Pamje e varrezës masive në Rashkë
Akademik Prof Dr Hakif BAJRAMI, historian, Prishtinë
NË KOSOVË 1998-1999
Albanofobia, “racë inferiore dhe shqiptarët janë lum i dalur nga shtrati”, janë shprehjet kryesore të 37 porgrameve serbiane për m` i shfarosur shqiptarët. Ja se çfar betimi bëjnë oficerët serbianë për të masakruar shqiptar në një manastir të Kosovës më 1998. Pason betimi:
“Betohem në nderin e gjinisë së gjakut dhe të emrit të ndritëshem serb, se do të luftojë kundër armikut të popullit tim, deri atje që ta krijojmë qëllimin tonë të shenjët-çlirimin e Kosovës duke mos zgjedhur mjete dhe mënyra, kundër shqiptarëve.
Pa asnjë reagim do t` i kryej të gjitha detyrat të cilat i marr nga lëvizja deri edhe me çmim të jetës sime, sepse jeta ime nga kjo ditë i takon Lëvizjes serbe për Luftë dhe për popullin serbian. I betohem kësaj KISHE të shenjët para shpirtërave dhe trimave serbian, dhe le të më mallkojë tambli serbian nëse tradhtoj ose e lakoj këtë betim, le të më gjyjoj Zoti dhe gjurma shekullore. Liri ose vdekje”! (Nga botimi: H. R. Wach, f. 89)
Viset etnike shqiptare ishte planifikuar që të coptohen, jo pse nuk dihej historia e tyre por vetëm pse pjesa më e madhe e shqiptarëve e kishte pranuar ISLAMIN si rreligjion, në Mesjetë. Ja pazari kryesor që ka lënë gjurmë tragjike deri në ditët tona, pa marrë para sysh se janë zhvilluar dy lufta botërore. Ai pazar është Marrëveshje sekrete në mes Austro Hungarisë dhe Rusisë më 17 maj 1897. (…) Pika 3.b. “ Pjesa e përfshirë midis Janinës në Jug dher Liqenit të Shkodrës në veri, me një shtrirje të mjaftueshme nga ana e lindjes, do të formojë një shtet të pavarur me emrin Principata e Shqipërisë, duke përjashtuar çdo sundim të huaj.
c). Pjesa tjetër e territorit të disponueshëm do të NDAHET në mënyrë të drejtë midis shteteve të vogla të ndryshme të Ballkanit që ekzistojnë sot. Në këtë ndarje Austro Hungaria dhe Rusia ruajnë të DREJTËN (!!!) që të merren vesh në kohën e duhur. “1. (1..A. F. Pribram, Les traites politiques secrete de l` Autriche-Hongaris, I. Paris 1923, f. 109; Duke i njohur këto pazare, politikani malazez Vllada Dapçeviq, do të shkruaj: citojmë në origjinal-“ Valjda ni sa jednom zemljom, s interesima nijednog naroda nije se toliko bezoçno TRGOVALO na mirovnim konferencijama posle përvog svetskog rata, kao sto je sluçaj sa albanskim narodom”. Dhe vazhdon: “To sto se dogadja u Srbiji je çisto fasistiçki scenario i populistiçka politika. Svi govore o pravima onih Srba i Crnogoraca, koji su u ogromoj veçini KOLONISTI, koje je kolonizirala bivsa velikosprska vlada s anmerom da izmeni nacionalnu strukturu stanovnistva. To su uradili tako, da su zmelju uzeli Albancima i dali je kolonistima. Dnas (1989) pak trube o kontrarevoluciji. To je OBIÇNA IZMISLJOTINA. Jer Alnanci na Kosovu se ne bore za restauraciju kapitalistiçkog Kosova, nego za nacionalnu ravnopravnost, samobitnost….I nema sile, koja bi speçila albanski narod da ostvari svoju volju. Ako Slobodan Millosheviç nastavi s takvom politikom pritiska, to çe bez sumje izazvati gradjanski rat u Jugoslaviji. Takvu situaciju moze da zeli samo LUDAK, koji se igra sudbinom zemlje. Srbi ne mogu da se pomire s çinjenicom, da su Albanci stvorili svoju intelegenciju, svoju nacionalnu svest i da ih vise nije moguçe vratiti na nivo od pre rata, kada je bilo koji Srbin mogao da UBIJE ALBANCA i za to uopste nije odgovarao, u vreme, kad si ih Srbi plaçkali, unistavali i ponizavali na anjastrasniji naçin…” Vlada Dapçeviq, “Mladina”, 20 Janvar 1989, str. 61).
Në luftën kundër popullit shqiptar në Kosovë 1998/99 qeveria serbe kishte angazhuar forca speciale komplekse, si forca të rregullta ushtarake, kombinime të policisë dhe forca speciale, forca paraushtarake, milicinë lokale dhe një mori forcash që ishin në cilësinë e mercenarëve nga vendet e ndryshme, njoftonte opinionin botëror H. R. Watch.2. (2. “Krimet e luftës në Kosovë, raport special” për vitin 1998.
