Nga Ibrahim Kelmendi, Gjermani

Si reagim ndaj librit “QENDRA JUSUF GERVALLA, 2022” me autor Xhafer Durmishi

NDOSHTA REAGIMI I FUNDIT KUNDËR BROÇKULLAVE TË XHAFER DURMISHIT

Shoku Sheradin, unë vlerësoj bashkëveprimtarinë tonë në Lëvizje, meqë nuk kam përjetuar e nuk kam informacion për ndonjë keqveprimtari Tënde gjatë asaj kohe. Prandaj për hir të asaj bashkëveprimtarie po pranoj të debatojmë, edhe pse je lodh goxha shumë me shkrime e publikime për t’më diskredituar (*).

(1)
Xhafer Durmishi paska publikuar “librin” e 22-të elektronik, të cilët kanë për tabelë kryesore qitëse Ibrahim Kelmendin (mua). Zotëri Durmishin e kuptoj, sepse i duhet hakmarrja, meqë jam dëshmitar konkret i krimeve dhe komploteve të tij, i komanduar e i shpërdoruar nga UDBashi Sabri Novosella, i cili e ka kooptuar Z. Durmishi në fund të korrikut 1981 në “komitet qendror” (inekzistent) të LNÇKVSHJ-së, ndërsa pas vrasjeve e ka komanduar të bëhet trashëgimtar politik dhe organizativ i Jusuf Gërvallës, pasi kolegët e SN i vranë Jusufin, Kadriun e Bardhoshin, sepse tashmë UDB-a kishte planifikuar ta vriste edhe Emigracionin patriotik politik.

(2)
Nga koha kur i kam lexuar “letrat” dhe “raportin” që JG duhet t’ia ketë dërguar SN unë kam krijuar dilemën e madhe, nëse duhet ta mallkoj naivitetin tim që kam pranuar të bashkëpunoj me njeriun që paskësh qenë aq naiv, sa të shpërdorohet e viktimizohet nga një rrobaqepës analfabet; po vazhdoj me besua se JG nuk e ka ditë që SN është kuadër i UDB-së, i caktuar për të simuluar udhëheqësin e LNÇKVSHJ-së, të sajuar nga UDB-a. Gjithashtu po vazhdoj me shpresua se “letrat” e “raporti”, – për të cilat (dez)informohemi se janë të Jusuf Gërvallës dhe ai ia paskësh dërguar Sabri Novosellës, – nuk janë origjinale, por të kompiluara nga ustallarë të UDB-së. E nëse janë të vërteta, mallkoi naivitetin tim që nuk kam ditur sa naiv paskësh qenë JG, që t’mos i ofroja besimin, shërbimin e mbrojtjen qysh kur e kam takuar për herë të parë.

Po sjell pjesën hyrëse nga “letra” që JG duhet t’ia ketë dërguar SN më 14 prill 1981:

“I dashuri shok, Bashkim!

Letrën tënde (një fjalë apo një shenjë sado të vogël) e kam pritur si qorri sytë. Siç do të shohësh pak më poshtë, ajo ka për mua një rëndësi jashtëzakonisht të madhe, bile rëndësi jetësore.

Muajt e parë të arratisë sime u merakosa për efikasitetin e Organizatës sonë.

Unë, në bazë të bisedave në takimet tona, e dija që organizata ka për detyrë dhe është e zoja të marrë kontakt me anëtarët e vet edhe në rrethanat më të vështira, siç është burgu. Nga ana tjetër, megjithëqë vështirësitë për të marrë kontakt me mua, duke u nisur nga karakteri i hapët i kufirit jugosllav me Perëndimin, i konsideroja vështirësi relative, …për disa muaj rresht s’më vinte fjalë as zë. Dhe gjendja e tillë, e cila më jepte dorë ta gjykoja Organizatën, do të vazhdonte deri më sot, sikur ndërkohë unë vetë të mos e bëja një ligësi të kobshme. Ti mund të mos e dish, por shkaktari i arratisjes sate jam unë! Mbase natën që do të jesh arratisur ti, mua më morrën në telefon nga UDB – ja e Pejës dhe më bënë presion të çuditshëm, gjithsesi monstruoz, që të tregoja kush është Bashkim Prishtina. As që më ka shkuar mendja se e kisha humbur aq shumë truallin nën këmbë. I përgjumur dhe me gjasë fare i humbur siç isha, në kthetrat e një ligësie të pashembullt dhe fare të huaj për mua deri atë çast, unë rashë në provimin e rëndësishëm: kallëzova shokun! Për të “shpëtuar” fëmijët e vëllait, morra në qafë fëmijët e shokut, fëmijët e vëllait por që nuk na kishte bërë nëna. Dhe në këmbim të kësaj fitova: faqen e zezë dhe barrën e rëndë të ndërgjegjes së ligur si kurrë ndonjëherë në jetë. Atë çast e tutje, jeta edhe ashtu e errët, me strumbullar të vetëm luftën modeste dhe gatshmërinë për flijim në emër të idealit të lartë të lirisë, m’u errësua edhe më. Brerja e rëndë e ndërgjegjes dhe ndjenja e thellë e shkatërrimtare e fajit ndoqën pa mëshirë dhe në çdo hap të gjitha netët dhe ditët e arratisë sime të hidhur, e cila, pas gjestit tim qyqar, e humbi gjithë qëllimin e vet dhe m’u shndërrua në gur të rëndë në zemër.

Menjëherë pas aktit tim të lig, unë, tashmë i “shpërgjumur”, i bëra telefon një shokut tim në Podujevë që të vinte të të lajmëronte për rrezikun. Por, sigurisht ka qenë vonë për gjithçka. Atëhere m’u shfaq një motiv i fuqishëm që për gjestin tim qyqar t’i rrëfehesha shokut të parë që do të takoja. Po shokë nuk kisha. Gjithë natën e gjatë u detyrova t’i shtrohem gjykimit të vëllait të vogël këtu, të shoqes sime dhe, bile, gjykimit të heshtur të djalit tim 12-vjeç, i cili ishte prezent kur ngjau biseda. Më pastaj prisja t’i rrëfehem ndonjërit nga shokët e Organizatës, kur të merrja eventualisht kontaktin e pritur. Ndërkohë dëgjova për arratisjen tënde dhe vendosa që së pari të të rrëfehem ty e pastaj kujt do që e kërkon puna.

Unë pra, shok i dashur, u korita keq. Me “meritën” time, ti tani do të mund të ishe në duart e UDB-së; me po këtë “meritë”, ti u detyrove të dalësh në kurbet, peshën e të cilit e di unë mirë. Të mos të flasim për dëmet që i kam shkaktuar Organizatës, e kështu edhe idealit të lartë të popullit tonë të shumëvuajtur. Prandaj s’më bën zemra të kapem pas fjalës së urtë të popullit, që thotë se duhet të jetë‚ i lumtur ai që u korit një herë, për të mos u koritur më kurrë. Sado që jam i sigurt se ligësia e turpi i tillë nuk do të përsëriten kurrë tek unë pa e ngrënë së pari mishin tim e të fëmijëve të mi.

Tani, fatin tim të mëtejshëm e keni plotësisht në dorë ti dhe shokët.(…)

(3)

Kush është ai njeri me mend racionale në kokë që nuk do të irritohej nga kjo që përmban teksit që citova? Nëse vërtet e ka shkruar JG, rezulton të jetë mashtruar e manipuluar nga SN, meqë për bindjen time SN duhet të ketë qenë telefonuesi i natës së 14 dhjetorit 1979, për të cilën flitet në ketë letër. Nga ato që dimë, këso praktike nuk janë përdor nga UDBashët kur kanë marrë në pyetje të paraburgosurit politik (bile ditën e parë të arrestimit të Hysen Gërvallës, vëllait më të moshuar të JG). Ndërsa nëse vërtet ashtu ka ndodhur, JG shpërfytyron e diskrediton karakterin e tij. Fatkeqësi mjerane është si duhet t’i kenë lotuar sytë apo si duhet t’i jetë përjargë goja, duke iu përgjëruar kaq përgjërueshëm një anadollaku analfabet, nëse vërtet JG e ka shkruar atë “letër”!

(4)
Edhe vetëm për aq bashkëveprimtari, sa JG duhte ta ketë (dez)informuar SN, më mjafton të ndihem krenar, përndryshe, nëse rezulton që korrespondenca e JG me SN dhe zagarin e UDB-së, Nuhi Sulejmanin, është autentike, origjinale, mallkoj edhe atë bashkëveprimtari. Po të kisha ditë atëherë që SN është UDBash dhe që JG kishte filluar të shpërdorohet aq vulgarisht nga SN nga prilli 1981, sinqerisht, jo vetëm që nuk do të bashkëpunoja, por edhe do ta izoloja për të mos takuar bashkëveprimtarët tonë, meqë JG, pos Misin Mavrën dhe një tjetër, nuk kishte kontakte të tij me bashkatdhetarë tjerë (sepse bënte jetë familjare, nuk kishte kushte për rrugëtime, nuk kishte dokument udhëtimi).

(5)

Nuk më bëhet vonë që mitizimi i JG, për të cilin mitizim kam kontribuar edhe unë, ndikon të keqkuptohem nga tifozët naiv të JG e SN (tashmë edhe të Donka Gërvallës), sepse tani jemi te ballafaqimi i fakteve dhe “fakteve”.
Fatkeqësisht po mungojnë specialistë stili që do të verifikonin, nëse këto “letra” dhe “raporti”, që JG duhet t’ia ketë dërguar në Turqi SN, janë apo nuk janë origjinale. Nëse do bindesha që janë origjinale, do të pendohesha pse e kam njohur dhe kam bashkëpunuar me JG. Ndërsa nëse dalin të kompiluara nga Xhafer Durmishi dhe tjerë falsifikues bashkëpunues, do kem keqardhje të dyfishtë: për vrasjen fizike dhe për vrasjen morale që po i bëjnë falsifikuesit dhe diskredituesit e sojit SN, Xhafer Durmishi, por edhe familjarët Hysen, Avdyl, Syzanë e Donikë Gërvalla.

