Nga: Lirim Gashi, shkrimtar nga Prishtina
Pjekuria trupore në kombinim me papjekurinë mendore e dërgoi Marigonen në duart e xhelatit.
Nuk ka ditë që nuk e vërej këtë fenomen në Kosovë.
Femra të reja në trupat dhe fantazitë e të cilave vlonë jeta, vënë grim në fytyrë për t’u dukur më të vjetra.
Meshkujt shqiptarë që edhe ashtu kanë dobësi me tonelata në karakterin, kulturën dhe edukatën e tyre, mezi presin të hyjnë në lidhje intime me femrat adoleshente, që mund të jenë vajzat e madje edhe mbesat e tyre.
Prandaj tragjedia është e paraprogramuar në gjenet e tyre të pista.
Në shumicën e rasteve janë tipa inferior, respektivisht të kompleksuar, të prapambetur, të dhunshëm, të shëmtuar dhe të parealizuar, që nuk i duron as toka, aq të poshtër, të pangopur dhe të pamëshirshëm që janë
Prandaj se kanë fare dert nëse për shfryrje të një epshi të tyre, e shkatërrojnë një jetë.
Fatkeqësisht shumë gjëra të fëlliqura ndodhin tinëzisht edhe brenda familjeve shqiptare, por ne jemi një popull aq i pavlerë dhe i pafytyrë, sa që për ta ruajtur fytyrën që se kemi, e fshehim të keqen nën tepih dhe vazhdojmë jetën sikur të mos kishte ndodhur asgjë, vetëm e vetëm pse keqbërësi është një familjar i yni.
Ta pshurrsha atë familje që e mbron keqbërësin nga ndëshkimi.
Ajo familje që e fsheh krimin për ta ruajtur fytyrën që se ka, dhe kriminelin e saj nga ndëshkimi, është thjesht një familje e rrezikshme dhe kriminale.
Sepse në këtë mënyrë vetëm sa e multiplikon me numrin 1000 dinakërinë dhe pafytyrësinë e saj, si dhe rrezikun për viktimën e radhës.
Unë shpesh çuditëm që femrat shqiptare ende i gëzohen martesës me meshkuj shqiptarë, kur i analizoj sesi sillen me gratë e tyre disa dhjetëra njerëz që i njoh tërë jetën.
Ne duhet t’ia caktojmë një herë e përgjithmonë një diagnozë të saktë vetvetes për t’u shëruar përmes një terapie të saktë nga prapambeturia, paftytyrësia, dinakëria, pakultura, dhuna dhe krenaria e rrejshme që është e ngjashme me krekosen e gjelave kokorez.
Fakti që e kemi seksualizuar moralin duke besuar se ai banon nën brekë, është dëshmi për një krijim parakushtesh optimale për lulëzimin e fanatizmit ndërmjet partnerëve.
Sepse ata i nënshtrohen rregullave dhe botkuptimeve patriarkale dhe fetare për moralin që ngatërrohet me fjalën seks, prandaj ia lejojnë mashkullit kontrolln e plotë mbi organet seksuale femërore.
Thua qe seksi që është gjëja më e natyrshme në botë është krim, prandaj personi që e praktikon duhet të ndëshkohet me privim nga jeta, ndërsa ai që e privon nga jeta duhet të shpallet hero, sepse e ka ruajtur nderin e vrimes së gruas së tij dhe fytyrën e rrejshme të familjes.
Në fakt seksi kur bëhet me qef s’ka asgjë të përbashkët me nder, fytyrë, pafytyrë dhe familjare, por me kënaqësi individuale.
Thjesht është një nevojë biologjike që nuk vranë askënd, përkundrazi i kënaq dy apo me tepër individë..
Natyrisht diçka tjetër është seksi i dhunshëm.
Ai duhet të ndëshkohet me metodat më rigoroze.
Sepse ne kur nuk druajm nga ndëshkimi me varje në litar, jemi të rrezikshëm si bishat dhe si dhelpra tinëzarë.
Ne këtë e dëshmojmë për çdo ditë në çdo fushë, sferë dhe lëmi, e sidomos në politikë.
Sepse nuk lëmë gjë të keqe pa bërë në momentin që kemi pushtet ndaj të tjerëve.
Mashkulli shqiptar demonstrimin e pushtetit të dhunshëm e fillon qysh në rininë e hershme ndaj motrave të tij, pastaj e vazhdon ndaj gruas dhe fëmijëve të tij, e krejt në fund nëse i vjen shansi edhe ndaj popullit dhe shtetit të tij.
Prandaj kur unë flas haptas për çdo dukuri negative, qoftë edhe përmes humorit të zi, thyerjen e tabuve e paramendoj si uvertyrë në shok terapi.
Sepse transparenca, sinqeriteti dhe korrektësia janë parakushte bazike për t’u shëruar nga dinakëria, jo sinqeriteti, pakorrektësia, fanatizmi, hipokrizia, psikopatia, narcizmi dhe sadizmi.
Kështu që kur ndodhin gjëra të tmerrshme, politikanët nuk duhet të vajtojnë dhe shkruajnë poezi por të aftësojnë përmes krijimit të kushteve optimale sa më shumë psikologë për diagnozë të saktë dhe terapi, përndryshe lirisht le t’shkojnë në shpi.
