Autore : Danica Drashkoviç 20.07.2023
Përkthyes në shqip, gjermanisht dhe anglisht Lirim Gashi
* Shqiptarë të dashur lexone këtë shkrim me kujdes sepse do të mësoni shumë gjëra të domosdoshme.
Nuk ka kaluar shumë kohë nga ndryshimi i pozitës së kryetarit të Gjykatës së Lartë në Beograd dhe në Zabela tashmë është një aksion i ri i Legijas për të abuzuar me grevën false të urisë për të arritur takime dashurie dhe për të shtuar sojin e tij në një burg më të lehtë.
Deri më tani ka pasur disa procese të ngjashme, por pa sukses, prandaj shpreson te kryetari i ri i Gjykatës së Lartë, ndoshta me të drejtë.
Ndërkohë nga Kina ka ardhur edhe major Fiça dhe shërbimi sekret serbo-rus planifikon si një sekt të mbrojë bashkëvrasësit e tij.
Ai ka një vendndodhje të përsosur strategjike nga vilat luksoze në Deliblatska Peščara dhe Fruška Gora, ndaj, të gjithë vrasësit e akuzuar për vrasjen e Slavko Ćuruvija u liruan pa gjyq.
Vendimi është lirues dhe pritet të shpallet në kohën e përshtatshme.
Hetimet për të shtënat me armë zjarri ndaj studentëve serbë në kafenenë ‘Panda’ në Pejë në vitin 1998 janë ndërprerë plotësisht.
Prandaj, nuk është rastësi që terroristi shtetëror numer një dhe vrasësi serial, koloneli i shërbimit sekret serbo-rus dhe komandanti i Beretave të Kuqe, Legija, tashmë është sërish subjekt i të gjitha mediave shtetërore.
Nga faqet e para të gazetave të regjimit, ai lutet të transferohet në një burg më të lehtë dhe të krijoj fëmijë me gruan e tij mes grumbullit të kufomave që la pas.
Tabloidët gjithsesi e bëjnë atë hero të orgjisë vrastare serbe në luftërat e viteve 1990, të cilën duket se do të donin ta përsërisnin me të.
Për ata që kanë lindur pas luftërave dhe për të gjithë ata që kanë harruar pse ky përbindësh është në burg, le të kujtojmë disa gjëra:
Ai vrau vëllanë tim dhe tre të rinj të tjerë në Ibarska Magistrala, dhe u dënua me 40 vjet burg.
Ai vrau Ivan Stamboliçin, ish-presidentin e Serbisë dhe u dënua me 40 vjet burg.
Ai vrau kryeministrin serb Zoran Gjingjiq dhe u dënua me 40 vjet burg.
Ai vrau 17 persona me klanin e tij të Zemunit, organizoi katër rrëmbime dhe dy sulme terroriste dhe u dënua me 40 vjet të tjera burg.
Gjithsej 160 vjet.
Dhe për fat të keq, ai mbeti i pandëshkuar për shumë nga krimet më të tmerrshme të kryera nga inteligjenca serbo-ruse gjatë mandatit të tij.
Ai mbeti i pandëshkuar për vrasjen e gjyqtarit Nebojsha Simeunoviq.
Ai mbeti i pandëshkuar për vrasjen e 68 anëtarëve të familjes së Adem Jasharit në Kosovë, në Drenicë.
Ai mbeti gjithashtu i pandëshkuar për terrorin e paparë ndaj shqiptarëve, për grabitjen, për përdhunimin dhe për dëbimin e tyre nga Kosova.
Gjithashtu, ai nuk është dënuar për vrasjen e gjashtë të rinjve serbë në kafenenë “Panda” në Pejë, për vrasjen e vëllezërve Bytyqi shtetas amerikanë, për frigoriferët e kamionëve me trupat e shqiptarëve të vrarë që u transferuan në Serbi dhe u zhytën në liqene.për të mbuluar krimet.
Ai nuk u dënua as për transferimin e trupave të pajetë në varrezat masive dhe për trajnimin e policëve serbë për të grabitur bankat në Kroaci dhe Bosnje, me ndihmën e “Tigrave” të Zeljko Razoviqit.
Ai mbeti i pandëshkuar edhe për shumë krime të tjera në ish-Jugosllavi.
Duhet të pyesim veten se çfarë kombi i sëmurë jemi nëse e pikturojmë me shkronja të arta një vrasës të tillë serial dhe e lejojmë të flasë për dashurinë dhe për të drejtat e tjera në burg që nuk iu mohuan kurrë, por që i gëzonte në mënyrë të paligjshme, pavarësisht rregullave në fuqi për të burgosurit e tjerë.
Madje në këtë burg ai botoi 22 libra pa të drejtë autoriale.
Dhe kujt duhet t’i drejtohen fëmijët dhe familjet e shumta të njerëzve që ai vrau?
Si të mbrohen të drejtat e rrezikuara seriozisht të atyre fëmijëve që u rriten pa prindër dhe pa punë, aq më tepër që shteti i bëri jetimë dhe nuk u interesua kurrë për vuajtjet e tyre?
Përkundrazi, shteti rrezikoi të drejtat e të vejave të tyre dhe askush nuk u kujdes për to dhe nuk ua zgjidhi problemet.
Edhe sot familjet që janë viktima të terrorizmit shtetëror janë të izoluara sepse janë dëshmitarë të padashur të krimeve të tmerrshme të shtetit.
A mund ta imagjinoni në një vend të botës së qytetëruar që një vrasës dhe terrorist i tillë të bëhet yll i programeve televizive dhe tabloideve.
Kjo është absolutisht e paimagjinueshme, e lëre më e mundur.
