Nga Tim Shkupi, Shkup
Kurani e thotë të kundërtën në lidhje me kombin se çfarë ju thonë hoxhallarët, qyl popat e fesë pagane të Bagdadit. Mbi 90 përqind e tyre nuk besojnë se kombin shqiptar e ka zgjedhur Perëndia në dramën, lojën e tij në Tokë.
Me të hy një hoxhë në shtëpi në emër të fesë së Bagdadit, është njejtë si me pi alkool, 40 ditë nuk afrohen melaqet në atë shtëpi.
Lufta kundër klerikëve, qoftë kundër qylave të fesë së Bagdadit, që e lidhin koken me zavoj, qoftë kundër popave me vello të zezë apo qoftë kundër priftërinjëve me kapuç të kuq të papulit të Vatikanit, është lufta më e vështirë se çdo luftë tjetër.
Të gjithë profetët e Zotit që përmenden në Bibël dhe Kuran e kanë pasur mision me i xhveshur lakuriq klerikët të cilët janë pararojë e politikave të regjimeve të korruptuara dhe me ua kthyer dinjitetin dhe lirin njerëzve.
Në këtë video do të thellohemi pak më tepër rreth fjalës قَوْمِ “Komb” nga perspektiva e Kuranit, që një herë e mirë ta qartësojmë para shqiptarëve se Kurani e thotë të kundërtën që e thonë sektet e identitetit politik të myslimanizmit në mjediset shqiptare.
Sa kam informacione, këtë nuk e ka bërë askush deri më sot. Është fakt se sekti Hanefi e ka përdorur si instrument idenë politike të Kombit Shqiptar përballë vehabinjëve për kusuritje dhe privilegje, por shumica e tyre mbeten haxhiqamila, asgjë më shumë. Tjetra, mos harroni se hanefinjët e pilafit janë më të këqinj se sa vehabinjët, nuk u skuqet fytyra dhe nuk u bëhet vonë për asgjë, siç kam thënë me një video dokumentar “Kopjet, janë thesari kryesor i hoxhallarëve rrenca”
Kemi ajetin 159 dhe 160 të sures El-Earaf:
وَمِن قَوْمِ مُوسَىٰ أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ
Dhe prej kombit të Musaut ishte një bashkësi që udhëzonin me të Vërtetën dhe i përmbaheshin asaj me Drejtësi.
Fjala أُمَّةٌ /Umet si emër اسم në njëjës (i gjinisë femërore) e ka shumësin e saj أُمَم /Umeme dhe përdoret edhe sot te arabishtfolësit në konotacion për kombet. Organizata e Kombeve të Bashkuar në arabisht quhet الأمم المتحدة /El-umemel mutehide, apo jam gabim?
Në fjalorët e arabishtes kjo أُمّة / Umet shpjegohet kështu:
جَمَاعَةٌ مِنَ النَّاسِ تَجْمَعُهُمْ رَوَابِطُ تَارِيخِيَّةٌ مُشْتَرَكَةٌ ، قَدْ يَكُونُ فِيهَا مَا هُوَ لُغَوِيٌّ أوْ دِينِيٌّ أوِ اقْتِصَادِيٌّ
Një grup i njerëzve me lidhje historike të përbashkëta, që këto lidhje mund të jenë gjuhësore, fetare apo ekonomike…
Është e natyrshme dhe shumë e logjikshme se nga një أُمّة / Umet Bashkësi ndërtohet një Komb/Shtet. Që të më kuptoni më mirë nga Kombi Shqiptar sot kemi një Bashkësi/Komb/Shtet të ri në Ballkan, që quhet Kosovë dhe pranimi i Kosovës në OKB do të thotë pranim i një realiteti të ri në raportet rajonale, kontinentale dhe globale.
