Ibrahim Kelmendi, Gjermani
___
Para tre ditëve, më 17 mars 2025, Dritan Hila ka emetuar video-komentarin e ditës, të titulluar: Jugosllavët e rinj të Kosovës.
Duke simuluar se fjalët po i dalin nga loçka e zemrës, e fillon deklamimin: “Dje ka vdekur babai i Hashim Thaçit, Hashim Thaçit, shpallësit të pavarësisë së Kosovës, ish-komandantit të UÇK-së, drejtori politik i saj, një njeri i cili shpalli pavarësinë e Kosovës dhe ka qenë kryeministër dhe president i saj. Padushim, është një ngjarje, duke pasur parasysh ngarkesën e madhe emocionale që ka pasur ky njeri, babai i Hashim Thaçit, në gjithë harkun kohor, qysh se i biri i tij ka qenë student, është përnjekur, është arrestuar dhe pastaj ka dal në mal, e shenjojnë si një jetë e cila, pa dyshim, që ka qenë një jetë makthesh. Padiskutim ka kontributin e tij në formimin patriotik ët njeriut, të Hashim Thaçit, i cili do mbetet në historinë e kombit shqiptar, krahas Ismail Qemalit (…)”
Do të duhej ta xhelozoja Mikun Dritan për mjeshtri publicistike, por se si me ngjau në një usta tjetër që para pak kohe publikoi monografi për Esat Pashë Toptani, dhe po me patos si të Dritanit, para kamerave televizive e glorifikonte Esatin. Çka nëse edhe Esatin do ta komandonin shërbimet osmane dhe serbe të merrte pjesë në Kuvendin e Vlorës dhe ta deklamonte ai në end të Ismailit Deklaratën e Pavarësisë, që të afirmohej për ta komplotuar më shumë Shqipërinë pastaj?! Do të krahasohej Hashimi me Esatin?
Meqë në Shqipëri dominon glorifikimi për Hashim Thaçin, i prodhuar nga marionetat e luftës speciale të shërbimeve armiqësore të Serbisë, me këtë rast, si reagim kundër Dritanit, po mundohet t’i bëj prezantim telegrafik Hashimit, ish-bashkëveprimtarit tim.
Babai i Hashimit, Haxhi (Sinan) Thaçi tashmë i ndjerë, ishte i punësuar si polar (roje i arave të kooperativës bujqësore). Rëndom, në ato kohë të “arta” titiste, polarët dhe zadrugarët (shitësit) në shirore të shtetit në fshatra të thella, ishin informatorët burimor për UDB-në, krahas tyre ishin mësuesit në shkolla 8-vjeçare. Këto tre kategori i furnizonin operativët e UDB-së më zhvillimet më të reja në fshat, nëse ndokush kishte fol diç kundër Titos dhe titistëve. Prandaj Haxhiu nuk ishte nga ata pleq që kishte mendësi patriotike për t’i edukuar fëmijët të bëhen patriot. Përndryshe, Ganiu, vëllau më i madh nga 6 vëllezërit, nuk do të menaxhonte çajtore, ku UDB-ja e koordinonte rrjetin e spiunazhit në Drenicë.
Pasi mbaron studimet Hashimi, një nxënës mesatar, regjistrohet në Fakultet të historisë në Universitetin e Prishtinës. Rëndom ky fakultet frekuentohej nga ata që dinin se nuk mbaronin dot profesion të mirëfillët, po mjaftoheshin me profesion të historianit (përrallagjiu), për t’u punësuar si mësues historie.
Në fakultet Hashimi jeran deri atëherë, në paraqitje dhe në oratori, eksponohet si student i mirë dhe si udhëheqës. Këtë dëshirë duhet të ia kishin injektuar ustallarët e UDB-së, të cilët, përmes Ganiut, duhet ta kenë rekrutuar Hashimin për të qenë marionetë e SDB, siç quhej UDB-ja pararendëse, e RDB siç do të quhet nga vitit 1991 dhe BIA, pas vitit 2002.