Lidhur me këtë, Ushtria e Jugosllavisë (Zhablakut) Fedrative (Serbi, Mali i Zi), e kishte strukturën komanduse horizontale dhe vertikale. Në krye të piramidës komanduese ishte Sllobodan Millosheviq. Lidhur me këtë, ushtria ishte nën kontrollin e Këshillit të Lartë të Mbrojtjës. Në këtë Këshill hynin: Kryetari i RFJ, Kryetari i Srbisë Ivan Millutinoviq (?) dhe Kryetari i Malit Zi (….).Shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë ishte gjenarali Dragolub Ojdaniq, Zavendës komandant i Shtabit të Përgjithshëm ishte gjeneralkoloneli Svetozar Marjanoviq. Në Kosovë ishte në ofenzivë agresive aviacioni luftarak dhe mbrojtja kundërajrore, njësitet tokësore të Armatës së Tretë për veprime speciale të komanduara nga gjeneral nonkoloneli Spasoje Smilaniq. 3. (3. H.R. Watch, Under Orders, N. Jork 2001, f. 67).
Meqë Ushtria Jugosllave (UJ) ishte e strukturuar në tri armata, në territorin e Kosovës ishte e stacionuar e ashtuquajtura Armata e Tretë. Me këtë armatë, shtrirja e së cilës zgjërohej edhe në një pjesë të Serbisë Jugore, komandonte kolonel Nebojsha Pavkoviq. Nën vatësinë e shtabit të Armatës Tretë ishte i ashtuquajturi Korpusi i Prishtinës. Me këtë korpus komandonte gjeneral majori Vlladimir Llazareviq.Nën komandën e këtij oficeri të lartë serb ishin pesë brigada vrastare. Me brigadën e 15-të të këmbësorisë me shtab në Prishtinë komandonte koloneli Mlladen Çirkoviq. Brigada 125 e motorrizuar me përqëndrim operativ luftarak komandonte kolonel Dragan Zhivanoviq. Kjo brigadë operonte në trevat e Mitrovicës dhe Pejës.Ndërsa, brigada 549 e motorrizuar ishte me komandë qendrore në Prizren dhe Gjakovë. Kjo btrigadë që bëri mizori sidomos në Gjakovë, komandohej nga kolonel Bozhidar Delliq. Në trevat e Gjilanit dhe Ferizajit operonte brigada 243 e komanduar nga koloneli Krsman Jelliq. Në ndihmë këtyre njësiteve vrastare ishte edhe brigada e kombinuar artilerike 52, komanda e së cilës ishte në Gjilan. Kjo brigadë komandohej nga kolonel Radojko Stefanoviq. Në bashkveprim me këto brigada vrastare ishte edhe Brigada e policisë SPECIALE ushtarke nr. 52. Kjo brigadë komandohej nga Prishtina nga majori Zhelko Petkoviq. Por jo vetëm këto njësite që akush prej tyre nuk është HETUAR, GJYKUAR DHE DENUAR nga ndonjë Gjykatë speciale në Kosovë, Serbi, apo në Hagë, vepronin në kordinim aktiv në KRIME MONSTRUOZE ndaj shqiptarëve: Rregjimenti 83 i aviacionit; Rregjimneti kundërajror 311 me qendër në Gjakovë; Bataloni i Këmbësorisë nr. 55 me qendër në Prizren dhe Bataloni nr. 57 me komandë në Ferizaj.4 (4. Burimi: H.R. Watch, Under Ordrs, N. Jork, 2001, f. 67).
Kundër popullsisë civile shqiptare, me qëllim të shpërnguljës dhe shfariosjes,që argumentojnë dokuemnetet arkivore, marrin pjesë njësitë e Korpusit 21 nga Nishi; Brigada e Blinduar 211 nga Nishi me 1258 trupa, 75 tanke, 13 topa; Brigada 150 e Vranjës me 1316 trupa, me 31 tanke; Brigada e 2-të e Nishit me 1600 trupa dhe 18 topa; Brigada e motorrizuar e Pirotit me 1600 trupa, me 31 tanke dhe 18 topa. Në operacione kundër civilëve shqiptarë me qëllim për t` i shpërngulë dhe larguar nga Kosova vepronte njësia e inxhinjerisë me shtab në Prekupe me 1000 trupa, njësia e logjistikës nr. 85 me shtab në Nish, me 1000 trupa, ishte në çdo cep të Kosovës. Por, jo vetëm këto. Në Kosovë kundër popullsisë civile shqiptare ishte në veprim kriminal edhe Korpusi i Uzhicës me brigadën 37 të motorrizuar të Rashkës. Ky njësit i kishte 1695 trupa, 31 tanke, 18 topa. Në Kosovë me detyra që ta ndjekë popullsinë shqiptare nga trojet e veta, ose ta vrasi nëse nuk lëvizë kah Maqedonia, Shqipëria dhe Mali i Zi, ishte Brigada e Pozhegës me 1600 trupa dhe 18 topa për t` i bombaduar katundet. Në veprime kriminale dhe plaçkitje të pasurisë ishin edhe korpusi 24 i Kragujevcit me brigadën nr. 80, ku operonin 1600 ushtarë dhe oficerë. Kjo njësi dispononte për t` i bombaduar katundet me 18 topa dhe municion adekuat. Në këtë armadë vrastare terroriste ishte edhe Korpusi i 12 i Novi Sadit me brigadën nr. 18 me 1600 ushtarë dhe oficerë, që kishin në disponim armatim lufte të lehtë, por edhe 18 topa, për të bombarduar nga largësia.5. (5. Arkivi i Kosovës, Krimet serbe 1998/99, plasuar nga UNMIK, në 21 kamion lendë e pasistematizuar; Autori i këtyre rreshtave nuk e ka lejuar që ajo lëndë të hudhet në mbeturina, si u provua nga disa zyrtarë të huaj në shtaor 1999).
