, Kosova kishte mbetur nën Jugosllavi. Përcaktimi i shqipetareve në Konferencën e Bujanit për bashkim më Shqipëri, ishte kundërshtuar pabesisht nga Titoja. Enver Hoxha, i cili kishte popullin, para vdekjes nga uria, si mbeti tjetër veç ta heshtë, fatin e kësaj pjese.
Pas shumë torturave, përndjekjeve e masakrave, qe ndodhen mbi popullin shqiptar të Kosovës, kishte filluar ndërtimi i sistemit të komunizmit në Jugosllavi. Populli jonë kishte dalë nga lufta i dëmtuar, i poshtëruar, i vrarë e mbi të gjitha, shumë i varfër.
Pothuaj, tërë popullsia jetonte, pa bukën e gojës, sepse pushteti komunist edhe at grimë misri, gruri e elbi, qe kultivohej e merrte si “vishak”!
Banorët, për të mbijetuar bënin brumëra edhe me nena, laboda e hitha!
Aktivistët e inkuadruar në rininë komuniste kishin filluar në aksionet e largimit të “qenefeve”nga afersia e shtepive dhe puseve, nga të cilat e nxirrnin ujin.
Paralelisht, kishte filluar edhe heqja e “ferexheve”! Madje, në tubimet kundër ferexheve, shumë nëna e gjyshe tona, dilnin publikisht, duke hequr mbulesën e tyre. Kishin rezultuar të mira, këto veprim Nuk kaloj shumë kohë, në Kosovë, nuk kishte më ferexhe, ndërsa, toaletët u çvendosen në vende adekuate.e.
Pasi, qe feja ishte ndarë nga shteti, ajo vepronte vetëm nëpër objektet fetare dhe menaxhohej nga klerikët, të cilët i siguronin të ardhurat e komunitetit fetar, nga anëtarësitë e tyre.
Definitivisht, vitet e shtatëdhjeta, ishin vite të lulëzimit të kulturës, shkollimit e emancipimit të popullit tonë e në veçanti të femrës shqiptare.
Kurr, as Kisha e as xhamija, si ka pengue askuj. Në aktivitetet politike, nuk kishin të drejtë të përfshiheshin klerikët fetarë.
Tjetër situatë kemi pas lufte. Në fshatin Sllatinë, mu para fushës se aterimit, aeroportit të Prishtinës ishte ngritë një xhami, me pamje rakete, e cila kurr nuk u përdor për namaz, tani, është qendër tregëtare, sepse në fshat ekziston xhamija e ndërtuar vite më parë.
Pas. çlirimit, lulzoj ndërtimi i xhamive. E keqja e krejt këtij fenomeni, është se këto u ndërtuan nga fonde të dyshimta e të pista nga Turqia, Serbia, Rusia, Turqia e fondet arabe. Xhamitë e ndërtuara, buzë rrugëve, shesheve e vendeve të dukshme kishin mbuluar Kosovën, qysh në dhjetë vjetshin e parë pas çlirimit.
Politikanët e korruptuar, UNMIK-u i korruptuar e qëllimkeq i lejoj këto pa asnjë pengesë.
E keqja më e madhe e kësaj drame, është se objektet e tilla u ndertuan në stilin e orientalistikës mesjetare të sundimit osman, qe na kujtonin vuajtjet, vrasjet e luftërat antiosmane të popullit tonë liridashës. Minaret madhështore dhe ezanet shpërndanin pezëm e ankth të qytetarët. As ligji mbi “ndotjen akustike”,nuk bëri punë, sepse askush nuk e respektonte.
Tani nga misionarët e dyshimtë kishte filluar mbulimi i femrës shqiptare, duke i korruptuar femrat e varfëra që të bartnin shami në këmbim të parave që u jipeshin fillimisht. Simpolika e islamit politik-uniformat turko – arabe, kishin mbuluar rrugë e shtepi tona. Flitej se cila do grua, qe i nënshtrohej mbulimit, paguhej mirë.
Poashtu dhe burrat qe mbanin mjekrra e pantollona të shkurtë paguheshin fshehurazi!
Emrat e shumë femijëve, si Bardh, Gezim, Lule etj. ishin ndrruar në, Osman, Elham, Turhan etj.
Kërkesat e komunitetit fetar, dita ditës, rriteshin, duke kërkuar akoma objekte fetare, për tu falur, duke kërkuar futjen e mbulesës në shkollë e madje nga një hoxhë, kishte edhe kerkesa, qe nëpër burgje të kishte hoxhollarë, të cilët do ti edukonin të burgosurit.
Tani, pasi kishte eskaluar situata dhe ishte e pamundur të kontrollohej e mbikqyrej, kishte filluar angazhimi i të rinjve në luftën sektare në Siri. Një hoxhë, kishte ligjerue në xhami:”Me dijtë ju se çfar shpërblimi ju pret, do të kishit dalë tani nga xhamija dhe do të ishit shkuar në luftën e shenjtë në Sham”!
Pasi kishte dështuar lufta atje ishin kthyer familje të tera me femijë të lindur atje, të cilëve nuk ju dihet atësia.
Politikanët tanë, me radhë u përkujdesen, për tu uruar klerikëve festat fetare, sikurse Kosova të ishte shtet musliman e jo laik, siç është dhe me kushtetutë.
Në këtë kohë kemi të ri, të mashtruar, qe falën, përveç në xhami, edhe në fakultete, zyre, institucione e vende tjera publike. Kemi edhe politikanë, qe bëjnë politikë, ndërsa merren më shumë më shpërndarjen e infektimit fundamentalist. Këto gjera, e bëjnë Kosovën një ambient të përshtatshëm, për tu larguar nga kombëtarja e për tu afruar në fetarën.
Liria nuk është e qendrueshme me uniformë arabe, me edukim fundamentalist islamik! Shqiptarët kanë nevojë, për mirëqenie ekonomike, shkolla, qerdhe, halla sportive, kino, teatër e objekte qe ngrisin vetëdijen.
Shqiptarët nuk kanë nevojë, për xhamija, as mbulesa tjera, përveç nese i përdorin kur mban kohë e ftohtë, dimrit.
Poashtu nuk kanë nevojë, qe uniformën arabe ta përdorin në det në vend të bikineve.

K O M E N T E

SHKRUAJ NJË KOMENT

Ju lutem, shkruaj komentin tuaj!
Ju lutem, shkruaj emrin tuaj këtu