Ekrem Gegë Gërvalla
Bac, kullu njëherë
O bacë, sa të ligj paskemi qenë! Sot kur çika jote e bija jonë Donika, ndodhet në rrezik jete nga bandat e SHIK-ut, ne vëllezërit tuaj i kemi shti veshët n‘lesh dhe asnjeri prej nesh nuk po e thotë, të paktën, një fjalë në mbështetje të saj, në mbështetje të bijës tonë e në mbrojtje të nderit të fisit e kombit, por bacë, njëherë e një kohë, kur ishte në pyetje rrahagjoksi e krenaria e gjakut tuaj, ne, bridhnim me fotografin tende në gjep!
Atëherë, o bacë, ishin vërsul çakejtë e UDB-së e nuk lanë gurë pa rrotullu derisa të gjetën e të vranë ty, shokun e idealit dhe vëllain tuaj të bardhë e faqebardhë, kurse ne, atëherë u arsyetuam se nuk kishim çfarë të bënim më shumë për ty e fëmijët tuaj që u rritën jetim dyerve të botës! Por, sot o bacë, kush po na ndalon ta mbrojmë nderin tuaj të nëpërkëmbur? Kush po na ndalon ta mbrojmë bijën tonë të madhe që kësaj radhe nuk ia dhamë atdheut “me fishek në pajë”?
Shih o bacë, njëfarë Dardani i Molliqve, njëfarë Abelardi i shkalafendët i Tahirve, nëfarë filozofi i Latifëve (po kur ka dalë ndonjë filozof nga Latif agai, o bacë?), njëfarë Blerta e Deli begut dhe njëfarë Eliza e hoxhallarët (që po e thërret ezanin se Allahu po kërkon kurban), sot po ta sulmojnë bijën tuaj e tonën, bijën e fisit e nderin e kombit! E këta çakej s’janë gjë tjetër veçse nipa e mbesa të Rankoviqit e dora e fshehtë e Vuçiçit që po pështyn në fytyrën tonë të bardhë si bora.
O bacë, kollitu njëherë nga varri e tregona pse ju vranë! Hiqe atë rrasë të rëndë varri e jep kushtrim se si duhet të mbrohet bija jonë e madhe, bija e fisit e princesha e kombit? Dil bacë e tregona çfarë ngjyre ka gjaku që e derdhe për këtë tokë, se ne, nuk po e dallojmë dot! Tregona bacë shijen e hidhur të robërisë se jemi qorra e nuk po shohim as pikën e kristaltë të lotit të nënës Ajshe që pa mundohen ta çnderojnë zagarët e Hashimit atje, në varr!
O bacë, të betohem edhe sot, qysh t’u betova atëherë se sa të jem gjallë e në bazë të rrethanave që do të më krijohen do ta mbroj familjen e fisin, atdheun e shqiptarinë… do ta mbroj Donikën tonë të madhe, princeshën e kombit! Tek e fundit ajo është e jona, është Gërvallë e lindur gjakpastër e në robëri, e rritur në krisma plumbash e larë në gjakun e t’et e lotin e nënë sy-Zanë!
Çakej, aty mos prekni! Ne, i dalim Zot.
Ekrem Gërvalla
Stuttgart 09. 05. 021.