Sinan Kastrati, Suedi
Më 3 shkurt `23 kisha mendua ta kujtoj me pakë fjalë Dritëro Agollin, poetin e madh të Letërsisë së Sotme Shqipe (të viteve 1970-1980).
Por koha po ec e bota rrotë nuk po ndalet.
Sot është 17 shkurti, dita kur u shpllall shtet Kosova
Dritëron e njoha si poet dhe u takova në Fier e Pishtinë, më 1970 dhe 1980. Ishte i thjeshtë, i dashur e popullor. Nuk mund te mos qeshje e ta mbaje me të duart barkun kur fliste Agolli.
Me të vërtetë kur fliste Dritëroi më dukej se po flista me fshatarët, bujqir e barinjët e Turjakës e të Panorcit, me Man Halilin, Hysen Dergutin, Amrush Halililin e Murat Musën e Bajram Ramadanin, Din Haxhiun, Asman Cufën, Reshit Imerin e Shaqë Tushën.
Dhe s`kam se si ta harroj Dritëroin sepse sa herë që doja që doja bija të fle, lexoja nga 2 e 3 nga vjershat e poemat e Dritëroit, Kadaresë dhe në të njëjtën kohë dëgjoja një këngë trimërie nga Salih e Feriz Krasniqi që mendoj unë nuk ia l`shonin vendin Agollit, për këndim, për dashurinë nda atdheut, nënes, motrës e gruas.
Dhe kush e dinte që Dritëron do ta shihja për herë të fundit në Prishtinë në vjeshtën e vitit 1980, në Hotelin me 5 yje, në Grand, në Prishtinë.
Erdha nga Panorci, katund që i ngjan shumë krahisnës së Devollit të Agollit, aty ku punoja si mësues Letërsie e Gjuhe Shqipe me klasët e larta.
Erdha në kryeqytet (në Prishtinë) me çizmet *) me baltë Panorci. Dhe kur hyra në hotel, që shkëlqente, i vetmi unë isha me çizme dhe i vetmi unë unë i kisha çizmet me baltë. I ngjaja më shumë ”Partizanit Meke” se sa një mësuesi.
Por nuk ishte e lehtë të hyje në Grand sepse ishte fati keq që po at ditë që kishte ardhur Agolli, Kolë Jakova, Elena Kadare, të nesërmen në Prishtinë luhej një ndeshje futbolli në mes të ish reprezentacionit të ish Jugosllavisë dhe Kosovës, një ndeshje miqësore. Para dyerve të ”Grandit” kishin ardhur shumë të reja e të rinj shqiptarë (ndoshta edhe serbë e të tjerë) të takoheshin me futbollistët jugosllavë. Policia nuk lente njeri me hyrë në hotel, ngase kishte shumë futbollistë të njohur e shumë vajza bukuroshe kishin dëshirë ti shihnin e ndoshta edhe të … flisnin e të ”flenin” me ata.
Edhe unë doja të hyja në hotel por jo ti takoja futbollistët por petin e ”Nënes Shqipëri”, poetin e poemës së heronjëve të Vigut, të Veriut, bacës Kolë.
-Ku po shkon, më pyetën policët dhe më ndalën.
-Dua ta takoj Dritëroin *) gjegja unë.
U ula në mes tyre dhe fillova edhe unë të flas, për punën si mësues dhe trastën me baltën e Devollit e lloç-in *), baltën e Panorcit.
Për Dritëro Agollin janë shkruajtur me mijëra shkrime, studime kritike e me e qindra okumentarë në në radio e televizion.
Edhe unë kam folur disa herë në orët e mësimit për Dritëron e kam shkruajtur, 2 shkrime, kujtime për Dritëroin në faqen e Kulturë, në Bota Sot:
“Vdiq poeti i poemës ”Nënë Shqipëri”
Sinan KastratiNGA SINAN KASTRATI MË 3 SHKURT 2017 NË ORA: 21:03
https://www.botasot.info/kultura/649877/vdiq-poeti-i-poemes-nene-shqiperi/
“Dritëro, Lamtumirë, Dritëro Agolli!”
Sinan Kastrati NGA SINAN KASTRATI MË 5 SHKURT 2017 NË ORA: 13:31
https://www.botasot.info/kultura/650529/dritero-lamtumire-dritero-agolli/
E takova edhe Ismail Kadarenë dhe Shqfqet Musaraj-n në shtëpinë e shkrimtarëve në Tiranë, në Lidhja e Shkrimtarëve dhe Artistëve të Shqipërisë (LSHA)*).
Ismaili ishte qytetar, poet qyteti dhe si ”gjeneral i letërsisë”, pa keqkuptim e them, ishte prepotent*), mendjemadh *), ndryshe nga Agolli që ishte fshatar i thjeshtë, bujk, bari e plak që fliste për plakun e pleqtë, për qenin, pelen e mazin (mëz-in).