Deri me tash është vërtetuar se në Kosovë ishin siellë me detyra vrasëse të civilëve shqiptarë edhe njësitet e rregullta të Aramatës Parë, me të cilën koamndonte gjeneral koloneli Srbolub Trajkoviq. Ky oficer i lartë për të bërë krime kishte sjellur në Kosovë Brigadën 252 të blinduar nga Kraleva. Kjo brigadë i kishte nën komnadë 1121 ushtarë, të cilët kishin të drejtë të “regrutojnë” edhe civilë serbian vendas, me detyra speciale, se kush është nga shqiptarët i ‘përshtatshëm’ për ta vrarë e kush duhet të shpërngulet, e cila familje të masakrohet. Brigada i kishte 82 tanke dhe 12 topa në disponim. Brigada, plus grumbulloi autobus privat dhe vetura të palqkitura nepër Kosovë, për t` i trasportuar ushtarët nga një komunë në tjetrën.Në Kosovë me detyra vrastare ndaj civilëve shqiptarë Shtabi i Beogradit e kishte dërguar Brigadën speciale nr. 72 me 1189 ushtarë. Kësaj brigade speciale i ndihmonte në likudimin e civilëve shqiptarë në grupe Korpusi i Beogradit me Brigadën e Parë të Blinduar me 1184 ushtarë, 112 tanke dhe 12 topa e minahedhës të kalibrave të ndryshëm dhe 12 topa, për ta masakruar popullin në arratisje. Ndërsa, Brigada nr. 72 speciale dhe Brigada nr. 63 e parashutisëve me 460 trupa, i sulmonin shqiptarët nepër kolona duke u arratisë kah Shqipëria dhe Maqedonia.
Për vrasje në vijat rrugore ishte angazhuar Korpusi nr. 2 i Pogoricës me brigada 1 B-4 të alpinistëve me shtab në Kolashin. Në kuadër të këtij njësiti vepronin 350 trupa. Në kuadër të kësaj force vrastare ishte edhe Brigada 4 e Policësë ushtarke e Podgoricës me 359 trupa.Në Kosovë kanë vepruar duke vrarë popullsinë në masë edhe njësia e komadnuar nga Ratko Mlladiq. Ajo njësi kishin në kuadër të saj edhe vrastarët monstruoz: “Beli Orlovi”, të komanduar nga Vojislalv Shesheli dhe Aleksander Vuçiqi; njësitin e pushkatimit të quajtur “Tigrovi” i komanduar nga Zhelko Rzhanatoviq-Arkan. Pranë tyre, vepronte edhe njësia “Dobrovolci” nga Bosnja dhe Hercegovina si dhe mercenarë sidomos: rusë dhe rumunë, me detyra speciale. E në kuadër të këtyre veprimeve ishin inkorporuar edhe serbët vendas të Kosovës, si të mobilizuar, të cilët shquheshin me dergimin e njësive në operacione speciale për vrasje masive nepër rrugë, shtëpia dhe civilë të strehuar në male. Lidhur me këtë, një ushtar i jep deklaratë gazetës “DIE ZEIT” të Hamburgut. Ai thot ndër të tjera se: “ ….Nuk kam vrarë fëmi në Kosovë. Kur të shkoj herën tjetër nuk do të bëjë më asnjë dallim, s` do të lë gjë të gjallë”. Me detyra speciale të autorizuar nga Këshilli i Lartë shtetëror që drejtohej nga Sllobodan Millosheviq ishin edhe: Nikolla Shainoviq, Millan Millutinoviq (Kryetar i Serbisë), Mirko Marjanoviq (Kryetar qeverie), Vllajko Stoilkoviq (Ministër i Punëve të Brendëshme, i njohur me nofken :Deda”-“Gjyshi”. Ky kriminel, i cili e vret vetën në derë të Parlamentit kishte për ndihësa këta oficerë: tërë sherbimin policor të Srbisë, të drejtuar nga Vllastimir Gjorgjeviq, i njohur me nofkën “Roxha”, i cili ishte edhe zavendësministër i Punëve të Brendëshme të Serbisë.Vendin e tij pas një kohe e mori krimineli Sreten Llukiq. Ky ka komanduar më 1998/99 në të gjitha masakrat nepër Kosovë, dhe nuk ka dhënë kurrfar përgjegjësie. Por në krime kësaj garniture militare i ka ndihmuar Gjeneral koloneli Radomir Markoviq, ( i arrestuar më 23 II 2001). Në postin komandues ky kriminel ishte deri më 25 janar 2001. Në krime në Kosovë ishin të involvuar edhe Nikolla Curçiq, zyrtari i lartë i Sigurimit shtetëror dhe Drejtor i Institutit. Për ndihmës ky kriminel i kishte : Stojan Mishiqin, përgjegjës për Serbi;gjeneral Petar Zekoviqin përgjegjës për Vojvodinë dhe Gjeneral Obrad Stevanoviqin përgjegjës për Kosovë. Në vartësi të tyre ishte edhe shefi i sigurimit shtetëror David Gajiq. Ndërsa Obrad Stevanoviq kishte angazhaur forcat profesionale antiterroriste të koamduara nga Zhivko Trajkoviq. Në kordinim me njësitet speciale të Btajnicës, Novi Sadit dhe Prishtinës Zhivko Trajkoviq ka bërë krime nepër katundet e Kosovës dhe kah fundi i majit 1999 nepër Pejë dhe Gjakovë, krime ato të dirigjuara nga Sreten Llukiq.
