Afrim Caka, Gjakovë
____
Pse ky gazetar është i padijshëm dhe nuk ka fat në media. Mendoj se ka nevoj për remontë kapital! Kështu ne nuk reagojmë, njëzet vjetë kemi qenë të shurdhur e pa sy dhe nuk kemi reaguar e kështu kanë kaluar vitet. Tani pasojat janë të pariparueshme në mediatë tona.
Historia e tyre nuk mbaron këtu. Në fund të fundit, edhe nëse të gjithë “Fitimët” bien dakort për diçka, kjo nuk i bën ata të vërtetë. Për shembull, nëse të gjithë analistët bien dakord se janë krijesat më të zgjuara në univers. Nga kjo nuk rrjedh se këta janë krijesat më të zgjuara në media, nga kjo nuk rrjedh se këta janë krijesat më të zgjuara në debate. Po sikur të gjithë të japim të njejtin verdikt në një ekspriment mendor, ndërkoh që ky verdikt i tyre është i gabuar dhe i rrejshëm në mediumet tona.
Ky gazetar banal me analizat e tij që heq zvarrë shikuesit e hamendur. Ky analistë analfabet e kronik ushqehet nga pasiguria dobësie Pandurjane në “Debat Plus”.
Filozofija e këtij gazetaruci është një dobësi në vetvete, e ndërlidhur me të tjerët analistë dhe po aq autonomë sa ç’janë shokët e tij në “debat plus”. Lirimi është gjithashtu nën një presionin të vazhdueshëm partiak për të qenë tjetër apo askushi: këshillë për debate apo analiza e polemika ofenduese politike, predikim moralizues apo leksione për deformime, “Debat Plus” pa zot apo, me mjekërr në politikë, me mjekërr në gazetari, me mjekërr në shtrembërim të fakteve, me mjekërr në psikologji, apo me mjekërr që shqetësohet vend e pavend, përllogaritje apo këto janë sondazh opinionesh për “të e partinë e tij”.
Këto presione të tij janë të rënda për t’u përballuar nga ky sharllatanë, sepse shprehë pritshmerinë e ferkimit të duarve të armiqëve tanë që janë të thellërrënjosura në fillozofinë e tyre, por që bien ndesh me njëra tjetrën dhe që përfitojnë nga pasiguria e shtetit për të vepruar ose nga pasiguria e vetë analistëve, gazetarët për fushën e tyre. Mbi të gjitha, këta sharllatanë varen nga pagesat që marrin nga mediat – si ndër gazetarë ose si një ndër filozofët për fushën e tyre të cekët e të zbrazët e pa ngjyrë dhe që ka gjithnjë merita e respekt më pak në TV-ë.
Mbi të gjitha, ky “gazetaruc” varet nga moskuptimi me vetveten – si një ndër gazetarët e shpeshherë veten e quanë filozofi më i ditur në Dardani ashtu edhe jo gazetaria mund të ishte ajo filozofi çka është me të vërtetë.
Unë shpresoj se ky shkrim do të ndikojë sado në redaktimin e shikueshmërisë në media. Pavarësisht nëse do të ndikojë apo jo, kush e di sa do t’u mbijetojë filozofia e paragjykimeve kulturore kundër çdo gazetari pjesëmarrës të këtij lloji?
Megjithate, filozofija ose gazetari nuk mund të lind nga një shtysë “natyrore” mbi kokën e Fitimit ose nga kurreshtja e artikuluar në kancelaritë të partive politike për të shkuar drejt një lloj ekstremi me analizat e tyre “antikombëtare”. Kjo lloj shtyse dhe kjo vendosmëri e tyre nuk do të zhduket kollaj.
Unë mendoj që Lirimi në “Debat Plus” ka pak interesa ta njohë realitetin politik. Progresi në teoritë gazetareske të mirfillta sjell progres të metodave të menduarit, dhe progresi në metodat filozofike sjell progresin e teorive reale e filozofike. Padyshim që metodat e të menduarit në këtë shkrim mund të përmisohen. Pikërisht ashtu siç i përmisojnë metodat e të logjikuarit më ndryshe, kjo do të ndodhë jo nga ndonjë shkëputje nga filozofia politike nga e kaluara e tij, por nga një proces i vështirë i vetë rafinimit.
Ndoshta ndonjë lexues i këtij shkrimi do të kontribuojë në këtë proces. Bojtkotimi i gazetarëve të tillë do të ishte minimalja në këtë proces që duhet ta bëjë çdo shqiptarë që ka gjak lashtësie.
