Florim Zeqa
Secili që bashkëpunon me armikun dhe në cilëndo kohë, emrin e ka tradhtarë. Për fatin e keq, brenda kombit tonë nuk kanë munguar asnjëherë ata që kanë bashkëpunuar me armikun, në kohë lufte dhe në kohë paqe. Thuhet se Gjermania naziste, kahdo që e ka shtrirë pushtimin e saj i ka paguar shtrenjtë spiunët, kurse në trojet shqiptare i ka gjetur pa pagesë!
Serbia përgjatë sundimit shekullor mbi Kosovën, i ka shfrytëzuar shqiptarët kundër shqiptarëve. Spiunët kanë qenë të shumtë dhe të shumllojshëm, të veshur me petkun e pushtetit dhe jo vetëm. Shtrirjen e spiunëve e ka bërë kudo dhe kahdo, në institucione dhe jashtë tyre, por më të rrezikshimit kanë spiunët e veshur me petkun kombëtarë.
Këtë që e themë do t’ua ilustrojë me një shëmbull praktik dhe ngjarje të vërtetë.
Ishte e dielë e muajit Gusht i vitit 1990, ndodhesha në një dasëm në një fshat të komunës së Klinës. Aty në dasëm prezent ishte edhe një polic shqiptarë i cili nuk ishte larguar nga puna. Me të përfunduar rendin e këndimit rapsodët popullor, disa të rinjë ju vërsulen me fjalë fyese dhe ofenduese policit që mbante uniformën e Policisë së shtetit okupues të Serbisë. Nuk e lan gjë pa i thënë, i thanë spiun e tradhtar e çka jo tjetër. Polici, emrin e të cilit nuk dëshirojë ta permend në këtë shkrim, heshti e durojë derisa të rinjët filluan edhe kërcënimet! Pastaj polici shqiptarë ju drejtua të rinjëve me këto fjalë; “Arsyeja pse unë e mbajë uniformën është çështje e imja personale dhe përmes kësaj uniforme jam i identifikueshëm për të gjithë. Por të gjithë ju që jeni prezent në këtë dasëm, ju lutem, thuajeni këtu publikisht, nëse ndokush prej jush ose familjarëve tuaj është rrahur apo keqtrajtuar nga policia shkaku im!?
Askush nuk e hapi gojën për të folur gjë. Pastaj polici ju drejtua sërish të rinjëve, hajde folni më fakte nëse keni për të thënë diçka kundër meje?!
Askush asnjë fjalë!
Mandej polici vazhdoj përseri, nëse dëshironi të dini dhe të shihni se kush është më patriot apo më tradhtar, ejani pas mesnate, fshehuni pas lisit në rrugën e Gjimnazit dhe aty do t’i shihni me syt e juaj se kush hyn e kush del nga Stacioni Policorë në Klinë. Do të shihni burra të moshuar me plisa të bardhë që vijnë e tregojnë kush ka armë në fshat apo lagjen tuaj, do të shihni edhe të tjerë, të cilët ditën ju shiten patriotë në mbledhjet e Lidhjes Demokratike të Kosovës, kurse pas mesnate vijnë e i tregojnë të gjitha çka janë biseduar në mbledhje!
Pas këtyre fjalëve të policit të uniformuar, qetësinë në dhomë e prishte vetëm ndonjë mizë apo insekt i “papërgjegjshëm” veror. Në atë moment, i zoti shpisë, ju tha shahirave kapni në dorë çiftelitë dhe sharkitë e mos i lëshoni deri në mbrëmje!
Fshehja e qëllimshme e dosjeve
Hapja e dosjeve dhe zbardhja e emrave të gjithë atyre që kanë qenë pjesë e UDB-së famëkeqe, me fakte, pa paragjykime dhe pa marrë parasysh se kush janë ata, do të krijonte kushtet për hapjen e një kapitulli të ri në sistemin e drejtësisë, politikëbërjes dhe vendimmarrjes në Kosovë, por është një fatkeqësi që këtë proces po e bllokon politika për interesa të veta dhe të frikës, ngase shumë aktorë politikë do të dilnin të përlyer nga ky proces.
Është vërtetë e pajustifikueshme, pse edhe kjo legjislaturë e Kuvendit të Kosovës nuk po e merr dot guximin të kërkojë hapjen e dosjeve dhe që përfundimisht të dihet se kush kanë qenë bashkëpunëtorët e UDB-së në Kosovë!
Arsyeja e këtij hezitimi është se ka ende shumë deputetë që nuk e ndjejnë veten të gatshëm për t’u përballur me këtë dukuri, shkaku i implikimit në shërbimet sekrete serbe apo të pjesëmarrjes së ndonjë familjari të tyre.
Kështu, fshehja e emrave të spiunëve të UDB-së shkon në favor të mbulimit të veprave kriminale, para, gjatë dhe pas luftës në Kosovë.
Arsyeja tjetër më e madhe e mosbërjes publike e emrave të spiunëve të UDB-së, është se ata qëllimshëm janë të instaluar në të tria shtyllat e pushtetit dhe në të dy nivelet e pushtetit, dhe jo vetëm, për fat të keq, ata janë ata të instaluar jashtëligjshëm edhe në medie, në televizione, në gazeta, në portale dhe në të ashtuquajturat OJQ.
Madje, spiunë dhe familjarë të tyre janë vendosur në pozita kyçe, bile edhe të larta në të gjitha fushat dhe segmentet më vitale të pushtetit të shtetit kudo, në Qeveri e administratë publike, në legjislativ dhe rreth tij, dhe sidomos në drejtësinë kosovare, përkatësisht në gjyqësor e prokurori dhe në polici, për të kontrolluar lehtësisht çdo segment të jetës në Kosovë.
Vetëm hapja e dosjeve e ndanë “shapin nga sheqeri” në Kosovë!