Nepër komuna krimet i drejtonin: në Prishtinë Mishko Llakoviq (droger i disa shqipfolësve); në Gjilan bandat krimianle i drejtonte Dushan Gavranoviq; në Mitrovicë vrasjet e civilëve shqiptarë i organizonte Lubinko Cvetiniq; në Ferizaj vrasjet e shqiptarëve nepër shtëpia dhe rrugë i organizonte Bogolub Jnaiçieviq, në Prizren me vasa komandonte Gradimir Zekoviq; në Pejë dhe Rrethinë me mizori komandonte Bora Vllahoviq, në Gjakovë civilët i likidonte me urdhër prej eprori Dragutin Adamoviq i ardhur nga Nishi. Ky kriminel drejtonte edhe me një qetë speciale për plaqkitje të pasurisë shqiptare.
Policia sekrete serbe në Kosovë 1998–1999
Me policinë sekrete serbe në Kosovë më 1998-1999 e ka drejtuar organizata terroriste “JSO”. Në kuadër të kësaj oranizate ishin: “Beretat e kuqe” të drejtuara nga Frenki Simatoviq si dhe njësia “LEGIA”. Ka të dhëna se njësitet terroriste i drejtonin: Frenki Simatoviq, Vijisllav Sheshel, Aleksander Vuçiq, Zhivorad Igiqi, Dushko Ristiqi, Ivica Daçiqi. Në krye të kësaj bande ishte Zoran Angjellkoviq. Njësitet ishin të sigurauara nga ushtria dhe policia. Prejardhja e mercenarëve ishte nga: Rusia,Rumunia, Austria, Bullgaria, Maqedonia, Gjermania, Franca dhe Italia.Këtyre njësive u kanë ndihmuar në lëminë e logjistikesë drejtuesit e qarqeve, por në pozitë që të kontaktojë me ta shin: Zoran Angjellkoviq, Boshko Drobnjak, Zejnelabedin Kurejsh, Dragutin Markoviq nga Prishtina, Gjylbehar Shaboviq nga Prizreni, Vesko Periq si vrasës i fëmijëve nga Fushë Kosova.
Në Qarkun e Kosovës, ishin përgjegjës për të gjitha krimet: Velko Odalloviq, për tërë qarkun. Për komunat e qarkut ishin urdhërdhënës: për Prishtinë Dushan Simiq, për komunën e Lipjanit Lubinko Bozhiq, për Komunën e Podujervës Millovan Tomiq, për komunën e Drenasit Dobrosav Radoviq, për Komunën e Obiliqit Zoran Millosheviq, për Komunën Fushë Kosovës Dobrica Llaziq-“Ciga”, Nebojsha Petkoviq për Komunën e Ferizajit, Radosasv Ognjanoviq për Komunën e Kaçanikut, Sllavisha Rexhiq për komunën e Shtërpcës dhe për Komunën e Shtimës Svetisllav Zekiq. Në nivel rrethi dhe nepër komuna këta persona që nuk i ka marrë asnjë ligjë për hetim janë përgjegjës për masakrimin e 2315 civilëve shqiptarë, prej tyre 239 fëmijë.
Në Qarkun e Mitrovicës përgjeshës për krime nda shqiptarëve janë: Zdravko Trajkoviq. Nepër komuna ishin përgjegjës: Nikolla Radoviq për Mitrovicë, Dragan Jabllanoviq për Leposaviq, Sima Simiq për Skenderaj, Srxhan Vukotiq për Zubin Potok, Desimir Petkoviq për Zveçan, Sllobodan Donkiq për Vushtrri.
Për Qarkun e Pejës ishin përgjegjës për krimet kundër civilëve shqiptarë: Jovan Popoviq (Kryetar qarku). Ndërsa në shtabin e tij ishin: Kryetari i komunës Pejës Millan Ivanoviq, Kryetari i Komunës Itogut Milladin Peroviq, Kryetari i Komunës Klinës Svetozar Dabisheviq, Kryetari i Komunës Deçanit Milivoje Gjurkoviq, Kryetari i Komunës Gjakovës Momçillo Stanojeviq (ishte në Mejë si kallauz dhe nuk është denuar për vrsjen e 311 civilëve për një ditë).
Në Qarkun e Prizrenit me krimet drejtonte Brankica Turnjakoviq,Lubisha Stefaboviq kryetar komunes Prizrenit, Nedelko Kollshinac kryetar komunës Rahovecit, Stanimir Radiq kryetar Komunës Therandës, Destan Skenderi Kryetar i Komunës Dragashit.
Në Qarkun e Moravës (Gjilanit) komandonte Predrag Kovaçeviq, Me grupin e pensionerëve drejtonte Dushko Ristiq, i njohur si kërkuesi kryesor që në “Kosovë të krijohet baraspesha nacioanle në mes serbëve dhe shqiptarëve, pra 50 me 50 përqindë.. Kurse në Shtab Predrag Kovaçeviq i kishte këta kryetar komunash: Për Gjilan Bogdan Periq, për Kamenicë Branimir Simiq, për Viti Vesko Periq, për Novo Berd Petar Vasiq. Në këtë anë ishin edhe disa kriminelë nga Lika, Knini dhe Sllavonija e Kroacisë.
