Nga: Diana Rexhepi, gazetare, Zagreb
* Muxhahedinë e parë në Bosnje ishin serbë të trajnum me muaj në Poligonin e stërvitjeve ushtarake e policore të Nishit, në mënyrë që të hyjnë në Bosnje me pretekst për me filluar lufta në Bosnje dhe Hercegovinë cilën serbët deshtën ta merrnin e t’ia bashkojnë Serbisë, sipas planit për krijimin e Serbisë së Madhe.
Luftën në Bosnje dhe Hercegovinë e planifikuan serbët, SANU (Akademia e Shkencave dhe e Arteve të Serbisë) me të ashtuquajturit crnorukaše
e me planin që Bosnja dhe Hercegovina, apo nje pjesë e madhe e saj të jetë e bashkur me Serbinë. Ta rikujtojmë shkakun dhe shkaset e nisjes së Luftës së Parë Botërore, kur Gavrilo Princip e vraut Princin e Mbretërisë Austro-Hungareze Franz Ferdinand-in në Sarajevë me 28 qershor 1914. E siç dihet pas kërkimit të shpjegimit të Mbretërisë Austro-Hungareze nga Serbia për këtë akt që Serbia refuzon e që u mor si shkak që Austro-Hungaria ti shpallte Luftë Serbisë dhe kështu filloi Lufta e Parë Botërore. Serbët kurrë nuk janë pajtuar me aktin e aneksimit formal të Bosnjes dhe Hercegovinës më1908, gjegjësisht nga 1978, pas Kongresit te Berlinit e para së cilit Bosnja dhe Hercegovina ishte pjesë e Perandorisë Osmane. Në këtë luftë e fundit të vitit 1991, Serbia kishte tendenca që ti kishte të gjitha territoret e Perandorisë Osmane të dikurshme në hapësirat e ish-Jugosllavisë. Në Kroaci me kufinin Virovitica- Karlovac- Karlobag dhe tërë Bosnje dhe Hercegovina.
Lufta në Kroaci filloi në gusht të vitit 1991, pas incidenteve të mëparshme në maj të vitit 1991, në vendin kroat Plitvice, ku është arestuar Željko Ražnjatović Arkan dhe Goran Hadžić.
Pse ata lirohen nga vet kreu i shtetit kroat ështe tregim tjetër, për një analizë tërësisht te veçant.
Po i kthehemi temes: Planifikimi i Serbisë për lufte edhe në Bosnje dhe plani për bashkangjitje të Bosnjes dhe Hercegovinës Serbisë së Madhe. Që muxhahedinët të e parë që hynë në Bosnje dhe Hercegovinë e që në të vertetë ishin serbët e trajnuar në Poligonin e Nishit, dëshmojnë qarqet e Inteligjencës të SHBA-ve, e me radhë edhe qarqet e shërbimeve të Gjermanisë. Sidoqoftë, dëshmi ishin dhe kreu i BiH dhe politikanët e tyre që në disa grupe të muxhahedinve kishin ardhur nga “askundi” dhe izolohen në pjesë të Zenices dhe disa vende të tjera në Bosnje. Askush nuk dinte kush ishin, asnje fjale apo fjali nuk e flisnin por ia nisen me aksione të kufizuara guerile kunder serbëve dhe kroatëve në Bosnje. . “Drugi od mogućih kriterija jeste spisak vojne jedinice El Mudžahid. Međutim, i ta vrsta evidencije je nepouzdana jer većina tih osoba nije ni vojnim ni civilnim vlastima otkrivala svoj pravi identitet, tako da ne znamo ni koliko ih je bilo, ni ko je bio.” – deshmi e botuar nga Slobodna Europa 2008.(Tjetër kriter i mundshëm është lista e Njësisë ushtarake El Mudžahid. Megjithatë, edhe ky lloj evidentimi është i pabesueshëm, pasi shumica e atyre personave as qarqeve ushatrake e as atyre civile nuk ua ka zbuluar identitetin e tyre të vërtetë, kështu që nuk e dijmë as sa ishin e as kush ishin …”). Bie ne sy dhe dëshmia e serbëve: Tokom 1992. bosanski Srbi su ušli u trag jednoj skupini mudžahedina iz Saudijske Arabije, ubili ih i zaplijenili njihove osobne stvari. Među njima su našli fotografije tih istih mudžahedina na kojima drže odrubljene glave Srba ubijenih ili zarobljenih u ranijim borbama.” (Përgjat vitit 1992 serbët boshnjak u ranë në gjurmë një grupimi muxhahedinësh nga Arabia Saudite, i vrasin dhe ua marrin gjësendet e tyre personale. Tek ato gjësende të marra gjetën fotografi të po atyre muxhahedinëve në të cilat shiheshin koka të serbëve të vrarë apo të zënë rob në luftërat e mëhershme. ).
