Djegia e Kuranit nuk duhet ta brengosë askend, është libër “profetik” e racist, i menduar për shovenizmin dhe nacionalizmin arab e mysliman

Në foto: Danezi që e dogji Kuranin gjithandej në Suedi e ngjeti

Shkruan Rrezart Kalaja

Një ngjarje e fundit që ka tërhequr vëmendjen ka qenë djegia e Kuranit, një libër i shenjtë për shumë myslimanë. Ky akt ka shkaktuar shumë reagime dhe debate, por është e rëndësishme të theksojmë se, për shqiptarët, djegia e një libri të huaj nuk është fundi i botës dhe nuk duhet të na çojë në krijimin e situatave të panevojshme dhe konfliktuale.

1. Djegia e Kuranit Nuk Është Fundi i Botës është Libër i huaj për ne shqiptarët

Ndërsa për myslimanët, Kuranit i japet një rëndësi të veçantë, për shqiptarët ky libër ka vlerë të huaj dhe nuk është pjesë e traditës sonë fetare. Djegia e tij është një akt i shprehjes së lirisë, dhe as nuk është një shenjë e fundi të botës, as një shenjë e një konflikti të pashmangshëm. Nuk është një akt që duhet të shpjerë në ndarje të mëtejshme dhe përplasje. Ne, shqiptarët, kemi një të kaluar të lavdishme dhe një traditë të pasur të bashkëjetesës ndërfetare që na e ka bërë të mundur të jetojmë në harmoni me të tjerët, dhe kjo nuk duhet të ndryshojë për shkak të veprimeve të një individi.

2. Të Mbrojmë Vlerat dhe Simbolet Kombëtare e lëreni Kuranin ta mbrojnë Arabët

Kjo është një thirrje për të mbrojtur dhe ruajtur simbolet dhe vlerat tona kombëtare. Ne duhet të mbrojmë abetaren tonë, trashëgiminë dhe figurat historike që janë të lidhura me identitetin tonë kombëtar. Nuk duhet të krijojmë situata të tensionuara për një libër që nuk ka asnjë lidhje me ne dhe që për shqiptarët është një simbol i huaj, pa rëndësi për jetën dhe historinë tonë.

Djegia e Kuranit, pa dyshim, nuk duhet të bëhet një shkak për të minuar stabilitetin dhe unitetin tonë kombëtar. Në vend të kësaj, duhet të fokusohemi në mbrojtjen e kulturës dhe trashëgimisë sonë. Kjo nuk është vetëm një detyrë e shtetit, por edhe e çdo qytetari shqiptar që duam të ruajmë paqen dhe bashkëjetesën mes grupeve të ndryshme shoqërore dhe fetarë në vendin tonë.

3. Mbrojtja e Lirisë së Shprehjes dhe Tolerancës Ndërfetare

Në një shoqëri demokratike, liria e shprehjes është e shenjtë, dhe çdo individ ka të drejtën të shprehë mendimet dhe qëndrimet e tij, përfshirë edhe për libra të huaj dhe besime të tjera për aktorin Ismet Popajn  . Ndërkohë, ky akt i djegies duhet të shihet si një mundësi për të reflektuar mbi mundësinë e dialogut dhe jo të përçarjes. Nuk duhet të krijojmë situata konflikti për një libër që ka rëndësi për një grup të caktuar dhe që nuk përfaqëson interesat dhe besimet tona shqiptare.

Shqiptarët kanë një histori të gjatë të bashkëjetesës ndërfetare dhe kjo është një vlerë që duhet të ruhet dhe të mbrohet. Ne duhet të respektojmë besimet dhe kulturat e të tjerëve, ashtu siç dëshirojmë të respektohen besimet dhe kultura jonë. Kjo është mënyra e vetme për të garantuar paqen dhe harmoni në shoqërinë tonë.

