“Koha për një psherëtimë”

” Ëmbëlsia e ajrit më bën të ëndërroj se çfarë ishte dhe çfarë do ishte nëse do të ishe atje. E di që kjo ëndërr është vetëm një paaftësi për të jetuar të tashmen. E lashë veten të rrëmbehesha nga kjo rrymë pa shikuar shumë larg apo shumë thellë. Pres momentin kur do të rifitoj forcën. Do të vijë. E di që jeta akoma më nxit. Dua të shpëtoj veten, jo të lirohem nga ti.”

Në fluksin e kujtimeve ku orët e vuajtjeve që i paraprinë vdekja e Zherar Fillip përzihen me kohërat e lumtura para sëmundjes, tregimi i gjallë i butë i Anne Fillip merr vrullin e një meditimi mbi vdekjen, mbi dashurinë, mbi lumturinë.

Deri në vdekjen e tij në 1959 Zherar Fillip ishte aktori më i madh i teatrit dhe kinemasë frënge. Vdekja e dikujt kaq të ri, të gjallë dhe briliant shokoi dhe pikëlloi një publik të gjerë, dhe në këtë libër e veja e tij Anne Fillip, përcjellë me thjeshtësinë klasike dhe ekonomi tragjedinë personale. ” Koha për një psherëtimë” mund të lexohet thjesht si një roman: është tregimi i një gruaje që ka dashur burrin e saj dhe e cila e ka humbur. Sëmundja e tij ishte e papritur; pas një operacioni ajo e dinte se ai do të vdiste dhe e la të besonte se do të shërohej. Tani kur ai është i vdekur,

e vërteta përsëri bëhet shumë e rëndësishme dhe është vetëm në përpjekje për të kuptuar dashurinë, vdekjen, vuajtjen që Anne Fillip sheh mundësinë e të jetuarit përsëri.

No Longer Than A Sigh

by Anne Philipe

Translation of the French book

Le Temps d’un Soupir.

Until his death in 1959 Gérard Philipe was the greatest star of the French theatre and cinema. The death of someone so young, alive and brilliant shocked and grieved a large public, and in this book his widow, Anne Philipe, conveys with classic simplicity and economy the personal tragedy. No Longer Than A Sigh can be read purely as a novel: it is the story of a woman who has loved her husband and who has lost him. His illness was sudden; after an operation she knew that he would die and let him believe he would recover. Now that he is dead, truth again becomes all-important and it is only in trying to understand love, death, suffering that Anne Philipe sees the possibility of living again.