Afrim Caka, Gjakovë
___
Të nderuar miq dhe armiq të mij të shumtë. Ne jeten time nuk kam dashur asnjëherë të jem i famshëm apo me emër!
Nënshtrimi është njokohësisht një ndjenjë e përçarjeje. Kjo ndjenje është, gjithashtu, pjesë e marëdhënjeve tona të ndërsjella me armikun që na rrethon dhe, për këtë arsye, nuk duhet ta ndajmë nga psikika e jonë. Shoqëria shqiptare nuk do të mund të ekzistonte pa një farë nënshtrimi dhe përuljejebqë na lejonë ne të njohimnevojën e domosdoshme që t’i urrejmë armiqtë dhe spiunet shqiptarë dhe njëherit duhet të thelohet bashkëpunimi me atdhetarët tanë.
Nënshtrimi ose servilizmi del në skenë në ato raste kur duket se vlera e cilësive personale të individit të dhënë mund të vihet në pikpyetje ose kur shfaqet mundësia e humbjes së fuqisë rezistuese dhe kombëtare së vetëvlerësimit. Kjo ndjesi turpi transmetohet trupit, si rezultat i së cilës ndodh zgjerimi i kapilarve të trurit për nënshtrim e përulje. Sëmundja e kapilarëve të fytyrës ose, skuqja, shihet zakonisht në surratin e tyre, mirpo ka njerëz që skuqen në të gjithë bythën e tij. Ndonjëherë aftësia e tyre për të urryer sfaqet papritmas, si shpërthim i rrufesë.
Servilizmi mund të bëhet gjithashtu shkak pqr largimin nga realiteti i races shqiptare në ate turke. Kjo mund të shndërrohet në gjest përuljeje, i shoqëruar me një depresion të lehtë, që është i barabart me gatishmerin për të rënë në gjunjë dhe për t’ia mbathur nga gjaku i nënës që e lindi. Sytë e ulur dhe pamja thjeshtë janë përgatitje për t’ju bindur armiqëve, gjq që tregon: nënshtrimi, përulja dhe servilizmi ashtu si ndjenjat, shenjat tjera, gjatë keqpërdorimit të tij mund t’i ndajë shqiptarët në pafytyrësi e sahanlëpirsa.
Disa turbullohen aq me lehtësi, saqë ky tipar ndar nga kombi e prish të githë kulturën dhe maradhënjet në mes shqiptarëve. Distanacioni i tyre është të jetë mket i vetëizolimit bëhet i dukshëm, kur ata janë mjaft të ekzagjeruar për të shkatrruar çdo gjë që është shqiptare e për ta shndërruar ate në një kultur me një identitet të humbur. Kjo është një tradhti tërësisht i konceptuar dhe i organizuar? Unë s’po tallem. Mund t’ju them kaq, tani na janë qepur të gjithë:
“Arabët, shkijet, bugarët, grekët dhe derrat mjekërzinj me përzirje gjakrash!”.
Mesa duket se brenda tyre, nuk qarkullonte më asnjë pik gjak shqiptari. Nënshtrimi nuk e tregon veten haptas. Ashtu si tradhtia, ajo zotron mjeshtrisht artin e të e maskimit dhe di të shfaqet, përshembull, në pamjen e qëndrimit kritik ndaj të gjithëve rreth e rrotull.
Shembullin më të qartë të kësaj të vërtete e afron ajo racë e nënshtruar dhe e asimiluar duke mos e përdorur gjuhen e tij. Ja se si bien kulturat dhe perandoritë duke u hapur rrugë krijimeve të reja. Përzierja e gjakut dhe prishja racore janë shkaqet e vetme që kanë sjellë rënien e qytetërimit antike Iliro – Dardan, pasi kombet nuk shkatrrohen kurr nga lufta, por nga humbja e fuqive rezistuese, të cilat janë karakteristikë e gjakut të pastër racor (Iliro-Dardan). Në këtë botë, gjithçka që nuk i përket racës së pastër është destinuar të humbë. Çdo ngjarje historike në botë nuk është as më shumë e as më pak veçse shfaqje e instiktit të vetëruajtjes racore, qoftë kjo në të mirë apo në të keq… Kafsha jeton vetëm për vete, kërkon ushqim vetëm kur është uritur dhe lufton për të ruajtur jetën. Shqiptarët e lanë pas dore ruajtjen (jo me deshirën e vetë) e përzierjes të racës me Turqit, sllavet, afroaziatikët etj., dhe kështu humbëm të drejtën të jetonim në parajsën që e kishim krijuar vetë. U përfshinë në përzierje racas dhe e humbëm aftësin krijuese kulturore derisa në fund, u bëmë mendërisht, por edhe fizikisht, më tepër të ngjashëm me pushtuesit shekullor e të nënshtruar deri në ditët e sotit.
