Monolog “në vijen e Teodosit”

1. Luftëra politike dhe fetare.

2. Kombe politike – të panatyrshme.

3. Shtete politike – të panatyrshme.

4. Burime të pashterrshme konfliktesh.

5. Beteja me mullinjtë e erës.

6. Maksima gjithnjë aktuale: divid et impera.

7. Kombi që i mbeti flamuri i përkatësisë në pragun e shtëpisë.

8. Dy luftëra ballkanike dhe një luftë botërore – bonus i heartlandit.

9. Plotë luftëra lokale.

10. Plotë ëndrra mitike dhe një perandori ballkanike që s’bëhet…!

11. Nga Aleksandri i Madh – te eunukët, beglerët, murtatët, hafijet, kumbarët, fashistët, zboristët…

12. Toka e heronjëve dhe martirëve.

13. Minierat e arta dhe raca e tradhtueme nga fuqia e natyres.

14. Fati sipas “Abilit e Kabilit”.

15. Robi nuk i beson as vetës së tij.

16. Gjuha shqipe, është gjuhë kodike: i jepni asaj fuqinë që e ka !

17. Beteja vazhdon: nuk është mbyllur konflikti në vijen e Teodosit.

18. Pse po përpiqeni t’i shërbeni ligësisisë e propagandës: jeta u rikthye pas kataklizmës ( kiametit ) në viset më të larta, dhe jo në lugina e ultësira sepse, uji ishte kudo…

19. Dy shenjtorë që e shkatërruan Ilirinë: ata, kanë pasur të njejtën origjinë.

20. Dashuria është e natyrshme, interesi është politik dhe material. Nuk ka tjetër…!

21. E vërteta, është shkencë, e pavërteta, propagandë dhe injorancë.

22. Skizma, është bërthana fatkeqe në vijen e Teodosit.

23. Krijuam qytetërime, shkencë, shtete, ligje, urbanizëm, libra e arkiva, gjuhë e kombe, armata e shtete, por e humbëm sensin mbi kujtesën dhe veten. Shumëçka, u kthye kundër dalëzotësve…

24. Sa e vështirë të jetosh në vijën e Teodosit, njësoj si mbi “kanalin e zjarrit” që e mbështjellë botën.

25. Ia kemi dalë të mbijetojmë në robëri e luftëra, me paqe nuk po mësohemi të vetqeverisemi.

26. Ka shpjegim: bëjeni Kosovën një “piramidë” të lartë, më të lartën të mundëshme…!

27. Forca, është ligji i natyrshëm i egzistencës, por ajo nuk arrihet kurrë pa sferë unike materiale.

28. Turmat, janë të rrëmujshme, pakicat të artikuluara.

29. Inteligjenca, është mjeti i vetëm, por i dyzuar: edhe pozitiv, edhe negativ.

30. Pse i dua shqiptarët e mi, sepse i kan të dyjat. Por, ka ardhur koha t’ua heqin skizmën !

31. Beteja në vijen e Teodosit mbyllet kur shqiptarët hyjnë në aleancë të përjetshme me veten e tyre.

32. Jemi asimiluar skajshmërisht, jemi shprëndarë shumë por, gjithmonë gjenden formula bashkuese.

33. Pse i duam armiqt tanë ? Sepse, ata jemi ne !

34. Kush vazhdon të na robërojë dhe të na përqesh ? Janë ata që vet i krijuam.

35. Barabarësia jonë gjinore, është kulmore: ne kishim mbretëreshë ! Cilën luftë e bëm ne, pa i pasur në krah të djathtë nënat dhe motrat ! Civilizimi, nuk zhvillohet mbi letra që e durojnë të zezen mbi të bardhë…!

36. Nëse kjo tokë e lindi Aleksandrin, Konstandinin, Pirron, Skënderbeun, ishte logjike të lindëte një Nanë Tereze, një Adem Jashar, një Rugovë, një Kadare etj.

37. Anarkia, i ka arsyet e veta: vjen si pasojë e propagandes dhe e luftes speciale.

38. Sa shumë heronjë individual, sa pak heronjë kolektiv. Mos e besoni vetëm të shpenzueshmen- materialen, vetëm të vdekshmen. Janë ligje që s’kan ndryshuar kurrë. As, s’do ndryshojnë..

39. Dallimet janë pasuri, heshtjet arë, dijet të domosdoshme.

40. Troja, ka ekzistuar me 7 qytete. Këndej pari: lexojeni me kujdes Homerin.

41. Pse kemi gjithë dallimet e mundëshme ? Sepse, kemi pasur aq pak dallime dikur kur ishim shumë, e zotërues !

42. Mëso: rruga e vetme e fuqisë.

43. Energjia e dritës është e pafundët, ajo që e siguron ardhmërinë njerëzore…

44. Perëndia dëshpërohet, jo duke mos e kujtuar orë e çast, por duke e gënjyer orë e çast…

45. Jetojmë mbi një tokë përrallore: sa pak dimë për te !

46. Vija e Teodosit, është një mallkim i çuditshëm. Një varr ! Ajo, do shërim inteligjent.

47. Shqiponja në flamurin tonë ka dy koka. Është shenja që duhet të na e kujtojë fatkeqësinë e hershme të ndarjeve tona.

48. Në fillim, është fjala. Në fund, vepra…