Shqiptarë, e kuptuat apo jo, hulumtimet psikologjike tregojnë se për ekstremizmin fetarë nuk janë në tërësi fajtorë imamët, hoxhallarët dhe besimtarët e tyre. Është mirë ta dini se këta vet janë viktima të doktrinës dhe ideologjisë të cilën e konsumojnë. Pra, FAJTORE KRYESORE është zanafilla e doktrinës (një përzierje e fortë e mësimeve islame me ato otomanosllave), e cila nëse jo dje dhe sot, atëherë sigurisht nesër e pasnesër e detyron bashkësinë islame të “çmendet” dhe të shpërfaqë sërish tërë arsenalin e dhunës fizike ndaj kundërshtarëve imagjinarë.
Duke i studiuar fenomenet e dhunës fetare nëpër etapa të ndryshme të historisë së njerëzimit, kam krijuar bindjen e fortë që kjo doktrinë e imponuar nga pashallarët dhe vezirët e mëdhenjë serb, është vetëm çështje kohe se kur do t’i detyrojë pasuesit e vet të vërsulen me tërë arsenalin e dhunës kundër institucioneve shtetërore, ashtu siç po veprojnë në miniaturë ndaj individëve dhe familjeve të pambrojtura shqiptare në RKS. Prandaj është koha e fundit ta kuptoni që Islami nuk është dhe nuk pranon të përkufizohet vetëm si besim fetarë, sepse në realitet dhe ashtu siç e ëndërrojnë besimtarët:
Islam është Sheriati.
Islam është Politika.
Islam është Kalifati.
Islam është Ideologjia e pushtimit, nënshtrimit dhe zhdukjes së hebrenjëve, kaurrëve, agnostikëve, paganëve, si dhe të gjithë atyre që nuk i nënshtrohen doktrinës islamike.
Për rrjedhojë, të gjitha mësimet islamike pohojnë se:
Laiciteti është periudhë e vuajtjes së muslimanëve.
Demokracia është mashtrim i muslimanëve.
Nacionalizmi është armik i muslimanëve.
Liberalizmi është luftë e hapur globale kundër muslimanëve.
Dhe, në anën tjetër, shembullin më të mirë se si mbrohet Islami dhe si trajtohen të tjerët në Islam e gjejmë menjëherë pas kaptinës(sure) së hapjes në Ku’ran (El-Fatiha), ku pasojnë dy kaptina(sure) tjera që iu drejtohen hebrenjëve dhe të k’shtenëve, e përmes të cilave Islami shpallë luftën e pakompromis kundër mësimeve tjera, veçanërisht atyre abrahamike. Pra, ndaj këtyre besimeve, Islami, qysh në zanafillë e shpallë luftën e pakompromis dhe e vetmja rrugë që iu lihet hebrenjëve dhe t’kshtenëve është konvertimi, kurse për agnostikët, paganët dhe të tjerët që konsiderohen si tepricë e veprës së Shejtanit, as të mos flasim e shkruajmë kot, sepse Islami, po iu dha rasti, për ta nuk njeh kurrfarë rregulli të tolerancës dhe nuk shpërfaqë kurrfarë mëshire.
Për fund, ia vlenë të theksoj se çështjet e besimit fetarë nuk janë aq të thjeshta për trajtim, sepse në çdo familje, ndriçimi i mendjes, ashtu siç e dëshmojnë historitë e panumërta, kalon nëpër një periudhë të gjatë të riorientimit personal, debateve familjare, kundërshtimeve, pajtimeve, vlerësimeve dhe përfundimeve shpeshherë të padobishme. Sëmundjes, megjithatë, nuk mjafton me ia trajtu vetëm simptomet.
Nje shkrim shume i mire nga autori qe duket se shume mire e njeh thelbin e islamit.
Themeluesi i ISLAMIT asht Abū l-Qāsim Muḥammad ibn ʿAbd Allāh ibn ʿAbd al-Muṭṭalib al-Hāshimī.
Lexoni me vemendje Kuranin se te gjitha jane te shkrume aty, tash 1400 vjet.