(6)
Njerëzit korrektë e fisnikë, do mjaftoheshin të dinin për përballjen që kam pas me Riza Salihun qysh në janar 1980, të cilin kryehetuesi operativ gjerman e dyshonte si vrasës të 17 Janarit 1982. Fatkeqësisht (dez)informimi që është në “raport” nuk është i sakt, prandaj më bën me dyshuar se nuk është shkruar nga JG, por nga dikush që i ka dëgjuar e lexuar rrëfimet për krimet e RS kundër JG dhe të tjerëve.
Ata që duan të krijojnë mendim, kush në fakt ishte Riza Salihu, ua propozoj ta përcjellin intervistën që Riza Salihu ia ka dhënë Baton Haxhisë në vitin 2013 (linkun po e citoj në fund të këtij teksti). Pra, kam rrezikuar veten për ta mbrojt JG nga ai zagar i UDB-së. Ndërsa as familjarët e JG, por as Xhafer Durmishi dhe sisoji i tij, nuk e marrin fare në mbrotje JG nga shpifjet, diskreditimet e denigrimet që ua ka bërë Riza Salihu JG dhe Badhoshit edhe tani. Ndërsa unë nuk po mund të hesht, sepse në procesin gjyqësor në Gjykatë (Landgericht) në Stuttgart isha dëshmitar. I akuzuar si i dyshuar për vrasje ishte Riza Salihu. Gjykimi është zhvilluar në vitin 1991, pasi e kanë mbajt në paraburgim hetues mbi 15 muaj…

(7)
Sinqerisht më vjen keq që më janë shkaktuar këto dilema e dyshime ndaj JG, sepse “letrat” dhe “raporti” që i kanë publikuar Sabri Novosella, Faridin Tafallari e Xhafer Durimishi dhe shpifjet që kanë bërë ca familjarë të JG dhe mercenarë të SN, nuk lënë indiferent as gurin, e jo mua që e kam vuajt gjatë kaq shumë vitesh fushatën e orkestruar të specialistëve të luftës speciale të shërbimeve armiqësore dhe viktimave të tyre.

UROJ që këto “letra” e “raporti” të dalin të kompiluara (falsifikuara), dhe JG të jetë shpërdoruar e viktimizuar nga UDBashi SN si idealist romantik, të cilët i karakterizon besimi naiv ndaj atyre që dinë të simulojnë patriotizmin revolucionar e çlirimtar! Në atë rast do lumturohesha ekstra dhe sinqerisht do më vinte keq pse po më brengosin këto dilema e dyshime ndaj Jusuf Gërvallës.

(Ibrahim Kelmendi)

Këtu linku i intervistë së Riza Salihut:

_______________

(*) REAGIM NDAJ FJALËS DISKREDITIM

Një reagim i editorit Sheradin Berisha ndaj fjalës “diskreditim”!

I nderuari Ibrahim Kelmendi

Të diskreditosh dikë do të thotë t’ia humbasësh vlerësimin e nderimin e të tjerëve dhe besimin që kishin tek ai, t’i bësh që të tjerët të mos e vlerësojnë e të mos i besojnë më. Personalisht kurrë, asnjëherë nuk e kam bërë një diskreditim të tillë ndaj teje dhe ndaj askujt tjetër. Përkundrazi portali Pashtriku.org ka qenë, është dhe do të mbetet një dritare e hapur për të gjithë veprimtarët e Lëvizjes (dhe jo vetëm) që vepruan nga themelimi i saj – deri më sot.

Portali Pashtriku i ka botuar librat tuaj: “ATENTATET” dhe “LËVIZJA…” si dhe pa rreshtur shkrime autoriale për angazhimin tuaj në Lëvizje dhe jo vetëm.

Prandaj nuk është mirë të vjellësh mllef shfrenues jo argumentues ndaj bashkëveprimtarit tuaj (1982 – 1983) Xhafer Durmishi (dhe jo vetëm), i cili ka shkruar dhe po shkruan për aktivitetin e Jusuf Gërvallës si QENDRA e Lëvizjes, deri më 17 janar 1982.

Mundësisht lexoje librin “QENDRA JUSUF GËRVALLA” të Xhafer Durmishit me qetësi e durim dhe pastaj mund t’i përgjigjesh pa u xhindos fare. Me këtë rast ju keni sjellur këtë reagim ndaj librit “QENDRA…” dhe pashtriku.org e boton pa hezitim, si çdo shktrim tjetër që keni adresuar për publikim.

Ibro,

E kam thënë edhe njëherë tjetër dhe po e përsërisi se, polarizimet konceptuale midis krerëve të organizatave (të LNÇKVSHJ, PKMLSHJ dhe OMLK me FKP e shkrirë në OMLK) që e bënë bashkimin e 17 shkurtit dhe 15 majit 1982, të cilat e kanë përcjellur LR(S)SHJ-në deri në ndarje (në vitin 1985…) dhe transformimin e saj në dy LPRK – OMLK (në vitin 1986 – 87… me adresë e pa adresë) dhe krahun e Komitetit Drejtues (KD) të LRSSHJ me Partinë Komuniste të Kosovës (PKK) si avangardë, në krye me Abdullah Prapashticën, Osman Osmanin dhe Faton Topallin (me organet e tyre “Punëtori” dhe “Kosovarja”)…, kanë shkaktuar trajtimin e njëanshëm dhe subjektiv të historisë së Lëvizjes nga themelimi e tutje. Rrjedhimisht këtu e shoh defektin e trajtimit përjashtues dhe herë – herë subjektiv të kësaj historie prej të gjitha grupimeve pjesëmarrëse të Lëvizjes ndër vite… Dhe në këtë drejtim e themë me keqardhje më i zëshmi ishit JU Ibrahim Kelmendi.

Prandaj, të lutem mos u tërbo, ruaje qetësinë dhe ekuilibrin njerëzor.

Shëndet e shumë suksese në punët tuaja të përditshme!

Editori i pashtrikut, Sheradin Berisha – më 27.01.2023

QENDRA JUSUF GËRVALLA ( 1 )

QENDRA JUSUF GËRVALLA ( 1 )

Pashtriku, 22.01.2023

Në vigjilje të 41 vjetorit të themelimit të Lëvizjes, bashkëveprimtari i Jusuf Gërvallës, Xhafer Durmishi në sistemin elektronik PDF, ka përgatitur librin e ri “Qendra Jusuf Gërvalla”. Libri botohet për herë të parë në portalin pashtriku.org, ku mund të shkarkohet e lexohet falas.

QENDRA JUSUF GËRVALLA

Autori: Xhafer Durmishi

***

Ndërkaq me këtë rast librin e botojmë edhe pjesë – pjesë në mënyrë që lexuesit të kenë mundësi të lexojnë më lehtë.

***

Përmbajtja:

– AMANETI I JUSUF GËRVALLËS

– PROGRAMI I FRONTIT TË KUQ I IBRAHIM KELMENDIT

– Programi i Frontit të Kuq nga libri LËVIZJA, i Bedri Islamit

– Uniteti i Organizatës Marksist-Leniniste me Partinë komuniste marksist-leniniste

***

AMANETI I JUSUF GËRVALLËS

“Suzana: A pe ndonjë njeri?

Jusufi: Po e pash një njeri me trup të gjatë po nuk munda ta njoh. Po ti Suzanë, kujdes fëmijët, t’i rritësh dhe t’i bësh trima. AMANET po të lë edhe materialet që i kam shpërndarë tek shokët; bodrumi është plot.” (Faridin Tafallari, Terror-Dhimbje-Qëndresë, f. 52)

Suzana Gërvalla: “Tash unë më nuk e shof as ORGANIN TONË, GAZETËN (Zëri i Kosovës-shën i Xh.D.) PËR TË CILËN E KA DHËNË JETËN BURRI DHE KUNATI IM e të cilën e punova unë me këto duar pse s’ka kush me ma que prej atjehit.” (Letër nga Tirana për Faridin Tafallarin, 22 shkurt 1983; Faridin Tafallari, Me tre yjet e pavdekësisë në ato vite të stuhishme, Tiranë 2010, faqe 77)

Suzana Gërvalla: “Ai ishte gjithashtu anëtar i KQ të LNÇKVSHJ. Pas demonstratave të vitit 1981, ai zhvillon aktivitet të dendur. Kështu ai ishte edhe Kryeredaktor i organit qendror të LNÇKVSHJ “Zëri i Kosovës”, detyrë të cilën e kreu deri në çastin e vdekjes.” (Biografi e Jusuf Gërvallës)

Vetëm nëse një tekst historik e përshkruan të vërtetën, ajo e vërtetë mund të bëhet rivale e kohës, dëshmitare e së kaluarës, këshilltare e së tashmes dhe paralajmëruese e së ardhshmes.

Dallimi në mes të Pavërtetës dhe Gënjeshtrës

Kur dikush flet për gjëra e ngjarje për të cilat nuk ka njohuri, pa qëllim mund të thotë gjëra të pavërteta. Kur dikush e njeh një ngjarje, dhe me qëllim e ndryshon, shtrembëron ate me qëllim të përfitimit, ai thotë GËNJESHTRA.

Gënjeshtra e vogël, gënjeshtra e pafajshme dhe gënjeshtra komplete

Victor Hugo: “Petit mensonge, mensonge innocent, est-ce que cela existe? Mentir, c’est l’absolu du mal. Peu mentir n’est pas possible; celui qui ment, ment tout le mensonge; mentir, c’est la face même du démon; Satan a deux noms, il s’appelle Satan et il s’appelle Mensonge.”

1. UNITETI I BRENDSHËM I FRONTIT TË KUQ

1-1. PROGRAMI I FRONTIT TË KUQ I IBRAHIM KELMENDIT

Ibrahim Kelmendi: “Këto organizime i udhëhiqnin kryesisht njerëz që dikur i kishin shërbyer UDB-së, pasi ishin arratisur nga Republika e Shqipërisë në RSFJ-në, gjithashtu komuniste. Ata nuk i kishte penguar terrori komunist i serbomadhit Aleksandër Rankoviç mbi shqiptarët e pushtuar, meqë e kishin pasur atë si një lloj punëdhënësi.” (Epoka e Re, 7 janar 2007)

Adem Gashi: “Nuk thashë kot në fillim ekskursion paranoid, sepse pranë mendimeve-perla të një filozofi të lashtësisë shfaqeshin broçkullat e ndonjë mistreci komunist…” (Dyndalla e mendimeve, Hotel Viktoria, 5 shkurt 2007)

Prend Buzhala: “…parakalojnë revolucionarë, politikanë kafenesh,.. mashtrues e qelepirxhinj të ndryshëm, …ambasadorë, diplomatë, komunistë e pseudo-ideologji të të gjitha tarafeve…” (Hotel Viktoria, 5 shkurt 2007)

Salih Kabashi: “…Miku im, më një nuhatje fantastike, më pat thënë e më vonë edhe e pat shkruar në shtypin slloven, se lider i ardhshëm i Kosovës së re paskomuniste do të ishte Ibrahim Kelmendi.” (Revista Republika nr.3, 2007)

Mustafë Xhemaili: “Romani “SY” është një tronditje. Apo më mirë të thuhet një ritronditje. Sepse autori do të sjellë Shqipërinë nën diktaturën komuniste nga një këndvështrim i veçantë.

