Foto 1. Flamuri i Muhamedit, në mes flamuri i ISIS-it(i konceptuar nga Abul A’la Maududi 1903-1979, nga Pakistani) dhe flamuri i çetnikëve. Mund të duket koincidencë, por në realitet flamuri i Xhihadit Islamik është shpikur në vitet 1941, kur është shpikur edhe flamuri i çetnikëve.
Gjergj – Skannder Jashari
Cili është flamuri i vërtetë që identifikohet apo që më shumë ka të bëjë me Islamin, deri më sot, ka mendime pro dhe contra, mesin e muslimanëve. Mirëpo studiuesit e mirëfilltë, kanë dhënë me fakte historike versionet e flamujve që janë përdorur nga Muhamedi dhe Perandoria e tij( Arabe). Pavarësisht që në mesin e studiuesëve dhe teologëve islam, shohim debate, kundërshtime e pretendime të ndryshme, e disa herë kanë qenë edhe shkak për konfrontime brenda islamike.
Fatkeqësisht në gjitha shoqëritë islamike, tentohet që simbolet nacionale a shtetërore të një shteti musliman, të identifikohen dhe interpretohen nga hoxhallarët që janë në varësi të atij shteti, si simbole më të vërteta islame. Një gjë të tillë, e kemi pasur edhe në shekullin e fundit në Atdheun tonë. Ku shumë hoxhallarë e kanë identifiku flamurin e Turqisë si flamur islam dhe flamurin e ISIS-it a të Arabisë Saudite si flamur islam. Kujtojmë rastin e predikimit të hoxhës kontravers dhe të dyshuar si bashkëpunëtorë të UDB-së, Jakup Asipin nga një fshat i Kumanovës, që deklaronte për “flamurin e Perandorisë Osmane si flamur islam, kurse Flamurin tonë Kombëtar” e fyente. Ngjajshëm kemi pa dhe dëgju shumë hoxhallarë vehabist-salafist, që kanë glorifiku flamurin e ISIS-it dhe të Arabisë Saudite sio flamur Islam, i Muhamedit etj, derisa kanë fy, nënvlerësu a quajt “leckë” Flamurin tonë Kombëtar.
Por cili ishte flamuri i vërtetë i Muhamedit dhe Islamit, apo cili flamur ka më shumë të bëjë me Muhamedin dhe Islamin:
- Muhamedi përdorte flamurin me ngjyrë të zezë, kurse palltoja e tij ishte me ngjyrë të gjelbër të cilën e preferonte dhe e ndjeksëve të tij kur pushtuan Mekën dhe plaçkiste karvanet.[1]
- Kalifati Rashidun vitet 632-656/661, flamurin kishte me ngjyrë të gjelbër.[2]
- Kalifati Umajad vitet 661-744/750, flamurin me ngjyrë të bardhë.[3]
- Kalifati Abasid vitet 750-1517, kishte flamurin me ngjyrë të zezë.[4]
- Kalifati Fatimid në vitet nga 909-1171, kishte flamurin me ngjyrë të bardhë.[5]
Nëse kërkohet origjina e flamujve të zinjë, i pari i tillë është flamuri i Muhamedit-muslimanëve-islamit, pastaj edhe Kalifati Abasid prej kryengritjes së Abu Muslimit që ishte lider në Revolucionin Abasid e përdori kundër Kalifit Umajad të të njejtës Perandori Arabe.[6] Flamuri i Muhamedit, ishte shamia e zezë e Ajshës,[7] por varësisht nga sekti islam, pretendojnë që ishte me ngjyrë solide të zezë, gjelbër a të bardhë.[8]
Pastaj pas Muhamedit, flamur tre ngjyrësh të zi, bardhë dhe pink, e përdorën edhe Lufta fshatare Gjermane e shekullit XVI, pastaj Afganistani në vitet 1709-1738, pastaj katalanasit në Luftën për ndarje nga Spanja gjatë viteve 1713-1714, pastaj Flamuri i Zi Anarkist, në vitet e 1880-ta,[9] pastaj Partia Fashiste Italiane, pa harruar edhe flamurin e çetnikëve. Prej nga mund të kuptohet me lehtësi dhe qartësi se përdorimi i ngjyrës së zezë në sfondin e flamujve, kanë qenë të qëllimshëm, e që kanë reprezentu ideologji, qëllime e projekte ogurzeza për njerëzimin.
