Kulti i bariut

Për të arritur kultin e bariut (udhëheqësit), delet (militantët dhe tifozët) duhet të kalojnë nëpër hipnozën e tij, e cila i magjeps ata dhe u jep atyre një motiv të paparë për glorifikim.

Dhe atëherë kulti i personalitetit vjen natyrshëm.

Në këto rrethana, autokritika, kritika dhe reflektimi kanë aq frikë dhe turp nga kulti baritor, saqë fshihen në bodrum.

Bariu tani është aq entuziast për amenin e deleve të tij, saqë fillon të besojë se ai është përfaqësuesi i Zotit në tokë.

Ndërsa kushdo që i kundërvihet Zotit i vë flokët dhe kokën në rrezik.

Me kalimin e kohës, Bariu dashurohet aq thellë në veten e tij dhe beson aq shumë që është i pazëvendësueshëm, saqë i konsideron të pavlefshëm të gjithë ata individë që e kritikojnë.

Kështu që ai fillon të përdorë fuqinë e tij politike për të ushtruar dhunë ndaj atyre që mendojnë ndryshe.

Kulti i personalitetit krijon patjetër, diktatorë të mëdhenj si Hitleri dhe Stalini, dhe këtu e atje diktatorë të vegjël si Marshall Tito.

Unë nuk zbulova asgjë të re, por historia kombëtare dhe botërore e kanë provuar këtë.

Për fat të mirë, njerëzit në Kosovë janë më pak të prirur ndaj këtij fenomeni të tmerrshëm në të gjithë Ballkanin.

Sepse në pushtet është Albin Kurti, i cili ka vuajtur shumë më shumë nga skllavëria dhe diktatura sesa mund të imagjinojë truri i një personi normal.

.

Nga ana tjetër, shqiptarët në të kaluarën vuanin pothuajse në mënyrë të barabartë, herë më pak, herë më shumë, nga kthetrat e skllavërisë dhe diktaturës.

Kjo është arsyeja pse shqiptarët janë një popull liridashës, paqedashës dhe tolerant.

Dhe kjo është vlera e tyre e pamohueshme.

Por shqiptarët ndonjëherë janë pak më besnikë dhe më të dashur sesa mund të durojë politika e vërtetë, dhe kështu ata nuk kanë as një shans teorik për të kapërcyer naivitetin e tyre.

Shqiptarët duhet të jenë shumë më të vëmendshëm, më të vetëdijshëm, më të ndriçuar, më të pjekur dhe më vigjilentë, sepse pa shqyrtim kritik të punës së udhëheqësit dhe qeverisë së tyre nuk mund të ketë politikë të mirë ose kuptimplotë për ta.

Por, edhe Albini edhe njerëzit e tij janë të vetëdijshëm për rreziqet e skllavërisë dhe diktaturës, sepse ata kanë vuajtur shumë më tepër sesa mund të imagjinojë truri normal njerëzor.

Kështu që do të ishte shumë më mirë që Albini të mbante një distancë të shëndetshme emocionale nga militantët dhe tifozët e tij, të cilët janë aq të magjepsur nga ai vetë, saqë e pengojnë të bëhet kryeministri i të gjithë njerëzve në Kosovë.

Dhe edhe pse ai shumicën e kohës e ka pikërisht këtë synim, në rrethana të tilla kjo është gati e pamundur.

Por në këtë moment vetëm populli serb nga Serbia është në prag të diktaturës totale.

Sepse është një i çmendur në pushtet në Serbi, i cili është mbërthyer në trekëndëshin e errët.

Ose më saktë, një njeri i mbërthyer në narcizëm, psikopati dhe makiavelizëm.

Kohët e fundit ai madje është mbërthyer edhe nga sadizmi, sepse errësira politike dhe mediatike aktualisht po gllabëron më shumë njerëz në Serbi sesa në vendet përreth.

Dhe pikërisht kjo është arsyeja pse diktatori Vuçiç aktualisht është në rrugën e duhur për t’u bërë një Stalin i vogël nga Ballkani.

Sepse në Serbi ka jo vetëm dhjetë herë më shumë errësirë ​​mediatike sesa në Kosovë, por edhe një okupim total të shtetit nga ish-UDB-ja dhe BIA e sotme.

Edhe në kohën e Hashim Thaçit, në Kosovë nuk kishte diktaturë klasike, megjithëse organizimi dhe udhëheqja e tij e politikës së pushtetit tregonte premisa të larta mafioze dhe despotike.

Ose për të qenë më i saktë, premisa kleptokratike.

Por fakti që rivendosja e një diktature totalitare në Kosovë është e pamundur, është një provë se populli i Kosovës është shumë më paqësor, njerëzor, demokratik dhe tolerant sesa populli i Serbisë.

Në çdo rast, shumë më i pjekur, më i vetëdijshëm dhe më i ndriçuar.

Dhe gjithashtu politikisht shumë më progresiv.

Dhe ky është themeli më i fortë për një politikë të mençur.