Protestat për djegien e Kuranit në Suedi

Reagimet e Disa Hoxhallarëve dhe Misioni i Jashtëm nxitës dhe përçarës

Një nga shqetësimet që lidhen me këtë ngjarje janë reagimet e disa hoxhallarëve në ne Kosov-Shqipëri, të cilët, që nga paslufta, kanë filluar të fyejnë figura kombëtare që nuk i përkasin besimit islam. Shefqet Krasniqi, Mazllam Mazllami, Irafan Saliu, Ekrem Avdia, dhe Fatmir Latfi janë disa nga individët që kanë nxitur polemika me qëndrimet e tyre, duke treguar se janë pjesë e një agjende të huaj. Kjo mund të lidhet me ndikime të jashtme, si dhe me një mision që synon të krijojë ndarje dhe tensione brenda shoqërisë shqiptare.

Investimet e Huaja dhe Ndikimi i Misioneve të Jashtme

Investimet e huaja për aktivitete fetare, si iftaret publike, mund të shihen si një pjesë e këtij misioni të jashtëm. Një rast i tillë është xhamia në lagjen e Spitalit në Prishtinë, e cila, gjatë muajit të Ramazanit, ofron iftare publike. E vendosur pranë Eulexit, kjo xhami duket se ka një qëllim të caktuar, që ndoshta lidhet me përpjekjet e huaja për të ndikur dhe manipuluar shoqërinë shqiptare.

4. Thirrje për Lirimin e Aktorit që Dogji Kuranin

Në këtë kuadër, duam të bëjmë thirrje për shtetin kosovar  që të lirojë sa më shpejt aktorin që kreu këtë akt të djegies. Ky është një akt që për shqiptarët nuk ka asnjë vlerë, dhe nuk duhet të ketë ndikim të drejtpërdrejtë në përpjekjet tona për të ruajtur paqen dhe harmoni ndërfetare. Ai që e bëri këtë akt, duhet të përballet me pasojat e veprës së tij, por jo në një mënyrë që krijon tensione të panevojshme në shoqërinë tonë.fundi  i  fundit n ejmei n enje  shtet d emokratik  meqe te shpremi  te lire ashtu sic don.Edhe  Mazllum Mazllumi  kreniu nje akt antishqiptar na  e fyu  Flamurin dhe    figurta  tona  kombetare ate se  burgosi as njeri  ?

Përfundim

Në fund, është e rëndësishme të kuptojmë se djegia e një libri të huaj, si Kuranin, nuk është një ngjarje që duhet të na çojë në një fund tragjik. Ne, shqiptarët, duhet të ruajmë unitetin tonë dhe të mbrojmë vlerat dhe simbolikën e trashëgimisë sonë kombëtare. Shteti duhet të sigurojë që asnjë akt i tillë të mos dëmtojë unitetin dhe të sigurojë mbrojtjen e vlerave të shenjta të kombit, pa krijuar situata të dhunshme dhe konflikte të panevojshme.

Në këtë mënyrë, do të sigurojmë një shoqëri paqeje dhe mirëkuptimi, ku çdo individ mund të shprehet lirshëm, por gjithashtu të respektojë ndjenjat e të tjerëve dhe të mbrojmë vlerat që na lidhin si komb.

Dhe mos ta heqim nga mendja se gjithë këtë zbulim të kotë e bëri TV Besa e Prizrenit, një televizion islamik që nuk do të duhej të kishte leje të përhapte islamizëm e krenari myslimane në Kosovën Shqiptare.

Ta djegësh një libër , cilido që të jetë ai libër “i shenjt”, nuk është ndonjë problem që meriton përgjigje e reagim publik, por ta djegësh një komb, historinë, kulturën e traditat e tij në emër të një kombi tjetër, është jo vetëm e palejueshme por edhe e dënueshme. Përgjat gjithë historisë së pushtimit shumëshekullor kalifatist të Perendorisë Osmane, janë bërë rrafsh me tokë universitete arbnore, katedrale, shkatërruar qytete, kështjella, vra të rinj e pleq dhe janë ba dhunime të pafundme të arbnoreve nga ana e ushtarëve kalifatistë islamik.

Ndaj djegëjeve e shkatërrimve të tilla historike dhe kulturore, duhet të reagojmë e të mos pajtohemi kurrë, qysh duhet të mos pajtohemi për meremetimin dhe ndërtimin e të gjitha xhamive që i meremetoj dhe ndërtoj e po i ndërton Turqia neoosmane për interesat e veta turkomëdha-neoosmane.