…Ai aq larg shkon në ëndërrimin e lirisë nën regjimin e diktaturës komuniste sa këmbëngulë vazhdimisht se duhej të gjendje një rrugëdalje, një shteg e të dilet në dritën e lirisë.” (Vlerësime për romanin “SY” të Ardian Kyçykut, 2004)

Mehmet Hajrizi: “Berat Luzha ka vendosur lidhjet e Organizatës me Partinë Komuniste të Kosovës, që udhëhiqej nga Mustafë Xhemaili e Rrahim Sadiku, të dytë nga Komogllava, komuna e Ferizajt. Një tentim për kontakt kishte edhe me PKMLSHJ, por takimi ka dështuar ngase ata nuk kanë dal në takim.” (Histori e një Organizate politike dhe demonstratat e vitit 1981, Tiranë 2008, f. 363)

Daut Demaku: “Dimensioni politik i romanit “Atentatet” është aq i thellë dhe aq domethënës sa iu mbetet studiuesve të rinj që ta zbërthejnë në qetësi, sepse brumi është aq i vërtetë, aq konkret dhe aq i bollshëm sa mjafton për gatime të të gjitha veprave politike, juridike, kriminalistike, psikologjike…”

1-2. Programi i Frontit të Kuq nga libri Atentatet i Ibrahim Kelmendit

Të gjitha citatet nga libri Atentatet janë të Ibrahim Kelmendit.

”– Tani po e kuptoj egon tënde. Jusufi është detyruar të arratiset. Tani ai do të angazhohet, mendon ti, bashkë me ju, kundër pushtetit komunist jugosllav?

– Dhe kundër pushtimit të Kosovës! – plotësoi Mirani.

– Po, vetëkuptohet! – u përgjigj Renata, duke u ndjerë paksa e bezdisur, përse po i rrinte kaq gati Mirani, kur ajo harronte të saktësonte, se atij i interesonte po aq çlirimi i Kosovës sa edhe luftimi i diktaturës komuniste jugosllave.” (Atentatet, f.11)

“Shumicën e nëpunësve shqiptarë në Kosovë e gjetiu në Jugosllavi i njoh si atdhetarë, sado që janë të indoktrinuar nga ideologjia komuniste jugosllave, e njohur si “titizëm”. (Atentatet, f.28)

“Kështu na është sajuar një shtresë e privilegjuar, një Lidhje Komuniste e organizuar mirë, që ka bërë monopol vetëqeverisjen, ose vetadministrimin, siç i thonë në fjalorin ideologjik ala titist, por, në fakt, Lidhja e Komunistëve ushtron pushtet monist.” (Atentatet, f.28)

“Mirani kishte marrë fjalën në debatin me Ministrin. Ndër të tjera ai kishte thënë: “Më mirë e kishim ne studentët nën diktaturën komuniste në Jugosllavi… Ky, Zotëri Ministër, ndoshta duhet të jetë njëri nga dallimet midis të demokracisë tuaj këtu dhe diktaturës komuniste atje!” (Atentatet, f.72)

“– Të atyre dy komunistëve sllavë nuk i dua, të Shokut Enver po.” (Atentatet, f. 149)

“– Atëherë po të sqaroj, unë nuk i dua komunistët, për të mos thënë jam kundërkomunist,” (Atentatet, f. 150)

“– I thua vetes komunist dhe betohesh në zot!? – e ndërpreu Mirani.” (Atentatet, f.165)

“Para sa kohe ishte për një blic-vizitë tek unë në Bochum një ilegal, siç po u thuhet, një thatim që me tangarllëk më kritikoi se nuk qenkam komunist, se Fronti nuk ka organizim të rrebtë revolucionar, nuk është konspirativ e të tjera.” (Atentatet, f.201)

“Nuk më tregoi se cili ishte, sado thoshte se më njihte, m’i njihte vëllezërit e shokët në Kosovë. Në fund më tha: “Po të vrojtojmë për të ndikuar që të bëhesh komunist i disiplinuar. Pastaj do të të pranojmë në radhët e organizimit tonë”.

Pandeha se mos ishte i OMLK–së.” (Atentatet, f.201)

” – Kështu flasin komunistët, – ndërhyri Renata, e pakënaqur me shpjegimet e tij. (Atentatet, f. 221)

“– Luftë klasash do të bëjmë ne tani? – pyeti Renata me të qeshur. – Ta thashë, kështu flasin komunistët.” (Atentatet, f. 222)

“Sa për gjuhën e komunistëve, sikur kemi biseduar dhe jemi dakorduar se nuk jam i tillë.” (Atentatet, f.222)

“Varfëria dhe papunësia në këto shtete janë të mëdha, sepse borgjezia e kuqe e drejtuesve komunistë dhe e pushtetarëve, po ashtu komunistë, nuk di të menaxhojë prodhimin.” (Atentatet, f. 222)

“Shefat e kuq të firmave janë komunistë të dëgjueshëm, ndaj janë kaq të prapambetur.” (Atentatet, f.223)

“– Qenkan të vërteta ato që kam dëgjuar për ty, se nuk je komunist i disiplinuar,– tha Kadriu, i pakënaqur me këtë shaka të Miranit.” (Atentatet, f.239)

“– Më fal! Vërtet nuk jam komunist dhe aq më pak komunist i disiplinuar, siç kërkoni ju komunistët, sepse atë lloj disipline nuk e pëlqej dhe nuk mund t’i përmbahem.

Këtë përcaktim, siç e kam, e kam me qejf dhe prandaj me qejfi shoqëroj bisedat ndonjëherë me shaka. Them se edhe në front përballë armikut luftëtarët bëjnë ndonjë shaka, prandaj jeta nuk duhet të jetë kaq serioze sa e merrni ju marksistë-leninistët…” (Atentatet, f. 239)

“– Sa shumë ndryshoni! Ai kishte natyrë fodulle dhe gati sa nuk e pata përzënë nga banesa. Nga ai qenke informuar se unë nuk jam komunist dhe i disiplinuar.

Mirani kishte merakun të dinte se cili ishte ai njeri që i kishte folur me kompetenca të mëdha, por me fodullëk edhe më të madh duke pozuar klasikun e marksizëm-leninizmit.” (Atentatet, f.241)

“– Po, kemi biseduar. Lëvizja dhe Fronti kishin përcaktime ideore e politike pluraliste, duke inkuadruar në radhë të tyre çdo emigrant shqiptar, pavarësisht bindjeve ideore, politike e fetare. Pas demonstratave të marsit e prillit të vitit të kaluar, ne pranuam tkurrjen e përcaktimit tonë politik në kërkesë për Republikë të Kosovës në kuadër të Jugosllavisë. OMLK-ja kishte përcaktim komunist. Jashtë Kosovës nuk besoj të ketë pasur anëtarë, pos Kadri Zekës, ndërsa sa u përket simpatizantëve, ai ka afruar edhe bashkatdhetarë që nuk kanë qenë komunistë.” (Atentatet, f. 330)

“Sigurisht as ai. Keqkuptimet e rastit dhe ndërprerjet e bashkëpunimit kanë qenë në natyrë të punës, pasi ne nuk kemi pasur mendësi moniste, që njëri-tjetrit vetëm t’ia miratonim mendimet, propozimet e veprimet, siç ndodh në organizimet homogjene, njëmendësore, që është karakteristikë e sekteve dhe e partive komuniste, të cilat ndrydhin pluralizmin e mendimit.” (Atentatet, f.365-366)

“– I tillë është. Na arratisi nga Malësia e Tropojës në Kosovë sepse nuk i pëlqente regjimi komunist shqiptar. I manipuluar, mendonte se regjimi komunist serb ishte më i mirë.” (Atentatet, f.406)

“Ai më arsyetohet se ka dalë për të luftuar komunistët e Enver Hoxhës.” (Atentatet, f.406)

“Por, kur i kundërvihem se a nuk ishte komunist edhe krimineli Rankoviç, atëherë ministër i brendshëm i Jugosllavisë, ai hesht i zënë në faj, duke u arsyetuar se nuk dinte shumëçka në atë kohë.” (Atentatet, f. 406)

“Malësorja e Gostivarit, Hana, me shami të havalesë në kokë, gjatë vitit 1981, mblodhi ndihma simbolike në tubimet e gjermanëve, pasi u kishte folur atyre për gjendjen e rëndë në Kosovë dhe për domosdoshmërinë e çlirimit të Kosovës nga pushtimi serb dhe nga diktatura komuniste.” (Atentatet, f. 410)

“– Komunistë janë edhe …, Xhafari…”. f.449

“– Por, Jusufi nuk ka qenë komunist.” (Atentatet, f.449)

1-3. Programi i Frontit të Kuq nga libri LËVIZJA, i Bedri Islamit

Përplasja me Strukturat komuniste

Ibrahim Kelmendi: “Gjatë përplasjeve me strukturat komuniste dhe me pushtetin, unë dhe Abaz Mustafa, nga Sukobina e Ulqinit, u fajësuam si organizatorë të protestës. Asaj proteste njëanshmërisht iu dha karakter politik, nacionalist e armiqësor, siç ishte gjuha e atëhershme zyrtare komuniste. Gjatë hetimeve u fajësova unë si organizatori kryesor.

Ky ishte ballafaqimi i parë serioz me pushtetin komunist dhe e pashë se mund të ishte një rrugëtim i vështirë.

Praktikë e atëhershme ishte që strukturat komuniste, lidhja e rinisë socialiste dhe lidhja komuniste në fakultet merrnin qëndrim politik, pastaj i kalohej rasti policisë hetimore. Paralelisht angazhohej UDB-ja si hetuese dhe si koordinatore e vendimeve politike të strukturave komuniste.” (Bedri Islami, Lëvizja, Tetovë 2012, f. 18)

Ibrahim Kelmendi: “Ndonjëherë disa pseudoanalistë fajësonin përcaktimin tonë majtist, si shkak të mospërkrahjes nga Perëndimi. Kjo nuk qëndronte. Së pari, sepse në thelbin dhe në programin e saj Lëvizja nuk kishte asgjë të përbashkët me konceptet marksiste, aq më pak komuniste. … Këtë politikë të Perëndimit, pra, nuk e pengonte fare sistemi socialist-komunist dhe monist i Jugosllavisë, sepse përparësi kishin interesat e tyre shtetërore.” (Bedri Islami, Lëvizja, Tetovë 2012, f. 172-173)

Një njeri që gënjen për veten e vetë dhe të kaluarën e vetë, vetëm sa mund të merret me mend se çfarë gënjeshtrash mund të thotë për të tjerët.

2. UNITETI I BRENDSHËM I KOMUNISTËVE

Ekzistojnë dy sharte themelore në të cilat bazohet uniteti i organizatave komuniste.

Sharti i parë i turqnisë

Proletarë të të gjitha vendeve bashkohuni!

Sharti i parë i shkinisë

Proletarë të të gjitha vendeve, maskohuni me etiketa komuniste për me i luftua idetë socialiste e komuniste!

