Shkruan Fahri Xharra
Kombi ynë nuk guxon të zbehet, të dobësohet, të shuhet, të humbet gjallërinë, forcën , freskinë , që të mos venitet nga ndjenjat . Kombi ynë duhet që të ruan ende njomësinë e freskinë, të mos venitet . Të mbetet lule e pavenitur !
Kombi ynë nuk guxon që të humb shëndetin, forcën, gjallërinë, freskinë,të është në gjendje të mirë si edhe më parë ,të mbet pavenitur deri në moshë të thyer. Kombi nuk ka moshë !
Shikojeni , kombi ynë duket i lodhur , i lodhur nga një punë e rëndë, nga një udhëtim i gjatë Ai shpreh lodhje. Me pamje të lodhur. Me fytyrë ,me sy të lodhur. Me zë të lodhur.
Kombi ynë është mërzitur shumë, e ka humbur durimin e qëndresën; është thyer shpirtërisht dhe e ka lëshuar veten. Është i lodhur nga pritja, nga zhurmat . Është i lodhur nga jeta.
Kombi ynë të duket i fikur. I shuar , si zjarri i fikur . Me drita të fikura nuk punon më, është i shuar. Me motor të fikur. E shihni që është shumë i lodhur, i këputur; gati si i vdekur; i mekur, me zë të fikur, me sy të fikur,me zemër të fikur. Shumë i varfër, i këputur.
Kombi është i hutuar nga shumëkush a nga shumëçka, nuk kupton se ç’bëhet e s’di se ku është; i janë marrë mendtë nga shumëkush a nga shumëçka, e ka humbur toruan, i trullosur, i habitur shumë përpara dikujt a diçkaje, i shastisur. Kombi ynë mbeti i hutuar.
Mos o zot , por kombi na është molepsur ,ka marrë sëmundje nga një tjetër, ka marrë mikrobe, është molepsur. Është bërë si kafshë e molepsur si ujërat e molepsura, si ajri i molepsur.
I gjori ka marrë vese, të meta shumë të dëmshme; është ndikuar a është prekur nga ideologjia e huaja të këqija, të fëlliqura (në sjellje, në të folur etj.);është i infektuar. Kemi arritur në një shoqëri të molepsur me njeri të molepsur
Kombit tonë i ka humbi ngjyra ,era . E ka humbur bukurinë,gjallërinë, shpejtësinë . Humbi forcën ,fuqinë, peshën e lartësinë . Ka humbur në peshë. Humbi kujtesën ,arsyen e gjykimin. I ka humbur vrulli gjallëria, shpejtësia, forca, Humbi shijen për shumëçka. Humbi durimin ,gjakftohtësinë . Humbi guximin ,trimërinë, besimin . Humbi nderin. Humbi vigjilencën. E ka humbur besimi në vetvete. Kënga e tij humbi dalëngadalë në largësi.
Kombi ynë është dhënë shumë pas diçkaje, përqendrohet i tëri në diçka dhe s’kujtohet më
Kombi ynë ka rënë në gjumë .Humbi fare e humbi krejt . Pse e ka humbur kështu?
Por , jo !
“Se Zoti vet e tha me gojë,
Që kombe shuhen përmbi dhè,
Po , Shqiptaria do të rrojë,
Për të, për të do luftojmë ne.”
_____
Gjakovë, më 25.04.2022