Agim Morina, Londër
CHFARË MENDON?
Chfarë mendon Edi Rama kur thotë “Ballkani i Hapun”?
E mendon hapjen e tregut shqiptar, që s’e ka.
E mendon qarkullimin e mallnave, që s’e ka.
Chfarë mendon Zaevi kur thotë “Ballkani i Hapun”?
E mendon hapjen e tregut maqedon, që e ka gjysmak.
E mendon qarkullimin e mallnave, që e ka gjysmak.
Chfarë mendon Aleksandar Vučići kur thotë “Ballkani i Hapun”?
E mendon hapjen e tregut serb, që e ka shumëfish ma të fortë sesa Shqipnia e Maqedonia.
E mendon qarkullimin e mallnave, që e ka shumëfish ma të fuqishëm sesa Shqipnia e Maqedonia.
Por, – e kjo asht edhe ma me randësi – Vučići, po ashtu mendon dhe e thotë hapun, ato që s’i mendon as Rama, as Zaevi, kur thotë “Ballkan i Hapun”:
– Ballkanin e Hapun për bazat ruse dhe depërtimin e ekonomisë ruse e të interesave ruse.
– Ballkanin e Mbyllun për bazat e NATO-s dhe luftimin e interesave të ShBA-së e të BE-së nëpërmjet Rusisë.
– Me krejt këto bashkë: pengimin apo, së paku, kufizimin e ndikimit ekonomik e politik të BE-së dhe të ShBA-së në rajon.
– Gjithsesi, Ballkanin e Mbyllun krejtësisht për Kosovën.
Dhe, këtë politikë, Vučići e ban vetëm për një synim klerofashist shekullor serb: që Serbia të mos e lëshojë kurrë Kosovën nga dora. (Tani ka futë në punë edhe kërcënimet për ndamjen e Republika Sërpskas nga Bosnja, sepse atje kanë nisë vlimet rreth mospranimit të Gjenocidit të Srebrenicës.)
Hapi i parë për një “Ballkan të Hapun”, edhe pa e shpallë, edhe pa takime formale e të panevojshme, mund të ishte ba shumë lehtë vetëm me një veprim: njohjen e pavarësisë së Kosovës nga Serbia, dhe anasjelltas. Kjo do të anëtarësonte edhe Serbinë, edhe Kosovën pa asnjë problem në NATO. Dhe me shumë lehtësi, Kosova e Serbia do të nisnin procesin e anëtarësimit në BE. Kështu Ballkani do të kthehej vetvetiu në një rajon paqësor, të zhvilluem dhe TË STËRHAPUN, sepse kufijtë do të hiqeshin, mallnat do të qarkullonin lirshëm dhe ekonomitë e gjithë rajonit do të zhvilloheshin pa asnjë problem, edhe atë tue kapë shumë ma gjanë, sesa me përrallën e këtij “Ballkani të Hapun” vuçiqian.
Vučići nuk asht i intersuem për kurrfarë “hapjeje”, me gjithë presionin nga ShBA, nga BE dhe nga pjesa tjetër e botës demokratike. Prandaj, Vučićit i duhet një stimulim ekonomik, dalje nga izolimi dhe krijimi i imazhit se aj asht person i nismave për marrëdhanie të mira fqinjësore. Serbia klerofashiste e vijës milloseviqiane-vuçiqiane e shkatërroi gjithë Jugosllavinë bash për këtë arsye: realizimin e synimeve për “Botën Serbe”, me Bosnjën, gjysmën e Kroacisë, Kosovën, Malin e Zi dhe Maqedoninë në të. Kjo shkon me atë parullën klerofashiste serbe: ku ka një serb asht Serbi. Ky synim nuk u arrijt, por Vučići po u shkon deri në fund përpjekjeve – si një klerofashist shembullor serbian- për me gllabëru ato që ka ende shpresa se mund të gllabërohen: Kosovën dhe Republika Sërpskan.
E ka thanë shpesh Albin Kurti: “E vërteta e Serbisë asht Kosova”. Kaq e thjeshtë asht kjo. Nëse Serbia e Vučićit synon vërtet paqe, bashkëpunim, Ballkan të hapun, fqinjësi të mirë etj., atëherë hapi i parë vendimtar asht me pranu pavarësinë e Kosovës – aty qëndron testi i vërtetë i demokratizimit të Serbisë. Nuk ka tjetër mënyrë.
Gjithçka tjetër asht flluskë, rrenë e kullueme, maskaradë dhe blof.