Në vend të kësaj, ai do të merrte një dënim të përjetshëm dhe do të përfundonte në burgun më të rëndë, i harruar nga të gjithë.
Mirëpo, ajo që është turp për popujt dhe shtetet e qytetëruara është krenari në Serbinë e UDB-së, e cila ka një traditë të gjatë krimesh të tmerrshme .
Në Serbi, kriminelët e luftës, terroristët shtetërorë, vrasësit dhe kriminelët e dënuar nga gjykata e Hagës festohen si heronj dhe askush nuk i përmend viktimat e lëre më t’i vajtojë ato.
Sepse në Serbi krimet dhe vrasjet janë një politikë konstante shtetërore e adoptuar nga inteligjenca ruse.
Ithtarët dhe oficerët e Udbasë në Serbi ecin çdo ditë bashkë, kanë të njëjtat frekuenca mendore dhe jo vetëm që lavdërojnë ata që janë dënuar nga e gjithë bota, por edhe nxisin urrejtje dhe konflikte me fqinjët për të përsëritur të keqen pa të cilën nuk mund të jetojnë sepse është kodi i tyre gjenetik.
Sot, Legija dhe beretat e tij gjakatare si duket i nevojiten sërish shtetit për fushata të reja ushtarake që do ta kthejnë Serbinë në të kaluarën e saj të turpshme, sepse nga këtu rrjedh fama e tij e zezë, që ia zgjeron të drejtat e tij në burg dhe ia shëron vuajtjet e tij të dashurisë.
Ndërsa gjithçka që ndodh në këtë teatër të pistë, e ka vetëm një qëllim :
Për ta fshehur sekretin publik se ai ka dy vjet që është i lirë.
Disa ish-oficerë të inteligjencës thonë se ai u lirua për t’u përgatitur për luftime të reja në Kosovë.
Planifikuesit e krimeve të reja kanë nevojë për një njeri që ka vrarë një president, një kryeministër dhe qindra njerëz për ta rehabilituar më pas para drejtësisë.
Kanë nevojë për një njeri që do t’i përmbush lehtësisht dhe me mjeshtëri kërkesat e UDB-së dhe që do ta sundon këtë vend të pushtuar për vite e dekada duke përhapur frikë, duke vrare dhe duke grumbuar katastrofa të reja.
Nëse strategjia shtetërore kthehet në vitet 1990, që lanë pas krime dhe masakra të tmerrshme, Legia do të shpallet hero dhe patriot dhe do të mbetet në kujtesën e popullit jo si një terrorist shtetëror dhe një vrasës mizor, por si një hero kombëtar.
Nëse shërbimit sekret serbo-rus nuk do t’i duhej Legija dhe duart dhe veprat e tij të përgjakura, nuk do të kishte diskutime të përditshme nga tifozët e UDB-së për të drejtat e njeriut të terroristit shtetëror numër një.
Autorja është gruaja e ish-ministrit të Jashtëm serb Vuk Drashkoviqit dhe motra e Veselin Boshkoviqit, një prej viktimave të sulmit të vitit 1999 në Ibarska Magistrala.
***
LEGIA IST DAS HERZ SERBIENS
Danica Draskovic 20.07.2023. 19:52
(Liebe Albaner, lesen Sie diesen Artikel sorgfältig durch, denn Sie werden viele wichtige Dinge lernen)
Seit dem Wechsel des Amtes des Präsidenten des Obersten Gerichtshofs in Belgrad ist nicht viel Zeit vergangen, und in Zabela gibt es bereits eine neue Aktion der Legija, den vorgetäuschten Hungerstreik zu missbrauchen, um Liebestreffen zu erreichen und seine sexuelle Belastung in einem leichteren Gefängnis zu entleeren.
Bisher gab es mehrere ähnliche Prozesse, jedoch ohne Erfolg, weshalb er auf den neuen Präsidenten des Obersten Gerichtshofs hofft, vielleicht zu Recht.
Mittlerweile ist auch Major Fiça aus China eingetroffen und der serbisch-russische Geheimdienst plant, seine Mitmörder wie eine Sekte zu schützen.
Aufgrund der perfekten strategischen Lage der Luxusvillen in Deliblatska Peščara und Fruška Gora wurden alle Mörder, denen der Mord an Slavko Ćuruvija vorgeworfen wurde, ohne Gerichtsverfahren freigesprochen.
Die Entscheidung ist ein Freispruch und wird voraussichtlich zu gegebener Zeit bekannt gegeben.
Die Ermittlungen zur Erschießung serbischer Studenten im Café „Panda“ in Peja im Jahr 1998 wurden vollständig eingestellt.
Daher ist es kein Zufall, dass der Staatsterrorist und Serienmörder Nummer eins, der Oberst des serbisch-russischen Geheimdienstes und Kommandeur der Red Berets, Legija, nun erneut Gegenstand aller Staatsmedien ist.
Auf den Titelseiten der Zeitungen des Regimes bettelt er darum, in ein leichteres Gefängnis verlegt zu werden und inmitten des Leichenhaufens, den er zurückgelassen hat, mit seiner Frau Kinder zu erzeugen.
Die Boulevardzeitungen machen ihn jedenfalls zum Helden der mörderischen serbischen Orgie in den Kriegen der 1990er Jahre, die sie offenbar mit ihm wiederholen wollen.
Für diejenigen, die nach den Kriegen geboren wurden, für alle, diejenigen die vergessen haben, warum dieses Monster im Gefängnis ist, erinnern wir uns an ein paar Dinge:
Er tötete meinen Bruder und drei weitere junge Männer in Ibarska Magistrala und wurde zu 40 Jahren Gefängnis verurteilt.