Se nuk kishte talent prej historiani e kam përjetuar në vitin 1997, kur bëmë një vizitë në Mynhen dhe ai belbëzoi përçartë ca slogane folklorike për historinë e “bujshme” të popullit tonë. Por edhe gjatë qëndrimit mbi katër vjeçar në Zvicër, Hashimi nuk i ofroi Redaksisë së Organit tonë, “Zërit të Kosovës”, asnjë shkrim me tematikë historike. Fatkeqësisht asnjë shkrim të çfarëdo lëmie, sepse nuk dinte të shkruante. Gjatë atyre viteve nuk mësoi për ta fol e për ta shkruar asnjë fjali të thjesht në gjuhën gjermane, edhe pse institucionet zvicerane paguanin kurse për ta mësuar gjermanishten në Zvicrën gjermanofone, sepse donin t’i integronin në shoqërinë zvicerane refugjatët politikë.
Jam interesuar të di, kush ishte ai apo ajo që e ka anëtarësuar për herë të parë Hashimin në Lëvizjen tonë, meqë, si organizatë klandestine (“ilegale”) që ishte në Kosovë, praktikohej konspiracion strikt enverist. Por nuk e merr askush përsipër. Pra, në fakultet Hashimi duhet të jetë penetruar në Lëvizje, sepse ashtu duhet të jetë urdhëruar nga eprorët e tij UDBashë. Duke shpërdor njohjet në fakultet, arrinë të penetrohet edhe në Guerile të Adem Jasharit. Por, edhe atje nuk jep prova. Përkundrazi, Adem Jashari duhet t’i ketë shqiptuar dënim si dezertor, duke ia ndaluar frekuentimin e territorit që e kontrollonte Guerilja e Ademit…
Në Mbledhjen e 3-të të përgjithshme të Lëvizjes, e cila është mbajt në Ujmir të Klinës më3-4 tetor 1991, hashi penetrohet si “delegat”. Aty ai përjeton diskutimin brilant të kuadrin ideologjik të Lëvizjes, sociologut Behajdin Allaqi. Por, nuk është sqarua, për cilën arsye Hashimi e ka akuzuar Behajdinin në Mbledhjen konsultative, e mbajtur në prill të vitit 1993 në Kolare të Kërçovës (Makedoni), sapo është zgjedh Grupi për ta përgatit mbajtjen e Mbledhjes së 4-tërt. Behajdini është zgjedh me qenë organizator, ndërsa fashimi jo. Me atë rast Hashimi duhet të ketë shpërthye: “po e zgjedhni këtë spiun të UDB-së e mua jo!” [perifrazim, sipas rrëfimit të pjesëmarrësit]. Aty ka plas grindja. Behajdini ka dhënë dorëheqje nga pjesëtar i Grupit, duke ia lëshuar vendin Hashimit.
Mbeledhka e 4-tërt mbahet në Prishtinë, më 26-27 korrik 1993. Aty rivendoset, si në Mbledhjen e 3-të, që të realizohet formimi i Gueriles së armatosur. Hashim ishte pjesëmarrës. Behajdini jo, sepse Hashimi ishte pengesa për pjesëmarrjen e Behajdinit.
Behajdini përfshihet edhe në UÇK, në Zonën e Pashtrikut, si njësoj komisari politik. Hashimi në qershor 1998 urdhëron Policinë Ushtarake ta arrestojnë Behajdinin. Arrestimi ndodh më 11 qershor 1998, në pabesi, dhe i prangosur i dorëzohet Hashimit i prangosur. Nga ai moment Hashim na e “zhduk” atë udhëheqës politik të Lëvizjes.
