Kryeministri i Malit të Zi, Krivokapiq, në pritje të Porfirije
Porfirije, i pari i Kishës Ortodokse Serbe arrin në Podgoricë, para se të shkoj nesër në Manastirin e Cetinjes për qëllime provokuese – serbomëdha, ardhje që i ka zemruar tejmase të gjithë malazezët, boshnjakët dhe shqiptarët e Malit të Zi, që qysh sot kanë filluar me protesta ndaj provokimeve të tilla ndaj pavarësisë së Malit të Zi si dhe të Kishës Ortodokse të Malit të Zi , të cilën Serbia e pati zhbërë qysh në vitin 1918-të. Zhbërja e Kishës Ortodokse Autoqefale të Malit të Zi , e ka kuptimin e mosndaljes nga synimet për t’i serbizuar malazezët.
Nga: Lirim Gashi, shkrimtar nga Prishtina
ESENCA E ASAJ QË PO NDODH NË MAL TË ZI
Slogani i ri i Kishës Klero-Fashiste Serbe (i refuzuar nga elita intelektuale e mbledhur rreth Akademisë së Shkencave dhe Arteve) përmban vetëm dy fjalë “Srpski Svijet”, që do të thotë “Bota Serbe”.
Për mua, që e njoh politikën serbe si xhepin e majtë të pantallonave të mia, ajo që po ndodh në Mal të Zi nuk është asgjë e pazakontë dhe befasuese.
Dhe se një nga dy minuesit kryesorë të themeleve të Malit të Zi multietnik dhe evropian është një shqiptar kuisling me emrin Dritan Abazoviç.
Sepse aty ku ka një tradhti ndaj interesave kombëtare të shqiptarëve, njëri nga dy aktorët kryesorë duhet të jetë shqiptar.
Sidoqoftë, shqiptari Dritan Abazi, i cili nuk shqetësohet nga prapashtesa “ić” në mbiemrin e tij, përveç interesave kombëtare të shqiptarëve, tradhton edhe ato të malazezëve të vërtetë, që nuk kanë asgjë të përbashkët me kombin serb, përveç gjuhës së imponuar nga dhuna.
Por kjo është një histori tjetër së cilës do t’i kushtoj një artikull të veçantë.
Pyetja është cili është ndryshimi midis politikës së Millosheviqit në vitet 1980, ose heshtjes së lavës para shpërthimit të Vullkanit, dhe asaj të Vuçiçit sot, në rrethanat e ndryshuara ndërkombëtare kur ka kaq shumë shpërthime në botë, saqë Brukseli dhe Uashingtoni nuk e dinë se ku e kanë kokën.
Sigurisht, unë po flas për një vullkan lufte që shpërtheu në vitet 1990 dhe që mori jetën e qindra mijëra njerëzve të pafajshëm në të gjithë ish -Jugosllavinë për të mbërritur përfundimisht në Kosovë dhe për të përjetuar Waterloo-n.
Për ata që nuk e dinë, Waterloo quhet një qytet holandez ku ushtria e Napoleonit humbi komplet luftën, dhe jo vetëm një betejë.
Kisha kryesore ortodokse e malazezve në Cetinë, të cilën nesër synon ta përdhosë për qëllimet serbomëdha Porfirije, kreu i Kishës Ortodokse të Serbisë.
Çfarë po ndodh në të vërtetë në Malin e Zi?
Kisha klerikale-fashiste serbe po abuzon me primatin e saj tradicional fetar dhe monopolin e saj mbi krerët e hipnotizuar të malazezëve që i asimiloi në serbë, në mënyrë që të kthejë politikën shtetërore pro-evropiane dhe pro-amerikane të Malit të Zi në një politikë pro-serbe.
Në të njëjtën kohë, ajo po përdor ndikimin e saj pro-serb mbi malazezët e pa-asimiluar për të minuar themelet e një Mali të Zi evropian multietnik dhe për ta kthyer atë në një “Spartë” Serbe.
Sepse kthimi i deleve malazeze në përqafimin e ujkut serb do të thotë për politikën serbe dalje e Serbisë në det.