Er tötete Ivan Stambolic, den ehemaligen Präsidenten Serbiens, und wurde zu 40 Jahren Gefängnis verurteilt.
Er tötete den serbischen Premierminister Zoran Djindjic und wurde zu 40 Jahren Gefängnis verurteilt.
Er tötete mit seinem Zemun-Clan 17 Menschen, organisierte vier Entführungen und zwei Terroranschläge und wurde zu weiteren 40 Jahren Gefängnis verurteilt.
Insgesamt 160 Jahre.
Und leider blieb er für viele der abscheulichsten Verbrechen, die der serbisch-russische Geheimdienst während seiner Amtszeit begangen hatte, ungestraft.
Er bleb ungestraft für die Ermordung des Richters Nebojsha Simeunović und für die Ermordung von 68 Mitgliedern der Familie Jashari im Kosova, in Drenica.
Er blieb ebenfalls ungestraft für den beispiellosen Terror gegen Albaner sowie für Raub, Vergewaltigung und ihre Vertreibung aus dem Kosovo.
Er wurde auch nicht wegen der Ermordung von sechs jungen Serben im Café „Panda“ in Peja, wegen der Ermordung der Bytyqi-Brüder, amerikanischer Staatsbürger, oder wegen der LKW-Kühlschränke mit den Leichen ermordeter Albaner verurteilt, die nach Serbien überführt und in Seen ertränkt wurden, um die Verbrechen zu vertuschen.
Er wurde ebenso nicht verurteilt für die überführung von Leichen in Massengräber und für die Ausbildung von serbischen Polizisten für Banküberfälle in Kroatien und Bosnien mit Hilfe der Tigers von Zeljko Razović.
Und natürlich er blieb ungestraft für viele andere Verbrechen im ehemaligen Jugoslawien.
Wir müssen uns fragen, was für eine kranke Nation wir sind, wenn wir einen den Namen eines solchen Serienmörders mit goldenen Buchstaben malen und ihm erlauben, über Liebe und andere Rechte im Gefängnis zu sprechen, die ihm nie verweigert wurden, die er aber trotz der für andere Gefangene geltenden Regeln illegal genoss.
Selbst in diesem Gefängnis hat er 22 Bücher ohne Urheberrecht veröffentlicht.
Und an wen sollten sich die vielen Kinder und Familien der Menschen wenden, die er getötet hat?
Wie können die stark gefährdeten Rechte jener Kinder geschützt werden, die ohne Eltern und ohne Arbeit aufwachsen, zumal der Staat sie zu Waisen machte und sich überhaupt nicht um ihr Leid kümmerte?
Im Gegenteil, der Staat gefährdet die Rechte ihrer Witwen und niemand kümmert sich um sie und löst ihre Probleme.
Auch heute noch werden Familien, die Opfer von Staatsterrorismus sind, isoliert, weil sie unwissende Zeugen der schrecklichen Verbrechen des Staates sind.
Können Sie sich vorstellen, dass ein solcher Mörder und Terrorist in einem Land der zivilisierten Welt zum Thema von Fernsehsendungen und Boulevardzeitungen wird?
Das ist absolut undenkbar, geschweige denn möglich.
Stattdessen würde er eine lebenslange Haftstrafe erhalten und im schlimmsten Gefängnis landen, und von allen vergessen werden.
Was jedoch eine Schande für die zivilisierten Völker und Staaten ist, ist in UDBA-s Serbien, die eine lange Tradition schrecklicher Verbrechen hat, ein Stolz.
In Serbien werden Kriegsverbrecher, Staatsterroristen, Mörder und vom Haager Tribunal verurteilte Kriminelle als Helden gefeiert und niemand trauert um die Opfer oder erwähnt sie.
Denn in Serbien sind Verbrechen und Morde eine ständige staatliche Politik dass von den russischen Geheimdienst adoptiert wurde.
Die Anhänger und Funktionäre von Udba in Serbien laufen jeden Tag zusammen, denn sie haben die gleichen mentalen Frequenzen und nicht nur das sie diejenigen loben, die von der ganzen Welt verurteilt wurden, sondern sie schüren auch Hass und Konflikte mit ihren Nachbarn, um das Böse zu wiederholen, ohne das sie nicht leben können, weil es ihr genetischer Code ist.
Heute scheint der Staat Legija und seine blutigen Baskenmützen wieder für neue Militäreinsätze zu brauchen, die Serbien in seine schändliche Vergangenheit zurückführen werden, denn hierher kommt sein schwarzer Ruhm, der seine Rechte im Gefängnis erweitert und seine Liebeskummer heilt.
Während alles, was in diesem schmutzigen Theater passiert, nur ein Ziel hat:
Um das öffentliche Geheimnis zu verbergen, dass er seit zwei Jahren frei ist.
Einige ehemalige Geheimdienstoffiziere sagen, er sei freigelassen worden, um sich auf neue Kämpfe im Kosovo vorzubereiten.
Neue Kriminalplaner brauchen einen Mann, der einen Präsidenten, einen Premierminister und Hunderte von Menschen getötet hat, um ihn dann vor Gericht zu rehabilitieren.
Sie brauchen einen Mann, der die Forderungen von UDB-a einfach und geschickt erfüllt und dieses besetzte Land jahrelang und jahrzehntelang nicht nur regiert, sondern auch Angst verbreitet, tötet und neue Katastrophen anrichtet.
Wenn die staatliche Strategie auf die 1990er Jahre zurückgeht, die schreckliche Verbrechen und Massaker hinterließen, wird Legia zum Helden und Patrioten erklärt und wird im Gedächtnis des Volkes nicht als Staatsterrorist und grausamer Mörder, sondern als Nationalheld bleiben.
