Pamje nga Ostrosi i Tivarit
Nazire Curraj – Zogaj
Personaliteti i shquar i profesoreshës Nazire Curraj- Zogaj, e lindur më 27 dhjetor 1946 në Ostroz K.K. Tivar e cila, mbi shpatullat e saj mbart një histori sa të trishtë po aq të dhembshme.
Duke i parë e ndjerë padrejtësitë ndaj saj e popullit të saj, ajo ngre zërin kundër shtypjes sistematike nga sistemi pushtues serbë. Por, për çudi, në këtë betejë ngelet e vetmuar dhe pa mbështetjen e të shoqit dhe njerëzve më të afërm!
Më 11 shkurt të vitit 1985, kundër saj, më kërkesë të Prokurorisë Publike të Qarkut në Prishtinë bëhet kallëzim penal nga DSSH Nr.224/1, dhe me aktvendim Nr. 15/ 85, nga Gjyqtari hetues Metush Latifi i caktohet masa e paraburgimit nën akuzën e veprës penale Propagandë armiqësore nga neni 133 al.1 të L .P të RSFJ – së.
Për shkak të qëndresës së saj, hetuesia dhe gjykata bashkëpunojnë me spitalin psikiatrik në përpjekje për ta thyer, nënshtruar dhe poshtëruar rezistencën e saj.
Në vitin 1981 Nazire Curraj-Zogaj ishte pjesëmarrëse aktive në demonstrata që ishin organizuar në Ferizajt. Është dënuar për kundërvajtje nga Gjykata Komunale dhe largim nga arsimi me çka pasqyrohet edhe mirë personaliteti dhe ,,rrezikshmëria” e saj shoqërore.
E akuzojnë se gjoja Nazire Curraj në heshtje u bënë nderime “shokëve të vrarë në demonstrata”, ka bërë thirrje studentëve të shkojnë ne drejtim të shtëpisë se familjes Dalibashiqit për hakmarrje si shkaktarë të vrasjes së studenteve në demonstratat “kundër revolucionare” të vitit 1981.
Sekretariati Krahinor i punëve të brendshme shërbimi i sigurimit shtetëror (UDB) Drejtorati i SHKSH Prishtinë me 14 shkurt 1985 bën kallëzim penal kundër Nazire C. Zogaj dhe Elmaze N. Grainca sepse ekziston dyshimi bazuar se me qëllim te rrëzimit te pushtetit popullor, të popullit punues dhe të punonjësve, të ndryshojnë rendin kushtetues të rregullimit shoqërorë socialist, dhe thyerjes së vëllazërim bashkimit të kombeve dhe kombësive të RSFJ.
Me qëndrimin e saj stoik dhe guximin që e karakterizonte këtë grua Nazire Curaj Zogaj edhe në ankesën e saj e shkruar me shkrim dore me datë 17.04.1985, kundër vendimit të Gjykatës së Qarkut në Prishtinë me numër 94/85 ku thekson se: “Kjo është ankesa ime e parë që bëj gjatë këtyre katër viteve të mbylljes” .
Pastaj shtonë qe letrën e saj me gjakftohtësi dhe me drejtësi proletare, çdo ankesë apo kërkesë të shqiptarëve (në veçanti të femrave shqiptare)” ku do të thotë se konjukturat serbe me çdo kusht kërkonin të shkatërronin shqiptarët, sidomos femrën, edukatoren, profesoreshën, nënën qe edukon e mbanë familjen tonë.
Më tutje Nazirja shkruan: “Që nga 1 shkurti i këtij viti gjendem në paraburgim dhe askush nuk mban kurrfarë përgjegjësie morale as materiale ndaj meje.
Ankesa e Nazire Curaj – Zogaj ku kërkon qe sa më shpejtë nga organi kompetent që të merr vendimin për te më dënuar siç e meritoj (nëse jeni përkrahës të kralëve, mbretërve ) përfundon Nazirja.
Deklarata e Nazire Curraj Zogaj: Më 20 Gusht 1981 Gjykata e Komunale për kundërvajtje e Ferizajt për pjesëmarrje në demonstratën e 03.prillit 1981 më ka dënuar me 60 ditë burgim te cilat i kam vuajtur në tërësi, ku pasi e kam vuajtur dënimin jam suspenduar nga marrëdhënia e punës si Profesoreshë e Arsimit të mesëm në Ferizaj, kështu që, gjer me tani nuk jam punësuar, e as që ndokush më ka ftuar të bisedoj me mua në lidhje me punësimin tim, por, as unë nuk e kam lutur askënd meqë fjalën Lutje e urrej në tërësi.”