Konceptin modern të flamurit të shtetit Islamik, i atribuohet Abul A’la Maududi( 1903-1979), teologut islamik të Pakistanit që formoi partinë Jamaat-e-Islami dhe inspiruesit të revolucionit islamik të Ruhollah Khomeinit.[10] Mund të duket koincidencë, por në realitet ka flamuri i Xhihadit Islamik është shpikur në vitet 1941,[11] kur është dizajnuar edhe flamuri i çetnikëve. Gjithashtu edhe nacionalizmi arab i fillimshekullit XX, në flamur e kanë ngjyrën e zezë që reprezenton ngjyrën e dinastisë Abaside.[12] Hadithet justifikojnë përdorimin e flamurit të zi, prej revolucionit Abasid.[13] Flamurin e zi, të Muhamedit, Kalifatit Abasid etj, e kanë adoptu edhe shumë grupe terroriste islamike, në të cilën kanë vendosur edhe shahadetin.[14]
Mirëpo ne duhet t’iu besojmë deklarimeve të radikalistëve, ekstremistëve dhe terroristëve islamik, që i bëjnë hapur e me krenari, njejtë deklarohen edhe teologët islamik padallim e në veçanti ata vehabist, që tentojnë të imitojnë Muhamedin. Ata tentojnë të imitojnë Muhamedin si në xhihadin kriminal ashtu edhe në xhihad. Në xhihadin kriminal si: plaçkitjet, grabitjet dhe vjedhjet që Muhamedi dhe banda e tij, ia bënte karvaneve të tregëtarëve( në dy dekadat e fundit kemi pa shumë raste kur grupe terroristësh islamik edhe në Republikë të Kosovës, kanë kryer xhihad kriminal, duke vjedhur bastore sportive, kazino, artari, biznesmen etj). Snobizmin që kanë islamikët, ndaj Muhamedit, kërkon imitim sa më të plotë, edhe për sa i përket xhihadit( asnjë rast nuk mund ta shihni që grupet terroriste islamike të mos përdorin flamurin e zi- flamurin e Muhamedit).
Prandaj Flamuri i Xhihadit Islamik, sipas studiuesëve theksojnë që flamuri i zi reprezenton kërkesat e tyre për ri-themelimin e kalifatit Islamik, e që flamuj të ngjajshëm përgjatë historisë islamike janë përdorur në vazhdimësi, përfshirë edhe në Afganistan në fillim të shekullit XX.[15]Edhe shumica e flamujve të organizatave terroriste islamike, që kanë përdorur si symbol të xhihadit është flamuri standard i Muhamedit, me ngjyrë të zezë dhe me shkrimin e shahadetit me ngjyrë të bardhë.[16] E që flamuj të tillë kanë shumica e organizatave terroriste islamike, sidomos gjatë viteve 1990-ta dhe në fillim të viteve 2000-ta.[17] Të tilla organizata terroriste islamike si: Hamasi,[18] al-Shabaab, Talebanëve afgan,[19] Fronti Al-Nusra, [20]Al-Kaida, Brigadat ‘Abdallah ‘Azzam, Al-Murabitum, Al-Kaida në Gadishullin Arab, Al-Kaida në subkontinentin Idinan, Al-Kaida në tokat e Magrebit islamik, Ansar al-Islam, Ansar Bayt al-Maqdis, Ansar al-Sharia në Bengazi, Ansar al-Sharia në Darnah, Ansar al-Sharia në Tuniz, Ansaru, Boko Haram, Hurras al-Din, Hizbul Mujahideen, ISIS-i, Rrjeti i ISIS-it ne Bangladesh, ISIS-i ne Republiken Demokratike te Kongos, ISIS në Azinë Lindore, ISIS-Korosan, ISIS-Libi, ISIS-Mozambik, ISIS-Sahel, ISIS-Sinai, ISIS-Somalia, ISIS-Afrika Perëndimore, Unioni i Xhihadit Islamik, Lëvizja Islamike e Uzbekistanit, Jama’at Nusrat al-Islam wal-Musimin, Lashar-e-Tayyiba, Tehrik-e Taliban Pakistan etj.[21] ISIS-i dhe të gjitha organizatat terroriste islamike që u dhanë më sipër dhe të tjera, kanë përvetësuar flamurin e Muhamedit.[22]
Përdorimi i flamurit të ISIS-it, është inkriminuar si vepër penale në disa vende të Europës Perëndimore, si me Aktin e Terrorizmit 2000, seksioni 13(1b) të Britanisë së Madhe,[23] pastaj në Holandë, nga gushti i 2014-ës,[24] Gjermani,[25] për të cilat edhe janë shqiptu dënime penale. Për fat të keq në shtetet tona, asnjëra nuk është inkriminuar si vepër penale as propaganda terroriste, as përdorimi i flamurit të ISIS-it a organizatave terroriste, e për më keq, tolerohet përdorimi i flamurit të Arabisë Saudite si flamur islam, për ceremoni mortore islame.