Kush i siguronte kriminelët në kampanjën e gjenocidit ndaj shqiptarëve në Kosovë
Kosova më 1998/99 ishte vendi më i militarizuar në Evropë pas Luftës Dytë Botërore. Vetëm të studiohet se sa njësi speciale ishin koncentruar në Prishtinë në fillim të nëntorit 1998. Atë natë parashihej që Prishtina dhe rrugët e saj të përgjakën dhe shqiptarët ta kuptojnë forcën serbiane, shkruante Vojisllav Shesheli dhe Aleksander Vuçiqi, një duet radikal i njohur se “tokën shqiptare do ta okupojmë përmes shoqatës gjuetarëve”, që do të thot se do të “vrasim shqiptar, sikurse të ishin egersiara të malit”. Por, gjenocidi ndaj shqiptarëve në Kosovë nuk ka mundur, as të mendohet pa involvimin e drejtpërdrejt të drejtuesve lokal serbian. Në realitet, krimet monstruoze ndaj shqiptarëve nuk do të ishte e mundur të ndodhnin pa ndihmën e perosonave të autorizuar të pushtetit neofashist të Sllobodan Millosheviqit. E ata persona që ishin pjesëmarrës në krime, abuzime, dhunime, plaçkitje dhe viedhje të pasurisë së shqiptarëve, pikërisht ata e hapën DOSJËN e gjenocidit dhe në proces ishin pjesëmarrës në të. Ata në bazë të dokuemnetve që janë zbuluar ishin: Vesko Periq, Petrit Kostari, Ratomir Jonçiq, Xhafer Xhuka, Millorad Samarxhiq, Muharrem Ibro, Mihajllo Nediq, Refik Senadoviq, Zoran Bratiq, Adem Koci, Fuaf Hoxha dhe të tjerë me detyra speciale për t` i identifikuar personat që duhej të vriteshin apo të dhunohen”.(Shiko: Vlada Republike Srbije, Naredbodavci po opstinama”).
Në lidhje me atë që u tha më lartë, zingjiri i lidhjeve INFORMATIVE dhe komanduese nepër qarqe dhe komuna të Kosovës ishte në tërësi i mbuluar sipas qarqeve:
Në Qarkun e Prizrenit nga Shatbi i Zoran Angjellkoviqit ishin autorizuar për siguri (të serbëve) dhe krime (ndaj shqiptarëve): Momqillo Stefanoviq, Refik Senadoviq, Adem Koci, me dy ndihmës të paidentifikaur;
Në Qarkun e Gjilanit Shtabin e Zoran Angjellkoviqit e prezantoi në sigurim (të serbëve) dhe krime (ndaj shqiptarëve) e që ishin të lidhur drejtë për drejtë me qarqet ushtarake, policore dhe kishtare : Millorad Samarxhiq, Vesko Periq dhe Fuad Hoxha;
Në Qarkun e Mitrovicës nxitësit e krimeve ndaj shqiptarëve dhe sigurimin e plotë të serbëve e të cilët ishin në tërësi të armatosur: Ratko Jociq, Mihajllo Nediq, Zoran Bratiq dhe dy shqipfolës që nuk i zbulojnë emrat eprorët e tyre. Të gjithë këta kriminelë i subvenciononte Novak Bjeliq, i cili ua mundësonte që kufomat të zhdukën në shkritorën e Zveçanit.
Në Qarkun e Kosovës ishin 12 oficerë të lartë, emrat e të cilëve në dokuennt ishin të palexueshëm. Por të lexueshëm ishin bordelet që organizonin disa persona që ishin antar të Partisë Mira Markoviqit, e që janë botuar nepër gazeta, por asnjë akuzë kundër tyre nuk është nisë për në ndonjë gjykatë deri me sot, sepse Kryeprokuri po “flenë”. Madje, qenderat ndërkombëtare nxituan për ta themeluar Gjykatën Speciale për ndiekjen e Koamnduesëve të UÇK-ës, krejtë me qellim që krimet serbe mos të përmenden fare. Dhe kështu po ngjan, ata që e kanë mbrojtur pragun e shtëpisë po hetohen dhe po gjykohen, ndërsa ata që kanë organizuar GJENOCID, jo që janë të lirë, por po kërcnohen prapa se “Kosovë do ta shndërrojmë në gërmadha”.
