“Korrigjimi i kufijve”, tradhëtia që e shembi murin e Kosovës !

Muri i qëndrueshmërisë së Kosovës u shemb në momentin kur tradhtia e madhe goditi Dardaninë, orkestruar nga Isa Mustafa, Lutfi Haziri ,Hashim Thaçi dhe rrethi i tyre.

Në historinë e Kosovës, këta tre emra dhe rrethi i tyre do të mbeten si “Emrat e Zisë” që ia shesin Serbisë kufijtë e vendit tonë. Ata hapën derën për “korrigjimin e kufirit” – një aleancë e fshehtë që e çoi Kosovën drejt një humbjeje historike. E gjithë kjo u bë në emër të paqes, duke nënshkruar një marrëveshje të heshtur tradhtie, ku heshtja e LDK-së dhe agjenda e SHIK-ut bashkëshkruan kapitullin më të errët të pasluftës.

Si mund ta quajmë ndryshe këtë veprim, veçse “Juda në Kosovë”: kur Isa, Lutfi dhe Thaçi e shesin tokën e shenjtë për tridhjetë argjendë.

Procesi i Ashtuquajtur “Korrigjim i Kufijve”

Ideja e “korrigjimit të kufijve” apo “shkëmbimit të territoreve” doli në sipërfaqe si një propozim politik rreth viteve 2018–2019, e promovuar fuqishëm nga ish-presidenti Hashim Thaçi. Kjo ide, e cila në thelb nënkuptonte ndryshime territoriale mes Kosovës dhe Serbisë, u paraqit si një “zgjidhje e mundshme” për përmbylljen e dialogut me Serbinë.

Roli i LDK-së dhe Figurave Kyçe

LDK, e cila historikisht paraqitej si një forcë politike kundërshtare e PDK-së dhe veçanërisht e SHIK-ut – strukturë e inteligjencës joformale e lidhur me PDK-në – fillimisht u duk si një palë e heshtur në raport me idenë e korrigjimit të kufijve. Por me kalimin e kohës, ajo doli hapur në mbështetje të kësaj tradhtie të kurdisur nga hileqarët vendorë dhe ndërkombëtarë, duke e tradhtuar parimin rugovian të mbrojtjes së sovranitetit dhe integritetit territorial të Kosovës.

Për ata që e njohin nga afër, Lutfi Haziri njihet si një politikan që flet shumë por thotë pak – një llafazan i politikës që shpesh gurgullon si vekshi, pa përmbajtje, pa drejtim, dhe pa ndonjë ide të qartë. Ai është përshkruar si një figurë e paformuar, jo vetëm në rrafshin politik, por edhe në atë njerëzor.

Në radhët e rugovistëve, Haziri njihet si “delja e shkive” – një prishës i brendshëm, që ndërhyn kudo dhe përfshihet pa orientim, duke dëmtuar rëndë frymën rugoviste që kishte ndërtuar themelet e LDK-së. Pas vdekjes së Presidentit Rugova, ai u pa si një urë lidhëse mes SHIK-ut dhe strukturave të LDK-së, përmes së cilës u hapën dyert për Isa Mustafën dhe më pas për vetë Hashim Thaçin, duke i futur strukturat e SHIK-ut në zemër të partisë.

Përfshirja e tij në proceset politike e ka dëmtuar LDK-në përtej riparimit, ndërsa Kosovën e ka çuar drejt rrëshqitjes institucionale dhe kompromisit territorial. Kujtohen ende marrëveshjet e tij të fshehta me Thaçin, përfshirë dhe idenë famëkeqe të “korrigjimit të kufijve”, ku Haziri fliste lehtësisht për shkëmbime territoresh, me shprehjen famëkeqe: “Do japim 17 fshatra, do marrim 17 të tjerë nga Lugina”, si të bëhej fjalë për pazar gjedhësh e jo për tokën e Kosovës.

Isa Mustafa, i akuzuar nga kundërshtarët si bashkëpunëtor i Rrahman Morinës dhe i ish-sistemit pushtues serb, u soll në krye të LDK-së nga strukturat e SHIK-ut, me tupana e dajre. Me ardhjen e tij, u shua përfundimisht fryma rugoviste që kishte mbajtur gjallë idealin e Lidhjes. Nën drejtimin e Isa Mustafës, LDK u shndërrua nga një parti e rezistencës intelektuale dhe paqësore, në një aleate të bindur të PDK-së, duke e zhveshur nga identiteti i saj historik.

Rugovistët e shohin Isa Mustafën si njeriun që solli PDK-në në qendër të LDK-së, përmes bashkëpunimeve politike që deri atëherë ishin të paimagjinueshme.

NDIKIMI I SHIK-UT NË LDK

Shërbimi Informativ i Kosovës (SHIK), ndonëse zyrtarisht i shpërbërë në vitin 2008, vazhdon të përmendet në kontekstin e ndikimeve të tij në politikën kosovare. Sipas raportimeve dhe analizave të ndryshme, SHIK ka pasur një rol të rëndësishëm në infiltrimin dhe ndikimin brenda partive politike, përfshirë Lidhjen Demokratike të Kosovës (LDK).

Vendosja e individëve me lidhje të dyshimta në pozita kyçe brenda LDK-së ka çuar në ndryshime të qëndrimeve tradicionale të partisë, duke e transformuar atë nga një forcë që mbështeste ruajtjen e integritetit territorial në një parti që ishte e hapur ndaj “korrigjimeve” të mundshme të kufijve për hir të një marrëveshjeje përfundimtare me Serbinë.

Një skemë e gjerë politike ishte në zhvillim e sipër, ku përfshiheshin aktorë të shumtë vendorë dhe ndërkombëtarë. Në qendër të kësaj skeme ishte veriu i Kosovës dhe pasuritë e tij të konsiderueshme.

Nga ana vendore, Hashim Thaçi nuk vepronte i vetëm. Ai kishte mbështetjen e LDK-së nën udhëheqjen e Isa Mustafës, e cila tashmë ishte transformuar dhe kishte humbur frymën e saj origjinale rugoviste. Lutfi Haziri u emërua si ideolog i marrëveshjes në emër të “paqes”, ndërsa Agim Veliu u përfshi si ndihmës, pavarësisht mungesës së përvojës së tij në politikë.

Në këtë fazë, Thaçi kishte arritur të vendoste LDK-në nën kontrollin e tij, përmes strukturave të SHIK-ut, të cilat vepronin në prapaskenë, duke ndarë pushtetin real dhe duke drejtuar lojën politike.

Një pjesë e madhe e bashkësisë ndërkombëtare ishte e gatshme të injoronte këto zhvillime për hir të arritjes së një marrëveshjeje “historike”, ndërsa disa ndërkombëtarë të tjerë ishin të përfshirë në ndërmjetësim, jo për paqe, por për përfitime personale financiare.