2-1. Uniteti i Organizatës Marksist-Leniniste me Partinë komuniste marksist-leniniste

Nuk u për-puthet ideologjia – E kujtoj atë takim

Mehmet Hajrizi: “Berat Luzha ka vendosur lidhjet e Organizatës me Partinë Komuniste të Kosovës, që udhëhiqej nga Mustafë Xhemaili e Rrahim Sadiku, të dytë nga Komogllava, komuna e Ferizajt. Një tentim për kontakt kishte edhe me (Partinë Komuniste – shën im) PKMLSHJ, por takimi ka dështuar ngase ata nuk kanë dal në takim.” (Histori e një Organizate politike dhe demonstratat e vitit 1981, Tiranë 2008, f. 363)

Pse nuk i ka dal në takim Abdullah Prapashtica, Berat Luzhës?

Sepse “Martin Quni (…) Prej Hamzë Morinës e ka marrë ‘Liria nr.1’ të cilën ia ka dhënë Abdullahut, e ky e ka qortuar se lexon materiale të tilla, ngase siç deklaron ky i akuzuar, nuk u për-puthet ideologjia.” (Aktgjykimi i PKMLSHJ, P-K nr. 167/72; Ethem Çeku, SHEKULLI I ILEGALES, Prishtinë 2004, faqe 678)

2-2. Një fantazmë sillet nëpër Evropë

Xhafer Shatri: “Kemi insistuar për një takim, sepse e pamë se veç ia kanë nisur t’i përçajnë radhët tona, të organizojnë edhe njerëzit e organizuar, duke u shërbyer me shpifje dhe dinakëri krijuan konfuzion të madh sidomos në rrethin e Shtutgardit. Kjo reflektohej keq te punëtorët. U përpoqëm të bisedojmë bashkarisht për këto probleme, por u iknin takimeve. Njëherë udhëtuam me mija kilometra për t’u takuar, por ai burri i botës i iku takimit, vetë shoku i tij më i ngushtë ikjen e tij e çmoj si tradhti… Ky rast pati pasoja të mëdha. Herën e dytë i shkruam letër urgjente që të propozojnë se ku po shihemi dhe kur, bile morëm përsipër që të udhëtojmë 5000 kilometra, me rreziqe të shumta, por përgjegje morëm vetëm pas dy muajsh, kuptohet përgjegje negative.” (Qarkore, qershor 1983)

Vlen të theksohet se distanca Gjenevë-Moskë është 2843 km. Xhafer Shatri tregohet i gatshëm ti bëjë edhe 2157 km përtej Moskës vetëm për ta arritur një për-puthje.

Nga fryma e fjalëve të Mehmet Hajrizit dhe mënyra se si ai e kujton atë takim, duket se është hidhëruar për shkakun se Abdullah Prapashtica nuk i ka dalë në takim Berat Luzhës, ku qëllimi ka qenë krijimi i një takami komunist. Mendimi im prej një vrojtuesi të jashtëm është se komunisti Mehmet edhe përkundër hidhërimit, megjithatë duhet ta ndiej veten të ngushëlluar. Dihet se klouni komunist, Abdullah Prapashtica e ka thirrur në takim për bisedime nga pozita të barabarta edhe Lidhjen Komuniste të Jugosllavisë dhe as atyre nuk u ka dalë në takim. Përderisa Lidhja Komuniste e Jugosllavisë nuk është ankuar deri më sot për atë se pse klouni komunist i ka ikur takimit të propozuar nga ai vetë, shtrohet pyetja se prej nga i vjen e drejta Mehmet Hajrizit të ndihet keq, t’i fajësoj të tjerët në mënyrë kaq të pamëshirshme e ta kujtoj atë takim në mënyrën si e ka shtruar më lartë. Çështje tjetër që flet kundër Mehmet Hajrizit është fakti se komunisti i zyrave të UDB-së megjithatë i ka dalë në takim, në minutën e caktuar, nën dritën e hanës apo për të qenë më ekzakt nën dritën e gjysmëhanës, Sabri Novosellës, armikut më të madh të sllavo-komunistëve dhe bizantinëve.

…Ai aq larg shkon në ëndërrimin e lirisë nën regjimin e diktaturës komuniste sa këmbëngulë vazhdimisht se duhej të gjendje një rrugëdalje, një shteg e të dilet në dritën e lirisë.” (Sytë e jetës, vlerësime për romanin “SY” të Ardian Kyçykut, 2004, www.mustafe-xhemaili.com)

Jusuf Gërvalla: “Edhe publiku ynë, kemi përshtypjen, ka zënë të lidhet me ndonjë këngëtar a kompozitor të caktuar, prej të cilit nuk po do të ndahet dot, pa marrë parasysh kualitetin që i ofron këngëtari a kompozitori që e ka zgjedhur për vete. Kështu, simpatitë e veta edhe sivjet (në mbrëmjen popullore), publiku ia fali kompozitores Pranvera Badivuku (për melodinë e saj “E kujtoj atë takim”)” (Rreth Akordeve të Kosovës ’74, Vepra, vëllimi 3, Prishtinë 2010, f. 255)

(VIJON …)

QENDRA JUSUF GËRVALLA (UNITETI I OMLK-së ME FRONTIN E KUQ DHE 17 SHKURTI 1982) ( 2 )

QENDRA JUSUF GËRVALLA (UNITETI I OMLK-së ME FRONTIN E KUQ DHE 17 SHKURTI 1982) ( 2 )

Nga Xhafer Durmishi, Pashtriku 24.01.2023

2-3. Uniteti i OMLK me Frontin e Kuq

2-4. KADRIU I PROPOZON ANËTARËSIM IBRAHIM KELMENDIT POR AI NUK PRANOI

Ibrahim Kelmendi: ”Unë nuk kisha kaluar në ndonjë organizim me vete të Kadri Zekës. As ai nuk e ka kërkuar këtë nga unë.” (Gjurmë e fërkem, libër i shpërndarë përmes internetit në shtator 2016)

Jusuf Gërvalla: “Ti mund dhe besoj se je i painformuar lidhur me ato që kanë ndodhur në përçapjet për bashkimin e dy organizatave. Por, unë kam edhe më pak leje të të informoj për to, tani që e di se ku bënë ti pjesë. Edukata ime s’më lejon të veprojë në mënyrë të tillë. Shokët e tu të rinj e kanë me borxh ta bëjnë këtë punë. Unë e di se ata e kanë vështirë ta bëjnë, sepse, po ta bënin, do të duhej të flisnin hapurazi kundër punëve të tyre të pahijshme.” (Jusuf Gërvalla: Letër Ibrahim Kelmendit, 15 janar 1982; Faridin Tafallari, Terror-Dhimbje-Qëndresë, Tiranë1997, faqe 411)

Dëshmitari i komunistëve të OMLK-së, Ibrahim Kelmendi nuk pranon të bëhet shok organizate me Kadri Zekën.

Ibrahim Kelmendi: “Kadriu i propozoi Miranit anëtarësimin, por Mirani nuk pranoi me arsyetimin se dëshironte të priste edhe ca, pasi bisedimet duhet të rindodhnin shpejt dhe ato do të sillnin bashkimin.” (Atentatet, f. 306)

Ibrahim Kelmendi: ”Unë nuk kisha kaluar në ndonjë organizim me vete të Kadri Zekës. As ai nuk e ka kërkuar këtë nga unë.” (Gjurmë e fërkem, libër i shpërndarë përmes internetit në shtator 2016)

Kush e di këtë punë më së miri pos I. Kelmendit? Se si nuk pranon Ibrahim Kelmendi të bëhet shok në një organizatë me Kadri Zekën, përveç Jusufit, në mënyrë të mrekullueshme e dëshmon Faridin Tafallari:

Faridin Tafallari: “Për herë të parë u prezantova me të në Shtutgart; ai ishte me Ibrahim Kelmendin që kishte telefonuar të vija në takim. M’u afrua dhe më tha: “Ti Faridin me të vërtetë je luftëtar i lirisë. Të kam veçuar nga të tjerët. Duhet të bisedojmë bashkë shtruar e gjerësisht.

Po i thash – jam i lumtur dhe me dëshirë pres atë çast. Që aty u nisëm për në banesën time. Kadriu me Ibrahimin e kishin vendosur që më parë të më takonin dhe prandaj më kishin telefonuar… Kadriu më foli për Organizatën Marksiste Leniniste të Kosovës (OMLK). Më pyeti se a isha i organizuar diku dhe unë iu përgjigja se për këtë kam biseduar me Jusufin. …

Çështjen e organizatave si e shikoni shoku Zekë, fjalën e kam për bashkimin e tyre se Jusufi më ka folur për bashkimin e të gjitha organizatave që veprojnë.

-Po Faridin tha Kadriu, – nuk ka dyshim që duhet të bashkohemi. Por ja që akoma nuk po gjendet një mendim i përbashkët. Po edhe kjo do ta gjej momentin.

Ne me Frontin e Kuq Popullor jemi bashkuar dhe tani na duhet të gjejmë një mundësi bashkëpunimi edhe me Lëvizjen (LNÇKVSHJ).” (Terror, Dhimbje Qëndresë, Tiranë 1997, f. 37-38)

– E dëshmon Hasan Mala, i cili ia vërteton fjalët e Faridinit të thëna në librin Terror Dhimbje Qëndresë:

Hasan Mala: “Nga zemra të uroj shumë sinqerisht dhe sukses, se është shkruar ashtu si është, si ka qenë. Të lumtë, të lumtë …. se aty është e vërteta dhe vetëm e vërteta.” (Faridin Tafallari, Dhimbje Krenare, f. 382)

– E dëshmon Xhafer Shatri, i cili ia vërteton fjalët e Faridinit të thëna në librin Terror Dhimbje Qëndresë.

Xhafer Shatri: “Libri është një realitet dhe i paanshëm. Ky libër është si një lis i natyrshëm… Andaj, të lumtë dhe të uroj nga zemra suksese që iu kushtove këtij libri madhor të kohës…”. (Faridin Tafallari, Dhimbje krenare, f. 382)

Për sqarim në këtë rast dua të them se vlerësimet e mrekullueshme të Hasan Malës e Xhafer Shatrit për librin e Faridin Tafallarit, Terror Dhimbje Qëndresë (1997) gjenden të botuara në librin vijues të F. Tafallarit, Dhimbje Krenare (Tiranë, 1998).

Dëshmia e Faridin Tafallarit, Hasan Malës dhe Xhafer Shatrit për bashkimin e Kadri Zekës me Frontin e Kuq Popullor përputhet tërësisht me faktin që na e ka lënë Jusufi me shkrim.