Dhe ata që e dinë sa e rëndësishme është që një vend të ketë dalje në det, sigurisht që e dinë përgjigjen në pyetjen se çfarë përfitimi ka Serbia nga ky biznes përveç miliarda eurove në vit nga turizmi.
Por meqenëse Mali i Zi është tashmë në NATO, Serbia ka ndryshuar strategjinë e saj të ri-pushtimit.
Nuk është çmendur që të provoi ripushtimin territorial të Malit të Zi përmes ushtrisë dhe policisë, sepse kjo as teorikisht nuk është e mundur.
Kështu që ajo u kthye te specialiteti i saj Nobel, lufta speciale.
Por tani oficerët kryesorë të UDB-së (BIA-s) nuk janë më kuadro të SPS të Millosheviqit, por priftërinj nga dega më e besueshme e UDB-së, nga kisha klerikal-fashiste serbe.
E thënë thjesht, djali politik më i besuar i Sheshelit, Vuçiç, dhe djali më i besuar politik i Millosheviqit, Daçiç, kanë mësuar nga gabimet dhe vuajtjet e mentorëve të tyre, kështu që ata flasin me Edi Ramën, Dritan Abazoviçin dhe Ali Ahmetin si Tito në vitin 1945 me Enverin, ndërsa me Albin Kurtin dhe Milo Gjukanoviqin si Milosheviqi në vitin 1988 me Azem Vllasin.
Sigurisht, gjithmonë me synimin për ta kthyer Edi Ramën në Rrahman Morinë, Dritan Abazoviçin në Ali Shukri dhe Ali Ahmetin në Sinan Hasan.
Por këtë herë, tradhtarët nuk janë shqiptarë të ndershëm sipas standardeve të Millosheviqit, të cilët ishin në të njëjtën kohë kuadro të ish LKJ dhe SPS.
Dhe ata nuk jetojnë mirë dhe sillen keq vetëm në Kosovë, por në të gjitha viset shqiptare.
Dhe ata nuk janë kuadro të zakonshëm, servilë dhe të pafuqishëm, por udhëheqës të politikës shtetërore në Shqipëri, Maqedoninë e Veriut dhe Malin e Zi.
A ka rrezik më të keq dhe më të errët se ky?
Nga ana tjetër, Dritan Abazoviç është një tradhtar i ndershëm, sepse kundërshton krimin e organizuar dhe korrupsionin në Mal të Zi, dhe është gjithashtu një folës i mirë.
Por këto virtyte nuk e zhbëjnë tradhtinë e tij.
Porfirije pas ardhjes së sotshme në Podgoricë …
Sepse pa ndihmën e Kishës Klero-Fashiste Serbe dhe Dritan Abazoviçit, Krivokapiq nuk do të kishte ardhur kurrë në pushtet.
Megjithatë, shqiptarët duket se janë të fascinuar nga talenti retorik dhe ndershmëria e Abazoviçit, kështu që nuk e shohin tradhtinë e tij.
Ata ndoshta mendojnë “ai është po aq i mirë dhe i sinqertë” sa Albin Kurti.
Dhe meqenëse janë aq të zgjuar sa delet, ato mund t’i hajë çdo ujk.
Çfarë do të thotë të jesh i mbrojtur nga bashkësia kaotike ndërkombëtare?
Çfarë do të thotë të jesh i rrethuar nga një Vuçiq tridhjetë herë më djallëzor, më i përsosur dhe më i rafinuar sesa Millosheviqi?
Çka do të thotë të jesh i rrethuar nga një kryeministër shqiptar me emrin Edi Rama që nuk dallon aspak nga Rrahman Morina?
Çka do të thotë të jesh i rrethuar nga tradhtari dhe mashtruesi Ali Ahmeti i cili nuk dallon aspak nga Sinan Hasani?
Çka do të thotë të jesh i rrethuar nga një Dritan Abazoviç që beson se lufta kundër krimit të organizuar dhe korrupsionit në Mal të Zi mund të bëhet vetëm me ndihmën e Kishës Klero-Fashiste Serbe?
Do të thotë t’i lutesh Zotit që një Albin Kurti të jetë në pushtet.
