ARKIVI:
11 Maj 2025

    Expres Zaglebia (1939) / “Pse nuk qëndrova në Shqipëri?” — Rrëfimi i Mbretit Zog ndaj gazetarit polak në Greqi

    Shkrime relevante

    A do t’i vret ndërgjegja liderët partiak të Kosovës?!

    Nga: Arif Ejup A DO T’I TRAZOJË NDONJËHERË NDËRGJEGJIA LIDERËT PARTIAK TË...

    Maskarada e përvitshme në Sheshin e Kuq të Moskës

    Eshref Ymeri (Një frymëzim prej Prof.dr. Fatmir Terziut)  Në numrin e sotëm (09...

    Republika e Kosovës, nën kthetrat e propagandave armiqësore

    Gjergj - Skender Jashari E kam të vështirë ta trajtoj këtë temë,...

    Pse është gjithë kjo urrejtje ndaj atyre qe na përkrahën, na çliruan – madje edhe na shpëtuan si popull?

    Kolë Krasniqi, Prishtinë Baltoset statuja e Bill Klinton ne Prishtine, statuja e...

    Shpërndaj

    Mbreti Zog I (1895 – 1961)

    Nga Aurenc Bebja*, Francë – 17 Nëntor 2024 

    “Expres Zagłębia” ka botuar, më 19 prill 1939, në faqen n°3, rrëfimin ekskluziv të Mbretit Zog ndaj një gazetari polak në Greqi mbi arsyen e vërtetë të largimit të tij nga Shqipëria, të cilin, Aurenc Bebja, nëpërmjet Blogut “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar : 

    Pse nuk qëndrova në Shqipëri ?

    Burimi : Expres Zagłębia, 19 prill 1939, faqe n°3

    Burimi : Expres Zagłębia, 19 prill 1939, faqe n°3

    Intervista e korrespondentit të A.P. “Kabel” me Mbretin Ahmet Zogu 

    Korrespondenti i A.P. “Kabel” arriti të fliste me ish-mbretin e Shqipërisë, Ahmet Zogu, gjatë ditëve të para të dëbimit të tij. Ne e paraqesim këtë korrespondencë si një përsëritje të një bisede që u zhvillua me gjithë vështirësitë e shumta dhe kufizimin e pamëshirshëm të hyrjes në rrethin mbretëror nga autoritetet lokale greke.

    — Zotëri, Madhëria e Tij nuk jep asnjë intervistë, por absolutisht asnjë, thotë sekretari flokëzi, duke theksuar çdo fjali me një gjest energjik.

    — Të lutem, vetëm…

    — E di, bëj një pyetje fare të vogël, asgjë më shumë.

    Duhet të besoni se ndonjëherë kjo goditje proverbiale e lumturisë do të thotë më shumë se “çdo gjë tjetër”. Dikush ktheu dorezën e derës dhe pashë mbretin e dëbuar.

    Ahmet Zogu më vështroi mua dhe sekretarin e tij me një vështrim të mprehtë dhe depërtues.

    — Gazetar ?

    — Po, Madhëri.

    — Ne nuk japim asnjë intervistë. Nuk është koha për këtë.

    — Lartmadhëria juaj, — e ndërpreva unë, pavarësisht të gjitha rregullave të mirësjelljes, — unë jam polak. Përfaqësues i një kombi që ka simpatizuar gjithmonë Shqipërinë, a mund të më shpjegoni Lartmadhëria juaj si ndodhi kjo ? Pse u largua Lartmadhëria juaj nga Shqipëria ?

    Ahmet Zogu më shikoi me vëmendje. Madje me shumë kujdes.

    — Kjo që do t’ju them nuk do të jetë një intervistë. Është thjesht një deklaratë e një patrioti për një komb të rekrutuar ekskluzivisht nga patriotët. Aneksimi i Çekosllovakisë na indinjoi të gjithëve në Shqipëri. Askush në atë kohë nuk mund ta merrte me mend se brenda pak ditësh do të ishim viktimat e radhës të dhunës së ushtruar nga shtetet e “Boshtit”. Ne u mbrojtëm, pa asnjë mundësi fitoreje. E dija se vazhdimi i aksionit ushtarak që kisha planifikuar do të rezultonte vetëm në shumë viktima tragjike për shkak të dhunës së njëqindfishtë. Më besoni, do të ishte më e lehtë për ta bërë këtë dhe për të fituar popullaritet në botë në kurriz të popullit tuaj sesa të hiqni dorë nga një luftë kaq e pabarabartë. Por moralisht, nuk do të dorëzohem kurrë.

    Georges Lemare

    K O M E N T E

    SHKRUAJ NJË KOMENT

    Ju lutem, shkruaj komentin tuaj!
    Ju lutem, shkruaj emrin tuaj këtu