Wenn der serbisch-russische Geheimdienst seine blutigen Hände und Taten nicht bräuchte, gäbe es keine tägliche Diskussion der UDB-Fans über die Menschenrechte des Staatsterroristen Nummer eins.
Die Autorin ist die Ehefrau des ehemaligen serbischen Außenministers Vuk Drašković und die Schwester von Veselin Bošković, einem der Opfer des Angriffs auf Ibarska Magistrala im Jahr 1999.
***
LEGIA IS THE HEART OF SERBIA
Danica Draskovic 20.07.2023. 19:52
(Dear Albanians, read this article carefully because you will learn many important things)
Not much time has passed since the change of post of the President of the Supreme Court in Belgrade, and in Zabela there is already a new action of the Legija to abuse the fake hunger strike to achieve love meetings and empty his sexual burden in a lighter prison. So far there have been several similar trials, but without success, which is why he hopes for the new President of the Supreme Court, perhaps rightly so. Meanwhile, Major Fiça has also arrived from China and the Serbian-Russian secret service is planning to protect his fellow murderers like a sect.
Due to the perfect strategic location of the luxury villas in Deliblatska Peščara and Fruška Gora, all the murderers accused of the murder of Slavko Ćuruvija were acquitted without a trial. The decision is an acquittal and is expected to be announced in due course. The investigation into the 1998 shooting of Serbian students in the Panda cafe in Peja has been completely dropped.
It is therefore no coincidence that the number one state terrorist and serial killer, the colonel of the Serbian-Russian secret service and commander of the Red Berets, Legija, is now once again the subject of all state media.
On the front pages of the regime’s newspapers, he begs to be transferred to a lighter prison and father children with his wife amidst the pile of corpses he has left behind. In any case, the tabloids make him the hero of the murderous Serbian orgy in the wars of the 1990s, which they apparently want to repeat with him.
For those born after the wars, for everyone who has forgotten why this monster is in prison, let’s remember a few things: He killed my brother and three other young men in Ibarska Magistrala and was sentenced to 40 years in prison. He killed Ivan Stambolic, the former President of Serbia, and was sentenced to 40 years in prison.
He killed Serbian Prime Minister Zoran Djindjic and was sentenced to 40 years in prison.
He killed 17 people with his Zemun clan, organized four kidnappings and two terrorist attacks and was sentenced to another 40 years in prison.
A total of 160 years.
And unfortunately, he went unpunished for many of the most heinous crimes committed by Serbian-Russian intelligence during his tenure.
He remains unpunished for the murder of judge Nebojsha Simeunović, for the murder of 68 members of the Jašari family in Kosovo in Drenica. He also remained punished for the unprecedented terror against Albanians, robbery, rape and their expulsion from Kosovo. He was also not charged with murdering six boysSerbs in the “Panda” cafe in Pejë, convicted of the murder of the Bytyqi brothers, American citizens, or the truck refrigerators with the bodies of murdered Albanians, who were transferred to Serbia and drowned in lakes to cover up the crimes.
He was also not convicted for transferring bodies to mass graves and training police officers for bank robberies in Croatia and Bosnia with the help of Zeljko Razović’s Tigers.
And of course he went unpunished for many other crimes in the former Yugoslavia.
We have to ask ourselves what a sick nation we are if we paint such a serial killer in gold letters and allow him to talk about love and other rights in prison that he was never denied but enjoyed illegally despite the rules in place for other prisoners.
Even in this prison he has published 22 books without copyright.
And who should the many children and families of the people he killed turn to?
How to protect the vulnerable rights of those children who grow up without parents and without work, especially when the state orphaned them and did not care at all for their suffering?
On the contrary, the state endangers the rights of their widows and nobody takes care of them and solves their problems. Even today, families who are victims of state terrorism are isolated because they are unwitting witnesses to the state’s horrific crimes.
Can you imagine such a murderer and terrorist becoming the subject of TV shows and tabloids in a country of the civilized world?
That is absolutely unthinkable, let alone possible.
Instead, he would get a life sentence and end up in the worst prison, and be forgotten by everyone. However, what is a shame for the civilized peoples and states is a pride in UDB-a Serbia, which has a long tradition of terrible crimes. In Serbia, war criminals, state terrorists, murderers and criminals convicted by the Hague tribunal are celebrated as heroes and no one mourns or mentions the victims, let alone marry them. Because in Serbia, crimes and murders are a constant state policy of the Russian secret service.
The supporters and officials of Udba in Serbia go together every day because they have the same mental frequencies and not only do they praise those who have been condemned by the whole world, but they also stir up hatred and conflicts with their neighbors to repeat the evil that they cannot live without because it is their genetic code. Today, the state seems to need Legija and its bloody berets again for new military operations that will take Serbia back to its shameful past, for here comes its black glory, expanding its rights in prison and healing its lovesickness. duringd everything that happens in this dirty theater has only one goal:
To hide the public secret that he has been free for two years.
Some former intelligence officers say he was released to prepare for fresh fighting in Kosovo. New crime planners need a man who’s killed a president, a prime minister and hundreds of people to then redeem in court.
They need a man who will easily and skillfully fulfill the demands of Udba and not only rule this occupied country for years and decades, but also spread fear, kill and create new disasters. If the state strategy goes back to the 1990s, which left behind horrific crimes and massacres, Legia will be declared a hero and a patriot and will remain in the people’s memory not as a state terrorist and a cruel murderer, but as a national hero.
If the Serbian-Russian secret service didn’t need its bloody hands and deeds, there would be no daily discussion among UDB fans about the human rights of the number one state terrorist.