E krerët e BeH në Sarajevë nuk dinin se nga kah kan ardhë dhe pse kanë ardhë në Bosnjë muxhahedinët.
Pasi serbët e mbollën fillimisht farën e luftëtarëve religjioz panislamik me muxhahedinët e vet, që i kishin trajnuar për qëllimet e veta serbomëdha në Nish, në vitin 1993 gjenerali boshnjak Rasim Delić e futi regjimentin e muxhahedinëve në përbërjen e korpusit të 3 -të të Armatës së Bosnjës dhe Hercegovinës.
Kishin ardhur nga Nishi…, nga aty kishin ardhë dhe me këtë lojë dhe akte fillon agresioni i Serbisë në Bosnje dhe Hercegovinë, ku së pari Željko Ražnjatović Arkan hyn me paramilitarët e tij në vendin Bjeljina dhe maskrojnë popullatën lokale, mëshkujt, gra dhe të mitur. Masakrojnë edhe kroatët e fshatrave fqinje. Dhe këtu fillon Lufta ku jan përzier aradha të ushtarëve nga Kroacia, pa emblema, vetëm në uniforma që mos të meret vesh se shteti kroat është perzier në Luftë në shtetin tjetër, Bosnje dhe Hercegovinë.
Këtu presidenti kroat Franjo Tugjman bije në kurthën e anglezve. Por, në anën tjetër presidenti kroat kishte aspirata ndaj territorit të BeH të banuar nga kroatë dhe kishte ambicie për formim të shtetit Banovina Hrvatska. Dhe këtu gjinden bashk presidenti i Serbisë Slobodan Milošević dhe Franjo Tugjman.
Bashk rrinin dhe hanin dreka dhe darka bashk, derisa në Kroaci mbrojtësit kroat luftojshin si luanë për mbrojtjen e Kroacisë dhe qytetit Vukovar në të cilin versulen me gjithë forcë armata e ashtuquajtur JNA dhe forca paramilitare serbe. Lufta për Bosanska Posavina është zhvilluar nga qershori deri ne tetor te vitit 1992., kur presidenti Tugjman jep urdhër që të tërhiqen të gjitha forcat, brigadat kroate nga Bosanska Posavina.
E mban Konferencën për shtyp, që u transmetua direkt në HRT (Radiotelevizioni kroat) dhe thotë: “Ne Bosanska Posavinen e kemi humbur në Luftë”!
Autorja e këtij teksti lajmërohet për pyetje presidentit Tugjman, në transmetim direkt në HRT : “Kur ashtu kroatët e humbën Luftën zotri president por na tregoni haptas për çka jeni marrë vesh te i jipet cila pjesë e territorit të Bosnjes kroatëve e për dorëzim të Bosanka Posavina serbeve. A është në pyetje Trebinje dhe pjesa përreth Trebinjes e ashtuquajtura “dubrovačko zalegje” apo çka ju kanë premtuar në këmbim që e lëshoni dhe dorëzoni Bosanska Posavina”?
Nuk do të hyj në detaje çfare skandali e shkaktoi kjo pyetje, perveç që kroatët e Bosanska Posavina demonstruan para parlamentit kroat dhe para ndërtesës së Qeverise kroate. Por, së pari në opinion të lexuesve në gjuhën shqipe po e tregoj dëshminë e Bekim Berishës – Abei, i cili luftoi ne Bosanska Posavina në anën e kroatëve, kuptohet edhe me grupin e vet të komandosve nga afër 30 veta. Së pari të them që ai nuk iu nënshtru urdhërit të Franjo Tugjman që të tërhiqrt nga Bosanska Posavina. Ka mbet edhe 5-6 ditë aty, dhe me grupin e tij të komandosve i ka neutralizu mbi 100 çetnikë.