Jusufi e di dhe na e jep faktin më të fuqishëm e të padiskutueshëm se ku bënë pjesë dhe cilët janë shokët e rinj të Ibrahim Kelmendit, të cilët ky far Ibrahim Kelmendi, i cili është person “që i respekton vendimet”, e demonstron besnikërinë për shokun e vetë të vrarë në këtë formë: “Kadriu i propozoi Miranit anëtarësimin, por Mirani nuk pranoi”, e mohon me sa fuqi që ka. Por nuk është vetëm Ibrahim Kelmendi që e mohon Kadri Zekën e gurin e varrit të tij. Ky farë Ibrahim Kelmendi, ky farë shoku i Kadri Zekës është dëshmitari i besueshëm i vëllezërve të Kadriut, Saime Isufit, Hydajet Hysenit, Berat Luzhës e Mehmet Hajrizit.

Suzana Gërvalla: ”Më vonë ka pasë probleme me marksist-leninistët. U bënë bashkë Ibrahim Kelmendi me Kadri Zekën kundër Jusufit.” (Suzana Gërvalla, Intervistë / Pjesa e dytë, Oral History Kosovo, YouTube, 3 gusht 2017, koha në film 5:24-5:57)

Ibrahim Kelmendi së bashku me rrethin e vetë, nga viti 1985, i kanë dënuar bashkimet e 17 shkurtit dhe 15 majit 1982, me shpresën se vetë do të krijojnë ndonjë datë më të rëndësishme, e kanë riorganizuar OMLK-në e Kadri Zekës, me qëllim të DOMINIMIT ME ÇDO KUSHT mbi të tjerët dhe e kanë udhëhequr deri në shembjen e Murit të Berlinit. Vetëm pas shembjes së Murit të Berlinit, falimentimit të etiketave marksiste-leniniste, pas 30 vitesh, riorganizuesit marksist – leninistë riorientohen e mundohen të tregojnë rëndësinë e shtëpisë së Jusuf Gërvallës dhe Lëvizjes së Jusuf Gërvallës.

2-5. Uniteti i Rexhep Qosjes e Ismail Kadares me Prof. Dr. Abdyl Kadollin

Rexhep Qosja: ”Kam pasur fatin e kam pasur nderin gjatë disa dhjetëra viteve të bashkëpunoj me te dhe ashtu më është dhënë rasti që ta njoh më mirë e më thellësisht natyrën e tij të pasur me shumë e shumë virtyte.

Abdyl Kadolli ishte intelektual që jetonte ngadalë. Dhe kjo ngadalësi jetësore i bënte të mundshme ta njihte më mirë e më thellësisht njëmendësinë shoqërore, politike, kulturore, kombëtare në përgjithësi. Dhe kjo ngadalësi jetësore i bënte të mundshme që të gjitha punët me të cilat merrej t’i bënte e t’i kryente më mirë e më sigurt e më vlefshëm se gjithë ata që jetojnë e punojnë nxitueshëm.

Abdyl Kadolli ishte intelektual me përgjegjshmëri gjithnjë të zgjuar, gjithnjë të përkushtuar ndaj gjithë atyre me të cilët punonte e bashkëpunonte dhe ndaj të gjitha punëve që bënte. Kjo përgjegjshmëri, kjo dhuratë e madhe natyrore e tij, e kishte bërë shumë të përkushtuar ndaj të drejtës, shumë të përkushtuar ndaj të vërtetës, shumë të përkushtuar ndaj të gjitha vlerave që jetës i japin kuptim.” (gazetaeprizrenit.net, 20 prill 2019)

Prof. Dr. Abdyl Kadolli: “Nëse ndonjëherë hapen dosjet e krimeve komuniste, numri i spiunëve e bashkëpunëtorëve të paguar e të papaguar do të dilte shumë i madh. …Kështu, ne do të çliroheshim njëkohësisht edhe nga mendësia komuniste, edhe nga mendësia sllave. Krimet e fashizmit dhe të komunizmit nuk qëndrojnë shumë larg njëra-tjetrës… Ideologjia komuniste pati reflektime të thella në fatin tonë kombëtar. Komunistët shqiptarë kontribuan shumë në mbetjen me sllavët dhe nën sllavët.” (KRIMET E KUQE, Zëri i Kosovës, 20 janar 2009, www.lpk-kosova.com)

Ismail Kadare: “Terrori i përditshëm, sistematik, monoton ishte shumë më i keq se dhuna spektakolare. Ishte dispozita e veçantë e komunizmit. I krahasuar, për shembull, me terrorin fashist, terrori komunist ishte shumë më diskret, i fshehtë, i heshtur dhe i maskuar”.

“Nëse dënimi ishte kërkuar nga lart dhe nëse mbledhja ishte publike, mbrojtja ishte e pamundur, ndoshta fatale për viktimën. Mbrojtja haptazi merrej si sfidë haptazi ndaj partisë”. (“La Republica”, www.balkanforum.info, nëntor 2009)

Ismail Kadare: “Është hipokrizi, është dyfytyrësi të thuash se ne jemi evropianë, por mos na pyesni më shumë për të kaluarën. Prandaj diskutimi duhet të bëhet. Nëse kemi këtë dilemë, ne e vëmë veten në skizofreni morale, që është gjëja më e pamoralshme e një kombi” -ka thënë ai. “Ka gjëra që për arsye të ndryshme munden që për një kohë t’i refuzohen publikut, çdo shoqëri e ka këtë, ka arkiva që nuk hapen për vjet të caktuara për arsye të ndryshme, por shoqëritë demokratike duhet të shpjegojnë ato që ndodhin në strategji të zhvillimit të shtetit, në politikë, në ekonomi, në të gjitha.” (http://lajme.dervina.com, nëntor 2009)

2-6. Uniteti i Prof. Dr. Abdyl Kadollit me Emrush Xhemailin

Emrush Xhemaili: “Abdyl Kadolli do të mbetet shembull i intelektualit të përkushtuar ndaj profesionit dhe ndaj vendit tonë, gjithherë i gatshëm të shërbej për kauzën e lirisë, çlirimin e bashkimin kombëtar. Në fushën e ideve ai ishte nga ata intelektual që e thotë të vërtetën edhe kur ka pasoja personale.” (Fjalë në mbledhjen përkujtimore në Institutin Albanologjik në Prishtinë, me rastin e vdekjes së Prof. Abdyl Kadollit, yotube.com, 18 prill 2019)

2-7. Uniteti i Prof. Dr. Abdyl Kadollit me Xhafer Shatrin

Prof. Dr. Abdyl Kadolli: “Nëse ndonjëherë hapen dosjet e krimeve komuniste, numri i spiunëve e bashkëpunëtorëve të paguar e të papaguar do të dilte shumë i madh. …Kështu, ne do të çliroheshin njëkohësisht edhe nga mendësia komuniste, edhe nga mendësia sllave. Krimet e fashizmit dhe të komunizmit nuk qëndrojnë shumë larg njëra-tjetrës… Ideologjia komuniste pati reflektime të thella në fatin tonë kombëtar. Komunistët shqiptarë kontribuan shumë në mbetjen me sllavët dhe nën sllavët.” (KRIMET E KUQE, Zëri i Kosovës, 20 janar 2009, www.lpk-kosova.com)

Xhafer Shatri: “Ta thjeshtësosh në një individ pa asnjë peshë, vrasjen e tyre, mua më duket absolutisht e pafalshme, dhe realisht kjo punë bëhet edhe nga njerëz të cilët në vitet 1980-të kanë arritur që lëvizjen kombëtare ta përçajnë keqas dhe ta zëmë citatin e Jusuf Gërvallës të cilin ne e venim në ballë të Zërit të Kosovës e i cili ishte një citat kushtrimtar i cili thoshte: “Në ballë të këtij populli dhe te këmbët e këtij populli, flijimi dhe vdekja për realizimin e aspiratave të tij, do të na vijnë si përjetimi më i bukur e më fisnik në gjithë jetën. Dhe s’do të ketë forcë që të na ndalë në rrugën tonë të ndritshme.” Do me thënë dhe në vend të tij ta nxjerrësh pastaj ”Proletarë të të gjitha vendeve bashkohuni!” Njeriu nëqoftëse i shikon këto gjëra do me thënë e sheh që përpiqen ta mbrojnë Jusuf Gërvallën njerëzit që janë përpjekur ta vrasin për së gjalli, t’i vrasin idetë e tij, idetë e tij nacionaliste.” (Intervistë dhënë Agron Bajramit, www.koha.net, 27 korrik 2012, Press-ing, program televiziv, minutat 25-28) (…)

Lart dhe poshtë; koka e numrit 6 (Dhjetor 1981) të revistës Liria. Lart-gabimi teknik është ndrequr me dorë. Gabimi teknik poshtë nuk është ndrequr.

***

Saime Isufi: “Më 12 janar 1982, Kadriu u nis në Gjermani për të kontaktuar me veprimtarë. Ndër ta edhe me Vëllezërit Gërvalla. Me vete mori edhe materialet e numrit 6-të të ‘Lirisë’ për t’i botuar si dhe ‘Tezat e Frontit për Republikën e Kosovës’. Tezat do t’i konsultonte edhe me vëllezërit Gërvalla. Numri i 6-të i ‘Lirisë’ doli pas rënies së Kadriut. Kadriu duhej të kthehej më 17 janar, pikërisht atë natë që e vrau dora gjakatare, sepse të nesërmen do të fillonte punë.” (Apostol Duka, Vrasje në Shtutgart, f.101-102)

Numri 6 i revista Liria sipas Taip Zekës e Saime Isufit ka dalë pas vrasjes. Kjo nuk është e vërtetë. Jusufi, përjetësisht e ka ndërpre çdo angazhim të vetin me revistën Liria, pas zbulimit të qëndrimeve të OMLK-së – Kadri Zekës para Sabri Novosellës në Stamboll në mesin e tetorit 1981. Numri 6 i revistës Liria ka dalë në dhjetor 1981.

Dihet se revista Liria asnjëherë nuk e përmend organizatën e Jusuf Gërvallës me asnjë fjalë të vetme. Këtë nuk e bënë as numri 6 i Lirisë i dhjetorit 1981. Se numri 6 i cili paska dalë pas vrasjes dhe nuk e thotë asnjë fjalë për vrasjen Jusuf e Bardhoshit është krejtësisht në rregull me frymën dhe politikën e Lirisë, por mbulimi i rrenës e kërkon arsyetimin, zbulimin se pse ky numër i dalë ”pas vrasjes”, së 17 janarit 1982, nga 300 anëtarët dhe 300 simpatizantët e OMLK-së nuk e thotë asnjë fjalë për vrasjen e Kadri Zekës. Pas vrasjes, unë, Skenderi i Shtutgartit, jam i vetmi person që kam shkruar, dhe atë në mënyrë të barabartë, për Vëllezërit Gërvalla dhe Kadri Zekën.

