Ndërprerja e punimve të gërmimeve arkeologjike në Durrës, a nuk është ky fundamentalizëm islamik?

* * * *

Një kombi t’i vritet kultura, shpirti, lashtësia, ai mbetet një kufom e gjallë! Rama mund të jetojë pafundësishtë si politikan pa kthjellim – ja ku qëndron rreziku i Shqipërisë.

Radikalizmi ISLAMIK që lindi në dhembjen e gushtit 1987 ishte një krijes e papërkryer, i prapambetur dhe mesjetar. Një projektë për t’i bashkuar të gjithë ultramuslimanët në një strofull fondamentaliste, siç ka përfunduar sot Shqipëria. Si përfundim, ato që dikur rrymëza të pakta ekstreme të islamit, të kufizuara në trojet shqiptare, kanë lëshuar tashmë rrënjë përqark botës shqiptare, me globalizimin e Islamit Radikal.

Lidhja e hoxhallarëve me Islamin ajo i solli një farë legjitimiteti, por, nga ana tjetër, ajo e shkatërroi zhvillimin shoqëror të Shqipërisë. Sot vendi është mbushur me radikal, të cilët në fillim mbështetën talebanët, më pas u përzien në betejat në Siri dhe tani po përpiqen ta minojnë shtetin laik. Ata e kanë infektuar sistemin ligjor dhe politik me idet e tyre mesjetare të blasfemisë, të rolit të nënshtruar të grave dhe të fatkeqësive të sistemit modern ligjor…

Që tetë vitet e para të pushtetit të Ramës, korrupsioni endemik dhe dështimi i projekteve të tij të reformës favorizuan krijimin e një koalicioni të madh islamik midis partive të korruptuara dhe asaj të Myftinisë. Duke dalluar zanafillën e të këqijave në braktisjen e rrugës së çështjes së atdheut, fronti i hoxhallarëve e i myftive filluan një fushatë për zbatimin e sheriatit në “Dyrrachiumin në Antikitetin e Vonë” në Durrës.

Që Durrësi të shpallej zyrtarisht qyteti i parë islamik në Gadishullin Ilirik u desh të pritej edhe nëntë vjet, kur trysnia e ulemave të hoxhallarëve në maje minaret, të shqetësuar se po humbnin privelegjet e tyre, arritën të imponoheshin mbi Dursin. Komuniteti Mysliman i Shqipërisë, Myftinia e Durrësit ka reaguar duke kërkuar nga autoritetet ndërprerjen e menjëhershme të punimeve, pasi lulishtja pranë filialit të postës rezulton në pronësi të tyre. Por përtej parimeve formalisht të njohura në Kushtetuten e “islamike”, islamizimi i vërtetë i Shqipërisë mori udhë në vitet e Sali BERISHËS e Edi RAMËS.

Në kohë të fundit janë shpeshtuar sjelljet e Komunitetit Musliman në Shqipëri, Myftinia e Durrësit ka reaguar duke kërkuar nga autoritetet ndërprerjen e menjëhershme të punimeve. Në Shqipëri të vëmë në dukje se politikanët, të cilët u zhytën në korrupsion fetar, më përpara mësuan dhe u përgatitën për t’u bërë shërbëtor të rrymave fetare. Sjelljet e tilla antishqiptare, të cilat, ç’është e vërteta, s’janë diçka e re, sepse opinion shqiptar është mësuar të dëgjojë nënstop tash e sa vjetë, i japin legjitimitet një politike radikale e fundamentaliste islame.

Përveç kësaj, kryeministri Rama do të duhej ta dinte se vetë kreu i shtetit shqiptar dhe posaçërishtrrethi i kryeministrisë zhvillon fushata denigruese ndaj kulturës, historisë, gjuhës, dhe që nuk pajtohen me politikat nënshtruese ndaj pushtuesve turqӫ e grekӫ.

“Terrori” fetar islam mbi kulturën Durrsake (shqiptare) përbënë një kapitull të veçantë të fundamentalizmit shekullor fetar, nën patronazhin grek e turko-arab, që nga xhamitë deri tek minaret që ulërijnë çdo ditë e netë. Gjatë dekadave të fundit shkatërrimi i pasurisë së nëntokës është kthyer në fenomen. Betonizimi i zbulimeve arkeologjike nuk është një praktikë e panjohur në Durrës. Gjithçka blihet dhe shitet; artefaktet shiten, gjyqtarët blihen, komisarët e policisë blihen dhe politikanët e Ramës blihen. Madje duhet thënë se edhe gjatë kohës së kolonizmit socialialistë të Partisë nuk ishte kaq i korruptuar si tani. Sepse është aq e natyrshme të jetosh mnë komoditen e korrupsionit e të radikalizmit islam.

Durresi i Shqiperisë është shembull unikat në botë ku askush nuk guxon të bën gëk me gojë kur oligarku ndërton shumë katëshe mbi te. Strategji e përhershme e projekteve monstruoze fetare që nga largimi i Turqisë dhe gjatë gjithë shekullit tonë ishte plaçkitja dhe betonizimin e zbulimeve arkeologjike dhe nuk është një praktikë e panjohur në Durrës. E gjithë natyra e dënon tradhtinë, e gjithë natyra ka etje për kënaqësi. Por islami radikal nuk e dënon tradhtinë. Por e dënon kënaqësinë, rahatinë, pasurin, historinë, gjuhën dhe kulturën shqiptare.