Afrim Caka, Gjakovë
Njëzet vjet të njëjtat fytyra, këta që ishin dje prapë janë sotë mjerë djepi që i ka përkundë, shokët e tyrë si gjenë kundë. Ç’histori? Ç’befasi ruan e ardhmja. Serbët janë në një përgjim të vazhdueshëm ndaj shqiptarëve. Më e çuditshmja është se fjalët tradhtar, spiun, servil dhe i poshtër gjithashtu përdorën shpesh te ne. Ndoshta pikërisht për këtë arsye bëjë pyetjen: – “Ç’janë këta shiqptarë që vrasin e urrejnë vëllezërit e tyre!”. Më duhet ta shkruaj me shkronja të mëdha e të zeza këto fjalë jo një herë, por disa herë. Sepse vazhdonin si më parë. Vazhdonin të talleshin. Vazhdonin të talleshin edhe pas dënimit? Me kӫ, me vdekjen e shqiptarӫve? Qenka vështirë të jetosh në kohën e Nexhmedinëve e çakejve të tjerë, kur fjalët atdhe, liri, dashuri humbin kuptimin e vet dhe shndërrohen në fjalë paçavra nga maskarenjtë me lëkur të trashë, që kur s’e ka njohur të skuqurit nga turpi. Se mos e ka parë dikush të jetë skuqur nga turpi lëkura e bualit apo e krokodilit… Mos jeni vallë ndonjë spiun brenda “Dardanisë”. Këndë përfaqësoni dhe në cilin sektë apo organizatë serbe opa turke shërbeni…
Mesiguri ti i takon asaj organizate për të cilën punon që përbëhet nga shumë sektorë, për sektorin “turko-serb” – Mbështetja e Vëzhgimit dhe Reagimi kundër shqiptar. Tema që po shkruaj nuk është e re. Shkaku i këtij shkrimi ka qenë ulërima e komentit të “një intelektuali” mjeran që mbanë datën 19 qersdhor 2021 me refrenin e kukamës së një kukuvajke nga degët e thara merrë trajtën e tij. Ulërinë nga Mitrovica e afërt në qershor të këtij viti, por trajta e tij ishte me fjalët (“Kombin shqiptar e krijoi Turqia”), cili është programi ytë politik, ke shtesë politike apo shoqërore, spiun serb apo grek, cilës organizat antikombëtare i takon më ka shtyrë të themë disa gjera. Ulërima, imazhi dhe deklarata e juaj e vdekjes, që nuk më shqiteshin nga mendja, regëtinë para teje… ferri Nexhmedian, simbol i biorrezikut, albanofob çoban i mortajës ose një kërcënim biologjik. Dhe përseri, “burri, që premton Serbinë (JO) kotë” fytyra e kaçurelit me sy të zinj, me flokë të zinj, që ulurinte me komente nga bregu i përtejmë të Mitrovicës. Egoja e tij është bërë barrierë midis tij dhe kombit tonë. Spahiu është mbytur, ai s’mund të marrë frymë shqip, ai ka humbur rrënjët e veta. Atë nuk e ushqejnë më. Atdheu është dëshirë e të ushqyerit, kombi është fitimi i rrënjëve në ekzistencën. Nuk e di a do të ishte sjellë ndonjë popull tjetër në botë, e aq më pak në Evropë, kështu si jemi sjellë dhe siç po sillemi ne. Para syve tanë tradhtarët po bëjnë serbizimin e Dardanisë dhe ne e drejtësia s’ndërrmarrim asgjë. Turp e për faqe të zezë… O Perëndi! Je shqiptar i ndytë?.. Dallkaukë, çmitizues i poshtër dhe servil! Ende pa u zbehur kujtimi i njërës prej tragjedisë shqiptare, asaj të krimeve serbe e greke dhe asaj të politikës pronto, në skenë do të ngjitej tjetra, shemra e Nexhmedin Spahiut. Ka gjasë që te shqiptarët përshtatja të ketë qenë gjithashtu shtysa për rikthimin te tradhtia e moçme. Brenga të mëvonshme të Spahiut, lëkundje, mëdyshje e brerje ndërgjegjeje kanë kërkuar, me sa duket modelet e vjetra epike për t’u shprehur. Pra, shumë shqiptar, ashtu si Nexhmedin Spahiu, ia përshtatën testamentit të dikurshëm përjetimet e mëvonshme.
