* Mungon Lideri me ADN fisnike!
___
Për të kuptuar prej kujt e mori të gatshme ideologjinë dhe mënyrën e zhvillimit të represionit dhe terrorit, diktatori shqiptar dhe shpura e tij, për të kuptuar kështu edhe arsyen përse duheshin vrarë pa gjyq nëpër bodrume hotelesh e birucash sikurse u vranë dhe fisnikët që bënin rezistencën në malet e veriut të Shqipërisë, të gjithë djemtë që përfaqësonin me mbiemrin, shkollimin e përgatitjen e tyre antidotin e komunizmit që po instalohej, po sjell në vëmendje një paragraf të shkëputur nga libri i historianit rus, Sergej Mel’gunov, me titull “La Terreur rouge en Russie”, publikuar në Berlin në vitin 1924, i cili citonte Latsis (funksionar i lartë i policisë sekrete sovjetike e quajtur Cheka), që në datën 1 nëntor 1918 i jep këto direktiva funksionarëve të institucionit të tij:
“Ne nuk do i shpallim luftë individëve të veçantë, ne do të zhdukim fisnikërinë si klasë e tërë. Kur të kryeni hetimet mos kërkoni dokumente apo prova mbi atë çka kanë bërë apo thënë të hetuarit. Pyetini vetëm cilës klasë shoqërore i përkasin, çfarë origjine kanë, nëse kanë kryer studime e në cilat degë, dhe çfarë profesioni kryejnë. Kështu do të kuptoni menjëherë nëse personat duhen ekzekutuar pa gjyq apo nëse duhen futur në burg për dekada. Ka një ndryshim të madh ndërmjet këtyre dy gjërave. Të burgosurit na duhen si skllevër pune, ndaj ata që janë të arsimuar por nuk janë me prejardhje fisnike burgosini, të tjerët ekzekutoji në vend”.
Duheshin vrarë intelektualët në kuptimin e parë të fjalës, qysh se hynë si triumfatorë komunistët sllavo-shqiptar. Në fakt ka një arsye epistemike përse këta djem vazhdojnë të mbeten të harruar prej institucioneve zyrtare e shtetit në 32 vite post-komunizëm. Qëllimi real i të gjithë pushtetarëve me pozitë pa përjashtim deri sot ka qenë një dhe i vetëm: të mos vijnë kurrë në pushtet përfaqësuesit e fisnikërisë shqiptare, të mbeten përgjithmonë të papërfaqësuar, të pamundur ekonomikisht (arsyeja pse nuk duhet të marrin kurrë as pronën e tyre, të serdisen sa më larg Atdheut mundësisht që të mos kthehen më kurrë), të papërmendur e rrjedhimisht të paftuar e të padëshiruar nga asnjë parti politike e të mos munden të krijojnë vetë asnjë forcë të tillë.
Askush prej politikanëve të të gjitha qeverive që kemi pasur nuk i trembet protestave sado të dhunshme a revolucionare të duken, sepse nuk do të kenë asnjë impakt askund. Mungojnë liderët! Mungon gjaku fisnik që di t`i prijë shqiptarisë siç e kanë bërë në shekuj në çdo luftë e kohë vështirësish.
Frika më e madhe e “liderve” tanë politikë është zgjimi i kultit të heroit dhe çka ata përfaqësojnë me gjakun e qenësinë e tyre. Në fakt është e vetmja gjë që nuk e kemi përjetuar në 32 vite si popull, daljen në skenë të një fisniku që luftën dhe prijën e trevës, krahinës e kombit nëse është nevoja, e ka në ADN!