Para se të vdiste profesor Ajeti, një miku im, Xhafer Leci më luti që të takohemi në Prishtinë e të shkojmë te profesori por unë munda ta shkoj. Megjithate, Xhaferin e falenderova dhe i shkruajta disa fjalë për profesorin.
Për profesor Idriz Ajetin paska shkruajtur edhe nipi im, Fatmir Bajra. Fatmiri është djalë i mirë, jo pse është nip imi por pse është nxënës besnik i ”akademik” Isa Mustafës.
Ngutet Fatmiri.
Për profesor Ajetin nipi im, Fatmiri paska shkruar bukur shumë sa njjeherë mendova se mos nipi jem paska qenë moshatar e bashkëpuntor i profesor Ajetit: ”Profesor akademik, DRIZ AJETI, gojëtar i shquar i gjuhës shqipe, studius unik i letersisë, shqipërues i spikatur i gjuhës amëtare-shqipe dhe Baba i albanologjisë n’trojet etnike n’ish Jugosllavi, me thekes të veqantë; në Dardaninë antike-Kosovë !”
*) Profesor Idriz Ajeti
Profesor Idriz Ajeti lindi në Tupallë, komuna e Medvegjës me 26 qershor 1917 dhe vdiq më 13 shkurt 2019 në Prishtinë, kur i mbushi plot 101 vjet.
*) ÇIZME f. kryes.
- Këpucë prej lëkure ose prej gome me qafa të gjata, zakonisht deri afër gjurit.
Çizme burrash (grash, fëmijësh). Çizme oficerësh. Çizme gjahu. Çizme gome (lëkure). Qafat e çizmeve. Mbath (vë, heq) çizmet.
*) LLOÇ m.
- Baltë e qullët dhe e hollë, llucë; borë e shkelur dhe e përzier me baltë. Ra në lloç. Ecnin nëpër lloç. U bë vendi lloç.
- shih LLAÇ,~I I.
- si mb. ~, ~E. I pjekur shumë, i s’qullët; i ndulkët. Dardhë (mollë) lloçe.
* E bëri lloç shih te BËJ.
*) Dritëroi dhe drejtori
Unë mendoj se policët menduan se dua ta takoj Drejtorin e Hotelit dhe më lëshuan të hyje
*) Lidhja e Shkrimtarëve dhe Artistëve
Lidhja e Shkrimtarëve dhe Artistëve të Shqipërisë (LSHA) është organizatë jofitimprurëse e krijuar nga një grup shkrimtarësh e artistësh shqiptarë për të propaganduar krijimtarinë letrare e artistike të autorëve shqiptarë, për të vlerësuar e rivlerësuar veprat më të mira të letërsisë, muzikës, pikturës e skulpturës shqiptare, vlerat tradicionale dhe ato bashkëkohore, dhe për të nxitur krijimtarinë e talenteve të reja. LSHA mbron dhe nxit tendencat më të mira të zhvillimeve të letërsisë dhe artit në shërbim të shoqërisë e kombit shqiptar, sipas modeleve më të mira të vlerave letrare e artistike të kombeve të qytetëruara.
https://sq.wikipedia.org/wiki/Lidhja_e_Shkrimtar%C3%ABve_dhe_Artist%C3%ABve
*) PREPOTENT mb. libr. keq.
Që përdor forcën për të detyruar ose për të shtrënguar një tjetër të bëjë ashtu si thotë ai; që shpërdoron pushtetin për të bërë ashtu siç do ai, pa marrë mendimin e të tjerëve; që e quan veten më të fuqishëm e më të pushtetshëm se të tjerët; mujshar; që është karakteristik për një njeri të tillë. Nëpunës prepotent. Sjellje prepotente. Veprim prepotent.
Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Qëndrim (përgjigje) prej prepotenti.
*) MENDJEMADH mb.
- Që i pëlqen shumë mendja e vet dhe nuk pranon a nuk përfill mendimin e të tjerëve, që kujton se është më i dituri, më i mençuri etj.; që mbahet rëndë e me të madh, që i duket vetja kush e di se ç’është, që shet mend, kryelartë. Artist mendjemadh. Intelektual mendjemadh. Zonjë mendjemadhe. Është pak mendjemadh.
- Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Qëndrim prej mendjemadhi.
MENDJEMADHËSI f.
Të qenët mendjemadh; qëndrim e sjellje prej mendjemadhi. Shenja (shfaqje) mendjemadhësie. Flet me mendjemadhësi. E keqja nuk vjen nga urtësia, po nga mendjemadhësia. fj. u.
Vazhdon
Malmö, 17 shkurt 2023
