Përsa i përket Krujës nuk ekziston sot një dokumentacion i plotë dhe i përpiktë për të ndjekur të gjitha kalimet nga zotëruesit e saj. Sipas M. Segonos mësojmë se aty nga vitit 1423 sulltani Murati bëri një inkursion kundra Gjon Kastriotit i cili u thye dhe u detyrua t’i lëshoje Krujën dhe të japë të bijtë e tij si peng. Vetë Kruja pasi kishte qënë në dorë të Elena Thopias e Marco Barbarigos më 1392, kaloi në duart e Kostandin Balshës në vitet 1395 e 1401, pastaj kaloi në dorë të Niketa Thopias mes viteve 1403 dhe 1415 e më pas ra në duart e turqve duke filluar nga viti 1415 deri më 1443. Me përafërsi është rindërtuar edhe prezenca e qeveritarëve (subašy) turq në këtë periudhë.
Kështu kemi Pir Amur Beg (1415-1416) , Hassan beg Klopes (1417-1422), Balaban Beg (1423-1430 ?), Hizir Beg (1431), Ali Beg (1432-?), Gjergj Skënderbeg (? – 1438), përsëri Hizir (apo Hazir) Beg (nëntor 1438 – 1440?), Gazi oghlu Umur Beg (prill 1440- ?), Hassan beg (? – 1443). Ky i fundit kishte qënë i biri i Elena Musakës dhe i Aidin Beg. (Shih: G. Valentini, Acta Alb. Ven., II 166-167, 269-270. III, 30 , 63-64, 253. VII, 198-199, VIII, 17, 26, 439-441. XI 286-287, doc. 458, 574. 654, 685, 897, 1036, 1961, 2014, 2213-2215, 2779, 2783;) H. Inalcik, Les régions de Kruje et de la Dibra autour de 1467, Studia Albanica 2, 1968, 92-93; A. Gegaj, L’Albanie…, 38, 40, 47.
Sipas referncave të mësipërme del e vështirë të mendohet se në vitet 1415-1423 Gjon Kastrioti ka pasur zotërimin e Krujës qoftë edhe për ndonjë periudhë fare të shkurtër. Ka shumë të ngjare që informacionin që na trasmeton Segono duhet të ketë qënë një lajm i përhapur me qëllim nga vetë Skënderbeu për të justifikuar marrjen e saj më 1443.