Nga Afrim Caka, Gjakovë
ÇFARË MUND TA NDALË DEGJENERIMIN E SHQIPTARËVE
“Gadishulli ilirik ka qenë i gjithi grekë e serbë”. Nexhmedin Spahiu, psudopublicist nga Mitrovica.
Letër e hapur për kreyprokurorin Aleksandër Lumezin Prishtinë
23 korrik 2021
Thirreni në prokurori.
Përse nuk e kuptojmë se shtëpia, shteti ynë po digjet? A mos vallë kjo ndodhë sepse ne jemi shumë të pandjeshëm ndajë kombit, gjuhës, historisë dhe flamurit. Mos jemi bërë të pashpirt, duke i shpenzuar energjitë, dhembshurinë dhe mirëkuptimin për gjëra fare të pavlera në emër të Serbisë, dhe tashmë jemi lodhur e të rraskapitur e mospërfillës ndajë çështjes kombëtare.
Para ca ditësh gjatë debatit në studio, analisti – albanofobi Nexhmedin Spahiu ka bërë një deklaratë provokuese, që ka ngjallur shumë reagime:
“Kombin shqiptar e krijoj Turqia, para saj ne ishim grek dhe serb, tha Nexhemdin Spahiu.
Më këtë deklaratë N. SPAHIU ka cënuar identitetin dhe integritetin tonë kombëtar, po të kishte shtet ai duhej të ishte thirrur në Prokurori dhe të jepte llogari mbi këto deklarata.
“Bojkoti ndaj tij në rrjetet televizive është minimalja për këtë antishqiptar, pasi po të kishte shtet ky njëri do ishte thirrur në Prokurori tani dhe të jepte llogari mbi këto deklarata që cënojnë identitetin, integritetin tonë kombëtar, pasi është person publik dhe nuk mund të bëj deklarata të tilla, pasi shqiptarët kanë shumë vujatur barbaritë dhe gjenocidi i neoosmanizmit turkë, serbë e grekë!
Ulërinte qafiri i Dudumesë së Mitrovicës! Nexhmedin Turku Spahiu ishte ndoshta i pari syresh, por kurrsesi i fundit. Si i tillë ky Spahiu i kapërcen caqet e fatkeqësisë së një kombi. Dardania është një truall i madh ku prej dhjetëra vitesh është konservuar tradhëtia, spiunazha, korrupsioni dhe krimi i organizuar. Një mësim që duhet ta kishim nxjerrë prej kohësh: për tradhtit në Dardani nuk duhët lodhur së kërkuari drëjtësi.
Ndryshe nga shtetet tjera, Dardania qe, e lodhur dhe e mpirë, po hyntë në dekaden e tretë të “çlirimit”, po e harronte gjunjëzimin dhe robërinë. Do të ishte dyfish e çmuar kjo dhurat për serbinë, ngaqë do të vinte në mbarim të dekadës së dytë, pas largimit të serbo-malazezve, si një dhurat për ta. Por do të ishte shumëfish e tillë, ngaqë vinte nga Dudumea e Mitrovicës, gati dy dekada pas lirisë, si një kumt ogurzi kundër saj, deklaruar nga rimohues shqiptar Nexhmedin Spahiu, i kthyer në turk dhe tepër i afërt për çmitizuesit e sotëm vendas albanofob.
Pesë shekujt e roberisë kishin përseritur këtë thirrje të katërtë të otomanonostallgjikut N. Spahiut. Burgjet, jataganët, daullet, lajkat, zërat e zvargur të tradhtarëve nga Mitrovica kishin punuar për robërinë.
Një dyndjë albanofobësh është lëshuar kundër Dardanisë, nga ushtria ë minjvë, më qëllim ndalimin e këtij populli shqiptar. Shqipja ishte e vetmja gjuhe dhe e vetmja histori e Evropës, shkrimi i së cilës u ndalua vijushmërisht për gjashtë shekuj rresht. Tmerri ishte i rrokshëm – shqiptarët që kapeshin nëpër shtëpi e rrugë, griheshin pa mëshirë prej xhandarëve turq e serb. Shqiptarëve, pavarësisht nga gjaku i prishur nga shfryrjet e herëpasherëshme kundër vetvetes, iu pëlqente vetja e, natyrisht, bashkë me të, historia e tyre dhe e gjakut të shpërndarë.