The author is the wife of former Serbian Foreign Minister Vuk Drašković and the sister of Veselin Bošković, one of the victims of the 1999 attack on Ibarska Magistrala.
Nuk ka kaluar shumë kohë nga ndryshimi i pozitës së kryetarit të Gjykatës së Lartë në Beograd dhe në Zabela tashmë është një aksion i ri i Legijas për të abuzuar me grevën false të urisë për të arritur takime dashurie dhe për të shtuar sojin e tij në një burg më të lehtë.
Deri më tani ka pasur disa procese të ngjashme, por pa sukses, prandaj shpreson te kryetari i ri i Gjykatës së Lartë, ndoshta me të drejtë.
Ndërkohë nga Kina ka ardhur edhe major Fiça dhe shërbimi sekret serbo-rus planifikon si një sekt të mbrojë bashkëvrasësit e tij.
Ai ka një vendndodhje të përsosur strategjike nga vilat luksoze në Deliblatska Peščara dhe Fruška Gora, ndaj, të gjithë vrasësit e akuzuar për vrasjen e Slavko Ćuruvija u liruan pa gjyq.
Vendimi është lirues dhe pritet të shpallet në kohën e përshtatshme.
Hetimet për të shtënat me armë zjarri ndaj studentëve serbë në kafenenë ‘Panda’ në Pejë në vitin 1998 janë ndërprerë plotësisht.
Prandaj, nuk është rastësi që terroristi shtetëror numer një dhe vrasësi serial, koloneli i shërbimit sekret serbo-rus dhe komandanti i Beretave të Kuqe, Legija, tashmë është sërish subjekt i të gjitha mediave shtetërore.
Nga faqet e para të gazetave të regjimit, ai lutet të transferohet në një burg më të lehtë dhe të krijoj fëmijë me gruan e tij mes grumbullit të kufomave që la pas.
Tabloidët gjithsesi e bëjnë atë hero të orgjisë vrastare serbe në luftërat e viteve 1990, të cilën duket se do të donin ta përsërisnin me të.
Për ata që kanë lindur pas luftërave dhe për të gjithë ata që kanë harruar pse ky përbindësh është në burg, le të kujtojmë disa gjëra:
Ai vrau vëllanë tim dhe tre të rinj të tjerë në Ibarska Magistrala, dhe u dënua me 40 vjet burg.
Ai vrau Ivan Stamboliçin, ish-presidentin e Serbisë dhe u dënua me 40 vjet burg.
Ai vrau kryeministrin serb Zoran Gjingjiq dhe u dënua me 40 vjet burg.
Ai vrau 17 persona me klanin e tij të Zemunit, organizoi katër rrëmbime dhe dy sulme terroriste dhe u dënua me 40 vjet të tjera burg.
Gjithsej 160 vjet.
Dhe për fat të keq, ai mbeti i pandëshkuar për shumë nga krimet më të tmerrshme të kryera nga inteligjenca serbo-ruse gjatë mandatit të tij.
Ai mbeti i pandëshkuar për vrasjen e gjyqtarit Nebojsha Simeunoviq.
Ai mbeti i pandëshkuar për vrasjen e 68 anëtarëve të familjes së Adem Jasharit në Kosovë, në Drenicë.
Ai mbeti gjithashtu i pandëshkuar për terrorin e paparë ndaj shqiptarëve, për grabitjen, për përdhunimin dhe për dëbimin e tyre nga Kosova.
Gjithashtu, ai nuk është dënuar për vrasjen e gjashtë të rinjve serbë në kafenenë “Panda” në Pejë, për vrasjen e vëllezërve Bytyqi shtetas amerikanë, për frigoriferët e kamionëve me trupat e shqiptarëve të vrarë që u transferuan në Serbi dhe u zhytën në liqene.për të mbuluar krimet.
Ai nuk u dënua as për transferimin e trupave të pajetë në varrezat masive dhe për trajnimin e policëve serbë për të grabitur bankat në Kroaci dhe Bosnje, me ndihmën e “Tigrave” të Zeljko Razoviqit.
Ai mbeti i pandëshkuar edhe për shumë krime të tjera në ish-Jugosllavi.
Duhet të pyesim veten se çfarë kombi i sëmurë jemi nëse e pikturojmë me shkronja të arta një vrasës të tillë serial dhe e lejojmë të flasë për dashurinë dhe për të drejtat e tjera në burg që nuk iu mohuan kurrë, por që i gëzonte në mënyrë të paligjshme, pavarësisht rregullave në fuqi për të burgosurit e tjerë.
Madje në këtë burg ai botoi 22 libra pa të drejtë autoriale.
Dhe kujt duhet t’i drejtohen fëmijët dhe familjet e shumta të njerëzve që ai vrau?
Si të mbrohen të drejtat e rrezikuara seriozisht të atyre fëmijëve që u rriten pa prindër dhe pa punë, aq më tepër që shteti i bëri jetimë dhe nuk u interesua kurrë për vuajtjet e tyre?
Përkundrazi, shteti rrezikoi të drejtat e të vejave të tyre dhe askush nuk u kujdes për to dhe nuk ua zgjidhi problemet.
Edhe sot familjet që janë viktima të terrorizmit shtetëror janë të izoluara sepse janë dëshmitarë të padashur të krimeve të tmerrshme të shtetit.
A mund ta imagjinoni në një vend të botës së qytetëruar që një vrasës dhe terrorist i tillë të bëhet yll i programeve televizive dhe tabloideve.
Kjo është absolutisht e paimagjinueshme, e lëre më e mundur.
Në vend të kësaj, ai do të merrte një dënim të përjetshëm dhe do të përfundonte në burgun më të rëndë, i harruar nga të gjithë.