Në anën tjetër kritikat dhe mbikëqyrjet që njerëzit e Kosovës ia bëjnë përfaqësuesve të tyre politikë në pushtet duhet të ngrihen në një nivel shumë më të lartë në mënyrë që të jenë në gjendje të thonë me siguri të madhe se ata kanë arritur atje ku duhet.

Um den Kult des Hirten (Führer) zu erreichen, müssen die Schafe (Militante und Fans) seine Hypnose durchlaufen, die sie fasziniert und ihnen ein beispielloses Motiv zur Verherrlichung gibt.

Und dann kommt der Personenkult ganz natürlich.

Selbstkritik, Kritik und Reflexion haben unter diesen Umständen so viel Angst und Scham vor dem Hirtenkult, dass sie sich im Keller verstecken.

Der Hirte ist jetzt so begeistert von Amen seiner Schafe, dass er anfängt zu glauben, er sei der Stellvertreter Gottes auf Erden.

Während jeder, der sich Gott widersetzt, sein Haar und seinen Kopf in Gefahr bringt.

Im Laufe der Zeit verliebt sich der Hirte so sehr in sich selbst und glaubt so sehr, unersetzlich zu sein, dass er all die Personen, die ihn kritisieren, für wertlos hält.

Also beginnt er, seine politische Macht einzusetzen, um Gewalt gegen Andersdenkende auszuüben .

Der Personenkult schafft definitiv große Diktatoren wie Hitler und Stalin und hier und da kleine Diktatoren wie Marshall Tito.

Ich habe nichts Neues entdeckt, aber die National- und Weltgeschichte hat es bewiesen.

Glücklicherweise sind die Menschen im Kosovo weniger anfällig für dieses schreckliche Phänomen, auf dem gesamten Balkan.

Denn an der Macht ist Albin Kurti, der viel mehr unter Sklaverei und Diktatur gelitten hat, als sich das Gehirn eines normalen Menschen vorstellen kann.

.

Andererseits litten die Albaner in der Vergangenheit fast gleichermaßen, manchmal weniger, manchmal mehr unter den Klauen von Sklaverei und Diktatur.

Deshalb sind Albaner ein freiheitsliebendes, friedliebendes und tolerantes Volk.

Und das ist ihr unbestreitbarer Wert.

Aber Albaner sind manchmal etwas loyaler und liebevoller, als die reale Politik aushalten kann, und so haben sie nicht einmal eine theoretische Chance, ihre Naivität zu überwinden.

Albaner müssen viel aufmerksamer, bewusster, aufgeklärter, reifer und wachsamer sein, denn ohne eine kritische Auseinandersetzung mit der Arbeit ihres Führers und ihrer Regierung kann es für sie keine gute und sinnvolle Politik geben.

Aber sowohl Albin als auch sein Volk sind sich der Gefahren von Sklaverei und Diktatur bewusst, denn sie haben weit mehr gelitten, als sich das normale menschliche Gehirn vorstellen kann.

Es wäre also viel besser für Albin, eine gesunde emotionale Distanz zu seinen Militanten und Fans zu wahren, die so fasziniert von ihm sind, dass sie ihn daran hindern, Premierminister aller Menschen im Kosovo zu werden.

Denn das was er die meiste Zeit versucht, Premierminister der Gesamtbevölkerung zu werden, ist unter diese Umständen fast unmöglich .

Aber im Moment steht nur das serbische Volk aus Serbien am Rande einer totalen Diktatur.

Denn dort ist ein Verrückter an der Macht, der im dunklen Dreieck feststeckt.

Oder besser gesagt, ein Mann, der in Narzissmus, Psychopathie und Machiavellismus feststeckt.

Zuletzt ist er sogar vom klauen der Sadismus gepackt, denn die politische und mediale Dunkelheit frisst derzeit mehr Menschen in Serbien als in den umliegenden Ländern.

Und genau deshalb ist Diktator Vucic derzeit auf dem richtigen Weg, ein kleiner Stalin vom Balkan zu werden.

Denn in Serbien herrscht nicht nur zehnmal mehr mediale Dunkelheit als im Kosovo, sondern auch eine totale Besetzung des Staates durch die ehemalige UDB und die heutige BIA.

Andererseits auch zu Zeiten Hashim Thaçis gab es im Kosovo keine klassische Diktatur, obwohl seine Organisation und Führung der Machtpolitik hohe mafia- und despotische Prämissen aufwies.

Genauer gesagt hohe kleptokratische Prämissen.

Aber die Tatsache, dass die Wiederherstellung einer totalitären Diktatur im Kosovo unmöglich ist, ist ein Beweis dafür, dass die Bevölkerung des Kosovo viel friedlicher, humaner, demokratischer und toleranter ist als die Bevölkerung Serbiens.

Auf jeden Fall viel reifer, bewusster und aufgeklärter.

Und auch politisch viel fortschrittlicher.

Und das ist die stärkste Grundlage für eine kluge Politik.

Andererseits die Kritik und die Kontrolle, die die Bevölkerung des Kosovo an ihren politischen Vertretern an der Macht übt, muss auf ein viel höheres Niveau gehoben werden, um mit großer Sicherheit sagen zu können, dass sie am richtigen Ort angekommen sind