Ndryshimi ishte se, ndërsa te Nexhmedinët ishin përqendruar te pikësynimi kryesor: “Shpallja e Dardanisë si djep i serbizimit”. Hej milet! Dardania është mbushur plot me hafije e ndyrësira, që për një ndërlikim rrethanash, fitojnë kurora befasuese lavdesh e që janë gati, të paguar prej kujdo, t’i sulen e turren gjithkujt edhe ndaj lashtësisë shqiptare. Kur një ndyrësirë me sy të çakrritur, shkëputet nga rreshti i hoxhallarëve dhe i turret LASHTËSISË për të zbrazur pas qafës së brishtë të atdheut, armën e tij. Ndoshta është e tepërt të bëhet pyetja, se mos vallë është idea e kombit që na pengon të jemi më të vetdijshëm, më të ndershëm, më të pa korruptuar politikisht, mallkimin tonë të përditshëm? “Jemi tradhtar, sa na ka lezet! Ne nuk jemi pupoll, jemi veç milet, ashtu si na do greku e shkjau. Ne jemi veç thi. Thi të vërtetë!”. Nexhmedin na bërë nder të madh – na lidhe me Athinën e Beogradin. Pse jo edhe Erdoganin!.. Nexhmedin je mallkue nga Historija, gjuha e gjaku shqiptar. Ti si shqiptar gjakprishurë je i mbytur, ti s’mund të marrësh frymë shqip, ti merrë frymë greqishtë e serbishtë, ti ke humbur rrënjët e të parëve tu. Ato rrënjë nuk të ushqëjnë më, por tani je duke u ushqyer më rrënjë trathtie. Tek ti janë ngjisur rrënjët e turpit. U ngrita kundër këtij “ndyrësire” si nevojë e përgjigjes flakë për flakë, se ai më dukej i poshtër dhe i gabuar fund e krye në brendinë e tij. Por që ta çmosh një shpirtshitur vetëm nga dukja e tij e jashtme të verbohesh nga poshtërsia, tradhtia, pa zbuluar kuptimin e vërtetë të gabuar në esencë, prapa së cilës flakë zvarrisen hije mendimesh të shkapërdisura, zvarrisen kapituj të mbështetur në tradhti simbolesh greko-serbe e konvencionesh të errëta antikombëtare, i mbështetur edhe nga turqia. Pra del qartë se ato shprehje në media dëguar kombit shqiptar, kanë qenë thjesht një truk i menduar hollë prej tij, për ti fituar sadopak zemrën pushtuesve greko-serbe. Shumë herë në shtetin tonë të brishtë e tallava gjatë diskutimeve të tilla ka munguar edhe vigjilenca e duhur, që të mos lejonin elementë armiqë të përdornin mediat për të vjellë vrer e për të çfryrë dufin e vet armiqësor, siç ndodhi me rastin e Nexhmedin Spahiut, gjatë diskutimit në TV.
Ndyrësira mbetet ndyrësirë, por ne nuk e dimë ende se çfarë është ndyrësira dhe duhet të supuzojmë patjetër me të mirën për kombë e atdhe… Me gjithatë, do të vijë një ditë. Ndoshta do të jetë fundi i këtij populli, nuk e di, po nuk më pëlqen të mendojë për këtë. Si do që të bëhet, kombi shqiptar nuk ka për t’u rrëzuar. Ndoshta do të jetë tepër e vështir, por unë kam besim se do t’ia dalim mbanë… Si qenka kjo tradhti e politikë. Kanë ndodhur kaq shumë gjëra pas luftës, është përzier kaq shumë ndyrësirë në këtë politik e histori. Çfarë fryti do t’i sjellë racës shqiptare përparimi i ndyrësirave drejt më të keqës? Duke e ndjekur mllefin pafund ndajë vetvetes, të shoqëruar nga një injorancë e pafundme e klani rimohuesish shqiptarë kundër kombit, lashtësisë, vetvetiu bëhet pyetja: nga i vjen gjithë ky duf e poshtërsi Nexhmedin Spahiut?
Mos vallë në shqiptarët, u bëmë gazi botës kinsemisionin groteks të mbrojtjes së greqizimit – serbizimit të trojeve shqiptare, tani e ka marrë mall Spahiun gjakprishurin për ndonjë mision edhe më tragjikomik – të ngutemi të parët në Gadishullin Ilirik që t’i mësojnë afro-aziatikët: “O sa mirë është që shqiptarët të mos ken komb!” Sa ma shpejt që dretësia shqiptare ta çlirojë kombin nga këto ndyrësira nga ky krim, nga kjo tradhti, aq më mirë do të jetë për kombin shqiptarë. Askush s’ka të drejtë të propozojë shkrumbimin dhe vdekjen e popullit të vet. Shumë tradhtarë nuk janë besnik këtij shteti, por shteteve dhe strukturave të tjera. Institucionet fetare e të shtetit kontrollohen nga interesa të jashtme dhe nuk janë besnike direkt shtetit dhe interesit të tij kombëtar. Ish pushteti nuk i ka kryer funksionet e tij themelore: as të mbrojtjes, as të sigurisë, as të përfaqësimit, as të ndërmjetësimit, as të zhvillimit, as të edukimit, siç duhet dhe është i kontrolluar hapur nga interesat joshtetërore dhe antishqiptare. E vetëm një shtet komb normal e bashkëhor nuk duhet të jetë nën thundrën e “tradharëve, spiunëve dhe Nexhmedinëve e Kajtazve, Buzhalve, Sylve e dreqit e të birit”…