Mirëpo, ajo që është turp për popujt dhe shtetet e qytetëruara është krenari në Serbinë e UDB-së, e cila ka një traditë të gjatë krimesh të tmerrshme .
Në Serbi, kriminelët e luftës, terroristët shtetërorë, vrasësit dhe kriminelët e dënuar nga gjykata e Hagës festohen si heronj dhe askush nuk i përmend viktimat e lëre më t’i vajtojë ato.
Sepse në Serbi krimet dhe vrasjet janë një politikë konstante shtetërore e adoptuar nga inteligjenca ruse.
Ithtarët dhe oficerët e Udbasë në Serbi ecin çdo ditë bashkë, kanë të njëjtat frekuenca mendore dhe jo vetëm që lavdërojnë ata që janë dënuar nga e gjithë bota, por edhe nxisin urrejtje dhe konflikte me fqinjët për të përsëritur të keqen pa të cilën nuk mund të jetojnë sepse është kodi i tyre gjenetik.
Sot, Legija dhe beretat e tij gjakatare si duket i nevojiten sërish shtetit për fushata të reja ushtarake që do ta kthejnë Serbinë në të kaluarën e saj të turpshme, sepse nga këtu rrjedh fama e tij e zezë, që ia zgjeron të drejtat e tij në burg dhe ia shëron vuajtjet e tij të dashurisë.
Ndërsa gjithçka që ndodh në këtë teatër të pistë, e ka vetëm një qëllim :
Për ta fshehur sekretin publik se ai ka dy vjet që është i lirë.
Disa ish-oficerë të inteligjencës thonë se ai u lirua për t’u përgatitur për luftime të reja në Kosovë.
Planifikuesit e krimeve të reja kanë nevojë për një njeri që ka vrarë një president, një kryeministër dhe qindra njerëz për ta rehabilituar më pas para drejtësisë.
Kanë nevojë për një njeri që do t’i përmbush lehtësisht dhe me mjeshtëri kërkesat e UDB-së dhe që do ta sundon këtë vend të pushtuar për vite e dekada duke përhapur frikë, duke vrare dhe duke grumbuar katastrofa të reja.
Nëse strategjia shtetërore kthehet në vitet 1990, që lanë pas krime dhe masakra të tmerrshme, Legia do të shpallet hero dhe patriot dhe do të mbetet në kujtesën e popullit jo si një terrorist shtetëror dhe një vrasës mizor, por si një hero kombëtar.
Nëse shërbimit sekret serbo-rus nuk do t’i duhej Legija dhe duart dhe veprat e tij të përgjakura, nuk do të kishte diskutime të përditshme nga tifozët e UDB-së për të drejtat e njeriut të terroristit shtetëror numër një.
Autorja është gruaja e ish-ministrit të Jashtëm serb Vuk Drashkoviqit dhe motra e Veselin Boshkoviqit, një prej viktimave të sulmit të vitit 1999 në Ibarska Magistrala.
***
LEGIA IST DAS HERZ SERBIENS
Danica Draskovic 20.07.2023. 19:52
(Liebe Albaner, lesen Sie diesen Artikel sorgfältig durch, denn Sie werden viele wichtige Dinge lernen)
Seit dem Wechsel des Amtes des Präsidenten des Obersten Gerichtshofs in Belgrad ist nicht viel Zeit vergangen, und in Zabela gibt es bereits eine neue Aktion der Legija, den vorgetäuschten Hungerstreik zu missbrauchen, um Liebestreffen zu erreichen und seine sexuelle Belastung in einem leichteren Gefängnis zu entleeren.
Bisher gab es mehrere ähnliche Prozesse, jedoch ohne Erfolg, weshalb er auf den neuen Präsidenten des Obersten Gerichtshofs hofft, vielleicht zu Recht.
Mittlerweile ist auch Major Fiça aus China eingetroffen und der serbisch-russische Geheimdienst plant, seine Mitmörder wie eine Sekte zu schützen.
Aufgrund der perfekten strategischen Lage der Luxusvillen in Deliblatska Peščara und Fruška Gora wurden alle Mörder, denen der Mord an Slavko Ćuruvija vorgeworfen wurde, ohne Gerichtsverfahren freigesprochen.
Die Entscheidung ist ein Freispruch und wird voraussichtlich zu gegebener Zeit bekannt gegeben.
Die Ermittlungen zur Erschießung serbischer Studenten im Café „Panda“ in Peja im Jahr 1998 wurden vollständig eingestellt.
Daher ist es kein Zufall, dass der Staatsterrorist und Serienmörder Nummer eins, der Oberst des serbisch-russischen Geheimdienstes und Kommandeur der Red Berets, Legija, nun erneut Gegenstand aller Staatsmedien ist.
Auf den Titelseiten der Zeitungen des Regimes bettelt er darum, in ein leichteres Gefängnis verlegt zu werden und inmitten des Leichenhaufens, den er zurückgelassen hat, mit seiner Frau Kinder zu erzeugen.
Die Boulevardzeitungen machen ihn jedenfalls zum Helden der mörderischen serbischen Orgie in den Kriegen der 1990er Jahre, die sie offenbar mit ihm wiederholen wollen.
Für diejenigen, die nach den Kriegen geboren wurden, für alle, diejenigen die vergessen haben, warum dieses Monster im Gefängnis ist, erinnern wir uns an ein paar Dinge:
Er tötete meinen Bruder und drei weitere junge Männer in Ibarska Magistrala und wurde zu 40 Jahren Gefängnis verurteilt.
Er tötete Ivan Stambolic, den ehemaligen Präsidenten Serbiens, und wurde zu 40 Jahren Gefängnis verurteilt.