Vetëm po ua sjelli këto informacione se Perëndia nuk ka harxhuar fjalë koti në Kuran. Asgjë nuk është e rastësishme në Kuran. Nuk ka gjë شَىْء /shejun në botën e krijimit që mund të quhet e rastësishme. Lëre unë të jap përkufizime, interpretime të mia kur çdo gjë e ka sqaruar vetë Perëndia.
وَقَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَسْبَاطًا أُمَمًا
Dhe ne i ndamë ata në 12 fise bashkësi
Fjala أَسْبَاطًا / Esbaten në shumës ka kuptimin “Fise”:
السَّبَطُ : شجرةٌ لها أَغصانٌ كثيرةٌ ، وأَصلُها واحدٌ
Një pemë me shumë degë, origjina e së cilës është një”. Si fjalë me kalimin e germës S në Sh e kemi edhe në hebraisht שבט (Sh-B-T), që i referohet gjithashtu Fisit.
Në shumës fjala أُمَمًا .Umemen / Kombet ka tre germa në rrënjë të saj: امم (Elif-Mim-Mim), ndërsa në orgjinë është أُمَّة/ Umet, njësoj siç është në njëjës. Në hebraisht אמ / um dhe arabisht أُمّ / Um me dy germa Elif-Mim, i thuhet nënës.
Gjithashtu e kemi edhe në Shqip ëm/ë,-a emër i gjinisë femërore; në gjininë femërore; numri shumës; -a(t) nënë: e ëma nëna e tij a e saj.
Tani germën “M” te video dokumentari “Fjala Profet, Profeci” ua kam shpjeguar se simbolizon ujin ماء (maun) në arabisht dhe מים (Mah-yeem) në hebraisht.
وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ ﴿30 الأنبياء﴾
Dhe bëmë nga uji çdo gjë të gjallë.
Fjala أُمّ / Um e ka kuptimin الوالدة / nënë, nga fakti se rrënja e fjalës është امم (Elif-Mim-Mim), njësoj si për أُمَّة / Umet. Dhe kjo është kështu, që ta kuptoni se sa e rëndësishme është pozita e nënës, gruas në ndërtimin e Familjes, Bashkësisë, Kombit dhe Shtetit në konceptin e Perëndisë, Zotit të qiejve dhe Tokës.
Le të ndalemi pak te sintaksa e ajetit 160 e sures El-Earaf:
وَقَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَسْبَاطًا أُمَمًا
Dhe ne i ndamë ata në 12 fise bashkësi
Fjalia e parë e ajetit 160 fillon me germë وَ / V që është واوالإستئناف / Vavul Istinafije, që ndryshe quhet واوالإبتداء / Vavul Ibtidaije, i fillimit, apelimit dhe përsëritjes. Gjithnjë vjen në fillim të një fjalie tjetër kur përfundon një gjë e caktuar në fjalinë para saj. Për shembull:
إنتهى العمِلُ اليومَ
و ابوك يَجِب انْ تزوره
Puna ka mbaruar sot
dhe babai juaj duhet ta vizitojë atë
Pas germës وَ / V vjen folja në kohën e kaluar me përemër vetor në shumës قَطَّعْنَاهُمُ / katanahum (i ndamë ata, njerëzit e kombit të Musaut) në 12 اثْنَتَيْ عَشْرَةَ / ithnetej ashrete, që në gramatikë është në gjininë femërore) dhe أَسْبَاطًا أُمَمًا / isbaten umemen fise bashkësi është المفعول المطلق / Elmefaul Mutlak / emër i efektit absolut, i pozicionuar مَنْصُوب / Mensub tregues për llojin مبين للنوع / Mubejjin lil-Neva për ta konfirmuar foljen në kohën e kaluar قَطَّعْنَاهُم / katanahum në fillim të ajetit 160 të sures El-Earaf.
