Atdhe Geci
K O N K R E T Ë S I
___
Poezi
___Çamëri, toka ime me pjesë të atdheutmë lë të puthi dhe të përqafoj shumëjo si dashnor por si bir e atdhetari yt,dhe të këndoj këtë poemë me ëndërr:Çamëri, motër e të gjithë shqiptarëvedisa janë udhët e lirisë që na bëjnë tëbashkuar me Shqipërinë dhe atdheun.
Çamëri, nga muza më vjen të këndoj,pak nga krojet dhe lumejtë, pak ngabimësia jote dhe ullijtë, pak nga detiyt dhe monumentet e tua pellazgjike,pak nga vuajtja e zemëruar dhe, paknga Katër Mollat e Kuqe të Atdheut!Çamëri ëndërr e hapur nëpër vreshtaëndërr e këngëve nëpër livadhe e ara,ëndërr e majemaleve të nëpërtokësunë gjithë jetën për ty do të këndoj!….Çamëri, s´është larg dita kur ti mundtë ecësh pa ligjin e luftës në këmbë,pa prangat e shtypjes dhe pushtimitpa dryrin e burgut dhe shtetrrethimit!Çamëri, atdhe i kulturës dhe i libritatdhe i veprave të dijësve të mëdhejështë koha që të rilindesh mbi hirine të rënëve të të gjithë epirotëve tuaj!Në djepin e lashtë të pellazgo-ilirvenuk ka konkretësi më të madhe sePavarësi e Republikës së Çamërisë,e as konkretësi sa Çamëria Shqipëri!Atdhe Geci – Onhezmë ( Sarandë ) 2022
MUHAREBEJA – POEZI TE VJETRA NGA ÇAMERIA
Poezi çame kushtuar shtypjes së revoltës greke nga muslimanët
shqiptarë në 1827
Elif – Allah ifadeja
Erth sahati i Perëndisë
Sihariqi e myzhdeja
Nusreti ju dha Turqisë
Ba – Bajraku i shehadetit
Hipi majë minaresë
Dha ezan sterës së detit
U ngrit rajaja e Moresë
Ta – tërë kaurristani
Ju vërsul turqërisë
Pa fetva dha Shejh Islami
`Vini karshillëk frëngjisë’
Tha – tha vetë Perëndia
Umeti i Muhametit
Umin e ka te Turqia
Pa shubhe isht’ i xhenetit
Xhim – xheneti isht’ sahi
Me sehire, me të mira
Xhehënemi isht’ i zi
E me shumë adhapërira
Ha – habere dha meleku
Qafirët u ngren e thanë:
Turqërinë do ta humbim
E Muhamet Mustafanë
Hi – hise hiç mos ti lëmë
Këtë e do kriqëria
Vendinë e saj të zëmë
Që të bimë etërira
Dal – dolli vetë sadrazemi
E bujurdisi halinë
Bes’ e islamit ku jeni
Me kaurrë çish do bimë?
Dhal – dha Allahu basiret
U mbloth bes’ e Muhametit
Jyrysh bënë mbi qafirët
I shporrë steres’ e detit
Ra – ra qafiri në gajle
Vallë çish tertip do bimë
Ku do gjejm’ nonjë rafe
Që të shpëtojmë zoinë?
Za – zun’ e bijën shiqajet
Nëpër puta, nëpër drunjë
Mos shohjën ndonjë fajde
Po asnjë s’u riu në punë
Sin – sinor’ e prishi kaurri
Me hilera, musibete
Huxhum bëri nga frëngjia
Që të zi stere e dete
Shin – shum’karavë, shum’ asqerë
Hidet që mori qufari
pa u derth që nga Misiri
Ibrahim Pasha Opari
Sat – sa qereme ke Allah
Turku pres që ti dinjë
Kauri vetë u ngre
Kish me vet’he frëngjinë
Dat – dajandisi turqëria
E vuri në zap kaurrë
Ç’pandehu palo frëngjia
T’i bën turqërisë dhunë?
Ti – të math huxhum bëri
Kalas ju vërtit qafiri
Ju vesh posi mizë lisi
Në këllëç i shkoj veziri
Dhi – dhan e muarr kaurria
T’i shpëton kordhës islamit
Isht hak’ e muslimanisë
Të mësojmë fatihanë
Vaf – vanë frënqt’ dikue klarë
Kokë varur në kaurrkrali
Të lerosur, të pëgërë
Thanë: Zhdo na vejë halli?!
He – hoqëm ezijete shumë
Nga ordhi e padishahut
Na bëri për det’ e lumë
Kan’ uratën e Allahut
Lamelif – lamë shumë shehitë
Nëpër tabije, në kalara
Palla u grriu mëlshitë
S’kemi takat për belara
Je – Ju keshët plot mehanira
Top’ e kumbara të shumë
Çish më thoni marrëzira
Vini më bini në glunjë!
MUHAREBEJA, POEZI CAME