Mirëpo edhe më tej vazhdojnë debatet pro dhe contra, në lidhje me pretendimet e islamikëve se cili është flamuri i vërtëtë i Muhamedit dhe Islamit, të cilin do duhej ta përdornin edhe shtetet islamike, kalifati islamik, terroristët dhe organizatat terroriste islamike, por edhe në ceremonitë fetare islame. Derisa në shumë vende ballkanike, aziatike etj është i kufizuar a ndaluar përdorimi i flamurit të një shteti tjetër, p.sh: edhe Serbia e ndalon përdorimin e Flamurit tonë Kombëtar qoftë edhe në varrime, dasma a përkujtime të Dëshmorëve dhe Festave tona Kombëtare- por ajo nuk e ndalon përdorimin e flamurit të ISIS-it, Arabisë Saudite etj. Natyrisht përdorimi i flamujve të tillë( qoftë i ISIS-it, Arabisë Saudite a Turqisë), të shtyrë në forma të ndryshme nga agjenturat serbe, do duhej nënkuptuar, hetuar si një a disa nga veprat penale që kanë të bëjnë: cënim të integritetit territorial dhe sovranitetit të vendit; sigurisë publike; rendit kushtetues; nxitjes, shtytjes a ndihmës në aktet terroriste; nxitje të përçarjes dhe mos durimit etj.
Më:20/07/2024
Gjergj-Skender Jashari i burgosur politik nga EULEX, për rastet e sulmeve kundër policisë dhe xhandarmërisë së Serbisë në Dobrosin komuna e Bujanocit. Ky shkrim është pjesë e marrur nga punimi i bërë gjatë qëndrimit në burgimin politik!
Master drejtimi juridiko-penal dhe studime joformale ushtarake.
[1] A flag worth dying for: the power and politics of national symbols, Tim Marshall, New York, NY: Scribner, an imprint of Simon & Schuster, Inc, 2017, faqe 110–111.
[2] The Rise and Fall of the Hashimite Kingdom of Arabia, Joshua Teitelbaum, London: Hurst & Company, 2001, faqe 205; A flag worth dying for: the power and politics of national symbols, Tim Marshall, New York, NY: Scribner, an imprint of Simon & Schuster, Inc, 2017, faqe 110–111.
[3] The Rise and Fall of the Hashimite Kingdom of Arabia, Joshua Teitelbaum, London: Hurst & Company, 2001, faqe 205; A flag worth dying for: the power and politics of national symbols, Tim Marshall, New York, NY: Scribner, an imprint of Simon & Schuster, Inc, 2017, faqe 110–111; A Tale of Two Factions: Myth, Memory, and Identity in Ottoman Egypt and Yemen. Jane Hathaway, Albany, New York: State University of New York Press, 2003, faqe 97; “Art and Architecture: Themes and Variations”. The Oxford History of Islam, Sheila S. Blair; Jonathan M. Bloom, Oxford: Oxford University Press, 1999, faqe 215–267; Ritual, Politics, and the City in Fatimid Cairo, Paula A. Sanders, SUNY series in Medieval Middle East History, SUNY Press, 1994, faqe 44.