Adem Gashi: “Nuk thashë kot në fillim ekskursion paranoid, sepse pranë mendimeve-perla të një filozofi të lashtësisë shfaqeshin broçkullat e ndonjë mistreci komunist…” (Dyndalla e mendimeve, Hotel Viktoria, 5 shkurt 2007)

Ibrahim Kelmendi: “Kurse në mërgatë, ti shoku Kadri ende nuk ke anëtarësuar njeri vetëm mban rreth vetës disa kandidatë simpatizantë që duhet ta plotësojnë stazhin para se t’i anëtarësoni.” (Atentatet, f.293)

Saime Isufi: “Për ato rrethana, ku pjesëmarrëse kam qenë edhe vetë, vërtetë secilin personazh e ke paraqitur të tillë siç pata mundësi t’i njihja edhe vetë.” (Letër I. Kelmendit, 5 mars 2007)

I. Kelmendi: ”OMLK-ja kishte përcaktim komunist. Jashtë Kosovës nuk besoj të ketë pasur anëtarë, pos Kadri Zekës (Atentatet, f. 330)

2-8. Regjimi socialist po luftohej me socializëm

“Apostol Duka: Thatë se e ndërruat emrin e Grupit tuaj Revolucionar. Më lejoni t’ju pyes: E ndërruat sepse bindjet tuaja ideologjike ishin marksiste-leniniste, e ndërruat sepse duhej ndërruar, apo e bëtë këtë gjë për të qenë të ngjashëm me veprimtarinë politike e ideologjike të shtetit-amë?

Mehmet Hajrizi: E kuptoj këtë pyetje me ngut. Sot, pas kaq vitesh, duhen sqaruar këto emërtime të Organizatës, që për brezin aktual duken demode dhe të largëta, edhe pse nuk e cënojnë aspak karakterin nacionalçlirimtar dhe rëndësinë historike të saj… Lëvizja Kombëtare e Kosovës, ideologjinë marksiste që ishte në modë atëherë, e ka përdorur si kulturë dhe mjet për çlirim.

…Po të shikohen dokumentet e Organizatës, bëhet e qartë si drita e diellit se veprimtarët e Lëvizjes së Kosovës, pavarësisht emërtimeve dhe literaturës që lexonin, luftonin për të drejtat dhe çlirimin e popullit shqiptar dhe jo për triumfin e ndonjë ideologjie në atdheun e tyre apo në botë.

…M. Hajrizi: Ndikimi nuk mund të mohohet, por ne fokusoheshim tek shkelja nga udhëheqja jugosllave e parimit të vetëvendosjes së popujve, e cila ishte pjesë përbërëse e doktrinës leniniste dhe premtim demagogjik i Titos e partisë së tij komuniste.

…Së katërti regjimi socialist pushtues po luftohej me socializëm edhe për një arsye që e diktonin rrethanat historike.

...Apostol Duka: Ky është trajtimi dhe shpjegimi më i plotë që kam dëgjuar deri tani dhe juve jo më kot paskeni qenë udhëheqësi i asaj organizate. (Apostol Duka, Vrasje në Shtutgart, Tiranë 2009, f.163-167)

2-9. Komunistët të cilët ia bënë varrin shoqërisë socialiste

Mehmet Hajrizi: “Sabile Keçmezi-Basha ka shkruar; “Organizata e cila pati më së tepërmi jehonë në qarqet e përgjithshme të popullatës shqiptare dhe e cila kontribuoi që rrjedhat e shoqërisë ish-socialiste në Kosovë të merrnin kah krejt tjetër, ishte pasardhësja e ‘Grupit Revolucionar” që më vonë u shndërrua në Organizatën ilegale shqiptare “Organizata Marksiste-Leniniste e Kosovës.”” (Histori e një organizate politike dhe demonstratat e vitit 1981, f. 316)

2-10. Nuk janë të afërta as të pranueshme

Mehmet Hajrizi: “Prandaj u vendos të ndërrohej emri i Organizatës, nga “Grup Revolucionar”, në “Grup Marksist-Leninist të Kosovës” (GMLK).”

“Sot, tridhjetë e pesë vjet pas, duhet sqaruar shkurtimisht këto emërtime të Organizatës, që për brezin aktual nuk janë të afërta as të pranueshme.” (Histori e një Organizate politike dhe demonstratat e vitit 1981, Tiranë 2008, f. 96)

Mehmet Hajrizi: “Filozofia politike, mendimi i ri politik, analizat e thella të gjendjes dhe të situatave, qartësia e perspektivës, ndërtimi i strategjisë dhe taktikave në shërbim të saj, ishin shprehje e një pjekurie dhe kulture të lartë politike e kombëtare të radhëve të Organizatës (Marksiste Leniniste të Kosovës -shën. ynë).” (Histori e një Organizate politike dhe demonstratat e vitit 1981, Tiranë 2008, f. 318)

Mehmet Hajrizi (Betimi i OMLK, pjesë): “Në qoftë se e tradhtoj Organizatën dhe idealet e lirisë, mos i shpëtofsha dorës së pamëshirshme të shokëve të mi.” (Histori e një Organizate politike dhe demonstratat e vitit 1981, Tiranë 2008, f. 95)

2-11. DIKTATI I KEQ DHE HEGJEMONIA E MIRÊ

Mehmet Hajrizi: “Lëvizja Kombëtare e Kosovës, ideologjinë marksiste, që ishte në modë atëherë, e ka përdorur si kulturë dhe mjet për çlirim, prandaj pjesëtarët e saj nuk duhen ngatërruar me pushtetarët që e përdornin apo keqpërdornin për diktat dhe sundim.” (Histori e një Organizate politike dhe demonstratat e vitit 1981, Tiranë 2008, f. 98)

Mehmet Hajrizi: “Fillimisht duhet thënë se organizimi në Shqipëri i Luftës Nacionalçlirimtare, që për veprimtarët e kohës, në saje të literaturës që vinte nga Shqipëria, ishte në detaje i njohur, u bë modeli më i afërt, për ta zbatuar në kushtet e çlirimit të Kosovës. Atje ka pasur një Front Nacionalçlirimtar, që bashkonte forcat antifashiste të bindjeve të ndryshme, por Partia Komuniste në të ruante rolin hegjemon.” (Histori e një Organizate politike dhe demonstratat e vitit 1981, Tiranë 2008, f. 97)

“Qamil Beu – Para se ta filloj ketë gjykim të ndritshëm në emër të Padishahut, nurit të Perëndisë, do të parafrazoj një ajet nga Kurani kerim i cili thotë se: Dielli nuk ka nevojë kurrë ta zej hënën, as nata ta kaloj ditën, çdo gjë në gjithësi noton. Edhe këtë gjyq unë kështu e kuptoj. Të kërkosh që nata ta kaloj ditën do të thotë të mohosh ligjet e Perëndisë. Të ngresh dorë kundër Padishahut, nurit të Perëndisë, do të thotë që të jesh i padijshëm e të mohosh ligjet e gjithësisë që paraqesin vullnetin e Perëndisë. Dihet fare mirë i pandehur (Abdyl Frashëri) se nata është natë, dita është ditë, dielli është diell e hëna hënë.” (Ekrem Kryeziu, Epoka para gjyqit, 1978)

Ankesa është arma e të mjerit.

Hydajet Hyseni: “Por siç i ishte ankuar Jusufi Kadriut, ishte pikërisht kjo që kishte shkaktuar disa keqkuptime me ndonjë veprimtar të shquar me të cilët Jusufi ishte në lidhje.” (Selatin Novosella, Metush Krasniqi, Prishtinë 2011, f. 292)

2-12. Iu kemi kundërvu ideologjisë komuniste

Berat Luzha: “Faktikisht, ne jemi vetëquajtur marksistë-leninistë, por realisht kemi qenë atdhetarë të mirëfilltë, idealistë. Nuk kemi qenë të indoktrinuar nga ideologjia. Kemi qenë veprimtarë të çështjes kombëtare… Pak ose fare pak jemi marrë me çështje ideologjike.

…Rilindjen’ e kam drejtuar pa asnjë problem të tillë ideologjik …Përmes ngjyrimit ideologjik, kemi tentuar t’i kundërvihemi ideologjisë komuniste titiste. Edhe në këtë mënyrë e kemi goditur armikun.” (Apostol Duka, Vrasje në Shtutgart, Tiranë 2008, faqe 220)

Saime Isufi: ”OMLK është cilësuar si “Organizata që pati më së tepërmi jehonë në qarqet e përgjithshme të popullatës shqiptare dhe e cila kontribuoi që rrjedhat e shoqërisë ish-socialiste në Kosovë të merrnin kah krejt tjetër, ishte pasardhësja e Grupit Revolucionar që më vonë u shndërrua në OMLK”. (Sabile Keçmezi-Basha).” (VLERAT HISTORIKE, STUDIMORE E SHKENCORE TË LIBRIT ”HISTORI E NJË ORANIZATE POLITIKE DHE DEMONSTRATAT E VITIT 1981”, pashtriku.org, 2 qershor 2009)

2-13. Kurrë nuk kanë qenë komunistë

Hashim Thaçi: “Komunizmi në Kosovë është instaluar dhunshëm dhe është larguar dhunshëm, por shqiptarët kurrë nuk kanë qenë komunistë.” (Bota Sot, 14 shtator 2009)

Kosovapress: “Në punimet e sotme të Konventës së VI-të të PDK-së është diskutuar edhe rreth profilit të partisë, me ç’rast delegatët janë përcaktuar për profilizimin si parti e qendrës së djathtë.” (PDK profilizohet si parti e qendrës së djathtë, wwww.kosovapress.com, 27 janar 2013)

Xhevat Bislimi: ”Viti, 17. 02. 2015 – Data e 17 Shkurtit shënon një nga ngjarjet më të rëndësishme të historisë së re shqiptare. Më 17 Shkurt të vitit 1982, një muaj pas vrasjes mizore të atdhetarëve dhe ideologëve shqiptarë, Vëllezërve Gërvalla dhe të Kadri Zekës, u themelua Lëvizja Popullore për Republikën e Kosovës – LPRK.” (17 SHKURTI I THEMELIMIT TË ORGANIZATËS KOMBËTARE NACIONAL’ҪLIRIMTARE – LPRK, 17 shkurt 2015; pashtriku.org; albaniapress.com)

Bedri Islami: “Është zgjedhur qëllimisht data 17 shkurt, sepse më 17 shkurt është krijuar Lëvizja Popullore e Kosovës dhe Thaçi tha do se ta shpallim pavarësinë në një ditë të shënuar për Kosovën. Dhe meqenëse ka qenë për shumë vite një nga drejtuesit e LPK zgjodhi këtë datë. Ndoshta bëjë gabim që e shpalosi për herë të parë këtë ide sepse tjerëve nuk u ka rënë në mend por fakti kështu është” (Bedri Islami i ftuar në emisionin “Arnautistan” të drejtuar nga Mustafa Nano, MCN TV, Youtube 16 shkurt 2022, koha në film 11:35-12:16)

