Shkruan Shpetim Alaj
Pse Kosova Duhet Ta Nënshkruaj Marrëveshjen Për Gazin?
Pas përfundimit të luftës së ftohtë SHB-ja dhe Rusia janë duke zhvilluar një luftë ekonomiko/tregtare. Botërisht dihet se resurset më të mëdha dhe më të fuqishme të Rusisë janë gazi dhe nafta. Pa këto resurse ekonomia Ruse do të kolaboronte.
Pikërisht këtu e ka pasur administrata Amerikane dhe Evropiane fokusin e luftës.
Fakt është se Rusia të vetmen armë politike të cilën e ka përdorur vazhdimisht në 50 vitet e fundit kundër Evropës e sidomos Gjermanisë ka qenë furnizimi i saj me gaz.
Ky furnizim ka kaluar gjithmonë përmes Ukrainës për tu shpërndarë pastaj në pjesët tjera të Evropës. Për këtë Ukraina ka përfituar shumë ekonomikisht duke e përdorur gjithashtu si armë kundër Rusisë që gazin për ekonominë e vet ta marrë me një çmim shumë më të ulët dhe gjithashtu të inkasoj tarifë për përcjelljen e gazit përmes territorit të tyre. Shpesh ka pasur edhe probleme serioze në mes të dy vendeve për këtë çështje, sa që vetëm me intervenimin intensiv të BE-së janë marrë vesh disi.
Ky konflikt vazhdon edhe sot e kësaj dite, kurse pas luftës e cila po zhvillohet ende në Ukrainën lindore dhe aneksimit rus të Krimes është ashpërsuar edhe më tepër.
Për këtë arsye qeveria Ruse ka filluar moti që të ndërtoj rrjete alternative për transportimin e gazit ne drejtim të Evropës si pë rshembull Nordstream 1 dhe 2 i cili është në prag të përfundimit.
Kjo politikë nuk i ka pëlqyer fare administratës Amerikane dhe gjatë viteve të fundit është munduar që përmes sanksionenve ekonomike ndaj firmave të cilat janë të involvuara në ketë projekt ti frikësonin në mënyrë që ta ndërprisnin ndërtimin apo përfundimin e trases.
E gjithë kjo nuk pati sukses kështu që edhe administrata e Bidenit në fund u detyrua ta pranoj humbjen dhe të lejoj përfundimin e këtij projekti.
Në anën tjetër Amerikanët dhe Europa perëndimore gjithashtu në vitet e fundit kanë marrë disa masa që ta parandalojnë dhe ta zvogëlojnë ndikimin rus në tregun e gazit. Kështu ata tentojnë që rivalët e Rusisë në tregun e gazit në Kaukaz dhe Azi ti afrojnë afër vetit dhe t’ju mundësojnë nëpër kanale tjera ta transportojnë Gazin në drejtim të Evropës si për shembull Azerbajxhanin, Turqinë dhe vendet tjera aziatike. Kjo do t’ju mundësonte shteteve të bashkimit evropian që të blejnë gazin nga vendet tjera dhe kështu automatikisht do të zvogëlohej ndikimi dhe varësia nga shteti rus.
Kështu në mesin e shumë Projekteve dhe trasave ( Nabacco, SCO, TANAP, TAP) është edhe projekti i cili parashifet të kaloj edhe nëpër Kosovë.
Përpos përparësisë që secili vend nëpër të cilin kalon tubacioni përfiton shuma marramendëse parash e siguron edhe gazin e shumëkërkuar me një çmim më të favorshëm se në tregun botëror.
Përkundër argumenteve se gazi nuk është edhe aq ekologjik, në krahasim me thëngjillin tonë është shumëhërë me i pastërt dhe ekologjik.
Prandaj nëse ne do të bëheshim pjesë e këtij projekti, përveç përfitimeve ekonomike do të ndikonim indirekt ne luftën globale dhe do të ishim në anën e aletatit tonë të pakontestueshëm SHBA-së.
Fakt është se ky projekt do të realizohet! me apo pa Kosovën. Shtetet tjera mezi që nuk presin të jenë pjesë e këtij projekti, por pyes unë se ku do të mbetemi ne? Si do të na shohin miqtë tanë që bënë aq shumë për ne!? Nëse bllokojmë atëherë ne do të çonim ujë në mullirin e gabuar, ndoshta pa vetëdije.
Është mirë dhe e udhës që të merret kohë dhe të analizohet detajisht ky projekt posaçërisht marrëveshjen që na përket neve, pa u ngutur dhe pa paragjykime. Mirëpo në fund të ditës çdo vendim kundërshtues do të ishte gabim katastrofal me pasoja të pa parashikueshme.
Lus qeverinë kosovare që pa humbur shumë kohë të filloj me verifikime dhe shqyrtime serioze në mënyre që ky projekt të filloj pa humbur kohë dhe pa humbur miqtë.
Latinët e vjetër do të thonin :-
” Bis dat, qui cito dat ” – “Dy herë ndihmom (japë) kush ndihmon (japë) shpejt”
*Shpetim Alaj prej me shume se 25 vitesh jeton ne Gjermani ku është njeri ndër sipërmarrësit më të suksesshëm në fushën e Ekonomisë dhe Doganave.
