Masakrat serbe në Ferizaj me rrethinë dhe rezistenca Shqiptare e viteve 1912 deri më 1999

Të flasësh për të kaluarën historike të Kosovës,d.m.th. të flasësh edhe për Ferizaj,njërin nga qytetet më të reja të Republikës së Kosovës,të themeluar më 1873. Në këtë qytet me rrethinë ndodhën ngjarje të rëndësishme historike gjatë sundimit osman dhe sundimit serb deri më 12 qershor 1999.

Serbia pasi bëri përgaditjet e shpejta për luftë,forcat ushtarake i koncentroi në kufij me tokat shqiptare. Motoja serbe ishte:”Shqiptarët të zhduken nga faqja e dheut”

Divizioni i Moravës i Thirrjes II dhe Kalorsia e Armatës (katër eskadrone kanë pasur për detyrë të depërtojnë në drejtimin Lipjan,Ferizaj-Kaçanik.

Ushtria serbe në qytetin e Ferizajt dhe në fshatrat Varosh,Nikadim,Komogavë,Sazli,Papaz,Jezerc etj,iu bë rezistencë e fortë ushtrisë serbe!

Në luftimet e zhvilluara në Ferizaj dhe në rrethinë njësit e ushtrisë serbe patën humbje të konsiderueshme:U vra nëntogeri Amara dhe 32 ushtar serbë.

Ushtria serbe pas pushtimit të Ferizajt bëri masakra të papara.

Sipas të dhënave të Socialdemokracisë serbe,gjatë pushtimit të Ferizajit më 1912,ushtria serbe kishte vrarë 3.500 shqiptarë.

Për masskrat serbe ka shkruar “Messagero”,”Daily Telegraph”,”New York Times” “Kiewskaja Misll”.

“Politika” më 21 tetor 1912, shkruante:” Në mëngjes kur agoi dita në vendin ku ishte qyteti i Ferizajt,kishte mbetur shkrumbaja.Ferizaj s’ishte më. Ai ekziston vetëm në hartë”.

Gazeta gjermane “Reichpost” në artikullin e titulluar “Kasaphanja serbe në Shqipëri’,jep këtë të dhënë:”12.000 shqiptar janë masakruar në Ferizaj, Fatkeqët u grinë pavarësisht moshës apo gjinisë”.

Për serbizimin e fshatrave të pastra shqiptare,Serbia filloi ndertimin e kishave ortodokse.

Më 1913,filloi ndërtimin e kishës në Jezerc. Malsorët e Jezercit nuk mund ta pranonin këtë ofendim kombëtar.

Destan Nuhaj 16 vjeçar,çoban i deleve e vret arkitektin Kita dhe tre mjeshtër tjerë serb. Ky malsor i ri masakrohet në burgun e Nishit,mirëpo kisha ortodokse kurrë nuk u ndërtue në Jezerc!

Më 5 tetor 1918,me ndihmën e ushtris franceze,Serbia instaloi pushtetin në Ferizaj. Gjatë muajve janar-shkurt të vitit 1919 në Ferizaj me rrethinë ishin vrarë 1.694 shqiptarë dhe ishin shkarërruar 724 shtëpi,janë burgosur 3.400 dhe janë rrahur për vdekje 190 shqiptar dhe janë plaçkitur 960 shtëpi.

Një nga format e terrorit serb ndaj shqiptarëve ishte çarmatimi. Nga torturat shumë shqiptarë mbyten dhe shumë të tjerë mbetën të gjymtë. Formë tjetër e presionit serb ishte kolonizimi dhe reforma agrare.

Të gjitha metodat barbare të represionit serb vazhduan edhe në Jugosllavinë socialiste!

Të gjitha ato forca dhe elemente që nuk u pajtuan me vijën e ndjekur nga Partia Komuniste e Jugosllavisë për trajtimin e problemit kombëtarë,me politikën antishqiptare u quajtën kundërrevolucionar e ballistë. Në çdo skutë u bënë arrestime dhe vrasje pa vendim gjyqi.