Siç e shihni as këtu nuk përjashtohen gratë, por bëhet fjalë për ndarjen e kombit të Musaut në 12 fise bashkësi. Vetëm ndonjë injorant mund ta imagjinon fisin dhe bashkësinë pa gra. Kur bëhet fjalë për krerët e fiseve, Perëndia në ajetin 12 të sures El-Maide e përdorë një tjetër fjalë. Lexojmë ajetin:
وَلَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيبًا
Në të vërtetë Allahu pat marr zotimin e bijve të Izraelit dhe nga mesi i tyre Ne caktuam 12 prijës (krerë)
Pra, për prijësit (krerët) e bijve të Izraelit e kemi fjalën نَقِيبًا / nekiben prej rrënjës نقب (Nun-Kaf-Be) me origjinë نَقِيب / nekib: prijës, garantues, që nënkuptohet si besnik i kombit. Njejtë edhe këtu نَقِيبًا / nekiben është المفعول المطلق / El Mefaul Mutlak / emër i efektit absolut, i pozicionuar مَنْصُوب / mensub tregues për llojin مبين للنوع / Mubejjin lil-Neva për ta konfirmuar foljen në kohën e kaluar بَعَثْنَا / beathna Ne caktuam në fjalinë e dytë të ajetit 12 të sures El-Maide.
Perendia për të caktuarit e Tij po e përdorë fjalën نَقِيبًا / nekiben. Dhe jo fjalën قَوْمِ “Komb”, siç e përkufizon me hamendje xhahil i sektit shafi, që mbi këtë hamendje mua më quan “injorant” vetëm pse puth qimen e bishtit të lopes deri në Indi, ndërsa doktori i fesë me kollare nga Maqedonia ia shkrep LIKE në FB.
E gjithë kjo maskaradë, për të devijuar kuptimin e fjalëve të Perendise, vjen si rezultat se xhahili i sektit shafi dhe doktori i sektit hanefi, maturidi, kombin shqiptar e shohin si krijesë artificiale të shekullit 19. Të këtij mendim, fatkeqësisht, janë shumica e teologëve, klerikëve të myslimanizmit, që i kemi kudo në mjediset shqiptare dhe mbijetojnë falë shkathtësisë skolastike dhe infrastrukturës së tyre organizative të trashëguar nga periudha osmane. Ata refuzojnë ta kuptojnë KOMBIN si proces të natyrshëm historik në vullnetin dhe caktimin e Perëndisë. Për shkak se mendjet e tyre sektare janë programuar në oazën e shkretë utopike të ideve anakronike për rikthimin e kalifatit të baba Dovletit, kështu që për ta nuk ekziston Nënë Dovleti / الأمة الألبانية
Kurani na tregon saktësisht se termi قَوْمِ “Komb” ka ekzistuar shumë më heret në kuptimin e tij gjuhësor, gjeografik, etnik, shpirtëror, kulturor dhe politik. Kur Musau me kombin/popullin e tij u larguan nga Egjipti, përveç bijve të Izraelit pati edhe të tjerë. Do të ishte marrëzi ta mendonte dikush kombin/popullin e Musaut vetëm me bijtë e Izraelit. Prandaj emri قَوْمِ (komb/popull, quaje si ta quajsh) në frazën e ajetit vjen para emrit / umet أُمَّةٌ (bashkësi) وَمِن قَوْمِ مُوسَىٰ أُمَّةٌ Dhe prej kombit të Musaut ishte një umet/bashkësi… Pra, kjo bashkësi qëndroi sëbashku me të tjerët në shkretëtirë për 40 vjetë, deri sa Joshua e pushtoi Jericho në tokën e premtuar të Kenanit, që ndryshe njihet si beteja e parë e bijve të Izraelit për ta ndërtuar shtetin e Izraelit. Përveç gjurmëve arkeologjike, që sot janë lokalizuar, ashtu siç përshkruhet në librin e Joshuas, kemi edhe ajetin 21 të sures El-Maide në Kuran se si ju thoshte Musau:
يَا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَرْتَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِكُمْ فَتَنقَلِبُوا خَاسِرِينَ
O populli im! Hyni në Tokën e pastër (shenjtë) që Allahu e ka caktuar për ju dhe mos u ktheni prapa, se atëherë do të ktheheni të humbur!”
