Afrim Caka, Gjakovë
Kur ti linde çave, çeshën të tjerët. Sillu mirë në këtë jetë, që kur ti të vdesish të shkosh i qeshur, kurse të tjerët të çajnë për ty. Lexuesit le të analizojnë tani shkurtimisht shkrimin timë të pazakontë që do të lëxoni më poshtë. Ndëqrsa jeni duke e lexuar, mund t’ju lindin pyetje të tipit: “Shkrim i bërë për një djall të vërtetë apo e kam bërë për një djall imagjinar?” Oh, sa kanë hequr këto shkronja në shkrimin timë të fundit! Kur më vinte frymëzimi e mbasi shkruajsha m’u dukeshin sikur gërmat më thoshin: “Kemi frikë me ndjejë mbrenda kësaj letre, na çoni në një vend tjetër ku mund ta ndigjojmë vendin të qetë e të sigurt, ose na varrosni nën dhe. Parajsën universale që vonon, e zëvendëson një univers tjetër i çoroditur, krejtësishtë i prekshëm për fat të keq nga Vehbi Kajtazi dhe olloshët e tij. Kjo ishte një qortim i përhershëm i brutalitetit. Por pikërisht realitetit politik, spiunët, tradhtarët u trembeshin më shumë se gjithçkaje”. Është shumë e vështirë të jetosh në mbretërinë e ideotëve. Kërcënon, ofendon e vjellë helm!
Në Dardani krijoheshin sa herë që sektet apo oraganizatat totalitare kishin nevoj për të shpërndar një ide, për të përligjur një krim ose një vijë të re politike antishqiptare. Krijoheshin dy llojesh: shqiptar të gjallë apo të vdekur. “Këndë përfaqësoni dhe në cilin sektë apo organizatë serbe opa malazeze shërbeni”… Mesiguri ti i takon asaj organizate për të cilën punon që përbëhet nga shumë sektorë, për sektorin “serbo-malazez”
– Mbështetja e Vëzhgimit dhe Reagimi kundër shqiptar. Z. Kajtazi! Demokracia nuk është anarki. Jam thellësisht i bindur se Ju z. Kajtazi se pushteti pushtohet me metoda demokratike, e jo me dhunë, gënjeshtra, mashtrime, poshtërsira, flliqësira, presion e anarki, por edhe ndrydhja e frenimi shumëvjeçar i korrupsionit e krimit të organizuar e kanë bërë të vetën. Kajtazi, Syla, Memia, Batoni, Ulluri, Gashi etj., nuk u bëntë përshtypje fragmente në të cilat e lëvdonin vetveten apo miqtë e tyre të super të korruptuar, të cilët ia kishin parë hajrin me dhjetëra – qindra herë, krimit të organizuar më parë në të cilat i thuret himn prapanicës së ngushtë oligarkëve dhe trime të autorëve të emisioneve anti kombëtare për t’i YSHTUR letërnxirësit, të blerë me nga një birrë, për të bërë zhurmë nëpër gazeta e media, saqë qytetari zakonshëm, pa fajin e tij, të mashtrohet edhe me një idhull të rrejshëm siç është Kajtazi.
Nuk i bënë përshtypje gabimet e shumta drejtëshkrimore e morfologjike, sepse qytetari nuk e dinte se ka të bëjë me një analist pa kulturën elementare gjuhësore e politike, i cili në emër të gjenialitetit mburret me gjysmmanalfabetizmin e tij. Përshtypje shumë të keqe i bëri fakti se autori i spekulon ne media me lidhjen e saj kundër qeveris së re. – Je i vetëdijshëm kush je? Ku je? Në Dardani apo në Serbi?! Të themë të drejtën nuk e përcolla me ndonjë vëmendje, për shkak të pozës së tij dhe për shkak të syzeve me ngjyra të llojllojshme, që fillon me ritmin e shpejtuar të të folurit, i cili shumë herë është në kundërshtim të plotë me përbajtjen mjaft të tejdukshme, për të vazhduar me zërin e çjerrë posaçërishtdhe mimikën si maskë engjullore për fytyrën e djallit me veladon.
Ç’do ky analistë e maskara me lëkurë të trashë, që kurrë s’e ka njohur të skuqurit nga turpi. Se mos e ka parë dikush të jetë skuqur nga turpi lëkura e bualit apo e krokodilit. – Ç’do ky njeri i mallkuar, që si ndahet shpifjeve e mashtrimeve?