[4] The Rise and Fall of the Hashimite Kingdom of Arabia, Joshua Teitelbaum, London: Hurst & Company, 2001, faqe 205; A flag worth dying for: the power and politics of national symbols, Tim Marshall, New York, NY: Scribner, an imprint of Simon & Schuster, Inc, 2017, faqe 110–111; A Tale of Two Factions: Myth, Memory, and Identity in Ottoman Egypt and Yemen, Jane Hathaway, Albany, New York: State University of New York Press, 2003, faqe 97; “Art and Architecture: Themes and Variations”. The Oxford History of Islam, Sheila S. Blair; Jonathan M. Bloom, Oxford: Oxford University Press, 1999, faqe 215–267; Ritual, Politics, and the City in Fatimid Cairo, Paula A. Sanders, SUNY series in Medieval Middle East History, SUNY Press, 1994, faqe 44.
[5] A Tale of Two Factions: Myth, Memory, and Identity in Ottoman Egypt and Yemen, Jane Hathaway, Albany, New York: State University of New York Press, 2003, faqe 97; “Art and Architecture: Themes and Variations”, The Oxford History of Islam, Sheila S. Blair; Jonathan M. Bloom, Oxford: Oxford University Press, 1999, faqe 215–267; Ritual, Politics, and the City in Fatimid Cairo, Paula A. Sanders, SUNY series in Medieval Middle East History, SUNY Press, 1994, faqe 44.
[6] Revolt, The Social and Military Aspects of the ʻAbbāsid Revolution: Black Banners from the East II, Moshe Sharon, 1990, faqe 78; Studies in Muslim Apocalyptic, David Cook, Darwin Press, 2002, faqe 197.
[7] Armies of the Muslim Conquest, David Nicolle, Osprey Publishing, 1993, faqe 6.
[8] Flags of the Night Sky, When Astronomy Meets National Pride, André G. Bordeleau, 2013, faqe 233.
[9] Demanding the Impossible, Peter Marshall, Fontana, London, 1993, faqe 558.
[10] The Sorrowful Muslim’s Guide, Hussein Ahmad Amin, 2018, faqe 19; At the Hands of Fate: the Political Economy of Islamic Insurance, Muhammad Sigit Andhi Rahman, 2020, faqe 193.
[11] “The Jewish Hand: The response of the Jamaat-e-Islami Hind”, Irfan Ahmad, In Peter van der Veer; Shoma Munshi, (eds.). Media, War and Terrorism: Responses from the Middle East and Asia. Psychology Press, 2004, faqe 138.
[12] “Flags of the Arab World”, in Saudi Aramco World, Edmund Midura, 1978, faqe 4–9.
[13] Black Banners from the East: The Establishment of the ’Abbāsid State–Incubation of a Revolt, F. Donner, (1986), by Moshe Sharon. (The Max Schloessinger Memorial Series, monograph 2.) The Magnes Press, Jerusalem; E. J. Brill, Leiden, 1983, Middle East Studies Association Bulletin, 20(1),73-75; Touraj Daryaee Apocalypse Now: Zoroastrian Reflections on the Early Islamic Centuries, University of California, Los Angeles, faqe 193-194.
[14] “ISIS: The Role of Ideology and Eschatology in the Islamic State”, Justin O’Shea, The Pardee Periodical Journal of Global Affairs. 1 (2), Boston University: 51–65.
[15] “Flag being held by Lindt Chocolat Cafe hostages is not an Islamic State flag”, David Wroe, James Massola, The Sydney Morning Herald, 16 dhjetor 2014.
[16] ISIS, Katie Marsico, 2015, faqe 31.
[17] “Islamism, Salafism, and jihadism: A primer”, Shadi Hamid, Rashid Dar, Brookings, 15 korrik 2016; “What the ISIS Flag Says About the Militant Group”, Time Prusher, Ilene, 09/09/2014.
[18] A Flag Worth Dying For: The Power and Politics of National Symbols, Tim Marshall, Scribner, faqe 148.
[19] https://www.dni.gov/nctc/groups/afghan_taliban.html (20.06.2024).
[20] https://www.dni.gov/nctc/groups/al_nusrah_front.html (20.06.2024).
[21] https://www.dni.gov/nctc/ftos.html (20.06.2024).
[22] Jihadist Preachers of the End Times, ISIS Apocalyptic Propaganda, 2019, faqe 100.
[23] “Terrorism Act 2000”, legislation.gov.uk, 20 korrik 2000.
[24] “Dutch ban display of Isis flag in advance Amsterdam march”, Peter Cluskey, Irish Times, 2 gusht 2014.
[25] “Germany Bans Support for ISIS”, Melissa Eddy, The New York Times, 12 shtator 2014.