Tani në ajet përmendet Toka, apo jo? Nuk mund të kuptohet Kombi pa një zonë gjeografike, territor ose vend i përbashkët për një grup të madh njerëzish të bashkuara nga elemente të përbashkëta.
Pa sjellur argumente tjera, mjafton ky ajet se termi “Komb” përmendet me të gjitha karakteristikat e tij edhe në shekullin e 15 para Krishtit dhe jo në shekullin e 19 pas Krishtit, siç gërhasin dembelët e identitetit politik të myslimanizmit në televizione dhe rrjetet sociale nga Hamburgi e deri në Indi.
Siç e shihni edhe vetë, fjala قَوْمِ /Kavm ka kuptim të përgjithshëm dhe në asnjë variant nuk i përjashton gratë në ndërtimin e shtetit.
Ndërsa shumësi i قَوْمِ / Kavm në gramatikë të arabishtes është أقْوام / Ekvam që në këtë formë askund nuk përmendet në Kuran. Kjo أقْوام / Akvam për komb/popull nuk përdoret as sot shumë ndër arabishtfolësit, siç përdoret fjala أَعْراب nga rrënja عرب dhe origjina أَعْراب për arabët, e cila përmendet 10 herë në Kuran.
Tani ne mund vetëm të pyesim se cila gjuhë sot e motivon fjalën قَوْمِ / Kavm me dy bashkëtingllore K dhe M, përderisa në Kuran na informon Perëndia se në fillim njerëzimi, bijtë e Ademit ishin një bashkësi
كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً
Tjetra, nëse agjentët e qendrave të identitetit politik “Musliman”, kushdoqofshin ata, që në këto tre dekada të pluralizmit politik na kanë treguar broçkulla se kombi shqiptar ka lindur në shekullin e 19, duhet ta kuptojnë se janë në luftë me Perendinë, Zotin e qiejve dhe tokës, në rend të parë dhe, në rend të dytë, janë në luftë me Nacionalizmin Shqiptar. Ndërsa ligjeratat e këtyre agjentëve, qoftë në xhamia, tribuna, rrjete sociale janë manifeste politike të qendrave të Lindjes së Mesme dhe nuk janë Kuran, e aq më pak janë Islam i Perëndisë.
Më lartë tregova se fjala أَسْبَاطًا / Esbaten me kalimin e germës S në Sh e kemi edhe në hebraisht שבט (Sh-B-T), që i referohet gjithashtu Fisit dhe bëhet fjalë për 12 bijtë e Jakubit.
Megjithatë, nuk duhet të harrojmë, se Jakubin dhe bijtë e tij si beduinë nga shkretëtira në Egjipt i solli ëndrra e Jusufit, pasi shejtani pat futur ngatrresë mes Jusufit dhe vëllezërve të tij.
Një sure në renditje me numrin 12 në Kuran e ka emrin Jusuf, ku Perëndia në detaje na sjell ngjarjen e Jusufit me vëllezërit e tij dhe veprimtarinë e tij në Egjipt. Dua të ju informoj se germat e alfabetit që sot ne i përdorim i kemi që nga koha e Jusufit, i cili vetëm ai, siç thotë egjiptologjisti dhe arkeologu David Rohl, ka mund heroiglifet t’i kthej në germa të sodit për ta krijuar alfabetin e parë për bijtë e Izraelit. Informacionet e David Rohl mbështeten në gjurmët arkeologjike te mbishkrimet me germa të hebraishtes të gjetura mbi gurë në minierat e lashta faraonike të Sinait, që datojnë kah fundi i dinastisë 12-të të Egjiptit (18 shekuj para Krishtit).
Nga këto dëshmi të gjetura arkeologjike, s’ka dyshim se bijtë e Izraelit tani kishin edhe alfabetin e tyre dhe i plotësonin të gjitha kushtet për ta nisë projektin e tyre për Komb/Shtet me ndihmën e Perëndisë!