Er tötete den serbischen Premierminister Zoran Djindjic und wurde zu 40 Jahren Gefängnis verurteilt.
Er tötete mit seinem Zemun-Clan 17 Menschen, organisierte vier Entführungen und zwei Terroranschläge und wurde zu weiteren 40 Jahren Gefängnis verurteilt.
Insgesamt 160 Jahre.
Und leider blieb er für viele der abscheulichsten Verbrechen, die der serbisch-russische Geheimdienst während seiner Amtszeit begangen hatte, ungestraft.
Er bleb ungestraft für die Ermordung des Richters Nebojsha Simeunović und für die Ermordung von 68 Mitgliedern der Familie Jashari im Kosova, in Drenica.
Er blieb ebenfalls ungestraft für den beispiellosen Terror gegen Albaner sowie für Raub, Vergewaltigung und ihre Vertreibung aus dem Kosovo.
Er wurde auch nicht wegen der Ermordung von sechs jungen Serben im Café „Panda“ in Peja, wegen der Ermordung der Bytyqi-Brüder, amerikanischer Staatsbürger, oder wegen der LKW-Kühlschränke mit den Leichen ermordeter Albaner verurteilt, die nach Serbien überführt und in Seen ertränkt wurden, um die Verbrechen zu vertuschen.
Er wurde ebenso nicht verurteilt für die überführung von Leichen in Massengräber und für die Ausbildung von serbischen Polizisten für Banküberfälle in Kroatien und Bosnien mit Hilfe der Tigers von Zeljko Razović.
Und natürlich er blieb ungestraft für viele andere Verbrechen im ehemaligen Jugoslawien.
Wir müssen uns fragen, was für eine kranke Nation wir sind, wenn wir einen den Namen eines solchen Serienmörders mit goldenen Buchstaben malen und ihm erlauben, über Liebe und andere Rechte im Gefängnis zu sprechen, die ihm nie verweigert wurden, die er aber trotz der für andere Gefangene geltenden Regeln illegal genoss.
Selbst in diesem Gefängnis hat er 22 Bücher ohne Urheberrecht veröffentlicht.
Und an wen sollten sich die vielen Kinder und Familien der Menschen wenden, die er getötet hat?
Wie können die stark gefährdeten Rechte jener Kinder geschützt werden, die ohne Eltern und ohne Arbeit aufwachsen, zumal der Staat sie zu Waisen machte und sich überhaupt nicht um ihr Leid kümmerte?
Im Gegenteil, der Staat gefährdet die Rechte ihrer Witwen und niemand kümmert sich um sie und löst ihre Probleme.
Auch heute noch werden Familien, die Opfer von Staatsterrorismus sind, isoliert, weil sie unwissende Zeugen der schrecklichen Verbrechen des Staates sind.
Können Sie sich vorstellen, dass ein solcher Mörder und Terrorist in einem Land der zivilisierten Welt zum Thema von Fernsehsendungen und Boulevardzeitungen wird?
Das ist absolut undenkbar, geschweige denn möglich.
Stattdessen würde er eine lebenslange Haftstrafe erhalten und im schlimmsten Gefängnis landen, und von allen vergessen werden.
Was jedoch eine Schande für die zivilisierten Völker und Staaten ist, ist in UDBA-s Serbien, die eine lange Tradition schrecklicher Verbrechen hat, ein Stolz.
In Serbien werden Kriegsverbrecher, Staatsterroristen, Mörder und vom Haager Tribunal verurteilte Kriminelle als Helden gefeiert und niemand trauert um die Opfer oder erwähnt sie.
Denn in Serbien sind Verbrechen und Morde eine ständige staatliche Politik dass von den russischen Geheimdienst adoptiert wurde.
Die Anhänger und Funktionäre von Udba in Serbien laufen jeden Tag zusammen, denn sie haben die gleichen mentalen Frequenzen und nicht nur das sie diejenigen loben, die von der ganzen Welt verurteilt wurden, sondern sie schüren auch Hass und Konflikte mit ihren Nachbarn, um das Böse zu wiederholen, ohne das sie nicht leben können, weil es ihr genetischer Code ist.
Heute scheint der Staat Legija und seine blutigen Baskenmützen wieder für neue Militäreinsätze zu brauchen, die Serbien in seine schändliche Vergangenheit zurückführen werden, denn hierher kommt sein schwarzer Ruhm, der seine Rechte im Gefängnis erweitert und seine Liebeskummer heilt.
Während alles, was in diesem schmutzigen Theater passiert, nur ein Ziel hat:
Um das öffentliche Geheimnis zu verbergen, dass er seit zwei Jahren frei ist.
Einige ehemalige Geheimdienstoffiziere sagen, er sei freigelassen worden, um sich auf neue Kämpfe im Kosovo vorzubereiten.
Neue Kriminalplaner brauchen einen Mann, der einen Präsidenten, einen Premierminister und Hunderte von Menschen getötet hat, um ihn dann vor Gericht zu rehabilitieren.
Sie brauchen einen Mann, der die Forderungen von UDB-a einfach und geschickt erfüllt und dieses besetzte Land jahrelang und jahrzehntelang nicht nur regiert, sondern auch Angst verbreitet, tötet und neue Katastrophen anrichtet.
Wenn die staatliche Strategie auf die 1990er Jahre zurückgeht, die schreckliche Verbrechen und Massaker hinterließen, wird Legia zum Helden und Patrioten erklärt und wird im Gedächtnis des Volkes nicht als Staatsterrorist und grausamer Mörder, sondern als Nationalheld bleiben.