2-14. Shkenca e Institutit të turqnisë i Prof. Dr. Abdyl Kadollit

Prof. Dr. Abdyl Kadolli: “Nëse ndonjëherë hapen dosjet e krimeve komuniste, numri i spiunëve e bashkëpunëtorëve të paguar e të papaguar do të dilte shumë i madh. …Kështu, ne do të çliroheshin njëkohësisht edhe nga mendësia komuniste, edhe nga mendësia sllave. Krimet e fashizmit dhe të komunizmit nuk qëndrojnë shumë larg njëra-tjetrës… Ideologjia komuniste pati reflektime të thella në fatin tonë kombëtar. Komunistët shqiptarë kontribuan shumë në mbetjen me sllavët dhe nën sllavët.” (KRIMET E KUQE, Zëri i Kosovës, 20 janar 2009, www.lpk-kosova.com)

Emrush Xhemaili: “Abdyl Kadolli do të mbetet shembull i intelektualit të përkushtuar ndaj profesionit dhe ndaj vendit tonë, gjithherë i gatshëm të shërbej për kauzën e lirisë, çlirimin e bashkimin kombëtar. Në fushën e ideve ai ishte nga ata intelektual që e thotë të vërtetën edhe kur ka pasoja personale.” (Fjalë në mbledhjen përkujtimore në Institutin Albanologjik në Prishtinë, me rastin e vdekjes së Prof. Abdyl Kadollit, yotube.com, 18 prill 2019)

(VIJON …)

QENDRA JUSUF GERVALLA (SKEMA E GËNJETRAVE TË IBRAHIM KELMENDIT DHE E VËRTETA NË RAPORT ME JUSUF GËRVALLËN) ( 3 )

QENDRA JUSUF GËRVALLA (SKEMA E GËNJETRAVE TË IBRAHIM KELMENDIT DHE E VËRTETA NË RAPORT ME JUSUF GËRVALLËN) ( 3 )

Nga Xhafer Durmishi, Pashtriku 25.01.2023

3. Uniteti i Jusuf Gërvallës me Ibrahim Kelmendin

3-1. Skema e gënjeshtrave

Victor Hugo: ”Little lie, innocent lie-does such a thing exist? To lie is the absolute form of evil. To lie a little is not possible: he who lies, lies the whole lie. To lie is the very face of the demon. Satan has two names; he is called Satan and Lying.”

Për raportin e Jusuf Gërvallës me Ibrahim Kelmendin kam shkruar më gjerësisht në librin tim “Lëvizja e Jusuf Gërvallës”.

Në janar 1980 Ibrahim Kelmendi i lutet Jusufit t’i ndihmoj në revistën Bashkimi. Duke e parë gjendjen e keqe të Bashkimit, Jusufi e sheh të udhës dhe të lejueshme t’i ndihmoj dhe i përgatitë tre numra të Bashkimit. Në janar 1981 del numri i fundit i Bashkimit. Shkaku vendimtar me i ndërpre të gjitha marrëdhëniet përjetësisht me Ibrahim Kelmendin, pos tjerash, është roli i Ibrahim Kelmendit në dërgimin e Hysen Gegës në Kosovë me Sadik Blakajn, në dhjetor 1980.

Të gjitha ato që ka shkruar Ibrahim Kelmendi në librat Atentatet, Lëvizja dhe shkrime në mediume sociale, për Jusuf Gërvallën janë gënjeshtra, të cilat lehtë vërtetohen me shkrimet dhe letrat e Jusuf Gërvallës, në letrat e Ibrahim Kelmendit dhe dëshmi të tjera.

Thelbi i gënjeshtrave të Ibrahim Kelmendit është se:

-Në vitin historik 1981 Ibrahim Kelmendi është shoku më i afërt i Jusuf Gërvallës,

-Jusuf Gërvalla me Ibrahim Kelmendin i diskuton të gjitha imtësitë private të familjes së vetë dhe e pranon si ortak në edukimin e fëmijëve të vet,

-Jusuf Gërvalla i diskuton me Ibrahim Kelmendin të gjitha imtësitë e organizatës së vetë, dhe për personat e ndryshëm të saj, sidomos rreth Sabri Novosellës dhe Xhafer Durmishit,

-Jusuf Gërvalla diskuton e ka biseda pune me Ibrahim Kelmendin në shtëpinë e tij se si është gjendja e aktiviteteve në rrethin e Shtutgartit,

-Jusuf Gërvalla në kërkesën për strehim politik në Gjermani të bërë në fillim të vitit 1980, nuk merr përgjigje nga organet gjermane deri në fund të vitit 1981, vetëm në fund të vitit 1981 i jepet pasaporta, dhe rruga e tij e parë jashtë Gjermanisë prej daljes në Gjermani është udhëtimi në Zvicër në dasmën e Kadri Zekës e Saime Isufit, më 2 janar 1982.

-Çka do të thotë kjo?

-Se Jusufi gjatë dy viteve në Gjermani ka qenë i izoluar e nuk ka dalë prej derës së shtëpisë, por kur e ke një shok si Ibrahim Kelmendin kjo nuk do të thotë kurrfarë mangësie. Për këtë arsye Jusufi, pas shpërthimit të demonstratave të Kosovës në Pranverën 1981, e dërgon Ibrahim Kelmendin në Zvicër të merr kontakt me Kadri Zekën, të bisedoj me te dhe para Kadriut, Ibrahimi e përfaqëson veten dhe Jusufin. Në mënyrë analoge Jusufi e dërgon Ibrahim Kelmendin me punë në Austri në Ambasadën shqiptare të Vjenës për ta marrë mendimin e qëndrimin e shtetit shqiptar ndaj demonstratave që do të organizoheshin në Evropë. Në mënyrë të ngjashme e ka ndërmend që bashkë me Kadri Zekën ta dërgoj Ibrahim Kelmendin me mision në Turqi që të bisedoj me Sabri Novosellën e Kadri Zekën për bashkimin e organizatave. Në atë rast para Sabriut, Kadriu do ta përfaqësonte OMLK-në, ndërsa Ibrahim Kelmendi veten dhe Jusufin e Bardhoshin.

-Për shkak të të gjitha këtyre detyrave, obligimeve e udhëtimeve, Jusufi, pasi më herët e ka bërë ortak Ibrahim Kelmendin në çështjen e edukimit të fëmijëve, e bënë atë hisedar në shtëpinë e vetë, ia ndanë një dhomë në të cilën nuk guxon të hyj askush pos Ibrahim Kelmendit.

-Se gjatë demonstratave Jusufi, Kadriu e Ibrahim Kelmendi bashkarisht i koordinojnë të gjitha punët dhe përbëjnë një trekëndësh barabrinjës.

-Ibrahim Kelmendi e Jusuf Gërvalla njihen me Tezat e OMLK-së në qershor 1981, por nuk kanë kohë me u marrë me to në kulmin e organizimit të demonstratave,

-Se Ibrahim Kelmendi është i njoftuar për të gjitha punët që Jusufi i bënë për OMLK,

-Se Ibrahim Kelmendi, Jusufi e Kadriu, në gusht të vitit 1981, janë për bashkim në të gjitha detajet, por është insistimi i Jusufit që çështja e bashkimit të bëhet përmes Sabri Novosellës në Turqi,

-Pas prishjes së raporteve të Lëvizjes së Jusufit me OMLK-së në mesin e tetorit 1981, që zgjatë, sipas I. Kelmendit deri në dasmën e Kadri Zekës, Ibrahim Kelmendi është neutral, është në qendër, në mes Jusufit e Kadriut, në pritje të bashkimit të të gjithëve, i pajton Jusufin e Kadriun në dasmë dhe në dasmën e Kadri Zekës e Saime Isufit, Jusufi distancohet përfundimisht nga Sabri Novosella.

Këto gënjeshtra i kam zbërthyer e demaskuar në librin tim “Lëvizja e Jusuf Gërvallës” dhe libra tjerë.

E VËRTETA

Jusufi Gërvalla merr vendimin për njohjen e azilit politik në Gjermani më 13 prill 1981, do të thotë prej 13 prillit 1981 ka të drejtë të ketë pasaportë udhëtimi.

Jusufi nuk ka kurrfarë marrëdhëniesh me Ibrahim Kelmendin, pas daljes së numrit të fundit të Bashkimit, të janarit 1981. Nuk shkëmben asnjë letër të vetme me Ibrahim Kelmendin gjatë vitit 1981. Nuk e fton asnjëherë në shtëpi të vetë as kur e ka Kadri Zekën mysafir e as kur nuk e ka, dhe nuk ia thotë asnjë fjalë të vetme rreth angazhimit të tij në revistën Liria. Të gjitha rrethanat rreth Jusufit, pas janarit 1981, janë rrethana që i ka mësua në atë formë që mund t’ia ketë përcjellë Kadri Zeka, janë rrethana që i ka mësuar nga Faridin Tafallari, dhe nga një shkrim i imi i botuar në librin e parë të Faridin Tafallarit. Të vërtetat që i mëson nga librat e Faridinit, i vjedhë, i kopjon, i ndryshon dhe si gënjeshtra mundohet sendet e vjedhura, të shndërruara në gënjeshtra me i shitë si origjinale, si rrethana që i ka ditë më 1981 falë ”faktit se ka qenë shoku më i ngushtë” i Jusuf Gërvallës.

Jusuf Gërvalla, gjatë vitit 1981, nuk diskuton kurrë me Ibrahim Kelmendin, si person jashtë Lëvizjes së tij për Sabri Novosellën. Por, me Sabri Novosellën, si person brenda Lëvizjes së tij, i diskuton në hollësi raportet që i ka pas me Ibrahim Kelmendin, prej njohjes (janar 1980) e deri në ndërprerjen e gjitha marrëdhënieve (janar 1981). Kjo do të thotë se e vërteta e raporteve të Jusufit me Ibrahim Kelmendin, e vërteta e unitetit të tyre mund të mësohet vetëm nga letrat që Jusufi ia dërgon Sabri Novosellës.

Ibrahim Kelmendi, pas 30 apo 35 vitesh, ulëron e mallkon rreth përmbajtjes së letrave, e raporteve të stilit policor të Jusufit dërguar Sabriut. Jusufi nuk bën kurrfarë gabimi në letrat e tij për Sabriun. Ai nuk ka qenë në organizatë me Ibrahim Kelmendin, nuk ka pasur kurrfarë kontrate, marrëveshje me te, për me i marrë leje se kujt me i shkrua e kujt mos me i shkrua, kujt çka me i shkrua e kujt çka mos me i shkrua.