Dhe meqenëse ai u bë kryeministër i Kosovës me votat e më shumë se 50% të qytetarëve të Kosovës, atëherë askush nuk duhet të ketë frikë nga tradhtia e tij.
Sepse Albini, i cili ka atë ushtri njerëzish pas tij, është më i fortë se të gjithë armiqtë e tij të jashtëm dhe brendshëm së bashku.
Përveç kësaj, ai është më i zgjuar se të gjithë ata së bashku.
Prandaj askush nuk mund të na bëjë asgjë, ne jemi më të fortë se fati, në vetëm mund të urrehemi nga ata që nuk na duan.
Predsjednik Crne Gore Milo Đukanović: Građani da sačuvaju mir, a Krivokapić osudi pokušaj velikosrpskog pokoravanja Crne Gore(Pobjeda)
ŠTA SE ZAPRAVO DOGAĐA U CRNOJ GORI ?
Autor : Lirim Gashi
Novi slogan Srpske klerofašističke crkve (koji je odbacila intelektualna elita okupljena oko Akademije nauka i umetnosti) sadrži samo dve reči “Srpski Svijet”, što u prevodu znači “Bota Serbe”.
Za mene, koji srpsku politiku poznajem kao lijevi džep pantalona, ono što se dešava u Crnoj Gori nije ništa neobično i iznenađujuće.
I da je jedan od dva glavna potkopača multietničkih i evropskih temelja Crne Gore kvislinški Albanac po imenu Dritan Abazović.
Jer tamo gde postoji izdaja nacionalnih interesa Albanaca, jedan od dva glavna aktera mora biti Albanac.
Međutim, Albanac Dritan Abazi, kome ne smeta sufiks “ić” u svom prezimenu, pored nacionalnih interesa Albanaca, izdaje i one pravih Crnogoraca, koji nemaju ništa zajedničko sa srpskom nacijom, osim jezika nametnutog nasiljem ..
Ali ovo je druga priča kojoj ću posvetiti poseban članak.
Pitanje je koja je razlika između Miloševićeve politike 1980 -ih, ili tišine lave prije izbijanja vulkana, i Vučićeve danas, u promjenjivim međunarodnim okolnostima kada u svijetu postoji toliko erupcija od kojih Brisel i Washington ne znaju gde im je glava.
Naravno, govorim o ratnom vulkanu koji je izbio devedesetih i oduzeo živote stotinama hiljada nevinih ljudi širom bivše Jugoslavije, i koji je na Kosovu doživeo Waterloo.
Za one koji ne znaju, Waterloo se naziva holandski grad u kojem je Napoleonova vojska konačno izgubila rat, a ne samo bitku.
Šta se zaista dešava u Crnoj Gori?
Srpska klero-fašistička crkva zloupotrebljava svoj tradicionalni vjerski primat i monopol nad opčinjenim crnogorskim vođama koje je asimilirala u Srbe kako bi crnogorsku proevropsku i proameričku državnu politiku pretvorila u prosrpsku politiku.
U isto vrijeme, koristi svoj prosrpski utjecaj na neasimilirane Crnogorce kako bi potkopala temelje multietničke evropske Crne Gore i pretvorila je u srpsku Spartu.
Jer povratak crnogorskih ovaca u zagrljaj srpskog vuka znači za velikosrpsku politiku Srbije izlazak na more.
A oni koji znaju koliko je važno da jedna zemlja ima izlaz na more, sigurno znaju i odgovor na pitanje kakvu korist ima Srbija od rušenja pro evropske Crne Gore, osim milijardi evra godišnje od turizma.
Ali pošto je Crna Gora već u NATO-u, Srbija je promijenila strategiju ponovne okupacije.
Nije luda pokušavati da je teritorijalno osvaja putem vojske i policije, jer to čak ni teoretski nije moguće.
Tako se vratila svojoj Nobelovoj specijalnosti, specijalnom ratovanju.
Ali sada glavni oficiri UDB-e više nisu Miloševićevi kadrovi SPS-a, već sveštenici iz najuglednije grane UDB-e, srpske klerofašističke crkve.
