ARKIVI:
27 Nëntor 2024

Mirjan Gruda nga Shkodra, ai që do të duhej ta ndihmonin njerëzit, shqiptarët që kanë mundësi ndihme!

Shkrime relevante

Në Pollatë të Podujevës u vu gurthemeli i kishës katolike, të pranishëm edhe gazetarët e “The New York Times”

Arber Gashi, Prishtinë Dje pasdite, në fshatin Pollatë të Besianës është vënë...

Poezi kushtuar Pavarësisë së Shqipërisë

Nga: Luan Dibrani "Flamuri i Lirisë: Pavarësia dhe Bashkimi i Shqipërisë" Në thellësinë...

Betejë gladiatorësh në fushë të Diasporës!

Florim Zeqa Liberalizimi i vonuar i vizave erdhi si mundësi e artë...

Kosova tradicionalisht feston Pavarësinë e Shqipërisë

Prishtina - 28 Nentor 2018. Foto: Behlul-Jashari - Në Kosovë 28 Nëntori - Dita...

Pavarësia e Shqipërisë dhe thirrja për bashkimin kombëtar: Rruga drejt një Shqipërie të Bashkuar

Nga: Luan Dibrani Në historinë e kombit shqiptar, pavarësia ka qenë një...

Shpërndaj

Rrëfimi është rrënqethës dhe tregon për fatet e këqija njerëzore mes nesh. Në moshën 35 vjeçare, nga një aksident në punë, Mirjani i ka  humbur të dy krahët deri përmbi bërryl. Përpos që rrëfimi i tij i trishtueshëm flet për një fatkeqësi dhe tragjedi njerëzore në vendin e punës, njëherit rrëfimi i tij flet për shoqërinë e mbrapsht shqiptare, për mospërfilljen dhe mungesën e kontratave të punës, që i sigurojnë njerëzit në rast fatkeqësishë, si kjo e Mirjanit. Jo vetëm shteti shqiptar, por edhe Kosova, nuk ua sigurojnë punëtorëve mjetet mbrojtëse në punë, madje në raste të tilla fatkeqësishë as që kujdesen për sigurimin shëndetësor dhe kompensimin për atë që e kanë humbur në vendin e punës.

Shembulli i hidhur i Mirjan Grudës, duhet të shërbej si një “orë me zile” në jetën tonë, për t’i ndihmuar njerëzit që përjetojnë fatkeqësi të tilla me pasoja tragjike, të trishtushme. Ky shembull dhe presioni publik duhet “ta zgjoj shtetin” që të ndikoj tek vendi i tij i punës dhe tek shumë vende të tjera pune, që ta ndihmojnë njeriun në fatkeqësi.

Andaj, ndihmojeni Mirjan Grudën, secili me mundësitë e veta.

Nga: Redaksia e Drini

Ja rrëfimi i trishtë i Mirjan Grudës:

***

Te Ndihmojme Mir Gruden

Përshëndetje!
Quhem Mirjan Gruda, lindur dhe banues në Shkodër. Jetoj vetëm me tim atë. Në moshën 35 vjeçare, nga një aksident në punë humba të dy krahët deri përmbi bërryl. Ato çfarë kanë mbetur prej krahëve të mi janë dy cungje njëri 12cm dhe tjetri 13cm. Kuptohet një gjendje e tillë e bën të pamundur për mua kryerjen e nevojave më minimale. Pranë meje ka qenë babai im i cili më ka veshur, më ka larë e më ka ushqyer siç veprohet me një fëmijë të vogël. Sot ai është 83 vjeç dhe është tepër e rëndë për mua tek shikoj  përditë se si rolet tona janë këmbyer, në vend që t’i shërben unë atij, më shërben ai mua. Në fillim shpresoja se mund të gjendej një zgjidhje për mua duke vendosur proteza. Ato do të më ndihmonin të kryeja nevojat bazike, por vlera monetare e tyre ishte përtej mundësive tona, pasi pensioni prej 14 mije lekësh që përfitoj, mezi realizon nevojat minimale.
Përgjatë rreth 12-13  viteve kam trokitur në shumë dyer, por pa sukses.
Ju shkrova me shpresën se diçka mund të ndryshojë, se dikush mund të më ndihmojë.
Kerkoj ndihmen e te gjithe njerzve qe mund te me ndihmojne duke kontribuar ne GoFound. Operacioni per mua do zhvillohet ne Turqi
Ju faleminderit!
Me respekt
Mirjan Gruda, Shkodër

K O M E N T E

SHKRUAJ NJË KOMENT

Ju lutem, shkruaj komentin tuaj!
Ju lutem, shkruaj emrin tuaj këtu