ARKIVI:
24 Nëntor 2024

Kumtesa e Don Lush Gjergjit me rastin e prezantimit të botimeve të DRITËS gjatë vitit të kaluar 2023

Shkrime relevante

Shpërndaj

Kumtesa e Don Lush GJERGJIT me rastin e prezantimit të botimeve të DRITËS gjatë vitit të kaluar 2023.
Don Anton UKA
ETIKA E SYÇELËTSISË
Analizë  teologjiko-shpirtërore e Letratve Baritore të Carlo Maria Martini-t
Vëllimi IV
DRITA, 3023, f. 138
Para së ta shtjelloj me pak fjalë këtë vepër, dua t’i paraqes dy personalitetet, së para autorin e librit, Dr. Don Anton UKA, pastaj kardinalin e ndjerë të Milanos, Carlo Maria Martini-n  (1927 – 2012).
Don Anton Uka lindi në Stubëll më 7 nëntor 1979; shugurohet meshtar në vitin 2005. Pas studimeve pasdiplomike ka doktoruar në Universitetin e famshëm të Gregorianës me temën: Dëgjimi i Fjalës si metodë – Analizë teologjike – shpirtërore e Letrave baritore të Carlo Maria Martini-t.
Deri tash ka botuar 9 tituj në gjuhën shqipe, dy në gjuhën  italiane.
Aktualisht është  në shërbim në Misionin Katolik Shqiptar në Lucern – Zvicër, ku boton pos tjerave edhe revistën “Misioni ynë”.
Kardinali Carlo Maria Martini lindi në Torino15 shkurt 1927. Shugurohet meshtar më 13 korrik 1952. Ka doktoruar teologjinë themelore në Universitetin e Gregorianës në vitin 1958, më vonë edhe shkencat biblike,  në vitin 1966. Gjatë viteve 1969 – 1978 ishte rektor i Institutit Biblik në Romë, si dhe rektor i Gregorianës.
Papa Gjon Pali II e kishte emëruar arqipeshkëv të Milanos në vitin 1979; kardinal në vitin 1983.
Pas dorëheqjes shkaku i moshës 75 vjeçare, ishte tërhequr në Jerusalem. Ka vdekur në vitin 2012.
Është një ndër teologët më frytdhënës me shkrime, botime, ushtrime shpirtërore, ligjërata, të përkthyera në shumë gjuhë botërore.
Vepra që po e paraqesim në një mënyrë është thelbi i porosive të kard. Martinit në Letra Baritore, si pjesë themelore  biblike dhe teologjike, përshpirtërie, edukimi në fe, disi në “stilin” e Zotit, syçeltësisë së shpresës dhe historisë së eskatologjisë për takim, afrim dhe bashkim përfundimtar me Jezusin e ngjallur në amshim.
Temat boshte e këtij trajtim, letrës “Jam te dera” është jeta – vdekja – amshimi si kurorëzim i jetës në kohë dhe në hapësirë, dhe si “përngjarje” me Jezusin e ngjallur.
Një temë e veçantë është koha sipas shikimit njerëzor dhe atij hyjnor, si dhe kuptimi, domethënie, rëndësia për tash dhe në amshim.
Rreth syçeltësisë kardinali C. M. Martini sipas Don Antonit është: “Etika e syçeltësisë do të thotë edhe thirrje për të jetuar me përgjegjësi dhe me entuziazëm çdo akt të pranisë së Hyjit dhe për të kuptuar se vlera më e lartë e çdo zgjedhjeje morale gjendet  në përpjekjen për t’i pëlqyer Hyjit dhe për ta shenjtëruar emrin e tij duke bërë vullnetin e tij. Këtë mënyrë të jetuarit  dhe të vepruarit, Martini e quan etika e shoshitjes.”
Syçeltësia, sipas kardinal Martinit, është së pari për njerëzit e kushtuar, por edhe për të gjithë të krishterët, sipas parimit të Jezusit : Rrini zgjuar…, dhe dëshmon që i krishteri jeton hic et nunc, këtu dhe tani, por i orientuar kah amshimi dhe pavdekësia.
Letra baritore: ”I flas zemrës tënde”, e paraqet si një lloj rregulle për besimtarët e vet, testamenti shpirtëror. Pas pyetjeve rreth heshtjes së Zotit, fshehjes së tij, shtimit të së keqes, padrejtësive, dhunës, sëmundjeve, rreziqeve, luftës, duke përfunduar që çdo pyetje apo vështirësi, ka vetëm një përgjigje, Jezu Krishti, kryqin i tij, apo të ndihesh i dashur prej dikujt që është më i madh dhe më i mirë se ti…
Në këtë pjesë të Letrës paraqiten tri dhurata: traditio, receptio dhe redditio, pranimi dhe  marrja, si dhe kthimi i të mirave të pranuara, si qëndrime jetësore për çdo të krishterë.
Në vazhdim është analiza e Letrës: “Tre tregime të Shpirtit”, mbi rolin e Shpirtit Shenjt në jetën dhe veprimtarinë e krishterë, pa të cilin nuk mund të besojmë, edhe më pak të jetojmë dhe të dëshmojmë fenë tonë.
Roli i Shpirtit Shenjt është i shumëfishtë: sidomos në zbulimin e Atit si  Babë – Abba i të gjithëve, me këtë edhe vëllazëria universale, takimi me besimtarët, me jobesimtarët, të varfrit… (Letra: Kthimi te Ati i të gjithëve).
Pjesa përfundimtare i kushtohet të shtunës, Virgjërës Mari si Nëna e jetës, shpresës, dashurisë dhe jetës së krishterë.
Libri përfundon me bibliografi të përgjithshme dhe të Carlo Maria Martinit  (f. 124 – 127).
Me pak fjalë, ky botim begaton shtypin tonë, është një mundësi e mirë për besimtarë, të krishterë, por edhe për të gjithë njerëzit e vullnetit dhe zemrës së mirë, që ta fillojnë një ecje burimore në kërkimin e përgjigjeve themelore të jetës me dritën e fesë dhe frymëzimin e dashurisë.
Prishtinë, 22 shkurt 2024
Don Lush GJERGJI

