Afrim Caka, Gjakovë
Prof. Blerim Latifi: “Fundamentalizmi islamik sponzorizohet nga Serbia për ta penguar Dardaninë në rrugëtimin e integrimin euro-perëndimor. Vehabizmi është projektë i Serbisë dhe i Rusisë”.
* * * *
Duhet të jemi kundër zakoneve prapanike dhe mbeturinave tjera. Te albanofobët janë ende të fortë instiktet mesjetare të shpellave; tërbimi, urrejtja, xhelozia, etja e zotërimit të fundamentalizmit, dinakëria. Gjithçka që duket e neveritshme te njeriu, ka rrënjë të thella te pandërgjeshmëria kolektive e besimtarëve dhe te shoqëria në tërësi. Detyra e alkimisë shpirtërore qëndron pikërisht në atë që të tregojë se si predikuesi i fesë nuk deshiron tw largohet prej së kaluarës së tij mesjetare.
Shefqetët e mulla Osmanët janë një fenomen shumë kompleks dhe kompleksiteti i tyre është shumë i pakuptueshëm. Lloji i tyre mbështetet mbi injortancë. Duke qenë se hoxha nuk arrin të tolerojë injorancën e vet, ai e fsheh atë. Duke qenë se është vështirë ta pranon se nuk dinë – është në kundërshtim me egon e tij – besimtarët i besojnë. Sistemi i tyre të besuarit shërben për ta mbuluar, mbrojtur egon e mashtruesit që e përcepton brenda vetes, vrimën së zezë të injorancës..
Shefqetët e mulla Osmanët kanë me të vërtetë një tmerr prej injorancës së tyre dhe kanë frikën që ekzistenca religjionit të rim und të ngjallë dyshime, pasiguri; në mënyrë që të ndihen të sigurtbëhen fanatik, kokëfortë.
Pse duhet të besojmë te hoxhallarët? Dhe çfarë sigurie kemi pasur nga ata për të nesërmen? Kjo është pra ajo që na kanë mësuar të gjithë hoxhallarët, të zhdukesh dyshimin dhe të kemi besim te ata. Pavetëdija e shqiptarëve është një treg i mirë:
“Është një dhurat e ekzistencës për hoxhallarët”.
Para së gjithash, egoizmi bën pjesë në natyrën e tyre; duhet ta pranojnë. Dhe nëse bën pjesë në hipokrizinë e tyre duhet të ketë një rol themelor përndryshe lajmësitë e botës botës arabe nuk do të ekzistonin fare. Egoizmi i tyre është skllavëria e kohërave antike.
Unë mendoj që duhet propuzuar një religjion të ri. Nuk do të jetë as muslimanizëm, as kristianizëm, as hindu, as budizëm – ky religjion që na mbolli neoosmanizmi apo robëria 500 vjeçare ka dështuar, neoosmanizmi ka dështuar. Religjioni ka dështuar, sepse predikonte shkëputjen nga bota. Të gjithë jetën na kanë mjelur dhe jo kaq… Kanë bërë shumë zullume. Religjioni i ri nuk do të ketë asnjë emer e mbiemër.
Fundamentalizmi islam ka bërë një dëm praktikisht të pallogaritshëm nga mëkatet e tyre. Ja pra që tani po bëhet gjithnjë e më e qartë – çdo ditë injoranca e tyre demaskohet; i del boja; ja pse të gjitha religjionet janë kundër çdo lloj përparimi të njohjes.
Mendja e natyrës shqiptare nuk duhet të depërtojë brenda këtij dimensioni, është tepër i dëmshëm, është tepër i thëllë për te ne, nuk jemi në gjendje ta kuptojm këtë plagë të rëndë. Ky është një gabim i rëndë i të gjithë shqiptarëve, kanë gënjyar besimtarët duke e pohuar me zhurmë të madhe se njohin çdo gjë rrethë Perëndisë.
Padija e jonë është i vetmi shkak. Çështja është se nuk e zotërojmë të vërtetënn. Jemi bër pa memorie, sytë tanë janë errësuar. Shikimi e ka hambur qartësinë e nevojshme për të rizbuluar të vërtetën. Duheta ta kuptojmë një gjë te hoxhallarët se Dardania është një shtetë liberal e sekular dhe jo musliman. Me respekt u flas atyre që dëshirojnë të arrijnë dëlirësinë: mos e humbni kohën kotë. Mbasë për ata që i përkulen Zotit, e kundërta nuk duhet të jetë diçka e keqe, por e natyrshme. Çfarë e ka bërë njeriun një prej kaq të lehtë për hoxhallarët me konceptin e tyre për Zotin, armiqësor ndaj jetës?
Ai që e bën këtë pyetje gjithçka po e thotë qartë dhe drejt. Teologjia islame pohon se Zoti e kundërvihet së keqës. Kështu duket në vështrim të parë, por po të vështrosh më në thellësi do të shihni se në të vërtetë ai nuk i kundërvihet së keqës, por natyrës shqiptare. Hoxhallarët kanë shtypur gjithmonë dyshimin. Hoxha me mashtrimet e tij duhet të bjerë nga froni dhe dyshimi duhet të zë vendin e saj. Dyshimi lidh menjëherë objektin me subjektin. Ato janë dy pole të të njëtit realitet dhe dyshimi është maja e kontaktit me natyren shqiptare.
Kemi kaluar një kohë të gjatë duke luftuar një armik jo të heshtur. Të gjithë hoxhallarët janë kundër natyrës shqiptare, kundur kulturës shqiptare, kundër gjuhës shqiptare, kundër historisë shqiptare dhe kundër lashtësisë shqiptare dhe jo vetëm hoxhallarët por edhe besimtarët e përgjumur. Pse janë janë kundër lashtësisë kulturore? Kjo është një strategji efektive psikologjike, që përmblidhet në faktin që, nëse ju jeni programuar kundër natyrës shqiptare,. Besimtari “primitv” jeton me xhaminë sikur të ishte pjesë e pandarë e saj dhe ishte i mbushur me mirënjohje për faktin se thjeshte kishte përball hoxhën dhe mashtrimet etij. Mirënjohja e tij ishte më e pa sinqertë se ajo e verbonë duke e zhytur në përgjumje totale, të bazuara tek besimi ndaj Zotit apo hoxhës, të lidhura me sjelljene tij. Ato janë mirënjohëse ndaj mashtrimi dhe shpërlarjes së trurit.
Shumë kohë hoxhallarët punuan për ta detyruar shqiptarin t’i besojnë Zotit vetëm atëherë kur ai për ndonjë arsye të jashtme ka prirjen për të qenë kundër natyrës dhe sekularizmit shqiptar. Sapo shndërrohen në skizofrenë. Fundamentalizmi radikal ka sjellë vetëm lajthitje. Ky është i vetmi kontribut i tyre: lajthitje, vetëdije e ndarë, individualitet i dyzuar. Vetë një pjesë e tillë është një mendje e pafuqishme, e cila është në gjendje të kontrollojë e të ndryshojë mendjen e besimtarit.
Në Dardani kjo duket me qartësi të veçantë. Gjatë 600 vjetëve hoxhallarët dhe politikanët janë marrë me të njejtin biznes për me nxitë një çamje bredna kombit shqiptar në baza fetare. Pak shqiptar intelegjent që ekzistojnë në Dardani duhet të çlirohen nga e gjithë ai gjumë i litargjisë që religjioni ua ka bërë pa dhe me dijën e tyre.