Profeti i dytë pas Jusufit te bijtë e Izraelit është Musau, i cili u zgjodh nga vetë Perëndia disa shekuj pas tij pasiqe bijtë e Izraleit, bashkësia e tyre në Egjipt, kishte rënë në robëri dhe keqtrajtoheshin nga Faraoni, duke ua therur bijtë izraelitëve dhe duke i kursyer gratë e tyre:
يُذَبِّحُ أَبْنَاءَهُمْ وَيَسْتَحْيِي نِسَاءَهُمْ
Nuk ka asnjë paqartësi në Kuran se Perëndia e zgjodhi Musaun për t’i çliruar bijtë e Izraelit nga robëria e regjimit të Faraonit dhe për ta ndërtuar shtetin e parë të bijve të Izraelit në tokën e Kenanit, që ishte premtim për Ibrahimin dhe bijtë e Is’hakut. Prandaj Kombi/Nacionalizmi ka qenë mision i Musaut me urdhër të Perëndisë:
إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ ۖ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى
Në të vërtetë, Unë jam Zoti yt! Hiçi nallanet, se ti me të vërtetë je në luginën e pastër (shenjtë) të Tuvasë.
وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَىٰ
Unë të kam zgjedhur ty dhe dëgjo atë që po të shpallet! 12
اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ
Shko te Faraoini! Ai, me të vërtetë, e ka ngritur kokën (është bërë arrogant)
Tani unë i solla këto argumente, shenja nga Kurani, por edhe prova arkeologjike në lidhje me Komb/Shtet si proces historik në vullnetin dhe caktimi e Perëndisë. Por a mjaftojnë këto argumente dhe prova për klerikët e ideoligjizuar në manifestet poltitike të sektarizmit: Suni, Shia dhe Sufi, është e logjikshme se nuk mjaftojnë! Sa kanë mjaftuar argumentet dhe provat për Faraonin e hazreti Musaut, aq do të mjaftojnë për klerikët e ideologjizuar me sektarizëm në mjediset shqiptare. Njejtë edhe këtyre si Faraonit në çastet e fundit do t’u kujtohet dhe do të thonë se “Kombin Shqiptar” e formoi Perëndia dhe do të thonë “besojmë Perëndinë, zotin e shqiptarëve dhe ne Atij i nështrohemi me Paqe!”
Vetëm xhahili (që është jomirënjohës për jetën) nuk i pranon këto ajete dhe konceptin e Kuranit. Perëndia nuk e pëlqen imponimin, arrogancën, sjelljet e ndonjë tirani mbi një komb tjetër, lëre të pranojë identitetin politik të sektarëve të religjioneve të korruptuar në mjediset shqiptare! Lëre ta rikthej lugatin e tyre Baba Dovletin!
Edhe sot nacionalizmi, njejte siç është në Kuran, mendon se secili komb duhet të qeverisë vetë, pa ndërhyrje nga jashtë (vetëvendosje), që një komb është një bazë natyrore dhe ideale për një politikë, dhe se kombi është burimi i vetëm i ligjshëm i pushtetit politik (sovraniteti popullor).
Unë disa herë kam deklaruar publikisht se nuk i takoj asnjë sekti, gjithnjë ju kam thënë se si njeri jam shqiptar, qoftë si fis, qoftë si komb. Çdo natë pendohem e lutem që Perëndia të më jap udhëzimin në zemrën time si një besimtar. Si i tillë, në çështje besimi, kur e kam Kuranin në zemër, nuk më duhen referenca njerëzore, kushdoqofshin, as nuk fshihem prapa njerëzve të vdekur. Por kur dikush tallet, përqesh shqiptarin në emër të sektit të tij, s’ka dyshim se si njeri bëhet me cilësi të ajetit 11 të sures El-Huxhurat, i bën zullum vetëm NFS-së së tij, askujt tjetër.
- Musa Lamallari
