Afrim Caka, Gjakovë
___
Opozita që thirret në emër të luftës nuk e votoi projektligjin për krimet serbo-malazeze në Dardani. Kjo opozit si hija e vdekjes, këta sherojnë disa smundje dhe përhapin disa smundje të tjera edhe më të mëdha.
Një parlamentë pa rend, pa dritë, pa jetë ligjore!!! Ku gjëmojnë këngët e Lushtakëve, Krasniqëve, Abdixhikëve, Ramushve, Çitakeve, Shurdhuesve, Kodrave, Limajve, Kastratëve etj. Një takëm zullumçarësh e çuditën Serbinë e Rusinë. Ju dashamirë – sllavi me brumë prej Rusie. Ju humbtë varri me gjithë partitë! Mos ju – qoftë hallal buka e Dardanisë!
Ju 80 tradhtarë të kombit pa hezitim votuat q ta rrisin territorin e botes sllave të Maqedonisë, Serbisë e të Malit te Zi, edhe ashtu të rritur në kurriz te shqiptarve nder shekuj.
Hajdeni ju deputet, deputete e hajduta e hajdutesha, beni sakrifica dhe hiqni dore nga pagat e majme nga 2000 apo 3000 euro ne muaj dhe nga lluksi i shfrenuar. Dhe, sot JU keni nga tre, kater…. vila e apartamente e makina luksoze dhe perballuni me gjithë llumin, korrupsionin, krimin e organizuar e problematikat që ju i keni mbjellur 20 vjetë pa u ndalur në shtetin dardanë. E pastaj shifni ju se çfarë kangreni e llumi jeni JU. Nuk ecetë me këtë metodollogji provincialesh nuk ecetë me presione duhet te ulesh në tavoline të shikosh se çfare zullumcare jeni dhe keni mbetur…
Në mbrojtjeje të kombit dhe të atdheut nga cubat e sherraxhinjt. Le t’a dij Vuçiçi, Amerika e Evropa vetë!…Vend ku lajmi i gënjeshtër i cubave qarkullon si i vërtetë… Parlamentiu ku vjen i biri me Zile dhishë dhe mbushë parlamentin me kakërdhi. Një opozitë ku qelbet kërmë e vjetër.
Realiteti i këtillë është i lindur me vetëdijën tonë kombëtare. Ish pushtetarët dhe partitë e tyre kishinë pushtet të plotë edhe mbi smundjet, edhe mbi bishat, mbi krejt çka shihet e çka nuk shihet, mbi krejt çka preket e çka nuk preket, prandaj gjithe duhet ta pastrojmë shtetin nga injorantët e nga ferrat e tradhëtisë.
Vendi i ynë është një vendë i shenjtë dhe vendet e shenjta duhet nderuar. Që fuqitë tona thjesht kombëtare, pa përkrahjen, të paktën në fushën politikës Amerikane nga fuqitë e huaja nuk mjaftojnë për të shpëtuar atdheun nga rreziku ku e futi tradhtia e politikës sonë. Cubat janë të prirë t’ia veshin të vërtetës fajin prej konflikteve që mbushin parlamentin tonë dhe poashtu priren të supozojnë se një Dardani pa komb do të ishte e çliruar prej të “këqijave të Albinit”, komunizmit dhe të ksenofobisë. Këta cuba shpallin se një Dardani pa parlamentë Shqiptar do të jetë më e stabilizuar dhe më e paqme, por edhe më e çkombtarizuar dhe më e lirë për hajdutë e tradhetarë – një ëndërr që në fakt e kanë të përbashkët prontistët dhe të korruptuarit.
Rapsod të orëve të para, që me porosi të partisë. Ku hedhin më shumë baltë. Kushdo nga cubat që tregon dhe sjell ndërmend një gjë të keqe që ka kryer, vret mendjen lidhur me poshtersinë që ka bërë; dhe shqiptari behet skllav i Vuçiçit për çka janë duke e vrarë mendjen, i tërë shpirti i tyre është skllav i asaj, për çka mendohen dhe kështu ata vazhdojnë të ngelën skllav i poshtërsisë. Duke qenë të këqinjë, ata bëhen pjesë e ndërgjegjes së tyre. Fjala vjen, ata që i besojnë oligarkëve të tyre, mendonin se veprojnë sipas ndërgjegjës së vet kur kryenin veprime të huaja me natyrën njerëzore.
Për ta, në rastin më të mirë, kombi ishte një etapë e nevojshme në evulimin e një takëme hajdutësh dhe në rastin më të keq, një kërcënim i dhunshëm dhe shkëputje e përkohshme evolimit të kësaj takëme njerëzore. Rapsodet të orëve të para? Ndarja e partive në cuba që luftojnë njëri – tjetrin? A nuk e ndriçoi Rilindja disa pjesë të partive opozitare, vetëm për të lënë dardanin në errësirë.
Do të duhej një vetëdije më e lartë e kombit, pikërisht ajo duhet të dilte përpara manipulimeve partiake opozitare për këtë çështje për qëllime pushtetore. Intelektualë do të quhen, jo ata që kanë grada shkollore e shkencore, pse JO, por ajo kategori njerëzish që mendojnë, që shtrojnë çështje e krijojnë synime e norma shoqërore, detyra e të cilëve është ta thojnë të vërtetën, të tjerët t’i besojnë… Sa kundërthanëse janë këto ndjenja të mia; në njërën anë jamë krenar për punën dhe qëndrimin e “palëkundshëm” të politakanëve tanë, në anën tjetër, nuk dua që ata të vdesin për të qenë heronjtë e të gjithëve. Mëkatin e paguam me jetën njerëzve dhe dhashtë zoti e përfundon me kaq.
Ndërsa për realizimin e këtij qëllimi të përbashkët të çështjes së bashkimit të shqiptarëve sot është edhe raporti ndërmjet vetëdijes kombëtare dhe bashkimit të shqiptarëve. Madje vetëdija kombëtare konsiderohet përbërësi më i sigurt i kombit. Këtë e dëshmojnë edhe pohimet se pa vetëdije kombëtare nuk ka kombë, “nuk ka kuptim të flitet për kombin dhe për indentitetin e tij, nëse nuk gjurmohet identiteti i personave që e formojnë opozitën dhe indentitetin që e formuan këtë politikë shterpe”. Zakonisht çështja kombëtare, sikurse ajo sociale e politike, është çështje e përgjithshme kombëtare, që kapërcen interesat e ngushta partikulariste e partiake, cilado qoftë dhe sado qoftë e madhe është ajo parti “anti/kombëtare”…