Nepër komuna kanë mbetur emrat e atyre urdhërdhënsve në krime nepër tërë Kosovën. Ata nepër komuna ishin: Në Pejë urdhërdhënës ishte Tomosllav Llakiçeviq; në Klinë ishte Ranko Donçiq, në Kamenicë ishte Nikita Markoviq, në Therandë ishte Stanisllav Anxhellkoviq, në Deçan ishte Branisllav Llaban, në Ferizaj urdhërdhënës në krime ndaj shqiptarëve ishte Predrag Radivojeviq, në Mitrovicë nxitës i krimeve ndaj shqiptarëve ishte Sherafedin Ajeti, në Viti me krimet komandonte Zoran Kojiq dhe Vesko Pejiq, Në Novo Bërd komandonte Sllavolub Maksiomoviq, në Leposaviq Bllagoje Nedelkoviq, në Skenderaj krimet ndaj shqiptarëve i programonte me një ekip prej dy policëve dhe dy popave nga Nishi, Sima Simiq, në Gjakovë krimet dhe dhunimet i organizonte Zoran Nikiq, me dy priftër ortodoks të Deçanit. Në Kaçanik krimet i organizonte Dragan Cvejiq, në Shtërpc krimet i drejtonte Svetisllav Drulloviq, në Shtimje krimet i organizonte Pavle Zhiviq. Ndërsa në trevën e Lipjanit krimet i organizonte Sllavisha Dukiq me dy shqipfolës. Në Fushë Kosovë krimet i orkestronte Çedomir Bojkoviq me dy ciganë,Në Gjilan dhe rrethinë krimet i organizonte Bozhidar Mitroviq. Për ndihmës i kishte edhe dy udbashë shqiptar, të cilët në disa raste kanë qenë të përmbajtur. Në Dragash krimet i orkestronte Dimitrije Gjorgjeviq, në Rahovec krimet i organizonte me listë Jovan Gjuriçiq dhe dy serbian vendas, emrat e të cilëve nuk i publikon H. R. W, në “Under Ordes”; Për problemet diplomatike dhe politio-ushtarke shiqo: Blerim Shala, Vitet e Kosovës 1998-1999, Prishtinë 2000).
Në Prizren dhe rrethinë krimet dhe gjenocidit mbi shqiptarë e kishte planifikuar Dragan Stankoviq me tre ndihmësa të cilët e kishin gradën e kolonelëve rezervë, e neri prej tyre ishte “turk”. Në Besianë (Podujevë) krimet i orkstronin Millosh Gjuriq me dy oficer rezervë malazezë (prindët e tyre ishin kolonistë në Peran). Në Vushtrri krimet i drejtonte Sllobodan Dokniq, në Burim (Istog) krimet i drejtone një shtab që ishte stacionuar në lokalitetin Vrellë, Mollorad Komatoviq. Ky kriminel e kishte një këshilltar nga Baja dhe një nga Peja (ish UDBASH). Në Obliq krimet i drejtonte edhe për Drenas Millorad Spasiq. Në Zubinpotok krimet i organizonte zakonisht natën, Mirko Trifunoviq. Në lidhje me këta kriminelë, në një raport të gjetur në Pejë me shifër nr. 612/1, nga 30 marsi 1999 shënohet se të gjitha organte shtetërore në tërë qarkun vihen nën komandën e Seksionit Ushtarak të Pejës. E këtë seksion komandonte Kolonel Dushko. D. Antiq. Ky oficrer i lartë ushtrie i kishte ndihmës: Jovo Popoviqin, Simeon Radoviqin, Tomo Bjelliqin, dr. Dragutin Vujosheviqin, Sllobodan Vllahoviqin ( i autorizuar për ASANIM TË KUFOMAVE SHQIPTARE, baarte të kufomave deri në Batajnicë afër Beogradit), Sllobodan Jokiqin, Danillo Medenicën, Ndelko Knezheviqin, Branko Llazareviqin, Dragan Zeçeviqin, Radomir Gojkoviqin, Nebojsha Deviqin, Radosh Radulloviqin, Tomisllav Llakiçeviqin dhe tre popa, të cilët kujdeseshin për strehimin e tyre në Manastir, gjatë bombardimeve.
Në bazë të dokuemnetve tërë Kosovën e kishte në kompetencë Korpusi i Prishtinës (institucion ushtrak) të cilin e komadnonte Gjeneral Vlladimir Llazareviq. Në disponim ky Korpus vrastar ishte i drejtuar nga njësitë speciale prej këtyre oficerëve: 1.Brigada 252 e blinduar komandohej nga kolonel Millosh Mandiq;2. Brigada 15 e blinduat koamdnohej nga kolonel Mlladen Qirkoviq;3. Brigada 125 e motorrizuar komandohej nga kolonel Dragan Zhivadinoviq;4. Brigada 243 e mekanizuar koamndohej nga kolonel Krsman Jelliqin;5. Brogada 549 e këmbësorisë komandohej nga kolonel Bozhidar Deliq;6. Brigada e artilerisë ajrore koamdohej nga kolonel Millosh Qosan;7. Policinë ushtarake me detyra speciale për ta dhunuar popullin dhe detyruar të shpërngulet e drejtonte majori Zhelko Petkoviq. Ky njësit njihej me shifrën nr. 52. Sipas dokumenteve arkivore këta drejtues të njësive VRASTARE janë përgjegjës para drejtësisë shtetërore të Kosovës ( e cila si duket qe 20 vite ose është pa kompetenca, ose është e papërgjegjshme e ku së pari bën pjesë prokuriria). Përgjegjësia para popullit shqiptar në veçanti dhe para historisë në përgjithësi, është e të gjithë të apstrofuarëve për: Vrasje mizore, për dhunime masive (thuhet në H. R. W) se është fjala për 20 000 femra të dhunuara. Përgjegjësia e oficerëve dhe ekzekutuesëve nepër Kosovë është edhe për diegie, plaçkitje dhe viedhje të pasurisë shqiptare.5. (5.Dokumentet e tubuara nga hulumtuesit e H. R. W në “Under Ordes” kategorizohen në TRI lloje:
1.Dhinimet që kryenin ushtarët, policët, paramilitarët dhe oficerët nepër shtëpia; 2. Denimet gjatë dëbimit nepër rrugë, ku publikisht grabiteshin dhe dërgoheshin ne shtëpi speciale, e pastaj viktimat lyheshin me benzit, ose kufomat e tyre dekompozoheshin me dinamit;3. Bartëja e kufomave dhe humbja e gjurmëve të tyre duke i maskuar nepër Serbi. Pushteti neofashist serbian ka organizuar bombardimin e 1007 fshatrave të Kosovës, nga 1392 sa i kishte Kosova gjithësejt).