____

Don Pal Tunaj

MARTIRËT: Ekumenizmi i Gjakut,

DRITA, 2023, f. 125.

Ekumenizmi është lëvizje kishtare dhe shpirtërore për takim, afrim dhe bashkim të plotë të krishterëve të ndarë, aty – këtu edhe të përçarë, gjithnjë në Jezu Krishtin, “të një bashkësie të vërtetë dhe të thellë, edhe pse ende jo i kompletuar” [1]

Ky ekumenizëm, që mbështet në përvojën e përbashkët të fesë dhe të dashurisë, pra, të martirizimit në periudha të ndryshme historike, mund të jetë frymëzim në kërkimin e përbashkët të rrënjëve tona, si dhe të shprehet me  “forma shpirtërore e lutjes së përbashkët, përkujtimi dhe ekumenizmi i martirëve.” [2]

Don Pal Tunaj në këtë studim thekson shumë mirë ekumenizmin e gjakut të martirëve, si dëshmi dhe trashëgimi të çmueshme të krishterë, duke mos harruar as Kishën e heshtjes apo të katakombeve moderne, sidomos në Popullin tonë ilir, arbër dhe shqiptar gjatë shekujve. [3]

Papa Shën Gjon Pali II thotë: “Ekumenizmi i shenjtërve dhe martirëve është ndoshta më bindësi Communio sanctorum flet më fort se faktorët e ndarjes.” [4]

Papa Françsku thekson: “Uniteti i krishterë, jemi të bindur, nuk do të jetë realitet i diskutimeve të rafinuara teorike… Ne kemi nevojë të takohemi me njëri tjetrin, të takohemi dhe të përballohemi me njëri – tjetrin nën udhëheqjen e Shpirtit Shenjt, i cili harmonizon diversitetin dhe tejkalon konfliktet, pajton diversitetin.” [5]

Pastrimi i kujtimit ose largimi i paragjykimeve, është bërë sidomos gjatë Jubileut, 2000 vjetorit të krishterimit, me pranimin e fakteve, por edhe mëkateve apo lëshimeve, duke theksuar se pa kthim kah Zoti nuk as kthimi kah i afërmi, ekumenizëm vërtet shpirtëror dhe kulturor, gjithnjë në stilin e Papës Shë Pali VI dhe Patrikut ekumenik ortodoks Atenagora I me prejardhje shqiptare.

Ata të ndriçuar dhe të udhëhequr prej Shpirtit Shenjt, kanë pasur tri takime vërtet historike: në Jerusalem (1964), Romë (1967) dhe Kostantinopojë (1967), me heqjen e mallkimit të ndërsjellë, ndërsa Atenagora  me largpamësi, fe, do të them edhe me profetizëm, e ka quajtur Papën Pali VI, Pali II, pas apostullit të botës, Shën Palit, si dhe kreun e të krishterëve.  [6]

Një hov të tillë  për ne e ka dhënë vizita e Papës Gjon Pali II në Shqipëri (25 prill 1993), duke theksuar që martirizimi më së miri na afron dhe bashkon me Zotin dhe njëri – tjetrin. [7]

Ekumenizmi dhe dialogu ndërfetar e ka një mundësi, rast, që nëpërmjet dëshmisë së martirëve, në Krishtin e përndjekur dhe të lënduar, të vrarë, të ngjallur, ta gjejmë edhe ne fuqinë e faljes dhe të pajtimit në ecjen e përbashkët drejt amshimit të lumtur. [8]

Prishtinë, 22 shkurt 2024                                                             

Don Lush GJERGJI


[1] W. Kasper, Ecumenismo spiritualë, f. 7.

[2] Don Pal Tunaj, ve. e cit. f. 17.

[3] Lexo: Po aty, f. 18 -25.

[4] Po aty, f. 26

[5] Papa Francesco, Ecumenismo: vita consacrata  e martirio, 25. 1. 2015 në Don Pal Tunaj, ve. e cit. f. 32.

[6] Lexo:  Dr. Lush Gjergji, Atenagora Profet i bashkimit, Shtëpia botuese 55 Tiranë, 2006, f. 152 – 166.

[7] David Xhuxha, Radio Vatikani – Drita,  1995, f.  72 – 92.:

[8]  Lexo dhe krahaso: Don Pal Tunaj, ve. e cit. f. 109 – 118.

Don Pal

K O M E N T E

SHKRUAJ NJË KOMENT

Ju lutem, shkruaj komentin tuaj!
Ju lutem, shkruaj emrin tuaj këtu