SYTË TANË S’JANË SI MË PARË!!!
Eh ç’ju raskapit shpirti i një gazetari romantik si Bajroni…!!!
Pas këtij lajmi shqetësues. Këtë mëngjes, më tërhoqi vëmendja e një ulërime e madhe që vinte nga Halil Matoshit. Plakut matuf i shpëtoi me vetëdije vetëm një fjali:
– “Me jau hek të drejtën e diasporës dhe ofshani thellë!”
– Na u sul harbutëria e analistëve mbi Mergatën Shqiptare!
Kush e ka aparatin tretes në tru. Gojen mund ta përdorë për jashtëqitje. Antishqiptarët që vazhdimisht prodhojnë bajga lope përmes llomotitjes së tyre. Tani më dëgjoni mirë, Kryesarkazëm e zajednices/serbe, turke e arabe!
Absurdi i Matoshit, qenka marramendës. Jetojmë duke pritur këtë analistë të “flliqur”, dhe nuk dimë se nga doli, miljona vrerë e helmë, si mjegulla acide ndaj diasporës, në Dardaninë e heshtjes për drejtën e diasporës me enigma të mëdha. …analistë të rrejshem, gazatar të rrejshem, shkrimtar i rrejshëm!
.Kemi një shoqeri analistësh frigacak, partiak të fort po kosovali të dobët, për parti bëjnë të gjitha, për flamurin kuq e zi s’bëjnë asgjë, është kombtarisht i dobët dhe besimtar i islamit radikal!
Frustrimi i tij antikombëtar në “rritje”, do të shpinte në një shpërthim, të cilët do të bëhet burim i destabilizimit RADIKAL antishqiptar në mbështetje për kosovalitë në vend që të ndërgjegjësohet lidhur me fatin kulturor dhe shoqëror shqiptar. Matoshi me kostum e kollare, ndajë kërkonë heqjen e teshave kombëtare. Tashmë, deshiron me pronar të huaj, skllav e poshtërime si Baton Haxhiu.
Ky projeksion është krejt i dukshëm në zhvillimin personal të Halil Matoshit radikal. Ky është përfaqësues tipik i shtresës së ulët i analistëve. Ky i panjohur deri dje si gazetar i Ramushit ne qeveri që askushi në rinin e tij, i referonte shpesh vetes si askushi, ky i panjohur e të njohur që njiheshin si askushi në shoqërinë shqiptare. Të lindur jashtë trojeve shqiptare, këta ndjeheshin të pozicionuar në stilin e tij shoqëror kosovali, turk apo serbë dhe të racionalizohet mbi simbolet e huaja.
Mjerë ai popull që i bie hise nje analistë i till!
Ky analistë është si një pusë i thellë! Gjërat duhet të thuhen bardhë e zi! Jemi lodhur me njerëz me anti/vlera? Atdheu ynë, si një foshnje e varfur mezi ngrihet në këmbë që i kanë pirë energjinë dhe gjakun deri në palcë! Lakmia është e lidhur ngushtë me etjen për pushtet tradhëtinë, i shkojnë dorë për dore me njëra tjetrën.
Nuk shkrova për të bërë gjygjë! Nuk e kisha vështirë të gjëja pika refërimi te ky mjeran. Është koha kur mbanim mbi supe ANALISTËT njëri tjëtrin. Kjo pamje me imazh të vdekjës, në mes të jetës, më mbeti përjetësisht në sytë e mi. Kosovën duhet kthyer në kulmin e saj të gjallërimit. Atëherë, çfarë presim?
Ik Halil në Folen e Çyqës. Ik!
Ky kërkonë largimin e diasporës nga drejta e votimit, ky kërkonë pushtet, kërkonë lavdi, kërkonë zajednicë, kërkon çmime pa fund, kërkonë kolltukun që e kishte në kohën e Ramushit si Kryeministër. Nuk merrni dotë! Ju E dinit mirë se të gjitha këto i përkisin vetëm këtij populli dhe jo Matoshëve dhe rrezginave tjera…
Ishte kurorërzimi i një rrugëtimi të gjatë e të lodhshëm katakombësh. Ishte ngjitur jo ngadalë nëpër shkallët e hekurta e të mbuluara me tepih. Matoshit i’u duk vetja shumë i rëndë me stilolapsë në dorë, një dorë e padukshme, ish kryeministri i’a kishte ngarkuar një barrë të rëndë, që i bënte shtypje në tërë trupin “Zajednica e Çakorri”, por në menyrë të veçantë ia rëndonte këmbët “mergata shqiptare” tek ngjitej shkallallëve të kryeministris. Ndjeu se ishte mbushur frymë. Diaspora i kishte mbetur ne fyt.