Ferizaj,është qyteti i parë shqiptar dhe qyteti i parë në Europë që iu kundërvu pushtetit komunist me armë në dorë më 2 dhjetor 1944.

Forcat çetniko-partizane patën 300 të vrarë,ndersa forcat çlirimtare humbën 100 veta.

Në bodrumin e ndërtesës së rrethit u gjendën më shumë se 100 kufoma të shqiptarëve të masakruar. Deri më 10 korrik 1945,pushteti çetniko-partizan ekzekutoi në Ferizaj mbi 1.300 shqiptarë.

Ferizaj me rrethinë i bëri rezistencë regjimit të egër të Millosheviqit. Që nga koha kur UÇK doli publikisht më 28 nëntor 1997,në Llaushë të Drenicës,me rastin e varrimit të mësuesit Halit Geci i vrarë nga forcat serbe,formacionet e UÇK-së u formuan edhe në Jezerc.Dëshmor i parë bie Nazmi Ukësmajli më 16 korrik 1998.

Kjo datë shenon fillimin e luftës në komunën e Ferizajt.

Në Ferizaj me rrethinë nga janari 1998 e deri më 12 qershor 1999,janë vrarë 115 banorë civil, në altarin e lirisë kanë rënë 49 dëshmorë,ndërsa të pa gjetur 23 qytetarë, të zhdukur katërë.

Auditor i nderuar!

Lufta e drejtë dhe e pastër e UÇK-së,si dhe intervenimi i NATO-së,u kurorëzua me sukses më 12 qershor 1999,Kosova u çlirua nga Serbia çetniko-fashiste.

Fraza e famshme e Presidentit amerikan Bill Clinton”Luftën e fituam,por mos të dështojmë në paqë” u tha pikërisht për Kosovën

Për fat të keq,ndodhi një përmbytje e plotë e të vërtetës! Krimet e lemerishme serbe u mbështjellën me perde hekuri.

Heshtën institucionet shtetërore dhe shkencore të Republikës së Kosovës Heshtën intelektualët e pavarur,publicist,artist dhe historian. Heshtën pikërisht ata që kishin për detyrë të ngrinin zërin deri në kup të qiellit.Ishte detyr mbi detyrat,ishte obligim moral dhe mbi të gjitha obligim shtetërorë të akuzonin Serbinë për gjenocidin e bërë ndaj qytetarëve shqiptarë në Kosovë gjatë viteve 1998/1999.

Opinioni publik botëror,ai që kishte nxitur avionët për të bombarduar Serbinë,pas mbarimit të luftës e pritën me padurim dëshmin shqiptare.

Dëshmia shqiptare u vra qëllimisht dhe kjo ishte dramatike.

Stinë pas stine e vit pas viti,e inkurajuar nga heshtja shqiptare,mësyemja mediatike serbe do të kapërcente çdo kufi. Do të flitej prapë për masakra,mësyemje,shtëpi të djegura,por këto nuk do të ishin shtëpi shqiptare,por serbe.

U krijua një tjetër skenë teatri,u ndryshua gjithçka që që nga thelbi i dramës e gjer te kombësia e personazheve. Tani viktimat ishin serbe dhe xhelatët shqiptarë. Ishte shfaqja më makabre që kishte ndodhur në Europë. I bëhej thirrje Europes dhe SHBA-ve që të pranonin gabimet e tyre që kishin bërë dhe që Kosova të kthehej në robëri,aty ku ishte para 12 qershorit 1999.

Është nënçmim,përbuzje,injorim i asaj që ka ndodhur në Kosovë,mosakuzimi i qëllimshëm i Serbisë për gjenocidin serbë në Kosovë.

Për të ekzistuar shtet i pavarur,shkenca shqiptare duhet të rrënojë mitin serb mbi Kosovën. Për të arritur këtë,Kosovës i nevojiten institucione kredibile,apolitike kombëtare Në institucionet shkencore të Republikës së Kosovës,nuk kanë vend akademikët dhe punëtorët tjerë të ashtuquajtur shkencor të cilët mbrojnë kauzën serbe.

Ju faleminderit!

MSc.Muhamet Shabani