Është shumë më e keqe skllavëria mendore që le pushtimi sesa vetë pushtimi sado i gjatë qoftë. Dy shembuj:
(1) Në Tiranë ndërtohet një xhami turke shumë më e madhe nga ato që u ndërtuan në 500 vite pushtim mongol-tartar-arab-osman-turk.
(2) Para një jave, viti 2023, mbaroi përtëritja e mozaikut në ballë të Muzeumit Historik në Tiranë. Mozaiku u bë me një yll akoma më të madh e më të dukshëm sllavo-komunist dhe mbeti po me partizanë sllavo-komunistë, puntorë e fshatarë sovjetikë.
***
Pajtohem plotësisht me kuptimin e letrave të juaja. Më poshtë po shkruaj-plotësoj edhe diçka për mentalitetin e shqiptarëve vetë-shkatërrues që në thelb i dini më mirë se unë.
Jo vetëm që është e mirë, por mund të jetë shumë konstruktive të bësh gjëra për të tjerët. Por në rastin e një personi (grupimi-kombi) vetë-shkatërrues, ky lloj akti altruist merr një kuptim tjetër. Ata duket se e anashkalojnë veten rregullisht për të përmirësuar jetën e të tjerëve, të cilët janë pushuesit dhe armiqtë tanë të përjetshëm, dhe që sa më tepër t`u japish aq më tepër vazhdojnë të kërkojnë…
Shumë shqiptarë mendojnë se është shumë e vështirë që të ngrihen për veten e tyre ose të flasin për diçka që nuk është e drejtë. Kjo do të thotë që ata bëhen të pambrojtur ndaj shfrytëzimit ose trajtimit të keq nga të tjerët (qoftë ai armiku i jashtëm apo mashtruesit e brendshëm, që i kemi me shumicë) dhe se nuk janë në gjendje të ndajnë kohë për nevojat veta. Vështirësitë me vendosjen e kufijve shpesh lidhen me vështirësitë në shprehjen e zemërimit.
Sjellja vetë-shkatërruese ose vetë-dëmtuese duket krejtësisht e palogjikshme dhe tipike e çmendurisë. Është një impuls negativ që ne të gjithë e mbajmë brenda vetes në një masë më të madhe ose më të vogël. Shfaqet te njerëzit vetë-shkatërrues.
Sigmund Freud zbuloi se ne të gjithë kemi një impuls drejt jetës dhe çdo gjëje konstruktive, të cilën ai e quajti një “forcë jetësore”. Por kemi edhe një kundërvënie që na anon drejt vdekjes dhe shkatërrimit, të cilën ai e quajti “forca e vdekjes”.
Kur kapeni nga shkatërrimi, duhet të hapni një derë për krijimin.
Kjo është një nga arsyet pse ka pasur luftëra gjatë historisë dhe në të gjitha kulturat. Është gjithashtu arsyeja pse shumë njerëz zhvillojnë sjellje vetë-shkatërruese. Këto sjellje janë vetëm tipare të përhershme të personalitetit në disa raste. Zakonisht kjo ndodh kur ka shumë zemërim të mbyllur. Në realitet, këto impulse agresive i drejtohen një tjetri, por për disa arsye është e pamundur t’i shprehësh ato. Ndonjëherë kjo është për shkak se ata janë të orientuar drejt dikujt që duan ose sepse individi ka frikë t’u japë atyre një zë.
Në këto raste, personi e kthen agresionin kundër vetes. Kjo është kur ata mësojnë të sillen si armiku i tyre më i keq dhe fillojnë të bëhen vetë-shkatërrues.
Pasiviteti dhe paaftësia e detyruar
Në këtë rast, mosveprimi ka të bëjë me ndërprerjen e veprimit përballë një situate ose rrethane që shkakton dëm individual (apo gjithëkombëtar). Personi (apo kombi) e kupton se diçka negative po ndodh, por nuk bën asgjë për ta ndaluar ose kontrolluar efektet e saj. Kjo ndodh kur, për shembull, nuk mbrohemi nga abuzimi ose agresioni.
Shqiptarët nuk qëndrojnë në këmbë përballë abuzimeve
Një person (komb) vetë-shkatërrues nuk di të mbrohet. Në fakt, ata nuk mendojnë se kanë të drejtë të mbrojnë interesat e tyre. Ata kanë një mendim kaq të dobët për veten, saqë mendojnë se nuk ia vlen të harxhohen burime për të mos u lënduar ose dëmtuar.
Në një farë mënyre ky lloj personi (kombi) mendon se të tjerët kanë të drejtë t’i keqtrajtojnë. Pjesa më e madhe e kësaj sjelljeje vetë-shkatërruese fillon pikërisht me një lloj abuzimi (keqtrajtimi) në moshë të re. Pra, që atëherë e tutje ata supozojnë se është “normale”.
Shqiptarët kanë një tendencë për të sakrifikuar veten për të tjerët.
Për shembull: Në luftërat e përhershme në Irak, Siri etj., ku secili vret secilin, kishte pothuajse më shumë (terroristë xhihadi) shqiptarë që sesa vetë arabë.
Dhe, Evropa nuk dëshiron që në mes të saj të formohet një shtet islamik. Më mirë që shqiptarët të mbesin nën Serbi, Maqedoni e Greqi…
PS: Sikur unë të mos isha shqiptar katolik (joaktiv) por ndonjë islamik, (islami nuk njeh kombësi) edhe sikur të shkarravitsha për gjëja të pavlera dhe në fakt antikombëtare, letrat e mia do të botoheshin në shumë më tepër portale-gazeta.
Respekt të veçantë për ju, Aurel Dasareti
***
Mjafton të njohësh një analist shqiptar me “njohuritë” e duhura që ai të humbasë magjitë e tij të rrezikshme.
Analistëve të gjithëdijshëm një këshillë miqësore: Ndaloni me të gjitha këto parashikime e juaja 100% të sigurta se pas “marrëveshjes” së Ohrit mes Kosovës dhe Serbisë, Kosova do të fitojë. Një parashikim i tillë është sikur të qeshësh me shakanë tënde.
PS: Dëshiroj që ta kem gabim…
Fantazitë ekzistojnë vetëm nën hijen e drojës dhe sekreteve tona. Dhe mbeten vetëm fantazi për aq sa mbeten sekrete.
Shëndet, Aurel Dasareti