Në mes tjerash për këtë ai sot gëzon autoritet tek kroatët dhe e konsiderojne si një ndër heronjt më të mëdhenj të Kroacise. Kurrë prej Tij nuk kam dëgju fjalë të këqija për asnjë popull, asnjë etnicitet, por atëhere më tha: “Dado, kurrë nuk nuk kam taku një asi popull çfare ishin boshnjakët. Të pabesë, krejtësisht të pa besë. Na ju bishim armet në Bosanska Posavina e ata armatimin ia shitshin serbëve dhe lajmërojshin pozitat tona që me mujt serbët ma lehtë me na qëllu me granatime. Por, nuk deshta t’ua lëshoj serbëve rrugën pa i vra sa kam mujt e bashk me këta komandosa të mij, sa kemi mujt i kemi vra, se neser, masneser Dado ata vijnë në Kosovë, e din ti që vijnë. Se me u mshefë na në bir te minit Dado, nuk pshtojmë nga Lufta në Kosovë, nuk pshtojmë”. Aty Bekim Berisha është plagosë në Johovac por shokun e vet S. G. e ka mbajtë në shpinë, dhe në zhagitje deri në një shtëpi e në kufi me Kroaci ku ishin ende mjekët dhe pastaj jane transportu të dytë Abei Bekim Berisha dhe S.G., në spital në Slavonski Brod. Kurre Franjo Tugjman nuk ka guxu me i thanë asnjë fjalë Abeit pse nuk ia dëgjoi urdhërin, por edhe kjo është për një tregim tjetër.
Tugjman është koncentru pastaj që ta merrte pjesen tjetër të Bosnjes dhe të formohet e ashtuquajtura Herceg Bosnja me qendër në Mostar, ku shumica e banorëve janë kroat. Por, dua të them që Abei im, Bekim Berisha, asnjë herë, pra asnjë herë nuk ka marrë pjesë në Luftë që u zhvillua masandej në mes boshnjakëve dhe kroatëve. Në atë Luftë nuk ka marrë pjeseë. Më ka lutë shumë herë që mos me e nguc Tugjmanin, aty nuk e kam dëgju, dhe një herë më ka shpëtu prej përcjelljes dhe shtypjes të shërbimeve informative kroate, më ka pshtu sepse ka gëzu autoritet të madh te kroatët dhe tek Janko Bobetko, por kur filluam përgaditje për Luftë në Kosovë dhe Logjistikën që e udhëheqte Fadil Demiri, e une ia nisa me tekste dhe lajmërime për egzistimin e UÇK-së në HRT, në Kroaci fillon përsëri përcjellja e shërbimit VSOA të Kroacisë, e Abei më tha që po më përcjellin shërbime të 5 (shteteve). Por, edhe kjo është tregim tjetër.
Tema kryesore e ketij teksti ishin dhe janë të ashtuquajturit “muxhahedinë” , e që ishin serbë të trajnuar për me hy në Bosnjë dhe ta marrrnin Bosnjen për vehte.
Maxhahedinët e vërtetë e autentik ndërkaq erdhën më vonë në Bosnje, e ata në të vërtetë ishin nga vende arabe dhe Afganistani. Pra, janë ata që i indoktrinuan me plan dhe program grupet boshnjake, të ashtuquajturit vehabista, salafista si dhe grupe të ndryshme që shumica përbëhen nga boshnjak autokton.
Pra, të gjitha territoret që dikur ishin me shekuj nën Perandorinë Osmane.
Diçka e ngjajshme përgaditet edhe tash, në kohë recente, por edhe ajo është temë tjetër e me titull punues: “Ballkani i Hapur” , me disa varianta!
Mbas spjegimit shume te bukur dhe te besueshem Zoja Rexhepi e perfundon shkrimin me keto fjale:
“Diçka e ngjajshme përgaditet edhe tash, në kohë recente, por edhe ajo është temë tjetër e me titull punues: “Ballkani i Hapur” , me disa varianta! “.
Un besoj plotesisht.
Dhe kryeministri i Shqipnise socialisti (/komunisti) Edi Rama, faqja e zeze e jone, krejt si Enver Hoxha qe erdhi ne pushtet nga Tito, po pregatite te njajten gja ne dam te vete Shipnise dhe ne dam dhe ne kurrize te shqiptarve te Kosoves. Gjithe kjo vetem per kulltukun e vet dhe te grupit te tij.
Qyshe nga ramja e Kalase Rozafat e Shkodres ne vitin 1479 krenat shqiptar jane shite vazhdimisht here tek turku e here te shkjau.