Në foto: Ermal Panduri, Lirim Mehmetaj dhe Astrit Gashi
Nga: Afrim Caka, Gjakovë
___
Në “Debat Plus” veç therash, në atë mjedis të ashpër kampi, mendimit ndryshe iu shtua edhe doza e mizorive si dhe një mbishtresë “terrorizmi” mesjetare:
“Ta këpus kokën!”
Në analizën time mbi kuptimin psikologjik të doktrinave kërcënuese dhe të kalvanizimit unë nuk do të ndalem mbi personalitetet e Lirimit, Gashit, Astritit dhe të Pandurit, por mbi situatën psikologjike të tyre të cilët ushtronin ndikim idet e tipit të karakterit autoritar të cilët dëshirojnë të shndërrohen në një forcë të fuqishme politike nga budallallapsia e poshtërsimit të tyre me veprime.
Në ethet e Lirim Mehmetaj për të imituar “padronin”, propaganda e tmerrëshme, sistematike, e vazhdueshme, e kordinuar dhe e “mirëfinancuar” e parisë së tij ka krijuar edhe përplasje që e kanë ulur nivelin e qytetërimit deri në një shkallë kafshërimi, djallëzimi e imunizimi nga vlerat reale, diçka është e frikëshme dhe tronditëse në të njejtën kohë.
Personazhi kurrsesi nuk i përshtatej mendësisë shqiptare. Është, ma sa duket, rasti i jo vetëm që njihet, kur akuzuesit e idealizmit naiv merrin pjesë në një shkallë kaq drejtpërdrejtë në përpunimin e një cikli epshesh, në si të thuash, e pse jo, edhe largimin nga debati. Etja për aventura të tilla, ku kalitej e mbahej gjallë shpirti luftarak të aventurierve si Panduri, Astriti e Gashi kundër mendimit ndryshe.
Ky shkrim është një zë i thjeshtë, i sinçertë, konstruktiv e qëllimmirë, por gjithsesi edhe dramatik, që vjen nga Gjakova; nga terreni, nga qytetarët. Shkrime të tilla ka pasur edhe më parë dhe do të ketë gjithnjë e më shumë në të ardhmën. Le të shpresojmë se nuk do të bien në veshtë e shurdhër të analistëve banal e funksional në “Debat Plus”.
Këtyre ju ka hapur fronti i ri pune?
Unë e përjashtoj artin politik drejtë tradhëtisë. Brenda tyre egziston shpirti nerrativ antikombëtar, të cilëve u rrihte zemra fort pas Grenellit, dhëndërin e Serbisë, Rashiqit e Zajednicës… Kjo është gjendja në “Debat Plus”. Por sistemi i atjeshëm i Pandurit ishte një formë e dobësuar në “TV” ku hapë debate dhe shtrëngon gjithashtu çdo mendim ndryshe, që mendonjnë të marrin pjesë në debate. Marrëzia e tyre e thellë në studion e ngrirë; thirrja në dyluftim makabet e të vdekurit prej të gjallit, që e vërvisin rreth litarit ta këpus kokën e nuk të lë të gjallë dhe mallkime ngjethëse me përmasa kozmike – shkurt, një aksion i ethshëm që vazhdon në çdo debat, përbën materien të këtij cikli.
Ja kush janë analistët analfabetë!
Sjellja që manifestohet nga këta individë është shprehje e një mendësie analistësh që, në mungesë të moralit të duhur shoqëror, i afrohen frikshëm çmendurisë ekstreme kolektive. Ku vampirët bëjnë trasparencën në debate dhe kjo dramë s’u soska kurrë. Cila është kura për këto katër shqetësime për – Ermal Pandurin, Dardan Gashin, Lirim Mehmetaj , Astrit Gashin etj? Kush e autorizoj Astritin të më kërcënoj?
Sot nuk është gjithmonë e lehtë të thuash të vërtetën, sidomos për dik që i duhet të tregohet i egër. Qëllimi im është t’ju mësojmë se cila formë e (komunitetit politik) është më i mirë për ata analistë, që janë më të paaftë për të kuptuar idealin e tyre në debate dhe analiza. Impulsetë shkatërrimtare janë një pasion brenda individit (brenda analistit) dhe ato ia dalin gjithnjë të gjejnë një objekt për ta shkatërruar…
Mosëpërfillja e kësaj temë, që në mjaft debate televizive është e zakonshme të sulmohen gjakovarët dhe emri i Gjakovës, është shkaku kryesor i varfërisë mendore tek analistët banal Lirim Mehmetaj e Ermal Panduri; dhe varfëria e tyre mendore pasohet që nga lindja dhe revulocioni dhe kërcënimet në TV-ë. Lirimi, i cili ishte një nga antigjakovarët më të flaktë, mendonte se shoqërija dhe analistët rrethë tij duhet të mbetën të njëjtë, edhe pse si fillim humbja e tij mund të ketë përmasa të ndryshme nga ana e komentuesve.
Për të parin në “Debat Plus”, metoda e aftësisë për mendim dhe sjellja e moderuar; për të dytin LIRIMIN, zakone provinciale ka qenë shkaku i kësaj sëmundjeje; për të tretin GASHIN, nëse dëshiron kënaqësi vëllazërore me shkije e shkina që varet nga vetja e tij; përsa i përket të katërtit ASTRITIN, ky nuk do ta gjejë kënaqësinë e tij askund përveçse në çerdhen e partisë së tij.
`
Unë e ndiej një lehtësim të madh – kam shpëtuar prej të gjithë analistëve në “Debat Plus”, të cilët, në thelbin e vet, nuk ishin analsitë profesional – thjeshtë vërtiteshin këtu rreth meje. E gjithë puna është – në ç’drejtim lëvizin. Të gjithë ata njerëz egoist shtireshin si analistë të mirëfilltë. Për më tepër, ka gjasa që ato raste ndodhin më shumë, nëse lidhja është e njohur dhe, në rastet kur kanë ndodhur, nuk mund të bëhet larja e zakonshme e tyre. Që te gjitha këto përbëjnë aktet më të pashenjta kur kryhen kundër “kombit dhe atdheut”.
Ne njohim debateve në fushën e jetës mendore jonormale në të cilat situata gjatë debateve si kjo në “Debat Plus” Që sa i përmendëm prodhojnë rezultate të ngjashme. I tillë është rasti i Astritit dhe i Pandurit.
Simptomat – kuptohet, këtu e kamë fjalën për simptomat psikike (ose psikogjene) dhe për sëmundjen psikike – janë akte të dëmshme për gjithë analistët, ose, të paktën, një tjetër shprehje e mungesës së tolerancës është qëndrimi i tyre ndaj atyre anëtarëve tjerë në “Debat Plus” që i qëndruan plotësisht besnikë çështjes kombetare”. Gjithnjë kam ngërthyer në vetvete dëshirën e zjarrtë që të jem një njeri i fortë në pikpamjet e mija të forta.
Sa më shumë zhyteshin analistët në vetmin e tyre analitike, duke prerë urat e komunikimit me tjetrin që i qëndron përkarshi dhe që si Astriti ka një mision për të deklasuar të tjerët dhe për t’i shërbyer të keqës, aq më shumë e keqja merr forcë dhe godet pa pushuar gjatë mungesës së prezencës time.