Terrori shtetëror serbian është ushtruar special ndaj disa familjeve, të cilat këtu po i prezantojmë si fakte, të cilat i kishte në dieni TRIBUNALI që është shuar, por që i ka në dieni edhe Gjykata Specale, e cila kinse është themeluar nga Kuvendi i Kosovës, por që nuk i përgjigjet e as që i raporton për asgjë.
Përpiekja e shtabit Milosheviqit për të shkaktuar luftë qytetare në mes shqiptarëve, nxitej duke vrarë shqiptarë të njohur, e duke propoganduar pastaj se “ja shqiptarët po vritën në mes veti”. E kësaj propogande meskine të huajt u besonin, sepse kishte edhe shqiptarë që e SABOTONIN luftën çlirimtare me të gjitha mjetet. Lidhur me këtë, disa herë Adem Demaçi ka pasë probleme me emisarët evropian dhe amerikanë, duke siellë edhe fotografi para tyre ku oficeri serbian i veshur me veshë kombëtare shqiptare fotografohej para kufomave shqiptare dhe serbiane, por që faji u mbetej shqiptarëve. E këtu mbylleshin të gjitha rrugët dhe dredhitë diplomatike!
Unë emrat e kriminelëve i prezantove. E hetuesisë dhe gjyakjtave të Republikës Kosovës është që të veprojnë dhe të tregohemi se dijmë të krijojmë dhe të mbajmë shtet demokartik.
Familjet e masakrura nepër Kosovë nga fallanga neofshiste serbiane
Familjet e masakruara shqiptare janë: Familja Berisha me 53 antarë nga Theranada; Familja Muçolli me 52 antarë nga Pokleku i Drenasit; Familja Krasniqi me 36 antarë nga Postaseli i Rahovecit; Familja Krasniqi me 25 antarë nga Carralluka e Malishevës; Familja Gashi me 23 antarë nga Zhuniqi i Bellacërkës Rahovecit; Familja Deliu me 23 antarë nga Abëria e Epërme e Drenasit; Familja Popaj me 22 antarë nga Bellacerka e Rahovecit; Familja JASHARI me 22 anatarë nga Prekazi i Skenderajt; Familja Vejsa me 20 anatarë nga Gjakova; Familja Imeraj me 19 anatarë nga Padalishta e Burimit; Familja Zeqiraj me 16 antarë nga Celina e Rahovecit; Familja Zeqiri me 15 antarë nga Krusha e Madhe e Rahovecit; Familja Vishesella me 14 antarë nga Ribari i Lipjanit; Familja Haliti me 14 antarë nga Studime e Poshtëme e Vushtrris; Familja Kelmendi me 13 antarë nga Lutogllava e Pejës; Familja Berisha me 13 antarë nga Lezi i Prizrenit; Familja Rexhepi me 13 antarë nga Celina e Rahovecit; Familja Gërxhaliu me 12 antarë Studimja e Vushtrris; Familja Hoti me 11 antarë nga Krusha e Madhe e Rahovecit; Familja Elshani me 11 antarë nga Theranda;Familja Spahiu me 11 antarë nga Opterusha e Rahovecit; Familja Ahmetaj me 10 antarë nga Likoshani i Drenasit; Familja Dina me 10 antarë nga Celina e Rahovecit; Familja Isufi me 10 antarë nga Gjakova; Familja Rama me 10 antarë nga Shkabaj (Orlloviq), Prishtinë; Familja Hamza me 9 antarë nga Lubeniqi i Pejës; Familja Kastrati me 9 antarë nga Zatriqi i Rahovecit; Familja Rashica me 9 antarë Studimja e Poshtme e Vushtrris; Familja Salihaj me 9 antarë nga Sushica e Poshtme e Burimit; Familja Ujkani me 9 antarë nga Rezniku i Vushtrris; Familja Bogujevci me 8 antarë nga Besiana; Familja Gërbeshi me 8 antarë nga Sllovia e Lipjanit; Familja Salihu me 8 antarë nga Celina e Rahovecit; Familja Tafaj me 8 antarë nga Gjakova; Familja Osmani me 8 anatarë nga Godeni i Gjakovës; Familja Miftari me 8 antarë nga Kçiqi i Madh i Mitrovicës; Familja Gërguri me 8 antarë nga Suma e Vushtrris; Familja Duriqi me 7 antarë nga Besiana; Familja Nuraj me 7 antarë nga Gjakova; Familja Reka me 7 antarë nga Bërnica e Epërme e Prishtinës; Familja Spahiu me 7 antarë nga Prroi i Bellës, Rahovec; Familja Suka me 7 antarë nga Korisha e Prizrenit; Familja Sharku me 7 antarë nga Rahoveci; Familja Vejsa me 7 antarë nga Gjakova; Familja 7 antarëshe nga Fshati i Vjetër i Ferizajit; Familja Bobi me 7 antarë nga Deva e Gjakovës; Familja Zeka me 7 antarë të Fhsatit Vjetër, Ferizaj; Familja Dinaj me 6 antarë nga Hereqi i Gjakovës; Familja Jakupi me 6 antarë nga Besiana; Familja Jemini me 6 antarë nga Celina e Rahovecit; Familja Morina me 6 antarë nga Demjani i Gjakovës; Familja Nurçaj me 6 antarë nga Koshica e Pejës; Familja Pajazitaj me 6 antarë nga Gjakova; Familja Kryeziu me 6 antarë nga Retia e Rahovecit; Familja Nalli me 6 antarë nga Krusha e Madhe e Rahovecit.6 (6. Ibrahim Koci, Gjenocidi serb në Kosovë në prag të shekullit XXI, Prishtinë 2002).
