Autor: Lirim Gashi
____
Zoran Gjingjiç ishte një pragmatist maksimalist i pandreqshëm, sepse ai ishte i paskrupullt në përpjekjen e tij për të mos e ndryshuar rrënjësisht shoqërinë serbe, por vetëm për ta bërë atë më të aftë për të aktruar dashuri të rreme për Perëndimin, dhe në këtë mënyrë për ta thithur buxhetin e Brukselit si një sfungjer.
Në fakt, ai ishte aktor më i ftohtë, më i pafytyrë dhe më i mirë se Vuçiqi dhe jam 100% i sigurt se do të ishte më i rrezikshëm për pavarësinë tonë.
Pse pragmatizmi i tij maksimalist ishte kaq i rrezikshëm?
Sepse nga njëra anë ai fshihej nën petkun e demokracisë dhe tolerancës së rrejshme, e nga ana tjetër qëllimi i tij përfundimtar nuk ishte aspak i ndryshëm nga ai i Sheshelit, i cili së paku shprehte publikisht urrejtjen ndaj fqinjëve të serbëve dhe në këtë mënyrë sinqerisht i paralajmëronte ata se çfarë i priste nëse ai do të vinte në krye të Serbisë.
Se sa i paskrupullt, joetik dhe imoral ishte pragmatizmi i tij, dëshmon bashkëpunimi i tij i ngushtë me Klanin e Zemunit, në të cilin ai u fut si një Kalë i Trojës për ta rrëmbyer nga brenda dhe për ta udhëhequr personalisht.
Megjithatë, duket se e ka mbivlerësuar potencialin e tij të madh strategjik dhe taktik, sepse kodin e sjelljes mafioze e ka mësuar vetëm nga librat, gabim ky trashanik të cilin e ka paguar me jetë.
Nuk kam pasur kurrë simpati për atë njeri, sepse gjithmonë kam parë në karakterin e tij një bishë alfa që depërton si uji në çdo kabinet të sundimtarëve më të fuqishëm të botës.
Jam i bindur që Albin Kurti ka të njëjtin mendim për të si unë, por në pozicionin që zë, ai nuk e ka luksin të thotë të vërtetën 100%, ndaj kam shumë respekt për shndërrimin e tij nga një individ i ndershëm dhe i arsimuar në një politikan të aftë.
Cilët ishin pragmatistët më maksimalistë në botë?
Julius Caesar, Napoleon Bonaparte, Adolf Hitler dhe Joseph Stalin.
Kur është pragmatizmi maksimalist më i rrezikshmi?
Kur i mungon komponenti racional.
ĐINĐIĆ IZ MOG UGLA GLEDIŠTA
Autor : Lirim Gashi
Zoran Đinđić je bio nepopravljivi maksimalistički pragmatičar, jer je bio beskrupulozan u pokušaju da suštinski ne promeni srpsko društvo, već samo da ga učini sposobnijim da glumi lažnu ljubav prema Zapadu, i da time kao sunđer upija briselski budžet.
U stvari, on je bio hladniji, drskiji i bolji glumac od Vučića i 100% sam siguran da bi bio opasniji po našu nezavisnost.
Zašto je njegov maksimalistički pragmatizam bio tako opasan?
Zato što se krio pod plaštom lažne demokratije i tolerancije, međutim njegov konačni cilj uopće se nije razlikovao od Šešeljevog, koji je barem javno ispoljio svoju mržnju prema srpskim susjedima, i na taj način ih je iskreno upozorio šta ih čeka ako on dođe na čelo Srbije.
Koliko je njegov pragmatizam bio beskrupulozan, neetičan i nemoralan, svedoči i njegova bliska saradnja sa Zemunskim Klanom u koji se probio Kao Trojanski Konj da bi ga razbio iznutra i da bi ga lično vodio.
Ipak, čini se da je precijenio svoj veliki strateški i taktički potencijal, jer je mafijaški kodeks ponašanja naučio samo iz knjiga, što je platio životom.
Nikada nisam imao simpatije prema tom čovjeku, jer sam u njegovom liku uvijek vidio alfa-zvijer koja kao voda prodire u svaki kabinet najmoćnijih svjetskih vladara.
Uvjeren sam da Albin Kurti ima isto mišljenje o njemu kao ja, ali na poziciji koju zauzima nema luksuz da govori istinu 100%, tako da izuzetno poštujem njegovu transformaciju od poštenog i obrazovanog pojedinca u vještog političara.
Ko su bili najmaksimalistički pragmatičari na svijetu?
Julije Cezar, Napoleon Bonaparta, Adolf Hitler i Jozef Staljin.
Kada je maksimalistički pragmatizam najopasniji?
Kada mu nedostaje racionalna komponenta.