Në mars 1998 DGSE-ja serbofile franceze, e cila në ndërkohë e kishte huazuar Hashimin nga RDB-ja serbe, duhet ta ketë urdhëruar Hashimin t’i bashkëngjitet “ndërmarrjes së përbashkët kriminale” (NPK), siç është quajt në aktakuzën e ZPS-së, ndërsa unë e quaja përpara bandë komplotiste, që të angazhohen për ta penguar zgjerimin e Kryengritjes, që tashmë kishte plas në Drenicë e Dukagjinë, pas Epopesë në Prekazë dhe Betejës në Gllogjan. Nuk po i prezantoj detajet e përjetuara gjatë marsi e prilli 1998 në Shqipëri, se si ka sabotuar e komplotuar NPK (e komanduar nga Xhavit Haliti). Mjafton të kem thanë se pjesë e atij komploti ishte edhe vrasja e Ilir Konushevcit dhe shoqëruesit të tij, Hazir Mala, më 9 maj 1998, në Qafë të Malit (në vendin e quajtur Miliskajë). Uroj të mos ndihen të bezdisur lexuesit nëse e paraqes edhe në detaj. Në fillim të prillit 1998 në Tropojnë vinë nga Kosova ilegalisht rreth 1400 kryengritës. Ata kishin synim të armatoseshin dhe të kthehen për të luftuar. Kryeministri Fatos Nano urdhëroi të mbaheshin të rrethuar në Viqidol, për t’i regjistruar si refugjatë dhe për t’i shpërnda anë e kënd Shqipërisë. Kryengritësit nuk pranojnë. I kushtëzojnë me ushqim. Gati katër ditë na e ndaluan t’i furnizonim me bukë. NPK nuk jepte para për të ble bukë, meqë të gjitha mjetet e Fondit të UÇK-së në Emigracion, deri atëherë i dorëzoheshin NPK. Por kishim biznesmen vullnetarë, Perlat Gojçin e Qeremit dhe Isni Nezën e Bytqit, që shprehen gatishmëri për ta paguar bukën për kryengritës. Policia nuk lejonte. Erdhi në përforcim të Policisë edhe “gjenerali” Kudisi Lame, por edhe Njesia e policisë speciale Brisku. Në kabinetin e kryeshefit të policës në Bajram Curr, në ndërkohë të nderit Jonuz Hyka, Komandanti i Briskut pyet: “Ku gjendet Ibrahim Kelmendi, se kam urdhër për ta arrestuar?” U përgjigja dhe pyeta: “unë jam. Ti je minoritar apo shqiptar?” Ai u prek në sedër: “Jam patriot Labërie!”. Sqaruam gjendjen reale. I tregova se policia na i ka bllokua foristradat e ngarkuara me ushqim e kryengritësit që gati katër ditë po vuajnë urie… Ai ndërhyri: “ku janë qelsat e foristradës? Mos më thënçin shqiptar nëse nuk ua dërgoj bukën, sepse nuk dua të turpërohet Shqipëria…” Fatmirësisht nga ai moment u çlirua Tropoja, sepse policia deri atë ditë i përndjekte Ilir Konushevcin e Qerim Kelmendin me shokë, sepse ata kishin ngrit sektor për furnizim ilegal të UÇK-së me armë e municion.
Meqë Guerilja UÇK po merrte përmasa të mëdha gjatë prilli dhe majit 1998, Hashim Thaçi është urdhërua të futet në Kosovë që të pengon formimin e një shtabi të përgjithshëm, meqë NPK duhej të simulonte se Shtabin Qendror dhe Shtabin e Përgjithshëm. Në kosovë Hashimi e “koopton” Jakup Krasniqin, nga se e dinte që ishte në konflikt me Komandantin Fehmi Lladrovci. Më 11 qershor Hashimi e urdhëron Jakupin të gënjen se është formuar shtabi i përgjithshëm, i cili Jakupin e ka emërua zëdhënës të UÇK-së Paralelisht Hashimi po keqpërdorte kolonelin Bislim Zyrapi për ta imponuar komandën e tij. Fatmirësisht komandantët e zonave, të vetemruar apo të zgjedhur nga bashkëluftëtarët e tyre, e njihnin Hashimin, prandaj i kundërshtonin komplotet e tij.
Sigursiht, Hashimi nuk dinte t’i planifikonte e koordinonte gjithë këto komplote në terren, por atë e ka mësuar dhe komanduar stafi i përbashkë RDB-së DGSE-së, i komanduar nga francezi Danjean Arnaud…
Vetëm nga mesi i nëntorit komandantët e zonave pranojnë koordinimin nga koloneli Bislim Zyrapi, dhe improvizojnë vetformimin e Shtabit të Përgjithshëm, i cili, siç po vërtetohet edhe gjatë procesit gjyqësor në Hagë, asnjëherë nuk e shtriu komandën mbi UÇK…
Fatkeqësisht në fund të vitit 1998 “bashkësia ndërkombëtare”, amerikanët, anglezët, gjermanët, francezët, në bashkëpunim me rusët, përcaktohen për të mbajt konferencë ndërkombëtare që ta ndërpresin luftën në Kosovë, duke e viktimizuar Kosovën, meqë u binden se Serbia nuk po e nënshtronte dot Guerilen kryengritëse, e vetorganizuar nga Vegjëlia çlirimtare e Kosovë, nën akronimin UÇK, tashmë të legjendarizuar.
[vijon]
Këtu e keni komentin 7 minutësh të Dritan Hilës:
