Fëmijë shqiptarë në një xhami zviceriane, të cilët në vend se ta vazhdojnë mësimin plotësues në gjuhën shqipe, i mashtrojnë dhe i tërheqin nëpër xhami kahdo në Zvicër e mërgatë.
Nga: Nexhmije Mehmetaj, mësimdhënëse e mësimit plotësues në Zvicër
E lexova me vëmendje shkrimin e botuar në www.drini.us , Një luftë e pashpallur fetare po e trazon Ballkanin. Një temë që prekë në një plagë të madhe që po na e krijojnë islamistët antishqiptar-shqipfolës gjithandej, madje edhe në mërgatë. Artikulli pasqyron një gjendje reale të shoqërisë shqiptare në Kosovë. Gjatë kësaj vere gjatë pushimeve dëgjova se dy vëllezër që kishin lëshuar mjekrrat kishin prishur muran e varrit të nënës së vet e ndërtuar kohë më parë nga babai i tyre. Një rast tjetër djali ka rrah dy prindërit që nuk kanë pranuar të agjirojnë e shumë aste tjera trishtuese.
Kjo frymë antikombëtare ka arrit të depërtojë edhe tek komuniteti shqiptar në Zvicër. Klerikët shqipfolës për përfitime të veta janë bërë vegël e kulturave dhe interesave të huaja, turke dhe arabe.
Në vend që të ndërtojnë qendra të kulturës shqiptare ku do të trashëgohet kultura jonë shqiptare një numër i shqiptarëve janë dhënë pas xhamive dhe fesë islame.
Në këto dhjetë vjetet e fundit në Zvicër janë bërë shumë investime në xhami, miliona e miliona janë depërtuar pa i vlerësuar me vëmendje pasojat e dëmshme e afatgjata të tyre.
Numri i xhamive të shqipfolëseve në Zvicër padyshim është i madh por nuk dihet saktë numri i tyre dhe vazhdon të shtohet me shpejtësi. Kujt po i shtrohet kjo rrugë? Këto qendra kanë status shoqate ose kanë objektet e tyre private të blera dhe të ndërtuara në pronat e tyre. Asgjë nuk kanë shqiptare, në mure shkrime arabisht, përshëndetje arabisht, që as vet nuk i kuptojnë çfarë thonë. Të dhimbsen fëmijët shqiptarë të cilët mbushin ato xhami antikombëtare dhe asimiluese.
Për ndërtimin e xhamive shqipfolësit në radhë të parë shfrytëzuan ligjin bazuar në të Drejtat e Njeriut, kushte të favorshme, por duke keqpërdor fisnikërinë e popullit zviceran, i regjistruan si shoqata humanitare prapa tyre qëndron xhamia.
Shumica e xhamive janë të shqiptarëve nga Maqedonia V dhe Kosova Lindore por nuk mungojnë edhe ato nga Kosova, Shqipëria.
Në këtë mënyrë imamët shqipfolës janë bërë misionar të interesave dhe kultuarave të huaja. Ata janë aktiv me të gjitha llojet e skemave, duke filluar nga ndërtimi i xhamive deri në themelimin e shkollave fetare.
Të rinjtë shqiptarë një pjesë e tyre po arsimohen dhe integrohen mirë në shoqërinë pritëse, por ekziston kjo pjesë e shqiptarëve të arabizuara që errëson qiellin, të rinj që ende i besojnë hoxhës.