Wenn der serbisch-russische Geheimdienst seine blutigen Hände und Taten nicht bräuchte, gäbe es keine tägliche Diskussion der UDB-Fans über die Menschenrechte des Staatsterroristen Nummer eins.
Die Autorin ist die Ehefrau des ehemaligen serbischen Außenministers Vuk Drašković und die Schwester von Veselin Bošković, einem der Opfer des Angriffs auf Ibarska Magistrala im Jahr 1999.
***
LEGIA IS THE HEART OF SERBIA
Danica Draskovic 20.07.2023
(Dear Albanians, read this article carefully because you will learn many important things)
Not much time has passed since the change of post of the President of the Supreme Court in Belgrade, and in Zabela there is already a new action of the Legija to abuse the fake hunger strike to achieve love meetings and empty his sexual burden in a lighter prison. So far there have been several similar trials, but without success, which is why he hopes for the new President of the Supreme Court, perhaps rightly so. Meanwhile, Major Fiça has also arrived from China and the Serbian-Russian secret service is planning to protect his fellow murderers like a sect.
Due to the perfect strategic location of the luxury villas in Deliblatska Peščara and Fruška Gora, all the murderers accused of the murder of Slavko Ćuruvija were acquitted without a trial. The decision is an acquittal and is expected to be announced in due course. The investigation into the 1998 shooting of Serbian students in the Panda cafe in Peja has been completely dropped.
It is therefore no coincidence that the number one state terrorist and serial killer, the colonel of the Serbian-Russian secret service and commander of the Red Berets, Legija, is now once again the subject of all state media.
On the front pages of the regime’s newspapers, he begs to be transferred to a lighter prison and father children with his wife amidst the pile of corpses he has left behind. In any case, the tabloids make him the hero of the murderous Serbian orgy in the wars of the 1990s, which they apparently want to repeat with him.
For those born after the wars, for everyone who has forgotten why this monster is in prison, let’s remember a few things: He killed my brother and three other young men in Ibarska Magistrala and was sentenced to 40 years in prison. He killed Ivan Stambolic, the former President of Serbia, and was sentenced to 40 years in prison.
He killed Serbian Prime Minister Zoran Djindjic and was sentenced to 40 years in prison.
He killed 17 people with his Zemun clan, organized four kidnappings and two terrorist attacks and was sentenced to another 40 years in prison.
A total of 160 years.
And unfortunately, he went unpunished for many of the most heinous crimes committed by Serbian-Russian intelligence during his tenure.
He remains unpunished for the murder of judge Nebojsha Simeunović, for the murder of 68 members of the Jašari family in Kosovo in Drenica. He also remained punished for the unprecedented terror against Albanians, robbery, rape and their expulsion from Kosovo. He was also not charged with murdering six boysSerbs in the “Panda” cafe in Pejë, convicted of the murder of the Bytyqi brothers, American citizens, or the truck refrigerators with the bodies of murdered Albanians, who were transferred to Serbia and drowned in lakes to cover up the crimes.
He was also not convicted for transferring bodies to mass graves and training police officers for bank robberies in Croatia and Bosnia with the help of Zeljko Razović’s Tigers.
And of course he went unpunished for many other crimes in the former Yugoslavia.
We have to ask ourselves what a sick nation we are if we paint such a serial killer in gold letters and allow him to talk about love and other rights in prison that he was never denied but enjoyed illegally despite the rules in place for other prisoners.
Even in this prison he has published 22 books without copyright.
And who should the many children and families of the people he killed turn to?
How to protect the vulnerable rights of those children who grow up without parents and without work, especially when the state orphaned them and did not care at all for their suffering?
On the contrary, the state endangers the rights of their widows and nobody takes care of them and solves their problems. Even today, families who are victims of state terrorism are isolated because they are unwitting witnesses to the state’s horrific crimes.
Can you imagine such a murderer and terrorist becoming the subject of TV shows and tabloids in a country of the civilized world?
That is absolutely unthinkable, let alone possible.
Instead, he would get a life sentence and end up in the worst prison, and be forgotten by everyone. However, what is a shame for the civilized peoples and states is a pride in UDB-a Serbia, which has a long tradition of terrible crimes. In Serbia, war criminals, state terrorists, murderers and criminals convicted by the Hague tribunal are celebrated as heroes and no one mourns or mentions the victims, let alone marry them. Because in Serbia, crimes and murders are a constant state policy of the Russian secret service.
The supporters and officials of Udba in Serbia go together every day because they have the same mental frequencies and not only do they praise those who have been condemned by the whole world, but they also stir up hatred and conflicts with their neighbors to repeat the evil that they cannot live without because it is their genetic code. Today, the state seems to need Legija and its bloody berets again for new military operations that will take Serbia back to its shameful past, for here comes its black glory, expanding its rights in prison and healing its lovesickness. duringd everything that happens in this dirty theater has only one goal:
To hide the public secret that he has been free for two years.
Some former intelligence officers say he was released to prepare for fresh fighting in Kosovo. New crime planners need a man who’s killed a president, a prime minister and hundreds of people to then redeem in court.
They need a man who will easily and skillfully fulfill the demands of Udba and not only rule this occupied country for years and decades, but also spread fear, kill and create new disasters. If the state strategy goes back to the 1990s, which left behind horrific crimes and massacres, Legia will be declared a hero and a patriot and will remain in the people’s memory not as a state terrorist and a cruel murderer, but as a national hero.
If the Serbian-Russian secret service didn’t need its bloody hands and deeds, there would be no daily discussion among UDB fans about the human rights of the number one state terrorist.
The author is the wife of former Serbian Foreign Minister Vuk Drašković and the sister of Veselin Bošković, one of the victims of the 1999 attack on Ibarska Magistrala.