Vlen te cekët se Këshilli i Arsimtarëve te Shkollës së Mesme, edhe pse ishin mbi 90% shqiptar ngritën gishtat për ta larguar Profesoreshën Nazire!
Plotë mllef ndaj sistemit tonë, e përulë dhe nënçmon atë, ndërsa sistemin e RPSSH e ngrit lart si të përsosur vazhdonin akuzat ndaj të akuzuarës Curraj.
Sjelljet e saj të mëparshme, po ashtu edhe ditën kritike bëjnë me dije se e pandehura është e prirë për ekspozime armiqësore, dhe si e tille është e rrezikshme për rrethin dhe shoqërinë jugosllave.
Në rastin konkret, dy të pandehurat, bazuar ne ligjin ekzistues të RSFJ-së, për këto vepra penale mund tu shqiptohet dënimi prej 1 gjer në 10 vjet burg.
Nazire Curraj – Zogaj dënohet për herë të tretë me 27.9.1988 për arsye se kishte kundërshtuar pushtetin jugosllav ndaj dhunës së vazhdueshme që ushtrohej kundër popullit shqiptarë duke shkruar parulla dhe afishe armiqësore para Komitetit Komunal të Ferizajt.
Po ashtu edhe letrat e shkruara për nënën dhe vajzat e saj sa ishte në paraburgim ia rëndonin edhe më tepër akuzën nga Prokuroria.
Kundër Nazire Curaj Zogaj, Prokuroria Publike e Qarkut Prishtinë kërkon nga gjyqtari hetues të bähet aktvendim mbi caktimin e paraburgimit në bazë të deklaratës së të dyshuarës dhe punimeve të shkruara si: “Shumë e shtrenjta e zemrës teme”. “Humanizmi i Titisteve” letrat e dërguara “KK të Ferizajt”, “Kryesisë së KK të Kosovës”, “Kryesisë Ekzekutive Federative te Jugosllavisë” dhe një fotografi të Adem Demaçit.
Gjithashtu ju bëhet kërkesë për zhvillimin e hetimeve, ku Gjykata Supreme e Kosovës propozon që Nazires t’i vazhdohet paraburgimi edhe për një muaj, për shkak se gjyqtari hetues nuk ka arrit të kryej hetimet, si dhe nga ana e mjekut te Burgut të Qarkut Mitrovicë me dyshimin se e pandehura ka sëmundje psikike, ku me urdhër të gjyqtarit është dërguar ne ekzaminim neuropsikiatrik ne SHNK në Beograd me datë.22.12.1988.
Pushtuesi serbo-jugosllav, si dhe hyzmeqarët e tyre shqiptarë kishin torturuar mizorisht Profesoreshën Curraj, ku tentonin ti krijonin përveç aktakuzave, edhe diagnoza, diagnoza që vetë i kishin shkaktuar nga rrahjet dhe maltretimet e panumërta.
Ne një emision ,,Debat Plus” ish e përndjekura politike z. Have Shala thotë: ,,Një natë në dhomën tone të hetuesisë e futen brenda Nazire Currajn te përgjakur, ndaj te cilës organet e UDB-se e kishin rrahur aq shume sa ajo filloi te fliste me veten, ajo thërriste emrin e vajzës se madhe – Bardha, Bardha… Ne që ishim aty filluam të qajmë dhe ndërkohë, ia pastruam plagët“.
Profesoresha Nazire Curraj u torturua aq mizorisht nga organet hetues te UDB-së, sa që ia rrënuan shëndetin fizik e psikik.
Profesoresha Nazire pas lirimit nga burgu jetoj tek njerëzit e njohur dhe shoqëria e ngushtë pasi edhe i shoqi e kishte braktisur në kulmin e vështirësive të saj. Pas luftës së Kosovës në vitin 1999 për të u kujdesën vajzat derisa ndërroj jetë në vitin 2019.
Më 14.12.2024
Shkruar nga: Ismet Salihu