Varrezat masive të shqiptarëve nga fallanga neofashiste të Serbisë 1988/1999
Raportet e H. R. Watch, Nën Pushtetin e Urdhërave, Tiranë 2002. Ja faktet jo të plota nepër Kosovë:
Përshkallëzimi i gjenocidit serbian në Kosovë ishte më i egër në këto lokalitete: Prekaz, Izbicë, Rezallë, Çikatovë, Vërbofc, Baksi, Çirez, Abëri, Shevarinë, Klinë e Poshtme, Poklek, Raçak, Studime e Epërme, Zhabar, Lubeniq, Qyshk, Loxhë, Paulan, Zahaq, Koronicë, MEJË, Rogovë të Hasit, Goden, Batushë, Krushë e Madhe, Xërxë, Therandë, Bellanicë, Qyteti i Gjakovës, Koliq, Celinë, Bellacërkë, Krushë e Vogël, Pastaselë, Tusus, Korishë, Besianë, Studeçan, Sllopuzhan, Tërrnje, Bukosh, Prroi në Kaçanik, Llukaj dhe Mramuer, Sllovi, Ribar i Vogël, Hallaç, Qyteti i Pejës, Deçani, Mitrovica, Skenderaji, Drenasi, Klina, Prishtinë afër Kurrizit në Dardani në një bunker betoni në anën e majtë të Rrugës për Fushë Kosovë.
Në lidhje me mizoritë serbe shënojmë edhe Raportin e KLDMNJ-ës për dëbimin e shqiptarëve jashtë Kosovës dhe vendosja e tyre nëpër botë: Në Shqipëri 507 800 persona; Në Maqedoni deportohen 360 000 persona; Në Mal të Zi deportohen 70 000 persona; Në Bosnje dhe Hercegovinë 21000 perosna; Në Kroaci deportohen 4000 persona; Në Slloveni deportohen 3450 persona; Në Francë deportohen 6300 persona; Në Itali deportohen 10 000 persona; Në Gjermani deportohen 14 000 persona; Në Britani të Madhe deportohen 3300 persona; Në Suedi deportohen 7000 perona; Në Norvegji deportohen 8000 persona; Në Finlandë 1000 perosna; Në Danimarkë 2800 persona; Në Belgjikë 9000 persona; Në Turqi 18000 perosna; Në SHBA 6100 perosna; Në Kanada 3200 persona; Në Australi 3500 perosna; Në Zvicër 4100 perosna; në Zelandë të Re 600 persona; Në Izrael deportohen 450 perosna. Gjithësejtë janë deportuar jashtë Kosovës 993588 persona deri më 10 qersgor 1999 7.
(7 KLDMNJ/1998; 1999/2000; Hulumtime ekipore profesionale të LDK-ës botim i Sektorit për emigracion dhe rrefuxhatë me autor: Sanije ALIJAJ, Pasojat e Luftës në Kosovë 28 II 1998- 10 VI 1999, Prishtinë 2002; H. R. Watch, Nën Pushtetin e Urdhërave, Tiranë 2002; Ibrahim Koci, Gjenocidi serb në Kosovë në prag të shekullit XXI, Prishtinë 2002; Prof Dr Nusret Pllana, Terrori i Serbisë pushtuese 1844-1999, Prishtinë 2001, (i botura deri me tash (2021) në 9 gjuhë botërore). Akademik Prof Dr Hakif Bajrami, Mizoritë serbe në Kosovë, Prishtinë 2020; Prof dr Hakif Bajrami, Zavere i zloçini UDB na Kosovu do 1966, Pristina 2007; Prof Dr Hakif Bajrami, Naçertania , 2004 Prishtinë; Prof Dr Hakif Bajrami,Politika e shfarosjes së shqiptarëve dhe kolonizimi serb i Kosovës 1844–1995, Prishtinë 1995 botim:QIK; Prof Dr Hakif Bajrami, Shqiptarët dhe Kosova në rriedhat tragjike të historisë 1878-1999, Prishtinë 2019, Botim “Faik Konica”.); Hakif Bajrami, Antimemorandum, Prishtinë 2006, f. 226; Prof Dr Jusuf Osamni, Gjenocidi serbian në Kosovë, libri I dhe II, botim shqip dhe anglisht, Prishtinë 2009, në 1237 faqe me kronolgji të krimeve për dhketë vite 1989-1999; J. Martinsen, Bunari smrti na Kosovu 1998/99, Pristina 2007.
Prishtinë, më 10.02.2023