3-2. Jusuf Gërvalla: Të gjitha marrëdhëniet me Ibrahim Kelmendin i kam ndërprerë

Jusuf Gërvalla: ”Sa për organizatën e bashkuar rreth organit ”Bashkimi”, më duket se pak dobi mund të ketë nga iniciativa për bashkim e bashkëpunim me ta. Së paku për sa shihet te udhëheqësi i kësaj organizate në botën e jashtme, (I. Kelmendi – vërejtja ime) nuk ekziston përshtypja për organizim të mirëfilltë dhe as për ndonjë organizatë të fuqishme numerikisht. Megjithatë, po ta shihni ju të arsyeshme, ndoshta do të mund të realizohej mundësia që shokëve të Lëvizjes në Kosovë t`u jepet lidhja me përfaqësuesin e “Bashkimit” në Kosovë. Megjithëqë, për sa kam mundur të marr vesh, atje, në radhët e kësaj organizate, apo ndoshta në qendër të saj, ndodhet një njeri i dyshimtë (i UDB-së-shën ynë), njëfarë Blakaj, që punoka në Entin e Sigurimit Social në Prishtinë. Sa për mua unë njëherë për njëherë, pas numrit të fundit të “Bashkimit”, të cilin ta kam dërguar, të gjitha marrëdhëniet me përfaqësuesin e tij të këtushëm i kam ndërprerë.”(Letër Sabri Novosellës, 13 maj 1981; Faridin Tafallari, Dhimbje krenare, Tiranë 1998, faqe 115-116)

3-3. Bashkëpunimi me Ibrahim Kelmendin ka shkuar përmes Kadri Zekës

Jusuf Gërvalla: “Me përfaqësuesin e Frontit të Kuq Popullor, Ibrahim Kelmendin, jam njohur në janar të vitit 1980. Më ka sjellë për t’ia korrigjuar disa artikuj të përgatitur për gazetën “Bashkimi” dhe më ka propozuar që të shkruaj edhe unë për këtë fletushkë. Pasi e kisha lexuar numrin e saj të parë qysh në vendlindje dhe e dija se gazeta bie në duar të popullit, bile në një gjendje jo të lakmueshme e pashë të arsyeshme t’i përgjigjem pozitivisht për propozimin dhe konkretisht fillova me bashkëpunimin. … Është nip i një agjenti me zile të UDB-së, i quajtur Ramë Nikçi ose Ibërdemaj, punon në postën e Pejës. …

Shokët e Vjenës (të Ambasadës Shqiptare -shën i Xh. D.) e mbajnë larg. Bile, kur njërit prej këtyre shokëve, i cili më qortoi pse rrija me I. K., i thash se është një njeri që imponohet me këmbëngulje dhe unë, si shqiptar, nuk mund ta përzë nga shtëpie ime, ky m’u përgjegj fjalë për fjalë kështu: “Ia paske frikën, prandaj s’e përzen si qenin!”

Ka disa muaj që i kam ndërprerë marrëdhëniet me të. Kur takohemi rastësisht flasim, por punë të përbashkëta nuk kemi. Bashkëpunimi me të gjatë demonstratave të mbajtura në Perëndim ka shkuar përmes shokut të “Lirisë”.

Kështu e kam parë unë të arsyeshme të veproj, duke marrë për bazë vrojtimet e parashtruara më sipër si dhe disa anë negative në sjelljen elementare të I. K., që herë duken agjamillëk, herë djallëzi të thella.” (Raport Komitetit të Degës së LNÇKVSH “Hasan Prishtina” në Turqi, 31 korrik 1981)

***

Marrëdhëniet e ndërprera të Jusufit me Ibrahim Kelmendin, që përmenden në letrën e 13 majit 1981, ripërsëriten në raportin e 31 korrikut.

Çka do të thotë kjo? Se marrëdhëniet e ndërprera pas numrit të fundit të Bashkimit (janar 1981) vazhdojnë të jenë të ndërprera deri në fund të korrikut 1981 pa shenjë të vogël se ka gjasa të ndryshojnë. Fjalët ”Kur takohemi rastësisht flasim, por punë të përbashkëta nuk kemi. Bashkëpunimi me të gjatë demonstratave të mbajtura në Perëndim ka shkuar përmes shokut të “Lirisë”, janë shumë informative.

Gjatë organizimit të demonstratave bashkëpunimi i Jusufit me Ibrahim Kelmendin ka shkuar përmes Kadri Zekës. Kjo do të thotë se nuk kemi të bëjmë me ndonjë trekëndësh barabrinjës, por vetëm me një segment, me një vijë të drejtë, në dy skajet e së cilës janë Jusuf Gërvalla dhe Ibrahim Kelmendi, ndërsa në qendër është Kadri Zeka. Pra Jusufi, bashkëpunon e komunikon me Ibrahim Kelmendin vetëm e vetëm përmes Kadri Zekës. Nga kjo rrjedh se Jusufi ia jep Kadri Zekës rolin e qendrës, ndërmjetësuesit, dhe këtë rol që ia jep Jusufi – Kadriut, Kadri Zeka e pranon, dhe këtu nuk ka asgjë të keqe. Ky ka qenë realiteti. Por Jusufit nuk i intereson aspak raporti i Kadri Zekës me Ibrahim Kelmendin dhe kurrë një jetën e vetë nuk i kërkon ndihmë Kadri Zekës për me i ndihmua me e pajtua apo me i evitua “keqkuptimet” e tij me Ibrahim Kelmendin.

3-4. Mercenari i mercenarit

Edhe letra e mëposhtme dhe shprehjet e saj tregojnë se nuk ka kurrfarë ndryshimesh të Jusufit ndaj Ibrahim Kelmendit gjatë muajit gusht 1981.

Jusuf Gërvalla: “Tani sapo e lexova letrën tënde (e treta me radhë që morëm këto kohët e fundit pa të dhënë përgjigje) të datës 14 gusht, me të cilën arriti edhe mendimi yt lidhur me I.K. Mendimet që shfaq ti lidhur me këtë person, janë jo vetëm të urta, po edhe shumë të njerëzishme. (Një fakt e ke lanë anash në përfundimin që ke nxjerrë duke analizuar sjelljen e këtij personi nga vërejtjet e mia për të: gatishmërinë e tij që të hyj vetë dhe t’i fusë edhe shokët në shërbim të forcave më reaksionare e mercenare të Perëndimit, siç janë ballistët dhe zogistët, madje duke u bërë vetë mercenar i tyre, pra mercenar i mercenarit). Megjithatë, pas analizash edhe më të thelluara, pasi të kemi mbledhur edhe ndonjë fakt për sqarimin e punës dhe të personalitetit të tij, nëqoftëse ai e meriton edhe pas kësaj kujdesin tonë për së mbari, atëherë nuk do të ngurrojmë edhe sa i përket punës lidhur me të. Të shpresojmë se ai e meriton.” (Letër Sabri Novosellës, 20 gusht 1981; Faridin Tafallari, Terror-Dhimbje-Qëndresë, Tiranë 1997, faqe 451)

3-5. Korrigjimi i vockël i gënjeshtrës së madhe të gënjeshtarit të madh

Xhafer Durmishi: ”Shtator 1981: Dalin Tezat rreth Frontit për Republikë, të OMLK-së.” (Kronologji, maj 1992, 1997)

Ibrahim Kelmendi: ”Shfrytëzoj rastin ta falënderoj Z. Durmishi për këtë kronologji. Një korrigjim i vockël: Tezat e Frontit për Republikën e Kosovës, të hartuara nga OMLK, na janë ofruar nga Kadri Zeka qysh gjatë qershorit 1981, me shpjegim se bisedimet në Kosovë janë pamundësuar për shkak të burgosjeve të mëdha dhe gjendjes se jashtëzakonshme.” (Gjurmë e fërkeme, 2019)

Ismet Rashiti: ”Në shtator të vitit 1981, me vendim të Kadri Zekës, Hasan Mala ishte nisur për në Kosovë, ilegalisht, për ta dërguar gazetë ”Liria”, përmbledhjen e njohur ”Këngët e lirisë” dhe literaturë tjetër të ndaluar. Paraprakisht me Kadri Zekën kishin për t’u takuar me Jusuf e Bardhosh Gërvallën, të cilët si bashkudhëtar ia caktojnë veprimtarin Haxhi Berisha. ”Deri në kufirin ish-jugosllav na kanë përcjellë Kadri Zeka dhe Bardhosh Gërvalla. Pastaj unë dhe Haxhiu kemi vazhduar rrugën me tren nga Lubjana, nëpër Mal të Zi dhe kemi dalë te Kulla e Zhlebit. Me vete kishim 1400 copë të gazetës ”Liria”, ”Këngët e lirisë” dhe shumë libra. Aty na kanë dalë shokët me veturë, e kanë marrë materialin dhe ne e kemi vazhduar rrugën, ashtu siç kemi mundur e ditur. Më vonë kam mësuar se ata tre shokë, që kishin dalë për të na pritur, ishin: Nezir Myrtaj, Naim Salihu dhe Selim Hyseni. Pas këtij aksioni, që u krye me sukses, më thirri Hydajet Hyseni, i cili ma kishte përgatitur një valixhe, ku i kishte futur Tezat e Frontit Popullor për Republikën e Kosovës. Po këtë ditë kisha vendosur ta vizitoja vëllanë, Rexhepin, në Burgun e Zenicës, e pastaj ta vazhdoja rrugën për mërgim. U bë si u bë, u nisa dhe shkova te Rexha për vizitë në burg. Ky ishte takimi i fundit me të. E shikova në sy dhe zemra ma ndjeu se nuk do ta shihja më. U ndamë me zemër të pikëlluar. Shkova, e mora valixhen ku e kisha lënë dhe u ktheva në Zvicër bashkë me ”Tezat e Frontit Popullor”. Kur shkova te Kadriu, në St. Gallen, aty kishte qenë edhe Jusuf Gërvalla” – tregon për herë të parë Hasani.” (Rrëfanë lirie, Prishtinë 2010, faqe 71-72)

(VIJON …)

_____

QENDRA JUSUF GËRVALLA – Pashtriku

Ndoshta reagimi i fundit kundër broçkullave të Xhafer Durmishit

Shkrime relevante

QENDRA JUSUF GËRVALLA ( 1 )

QENDRA JUSUF GËRVALLA (UNITETI I OMLK-së ME FRONTIN E KUQ DHE 17 SHKURTI 1982) ( 2 )

QENDRA JUSUF GERVALLA (SKEMA E GËNJETRAVE TË IBRAHIM KELMENDIT DHE E VËRTETA NË RAPORT ME JUSUF GËRVALLËN) ( 3 )

K O M E N T E

SHKRUAJ NJË KOMENT Anulo përgjigjjen