– Pse Buzhala i ka bërë pesë apo gjashtë figura analistësh të çmendur psikoligjikisht e të deformuar shpirtërishtë e mendërishtë? Të mallkuarit!!! Pse pikërisht gjashtë? Pse këto fytyra analistësh të super të korruptuar, të blerë, të shitur e shitblerë? Me siguri… me siguri i ka bërë… i ka bërë… për ta… po, po për ta çmendur publikun. Poshtë tryezës së Buzhalës, analistët – grykësit qenë të detyruar të rrinin shtrirë me fytyrën poshtë në një pellg të ndyrë ujërash të zeza në T7-të, gojët e tyre të mbushur me produktin e pangopësisë së vet.
Megjithatë, ka analist që nuk kanë heronj. Ata vetën e tyre e konsiderojnë qendër të botës, pra vetveten e konsiderojnë herojnj të të tjerëve. Ishte e qartë se ky llum i dalë në sipërfaqen e T7-shit, i nxitur dhe i përkrahur nga ish pushteti autoritar i pushtuesit, Kajtazi mundohetj t’ia impononte qeverisë së re një matje tjetër të kohës, e cila do të vononte udhëtimin e saj përpara për shumë kohë. Nervoza dhe mllefi i Kajtazit nuk e kishin burimin në parandjenjë, në halucinacion, në neurozë e në paqëndrueshmëri shpirtërore e politike, në ndonjë urrejtje politike apo në farë obskuratizmi, por në të vërtetën jetësore, që po shfaqej me vrazhdësi në T7, të cilën mund ta kuptojë vetëm ai që e përjeton në tërësi dhe ia njeh të gjitha përmasat tragjike edhe gjuhën e djallit.
Me vemendje të tendosur ndjekim gjuhën dhe sjelljet tuaja në T7-të. “Gëzohemi” për çdo hap të ri drejt destabilizimit të Dardanisë, por na shqetësojnë shumë disa ngjarje, veprime me sjelljet tuaja dhe me dukuri që mund ta rrezikojnë jo vetëm procesin e demokratizimit në Dardani dhe të institucionalizimit të plotë të saj. Por, përvoja jonë e hidhur shumëvjeçare, pësimet tona, të politikanve tanë, të analistëve, të rinisë sonë, të intelegjencies dhe të mbarë popullit shqiptar këndej kufirit, më japin të drejtë morale t’Ju drejtohem me dy fjalë, t’Ju ftojmë e t’Ju lusim të hiqni dorë prej disa formave anti shqiptare të manifistimit të mashtrimit, shpifjeve, arrogancës e gënjeshtrës dhe sidomos prej gjuhës së djallit, në mënyrë që Kryeministri të shkojë drejtë çrrnjosjes së “krimit të organiziuar”. Ju akuzoj, se jeni ndër përgjegjësit kryesorë të kalbjes kulturore e mediatike të “Dardanisë” sonë, ngritjes antimorale dhe kercenimit moral, destabilizimit mendor të gjeneratave të reja, varfërimit etik të të rinjve tanë, shtrembërimit arsimor të femijëve shqiptarë me anë të dokrave dhe mashtrimeve politike në media. Shprësoj në fundin tuaj profesional dhe në zhdukjen tuaj mediatike, sepse vetëm këto mund të jenë penalitetet e duhura për dëmin e pariparueshëm që i keni shkaktuar vendit. Zërave nga një televizion në Prishtinë, kundër figurës së Albin Kurtit, Vjosa Osmanit, Donika Gërvallës etj., lanë shenja jo të mira, në emër të përçarjës së shqiptarëve. Dardania nuk është pa gjuhë as aliazh memec, rrini larg mediave e T7-shit dhe mos llomotitni, e mos hani m…, e mos gënjeni e mashtroni publikun kundër figurave të shqiptarisë.
Fjalë të rënda janë këto që t’i thëm unë “o vëllai im Vehbi KAJTAZI”, por, e thamë që në fillim, do të flasim me letra të hapura. Nëna dardani është mësuar gjatë shëkujsh që shumë bij të saj t’ia kthëjnë shpinën. Nuk je Ti i pari, ndoshta e dhashtë Zoti do të jesh i fundit dhe jashtë mediave në Dardani! Nëna Dardani mundet edhe pa një analilist serb apo malazez si Vehbiu dhe pa një Kajtaz apo njw “Kajtazoviç”, edhe pa një Vehbi Kajtazi siç je Ti. Do të mundet sigurisht, ndonëse me zemër të plagosur, por megjithë këtë ajo do të ecë rrugës së ndritur, rrugës së demokracisë për një Shqipëri Etnike.
Por, unë të pyes Ty analistë banal e mashtrues Vehbi Kastrati: “Vëlla, do të mundesh ti pa Nënën Dardani? …
