Ndryshimi që duhet të ndodhë

Të kuptosh ç’është atdheu do të thotë ta mësosh artin e saj të vdekjes nga linçet politike dhe nga hardhucat njerëz. Orgjitë moralizuese të politikanëve shqiptar të konvertuar në djaj me veladon, janë shëndërruar në premiera teatrore të ndonjë shpëtimtari maskara e në linçe publike. Pse duhet vrarë Dardaninë dhe ju politikanët e nxirë që asnjëherë nuk e gjetën rrugën e bashkimit kombëtar.

Politika shqiptare sot është një politikë partikulare e provinciale e kapur nga tregtarët e trojeve shqiptare, pa një vizon historik e gjeografik kombëtar. Ajo është e pushtuar më shumë nga autoritarizmi e pragmatizmi politik nga hajdutët, interesat partiake, eferat e intrigat pushtetore, lufta ideologjike e revanshizmi sesa përkushtimi ndaj çështjes kombëtare.

Atdheu si peisazh lirie dhe mendimi na qenkan gjarpër qoftë edhe i pashprehur! Çështja shqiptare në Dardani sot rrezikohet jo vetëm nga pushtimi i egër, pastrimi etnik dhe rikolinizimi nga pazarxhinjtë e trojeve dhe plaçkitësit e vjetër, por para së gjithash nga vetë statusi ynë kombëtar, që nuk i përgjigjet mimentit historik.

Deshtën apo nuk deshtën armiqtë e kombit?

Çfarë duhet të bëjnë dhe si do të arrihet? Asnjë rrugë nuk është e lehtë, sepse veç nesh nesh në krye me Albinin dhe Vjisën nuk e do këtë komb e të mirën e tij dhe ka shumë forca të errëta në krye me Zajednicën që punojnë kundër shqiptarëve. Për hirë të përçarjes së qëllimtë politike e fetare, nuk duhet të kthehemi në Avganistanin e Gadishullit Iilirik. Për hirë interesave të klaneve të udhehequra nga oligarkët shqiptar dhe të interesave të fqinjëve tanë nuk do të bëhemi Somalia e Dadishullit Ilirik. Për hirë të dorëzimit para krimit dhe korrupsionit, nuk do të bëhemi si Greqia me 400 miljardë euro borgje.

Përshkak të dyshimeve lidhur me fetë e bindjet e ndryeshme, nuk duam të kthehemi në Libanin e Gadishullit Ilirik. E pikërisht se jemi kaq afër të keqës së frikëshme, që secila nga këto zgjidhje të mundëshme e bën të ngjashme, ne na duhet të veprojmë me mend dhe me vetëdijen e duhur dhe të lartë politike e kombëtare për ta vënë drejtësinë në vend.

Nuk kemi asnjë zgjidhje tjetër më efektive se shteti komb. Prandaj na duhet të jemi realistë dhe të kuptojmë se sa mund të arrijmë e si mund të arrijmë ku duhet dhe se sa e vështirë është e do të jetë rruga e ardhmes. Na duhet të jemi pragmatikë, dhe të pranojmë se ndoshta nuk do të mbërrihet më e dëshirueshmja por se ecja në atë rrugë do të jetë më e mira e mundshme. Na duhet një udhëheqje e përkushtuar që të dijë se ku të na drejtojë në këtë rrugë. Por na na duhet edhe një sistem i qartë vlerash që të të na mbajë nën një kontroll të rreptë, besues, por edhe ndëshkues strukturën udheheqësore, shtetërorë, shoqërore dhe institucionale që do të nevojitët për ndërtimin dhe ruajtjen e të ardhmes sonë si komb.

Ky është një emision e detyrë që duket e pamundshme, por në fakt nuk është. Duke na thënë se po shkojmë në bashkëkohësinë e të tjerëve, paria nukna tha se ata të “tjerëtˮ kishin, ruajtjen, dhe mbrojtjen shtetet e kombet e tyre. Duke dashur pasurimin e vetë të shpejtë, paria e Panit nuk na tha se ekonomitë e shteteve të tjera ishin ekonomi tregu të instuticionalizuara e jo oda e kazino.

Këta maskarenjë synuan skllavërimin e shqiptarëve, paria e partive të korruptuara na tha se individualizmi ishte zgjidhja kveprojnë ur gjithkund shtetet kanë kombet e tyre dhe veprojnë në bazë të interesit të tyre kombëtar e shtetëror. Duke mbajtur mendjen tek qëllimi vet, Pani na tha se rruga është fitimi dhe paraja kur gjithkund tjetër shoqëritë jetojnë për dinjitet e respekt dhe me sigurinë e duhur për jetën njerëzore. E kështu të gjithë vlerat themelore për shoqëritë normale janë tjetërsuar, shtrembëruar, degjeneruar apo keqzbatuar me dashje nga shumë shqiptar ministra e deputetë!… Prandaj, na duhet nga fillimi duke mos i përseritur gabimet e të shkuarës .

Ajo që na duhet ne, dhe ajo që u shërben kaq mirë kombeve e shteteve të tjera është një shtet-komb modern nacionalistë i ngritur mbi interesin kombëtar, që funksionon në bazë të ligjeve të rrepta dhe respektimin e tij pa kushte. Në këtë drejtim na duhet të bëjmë një kthesë të madhe politike në lidhje me objektivin parësor të politikës së jashtme e të mbrendëshme dhe të kushtëzuar e influencuar edhe kaosin e studiuar ku gjendemi si skllav nga ana Hashimëve etj.

Na duhet ta pranojmë se “Evropa kurvˮ nuk do të mirret me ne për një kohë të gjatë deri sa ne të bëhemi (copë e grimë), se ne nuk jemi si evropiano – perëndimorët dhe se shkurt, ka vende si – Franca, Greqia, Rumania, Sllovakia, Spanja etj., që do të kenë veton kundër anëtarësimit të Dardanisë në BE, pa menduar dy herë. Duke iu referuar analizës së më parshme, na duhet që ta pranojmë se nuk jemi askund gati për anëtarësim në BE. Ne na duhet të bëjmë shtetin tonë Dardanë njëherë dhe atë na duhet që ta bëjmë sa më mirë që mundemi dhe pastaj le të merremi “Evropën kurvëˮ, Preshevën, Ulqinin, Çamërinë etj.

Evropa mundohet të ketë gjithnjë një vend të paveçantë e strategjik në politikën e mbrendëshme e të jashtme e në marrëdhëniet e shtet – kombit dardanë me të huajtë, por nevojat tona të ngutëshme e realiste, afatshkurtëra e afatmesme në këtë pikë, janë të tilla që ne duhet të shmangemi paksa normat e pranuara antishqiptare nga çmitizuesit e servilët tanë dhe JO të saksiunuara nga BE-ja, zhurma e tyre kishte kohë që vazhdonte. Prandaj, duhet të nisim jo duke kërkuar lëmoshën por idealen dhe të pamubdshmen, por duke mbajtur parasysh të mirën dhe të deshirueshmen dhe duke me përkujdesjen e duhur në këtë rrugë që na qonë drejtë bashkimit kombëtar…

Çdo rrugë tjetër është tradhti kombëtare.