Jednostavno rečeno, Šešeljev politički sin od najvećeg poverenja, Vučić, i Miloševićev politički sin od najvećeg poverenja, Dačić, naučili su na greškama i patnjama svojih mentora, pa razgovaraju sa Edijem Ramom, Dritanom Abazovićem i Alijom Ahmetijem kao Titom 1945. sa Enverom, dok sa Albinom Kurtijem i Milom Đukanovićem razgovaraju kao Milošević 1988. sa Azemom Vlasijem.
Naravno, uvijek s namjerom da se Edi Ramu pretvore u Rrahmana Morinu, Dritana Abazovića u Ali Shukriju i Alija Ahmetija u Sinana Hasanija.
Ali ovog puta izdajnici nisu pošteni Albanci po Miloševićevim standardima, koji su u isto vreme bili kadrovi bivših SKJ i SPS.
I ne žive dobro, i čine loše samo na Kosovu, već u svim albanskim područjima.
I to nisu obični, servilni i nemoćni kadrovi, već vođe državne politike u Albaniji, Sjevernoj Makedoniji i Crnoj Gori.
Postoji li gora i mračnija opasnost od ove?
S druge strane, Dritan Abazović je pošten izdajnik jer se protivi organizovanom kriminalu i korupciji u Crnoj Gori, a takođe je i dobar govornik.
Ali ove vrline ne poništavaju njegovu izdaju.
Jer bez pomoći Srpske klerofašističke crkve i Dritana Abazovića, Krivokapić nikada ne bi postao premijer Crne Gore.
Međutim, izgleda da su Albanci fascinirani Abazovićevim retoričkim talentom i poštenjem, pa ne vide njegovu izdaju.
Vjerovatno misle da je dobar i pošten kao Albin Kurti.
A pošto su Albanci pametni poput ovaca, može ih pojesti svaki vuk.
Šta znači biti zaštićen od haotične međunarodne zajednice?
Šta znači biti okružen Vučićem trideset puta đavoljijim, savršenijim i prefinjenijim od Miloševića?
Šta znači biti okružen albanskim premijerom po imenu Edi Rama koji se ne razlikuje od Rrahmana Morine?
Šta znači biti okružen izdajnikom i prevarantom Ali Ahmetijem koji se nimalo ne razlikuje od Sinana Hasanija?
Šta znači biti okružen Dritanom Abazovićem koji vjeruje da borba protiv organizovanog kriminala i korupcije u Crnoj Gori može uspjeti samo uz pomoć Srpske klerofašističke crkve?
To znači moliti Boga da Albin Kurti ostane na vlasti još dvadeset godina.
U to vrijeme blisko surađivati sa SAD-om, Briselom, Crnom Gorom, Hrvatskom, Bosnom i Hercegovinom i Hrvatskom, neutralizirati prosrpski mini Schengen i formirati Snažan savez protiv unutrašnjih izdajnika i vanjskih neprijatelja.
A pošto je postao premijer Kosova sa glasovima više od 50% građana Kosova, niko se ne bi trebao bojati njegove izdaje.
Zato što je Albin, koji iza sebe ima tu armiju ljudi, jači od svih njegovih vanjskih i unutrašnjih neprijatelja zajedno.
Osim toga, on je pametniji od svih njih zajedno.
Stoga ne može nam niko ništa, jači smo od sudbine, mogu nas samo mrziti, oni koji nas ne vole.
___________________________
Kryeministri i Malit të Zi Zdravko Krivokapiç dhe anëtarët e kabinetit të tij janë përpara tempullit të ringjalljes së Krishtit në Podgoricë, ku sonte u mbajt një ceremoni mirëseardhjeje për Patriarkun e SPC-së Porfirie.
Krivokapiç ndau përshtypjet e tij për ngjarjen në Twitter.
-Një pritje e mrekullueshme dhe dinjitoze nga Patriarku Porfirie para Tempullit Kongregacional të Ringjalljes së Krishtit në Podgoricë, përpara ceremonisë së nesërme të marrjes së detyrës së mitropolitit të Kishës Ortodokse Serbe në Mal të Zi të Joanikije, të cilën ngjarje e ka përshendetur edhe kryeministri malazez Krivokapiç. (Pobjeda, Podgoricë)
